KALP DAMAR CERRAHİSİ OPERASYONU PLANLANAN HASTALARDA NAZAL STAPHYLOCOCCUS AUREUS TAŞIYICILIĞI *Nazlı Elitoğ, **Funda Korkmaz, ***Birsen Erkuş *Acıbadem Hastanesi Kalp Damar Cerrahisi Servis Sorumlu Hemşiresi, **Acıbadem Hastanesi Enfeksiyon Kontrol Hemşiresi, ***Acıbadem Hastanesi Kardiyak Rehabilitasyon Hemşiresi ÖZET Kardiyak cerrahi ameliyatlarından sonra gözlenen hastane enfeksiyonlarının dağılımı kuruluşlar arası farklılık göstermekle birlikte, genellikle en sık bildirilen ve üzerinde en çok araştırma yapılan enfeksiyonlar, sternal CAİ’dır. Bu tür enfeksiyonlarda sıklıkla etken olan stafilikok kökenleri en sık izole edilen mikroorganizmalardır. Burun S. Aureus taşıyıcılığı enfeksiyonların yayılmasında ve patogenezinde önemli rol oynamaktadır. Diğer bölümlerde olduğu gibi kardiyak cerrahi ünitelerinde de enfeksiyonların yatış süresinin uzattığı ve mortaliteyi arttırdığı birçok çalışmada gösterilmiştir. Tanımlayıcı kesitsel nitelikte olan bu çalışmaya Acıbadem Hastanesi Kalp Damar Cerrahisi Kliniğinde Temmuz 2006- Aralık 2007 yılları arasında yapılmıştır. Çalışmanın kapsamına Kalp Damar Cerrahisi ameliyatı yapılmış olan hastalar dahil edilmiştir. Biz bu çalışmada, kalp damar cerrahisi ameliyatı planlanan hastalarda S. Aureus nazal taşıyıcılık prevalansını araştırarak, bu grup hastalarda gelişen enfeksiyonların empirik tedavisine ışık tutmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmamızda S. Aueus taşıyıcısı olan ve olmayan gruplar arasında yaş, cinsiyet açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır.Pre-op nazal S. Aureus taşıyıcılığı oranı (%18,2) olarak bulunmuştur Eşlik eden Diabetes mellitus ve S. Aueus taşıyıcısı olan ve olmayan gruplar arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür Hastaların % 18,2’sinde nazal S. Aureus taşıyıcılığı saptanmış ve bunların%95,2’si metisiline duyarlı iken, %4’ü metsiline karşı dirençli olarak bulunmuştur.Bu çalışmada MRSA taşıyıcılarının hepsinde risk faktörü olarak son 12 ay içinde hospitalizasyon varlığı anlamlı bulunmuştur. Çalışma grubundaki hastalara beş gün süreyle günde iki kez uygulanan topikal mupirosin tedavisinden sonra alınan nazal sürüntü örneklerinde, hastaların 5’inde MRSA ürerken diğer hastalarda üreme olmadığı gözlenmiştir. Beş gün süreyle günde iki doz lokal mupirosin uygulamasının nazal S. Aureus eredikasyonunda başarı sağladığı gösterilmiştir. GİRİŞ Son yıllarda Metisiline duyarlı stafilokoklar(MSS) nazokomial enfeksiyonlarda üst sıralara çıkmakta, cerrahi yara ve kateter enfeksiyonlarında önemli etken patojen olarak karşımıza çıkmaktadır (1, 2). Stafiloloklar insanlarda ciddi enfeksiyonlara neden olan önemli bir patojendir. Antibiyotiklere karşı dirençli olmalarından ötürü tedavileri sorun oluşturmaktadır. Burun S. Aureus taşıyıcılığı enfeksiyonların yayılmasında ve patogenezinde önemli rol oynamaktadır. Von Eiff ve arkadaşlarının yapmış oldukları çalışmada nazal kolonize suşlar ile daha sonra gelişen bakteriyemi etkenlerinin %80’den fazla vakada aynı genotipe sahip olduğu saptanmıştır (6). Nazal S. Aures taşıyıcılığı normal popülasyonda %10–30 değişkenlik