Kanun Numarası - M. Akif HAMZAÇEBİ

Kanun Numarası
4848
Başlığı
KÜLTÜR VE TURĠZM BAKANLIĞI TEġKĠLAT VE GÖREVLERĠ
HAKKINDA KANUN
Kabul Tarihi
16/04/2003
Kabul Edildiği Birleşim
22.Dönem 1.Yasama Yılı 67.BirleĢim
Cumhurbaşkanlığına Gidiş Tarihi 18/04/2003
Cumhurbaşkanlığından Geliş
Tarihi
28/04/2003
Cumhurbaşkanınca Yapılan
İşlem
Onay
Resmi Gazete Tarihi
29/04/2003
Resmi Gazete Numarası
25093
Diğer Bilgiler
Tasarı/Teklif Bilgileri ve Komisyon Raporları
Kanun Tasarısının Metni
Dönemi ve
Yasama Yılı
22/1
Esas Numarası
1/542
Başkanlığa Geliş 19/03/2003
Tarihi
Tasarının Başlığı Kültür ve Turizm Bakanlığı TeĢkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Tasarısı
Tasarının Özeti
Kültür ve Turizm bakanlıkları Kültür ve Turizm Bakanlığı adı altında birleĢtirilmekte, bu
Bakanlığın teĢkilat ve görevlerine iliĢkin usul ve esaslar düzenlenmektedir.
Tasarının Son
Durumu
KANUNLAġTI
Giriş
Tarihi
Çıkış
Tarihi
Komisyon
Tipi
Adı
Tali
Komisyon
Anayasa Komisyonu
25/03/2003 04/04/2003 Raporunu
Vermedi
Tali
Komisyon
Bayındırlık, Ġmar, UlaĢtırma ve
Turizm Komisyonu
25/03/2003 29/03/2003 Raporunu Verdi
Tali
Komisyon
Milli Eğitim, Kültür, Gençlik ve Spor
Komisyonu
25/03/2003 28/03/2003 Raporunu Verdi
Esas
Komisyon
Plan ve Bütçe Komisyonu
25/03/2003 03/04/2003 Raporunu Verdi 31/03/2003
Yapılan İşlem
Karar
Tarihi
Esas Komisyon Raporu(Sırasayısı) 112
Kanun Numarası:
4848
Esas Alınan Tasarı Teklif : 1/542
Birleşenler
1/51
1
1/60
1/122
1/123
1/126
1/136
1/160
1/194
2
KARŞI OY YAZISI
Tasarının gerekçesinden Kültür ve Turizm Bakanlıklarının birleĢtirilmesinin benzer
veya paralel görevler üstlenen birimlerin tek çatı altında toplanarak hantal bürokratik
yapıdan daha etkin bir yapıya geçilmesi ve bu suretle kamu harcamalarında tasarruf
edilmesi olduğu anlaĢılmaktadır.
Kültür ve Turizm Bakanlıklarının görev alanları arasında yer yer benzerlikler,
paralellikler vardır. Kültür ve tabiat varlıklarının korunması bir yandan Kültür Bakanlığının
görev alanına girerken, diğer yandan bu değerlerin ülkenin varlığı olarak turizm açısından
değerlendirilmesi bunun bir örneğidir. Ancak kültürü salt turizm açısından pazarlanabilir bir
ürün olarak görmek doğru değildir. Kültür varlıklarımız tabiî ki turizm açısından
değerlendirilmesi gereken önemli bir potansiyeldir. Ancak kültür, bu varlıkları turizm
yönünden değerlendirmenin ötesinde çok daha kapsamlı bir politikanın konusudur.
Turizm sektöründeki merkezi yapılanmanın ise sektörle iĢbirliğinin kurumsal
yapıda, daha ileri düzeyde yapıldığı bir örgütlenme Ģeklinde tasarlanması daha uygun bir
düzenleme olacaktır. Tasarı bu yönde bir yaklaĢımı yansıtmamaktadır.
Kamu yönetiminde hantal yapıdan daha etkin bir yapıya geçilmesi ise kamu
yönetiminin yeniden yapılandırılması yanında, kamu malî yönetim reformu ya da diğer
adıyla kamu harcama reformunun yapılmasıyla mümkündür. Yoksa iki bakanlığın
birleĢtirilmesiyle bir kısım kadroların kaldırılması dıĢında tasarruf sağlanamayacağı için bu
düzenleme tek baĢına kamu yönetimi alanındaki reformun göstergesi olamaz.
Ayrıca Tasarının Kültür ve Turizm Uzman Yardımcılığı sınavına katılacak
olanlarda aranacak Ģartları düzenleyen 38 inci maddesinde Üniversitelerin ilgili fakülteleri
tek tek sayılırken, komisyondaki görüĢmeler sırasında kabul edilen bir önergeyle bundan
vazgeçilip fakültelerin belirlenmesi konusunda Kültür ve Turizm Bakanlığına yetki
verilmesini de doğru bulmuyoruz.
Anılan nedenlerle tasarıya katılmıyoruz.
Ali Topuz
Ġstanbul
Osman CoĢkunoğlu
UĢak
M. Mesut Özakcan
Aydın
A. Kemal Kumkumoğlu
Ġstanbul
M. Akif Hamzaçebi
Trabzon
Birgen KeleĢ
Ġstanbul
Gürol Ergin
Muğla
Osman Kaptan
Antalya
Kazım Türkmen
Ordu
K. Kemal Anadol
Ġzmir
3