LİDER DERİ

advertisement
^^LİDER DERİ^^

1983 yılında kurulan firma, 1989 yılından
itibaren aile şirketi olarak faaliyetine devam
etmektedir. Firmada, küçükbaş deri üretimi ve
küçük-büyükbaş deriden giysi üretimi
yapılmaktadır. Lider Deri, Entegre bir sistem
(tabakhane- konfeksiyon ) olarak çalışmakta,
ihracat eğirlıklı ticaret
yapılmaktadır. Firmanın yıllık üretim
kapasitesi 150.000 giysidir
15Ağustos-15 Aralık arası işlerin en yoğun olduğu dönem.İrili,
ufaklı atölyelerin yoğun olarak bulunduğu, İzmir Kapılar
bölgesinde, 7-8 bin civarında işçi çalışıyor.

İşçilerin büyük bir çoğunluğu sigortasız çalıştırıldıkları için,
işçi sayısını tam olarak bilmek mümkün değil.
 Atölyelerde çalışma sureleri standart değil. Yer yer çalışma
sureleri çok uzun olabiliyor. Sipariş alınan işin bitirilmesi gerektiği
zaman, işçiler çok uzun süre 15-16 saat çalışmak zorunda
kalıyorlar. Çalışma zamanları işin durumuna göre, günü birlik
belirleniyor.
 Deri
konfeksiyon atölyelerinde işçiler tam bir kölelik
koşullarında çalışıyorlar. Sigortasız, güvencesiz, sosyal haklara
sahip olmadan, kötü çalışma koşullarında çalışıyorlar. İş olduğu
zaman, parça başına aldıkları ücret, “ölmeye çok, yaşamaya az”
denilebilecek türden…

DERİ SANAYİDE çalışan işçiler, yoğun olarak
kimyasal maddelerin olumsuz etkilerine
maruz kalıyorlar. Deri sanayi bölgesinin
ortasında yer alan atık su arıtma tesisinin
yarattığı kesif koku, rüzgârın da etkisiyle
mahalleye kadar yayılıyor.
Bölgeye ilk kez girenlerin belki de
dayanamayacağı bu koku aynı zamanda
sanayide kimyasal maddelerin yoğun
kullanıldığının da açık bir kanıtı. Bunlara
karşı herhangi bir önlem alınmadan
çalıştırılan işçiler, deri hastalıkları, alerjik
rahatsızlıklar ve kanser gibi meslek
hastalıklarıyla karşı karşıya kalıyorlar.
Diğer bir sorun ise iş kazaları.
Patronların “az işçi ile çok iş
yapma“ anlayışı işçilerin çok
daha uzun süreler çalışmasıyla
sonuçlanıyor. Temas edilen ve
solunan kimyasal maddelerin
yarattığı yorgunluksa iş
kazalarına adeta davetiye
çıkartıyor. Ölümlü kazalar sık
görülmese de, parmak, kol ve
bacak kaybıyla sonuçlanan iş
kazaları oldukça yoğun
yaşanıyor.
İşçiler
Sektördeki temel çalışma sistemi "parça başına ücret“tir
diktikleri parça başına ücret alıyorlar. Parça başına
ücret 8 ile 12 tl arasında değişiyor. Parçanın dikimi kolay ise
ücret azalıyor. Parçanın dikimi zor ise ücret biraz daha fazla
olabiliyor. Bu yıl ki ücretler 5,6 yıl önceki ücretlerle aynı. İş
azaldığı zaman, ücretler de azalabiliyor.
. Ürünlerin modeline göre de fiyatlar değişiyor. Böylece aynı
sürede çalışan iki işçi, ürettiği parçanın farklı olması
nedeniyle farklı ücretler alıyor.
Sezonluk bir sektör olması nedeniyle işçilerin 3-5 aylık
boşluğu vardır, işveren bu boş zamanlarda ücret ödememek
için parça başı ücret sistemini deri sektöründe daha uygun
bulmaktadır.
Parça
başına ücret sisteminde,bir
parçanın çıkarılmasında çalışan kişi
sayısına göre ücret bölünür.örneğin
bir parçanın işlenmesinde 2 kişi
çalışıyorsa parça başına ücret ikiye
bölünür. İşçiler arasında oluşan
rekabet nedeniyle işçiler bir araya
gelemez ve örgütlenemez.yani,
parça başına ücret,temsil hakkını
kısıtlayan bir uygulamadır.
Parça başına ücret sistemi kendi içinde adaletsizlikleri
doğrurken işçileri rekebet içine sokarak,işçilerin bir
araya gelmesini engelleyip örgütlenmenin önünü
kapatmaktadır. Örgütsüzlük ise işverenlerin aldığı her
kararı rahatça uygulamasını sağlamaktadır.
Deri işçileri, kendi sorunlarını tartışma süreci içerisinde,
çözüm yolları üretmek için Deri İşçileri Dayanışma
Derneği kurma girişimi süreci yaşıyorlar. Deri-İş
Sendikası dağınık olan işçileri toplama, örgütleme
koşulları yaratabilecek durumda olmadığı için bir
derneğin kurulması, Deri-İş Sendikasının işçileri
örgütleme koşullarına hizmet edeceği
düşünülmektedir.
Kurulması düşünülen dernek,
girişimci işçiler tarafından sendikanın
alternatifi olarak düşünülmemektedir.
Dernek, deri işçilerinin sorunlarını
bilince çıkarma, ortak çözüm yolları
arama, birlikte hareket etme zeminin
yaratılması için düşünülmektedir. Bu
açıdan sendikal gereklilik vurgusu
yapılmaktadır.
Sendikanın sektörün içine girememe
veya girdiğinde de oluşan
olumsuzluklara en güzel örneklerden
biri lider deri de yaşanmıştır.
Bu bağlamda değerlendircek olursak ;deri
sektöründe parça başına ücret sisteminin
yarattığı adaletsizlik,çalışma koşullarının iş
sağlığı ve güvenliğine elverişsiz olması ve
tüm bu olumsuzluklara rağmen sektörde
örgütlenmenin varolmaması sektörün en
önemli sorunudur.
Download