göstermektedir (7). S. Aureus taşıyıcılığının çeşitli durumlarda enfeksiyon gelişmesi için bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir. En belirgin ilişki cerrahi ala enfeksiyonları ve diyaliz hastalarındaki enfeksiyonlarda belirlenmiştir. Bununla birlikte, açık kalp cerrahisi sonrası gözlenen hastane enfeksiyonlarında kurumlar arası farklılık görülse de, genellikle en sık bildirilen ve üzerine çalışma yapılan enfeksiyonlar, cerrahi alan enfeksiyonları (CAİ)’dır.Yine hastane enfeksiyon etkenleri kurumlar arası farklılık göstermekle birlikte, özellikle CAİ’nın yoğunlukta olması nedeni ile, bu tür enfeksiyonlarda sıklıkla stafilokok kökenleri en sık izole edilen mikroorganizmalardır (3). Son yıllarda açık kalp cerrahisi sonrasında gittikçe artan oranlarda metisiline dirençli S. Aureus (MRSA) insidansı bildirilmektedir (4, 5). Diğer bölümlerde olduğu gibi kardiyak cerrahi ünitelerinde de enfeksiyonların yatış süresinin uzattığı ve mortaliteyi arttırdığı birçok çalışmada gösterilmiştir (3, 5). AMAÇ Bu çalışma, kalp damar cerrahisi ameliyatı planlanan hastalarda S. Aureus nazal taşıyıcılık prevalansını araştırmak, bu grup hastalarda gelişen enfeksiyonların empirik tedavisine ışık tutmak amacıyla planlanmıştır. YÖNTEM Tanımlayıcı kesitsel nitelikte olan bu çalışmaya Acıbadem Hastanesi Kalp Damar Cerrahisi Kliniğinde Temmuz 2006- Aralık 2007 yılları arasında yapılmıştır. Çalışmanın kapsamına Kalp Damar Cerrahisi ameliyatı yapılmış olan hastalar dahil edilmiştir. Çalışmanın yapıldığı süre içinde Kalp cerrahisi operasyonu geçirmiş olan 577 hasta evreni oluşturmuş ve evrenin tamamı örneklem olarak alınmıştır. Araştırma için hastane etik kurulundan ve hastalardan izin alınmıştır. Hastaların burun sürüntü örnekleri ameliyattan önce alınmış, üremesi olan hastaların tedavileri hastane enfeksiyon hekimi tarafından başlanmış, tedavi bittikten sonra kontrol kültürleri alınmış ve ameliyat randevuları kontrol kültür sonucunda üreme olmadığı zaman verilmiştir. Burun sürüntü örnekleri, hastaların burun boşluğuna pamuklu eküvyon sokulup 4-5 kez döndürülmesiyle elde edilen sürüntü örnekleri Stuart transport besiyeri ortamına alınarak laboratuara ulaştırılmıştır. Sürüntü örnekleri laboratuarda Oxacillin Salt Agar besiyerine ekilmiştir. Besiyerlerin enkübasyon süresi sonunda herhangi bir üremesi olmayan örnekler ‘üreme olmadı şeklinde raporlanmıştır. Kültüründe üreme gözlenen örnekler üreyen bakterileri ‘Phoenix Cihazı Testleri çalışma talimatına göre çalışılarak, ‘bakteri tanımlanarak, üreme olan kültürler bakteri cinsi için belirlenmiş olan antibiyotiklerle antibiyograma alınmıştır. Üreyen organizma ve Antibiyogram raporlanmıştır. Hastaların demografik özellikleri için Kadiköy Acıbadem Hastanesi Kalp Cerrahisi Veritabanından faydalanılmıştır. Sonuçlar bilgisayarda SPSS paket programında (11,0 version for windows) yüzdelik dağılım, Ki Kare önemlilik testi kullanılarak analiz edilmiştir. BULGULAR Çalışma kapsamına alınan hastaların %69’unun erkek, % 31’inin kadın olduğu görülmüştür. Hastaların yaş ortalaması 60,88•11 olarak belirlenmiştir. Hastaların, burun stafilokok taşıyıcılığı, Metisiline duyarlı S. Aureus (MSSA), Metisiline dirençli S. Aureus (MRSA) üremelerinin cinsiyet, eşlik eden Diabetes mellitus varlığına göre dağılımları Tablo 1’de gösterilmiştir. Cinsiyet( P=0, 298), yaş(P=0, 963) ve S. Aueus taşıyıcısı olan ve olmayan gruplar arasında anlamlı bir ilişki olmadığı görülmüştür. Yine Cinsiyet ve MRSA ve MSSA üreyen gruplar arasındaki ilişki incelendiğinde ise anlamlı fark olduğu görülmüştür (P=0, 011). Tablo 1. Hastaların pre-op nazal S. Aureus taşıyıcılığının diğer parametrelere göre dağılımı Parametre P1 S. Aureus üremesi olmayanlar P2 Cinsiyet Kadın / Erkek.............. 0, 298 0, 011 Eşlik eden Diyabet 0, 049 0, 325 Evet / Hayır Son 12 ayda 0, 000 0, 002 Hospitalizasyon Yaş ortalaması N: 473 MSSA üreyenler N: 99 MRSA üreyenler N: 5 144 / 329 35 / 64 0 /5 86 / 387 99 / 0 5/0 25 5 15 61, 06 59, 86 65, 4 MSSA : Metisiline duyarlı S. Aureus, MRSA: Metisiline dirençli S. Aureus, P1: S. Aureus taşıyıcısı olan ve olmayan gruplar arası fark. P2: MRSA ve MSSA üreyen gruplar arası fark. Eşlik eden Diabetes mellitus ve S. Aueus taşıyıcısı olan ve olmayan gruplar arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür(P=0,049). Eşlik eden Diabetes mellitus ve MRSA, MSSA üreyen gruplar arasındaki ilişki incelendiğinde ise anlamlı bir ilişki olmadığı görülmüştür( P=0, 325). Son 12 ayda hospitilazasyonun S. Aureus taşıyıcısı olan ve olmayan gruplar arasındaki ilişki (P=0, 000) ve MRSA ve MSSA üreyen gruplar arasındaki ilişki (P=0, 002) arasında anlamlı fark olduğu görülmüştür. Araştırma grubundaki hastalardan izole edilen nazal S. Aureus kökenlerinin oxacillin direnci agar tarama yöntemi ile araştırılmış ve toplam 104 S. Aureus kökeninin 5 (%4, 8)’ünde oxacillin direnci saptanmıştır. Oxacilline duyarlılık ve direnç durumlarına göre suşların diğer antibiyotiklere duyarlılıkları Tablo 2’de gösterilmiştir. MSSA suşlarının penisilin direnci % 77,7 iken MRSA suşlarının % 100’ ü penisiline dirençli bulundu. MSSA suşlarında, % 77,7 pennicillin, %67, 6 Ampicillin, %4 Eryhyromicin, %1 Gentamicin, %2 Clindamycin direnci saptanırken, MRSA suşlarında, % 60 Erythyromicin ve % 100 Pennicilin dışında değerlendirmeye alınan antibiyotiklere direnç saptanmadı. Tablo 2. S.Aureus kökenlerinin oksasiline duyarlılık ve dirençlik durumlarına göre suşların diğer antibiyotiklere direnç oranları Antibiyotik %4,80 Ampicillin %0 Erythyromicin %60 Gentamicin 0 Pennicillin G %100 Clindamycin 0 TetraCycline 0 Trimet/sulfamet 0 Vancomycin 0 Ofloxacillin 0 Meropenem 0 Oxacilline duyarlı S.Aureus N: 99 %95,2 67 %67,6 Oxacilline dirençli S.Aureus N:5 0 4 %4 3 1 %1 0 77 %77,7 5 %2 0 2 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 TARTIŞMA Çalışmamızda S. Aueus taşıyıcısı olan ve olmayan gruplar arasında yaş, cinsiyet açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Başöncül’nın yapmış olduğu toplumda ve hastanede edinilmiş nazal Stafilokok taşıyıcılığı çalışmasında da benzer şekilde anlamlı ilişki bulunmamıştır (8). Ancak yapılan birçok çalışmada yaşın, 20’nin altında ve 70’in üzerinde olmasının kolonizasyon için önemli bir faktör olduğunu saptamıştır (P < 0.001) (9, 10, 11). Bizim çalışmamızda pre-op nazal S. Aureus taşıyıcılığı oranı %18,2 olarak bulunmuştur. Choi ve arkadaşları (%23,4), Munoz ve arkadaşları (%27) çalışmalarında bizim çalışmamıza paralel bulgular elde etmişlerdir (12, 13). Eşlik eden Diabetes mellitus ve S. Aueus taşıyıcısı olan ve olmayan gruplar arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür (P=0,049). Diyabet hastalarında nazal S. Aureus taşıyıcılığının normal toplumdan daha yüksek olduğu birçok çalışmada gösterilmiştir ( 14, 15, 16). Hastaların % 18,2’sinde nazal S. Aureus taşıyıcılığı saptanmış ve bunların %95,2’si metisiline duyarlı iken, %4’ü metsiline karşı dirençli olarak bulundu. Bu çalışmada MRSA taşıyıcılarının hepsinde risk faktörü olarak son 12 ay içinde hospitalizasyon varlığı anlamlı bulunmuştur (P=0,002). Bu hastalara beş gün süreyle günde iki kez uygulanan topikal mupirosin tedavisinden sonra alınan nazal sürüntü örneklerinde, hastaların 5’inde MRSA ürerken diğer hastalarda üreme olmadığı gözlenmiştir. Yapılmış olan birçok çalışmada bizim çalışmamıza paralel olarak, beş gün süreyle günde iki doz lokal mupirosin uygulamasının nazal S. Aureus eredikasyonunda başarı sağladığı gösterilmiştir (17, 18, 19). SONUÇ Bu araştırma sonucunda,; • Kardiyovasküler cerrahi öncesi nazal S. Aureus taraması yapılmasının CAİ ‘ndan kaynaklanan mortalite, morbitite ve maliyeti azaltacağı, • Pre-op dönemde dekolonizasyonun mupirosin kullanımı ile azaltılabileceği, • Dekolonizasyonun yapılamadığı durumlarda bile hastaların izolasyona alınarak mikroorganizmanın yayılmasının önlenmesinde faydası olacağı kanaatindeyiz. KAYNAKLAR 1. Sırmatel F., Zeyrek F.Y. , Erkmen O. Hastane kökenli stafilokok suşlarında mikrodilüsyon yöntemiyle antibiyotiklere dirençlerin belirlenmesi. ANKEM Dergisi, 2004 18(4): 200–204. 2. Gül M., Büyükbeşe M.A., Çıragil P., Çetinkaya A., Aral M. Diabetes mellituslu hastalarda nazal stahylococcus aureus taşıyıcılığı. Türk Mikrobiyoloji Cemiyetleri Dergisi, 2004, 34; 147-150. 3. Şimşek S., Biçer Y., Yapıcı N., Kalaça S., aydın O., Çamur G., Koçak F., Aykaç Z. Kardiyak cerrahi ameliyatlarından sonra gelişen hastane enfeksiyonları: Süreveyans ve risk faktörlerin analizi. Klinik Dergisi, 2005 18(1); 103-109, 4. Finkelstein R., Rabino G., Mashiah T., Bar El.Y., Adler Z., Kertzman V., Cohen O.,Milo S. Vancomycin versus cefazolin prophylaxis for cardiac surgery in the setting of a high prevalence of methicillin-resistant staphylococcal infections.The Journal of Thoracic and Cardiovascular Surgery, 2002 Feb;123(2):326-32. 5. Carrier M., Marchand R., Auger P., Hebert Y., Pellerin M., Perrault LP:, Cartier R., Bounchard D., Poirier N., Page P.Methicillin-resistant staphylococcus aureus infection in a cardiac surgical unit. The Journal of Thoracic and Cardiovascular Surgery, 2002 Jan;123(1):40–4. 6. Von Eiff C., Becker K., Machka K., Stammer H., Peters G. Nasal carriage as a source of Staphylococcus aureus bacterie ia.Study group. N Engl J Med 2001;344:11 16. 7. Gündüz T., Akgül S., Yılmaz S. Hemodiyaliz hastalarında ve çalışanlarında nazal staphylococcus aureus taşıyıcılığı. Afyon Koca tepe Üniversitesi Tıp Dergisi, 2005 5:13-16. 8. Başöncül A. Toplumda ve hastanede edinilmiş nazal stafilokok taşıyıcılığında risk faktörleri ve direnç durumlarının karşılaştırılması. Şişli Etfal Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik mikrobiyoloji Kliniği Uzmanlık Tezi, İstanbul, 2006. 9. Lu PL., Chin LC., Penge CF., Chiang YH., Chen TP., Ma L., Siu LK.. Risk factors and molecular analysis of community methicillin-resistant Staphylococcus aureus carriage. Journal of Clinical Microbiology, 2005 Jan;43(1):132-9. 10. Panhotra Br, Saxena AK., Al Mulhim AS. Prevalence of methicillin-resistant and methicillinsensitive Staphylococcus aureus nasal colonization among patients at the time of admission to the hospital. Analls of Saudi Medicine, 2005 Jul-Aug; 25(4):304–8. 11. Kenner J, O’Connor T., Piantanida N., Fishbain J., Eberly B., Viscount H.,Uyehara C., HospenthalD. Rates of carriage of methicillin-resistant and methicillin-susceptible Staphylococcus aureus in an outpatient population. İnfection Control Hospital Epidemiology, 2003 Jun;24(6):439–44. 12. Choi CS., Yin CS, Bakar AA., Sakewi Z., Naing MN., jamal F., Othman N. Nasal carriage of Staphylococcus aureus among healthy adults. Journal of Microbiology, İmminology, and İnfection, 2006 Dec;39(6):458–64. 13. Kluytmans J., Van Belkum A., Verbrugh H. Nasal carriage of Staphylococcus aureus: epidemiology, underlying mechanisms, and associated risks. Clinical Microbiology Reviews, 1997 Jul;10(3):505–20. 14. Daeschlein G., Assadian O., Rangous I., Kramer A. Risk factors for Staphylococcus aureus nasal carriage in residents of three nursing homes in Germany. The Journal of Hospital İnfection, 2006 Jun;63(2):216–20. 15. Gitaud K., Chatap G., Bastuji-Garin S., Vincet JP. Presse Medicale Impact of nasal colonization by methicillin-resistant Staphylococcus aureus among geriatric intermediate care facility patients, 2004 Dec 4;33(21):1497–501. 16. Monoz P., Hortal J., Giannella M., Barrio JM., Rodriguez CM., Perez MJ., Rincon C., Bouza E. Nasal carriage of S. Aureus increases the risk of surgical site infection after major heart surgery. The Journal of Hospital İnfection. 2008 Jan;68(1):25–31. Epub 2007 Oct 18. 17. Shresta NK:, Banbury MK., Weber M., Cwynar RE:, Lober C., Procop GW., Karafa MT., Gordon SM. Safety of targeted perioperative mupirocin treatment for preventing infections after cardiac surgery. The Annals of Thoracic Surgery, 2006 Jun;81(6):2183–8. 18. Konvalinka A., Errett L., Fong IW. Impact of treating Staphylococcus aureus nasal carriers on wound infections in cardiac surgery. The Journal of Hospital İnfection, 2006 Oct;64(2):162-8. Epub 2006 Aug 23. 19. Perl TM. Prevention of Staphylococcus aureus infections among surgical patients: beyond traditional perioperative prophylaxis. Surgery, 2003 Nov;134(5 Suppl): 10–7. 20. Cederna JE., Terpenning MS., Ensberg M., Bradley SF., Kauffman CA. Staphylococcus aureus nasal colonization in a nursing home: eradication with mupirocin İnfection Control and Hospital Epidemiology, 1990 Jan;11(1):13-6.