^^LİDER DERİ^^ 1983 yılında kurulan firma, 1989 yılından itibaren aile şirketi olarak faaliyetine devam etmektedir. Firmada, küçükbaş deri üretimi ve küçük-büyükbaş deriden giysi üretimi yapılmaktadır. Lider Deri, Entegre bir sistem (tabakhane- konfeksiyon ) olarak çalışmakta, ihracat eğirlıklı ticaret yapılmaktadır. Firmanın yıllık üretim kapasitesi 150.000 giysidir 15Ağustos-15 Aralık arası işlerin en yoğun olduğu dönem.İrili, ufaklı atölyelerin yoğun olarak bulunduğu, İzmir Kapılar bölgesinde, 7-8 bin civarında işçi çalışıyor. İşçilerin büyük bir çoğunluğu sigortasız çalıştırıldıkları için, işçi sayısını tam olarak bilmek mümkün değil. Atölyelerde çalışma sureleri standart değil. Yer yer çalışma sureleri çok uzun olabiliyor. Sipariş alınan işin bitirilmesi gerektiği zaman, işçiler çok uzun süre 15-16 saat çalışmak zorunda kalıyorlar. Çalışma zamanları işin durumuna göre, günü birlik belirleniyor. Deri konfeksiyon atölyelerinde işçiler tam bir kölelik koşullarında çalışıyorlar. Sigortasız, güvencesiz, sosyal haklara sahip olmadan, kötü çalışma koşullarında çalışıyorlar. İş olduğu zaman, parça başına aldıkları ücret, “ölmeye çok, yaşamaya az” denilebilecek türden… DERİ SANAYİDE çalışan işçiler, yoğun olarak kimyasal maddelerin olumsuz etkilerine maruz kalıyorlar. Deri sanayi bölgesinin ortasında yer alan atık su arıtma tesisinin yarattığı kesif koku, rüzgârın da etkisiyle mahalleye kadar yayılıyor. Bölgeye ilk kez girenlerin belki de dayanamayacağı bu koku aynı zamanda sanayide kimyasal maddelerin yoğun kullanıldığının da açık bir kanıtı. Bunlara karşı herhangi bir önlem alınmadan çalıştırılan işçiler, deri hastalıkları, alerjik rahatsızlıklar ve kanser gibi meslek hastalıklarıyla karşı karşıya kalıyorlar. Diğer bir sorun ise iş kazaları. Patronların “az işçi ile çok iş yapma“ anlayışı işçilerin çok daha uzun süreler çalışmasıyla sonuçlanıyor. Temas edilen ve solunan kimyasal maddelerin yarattığı yorgunluksa iş kazalarına adeta davetiye çıkartıyor. Ölümlü kazalar sık görülmese de, parmak, kol ve bacak kaybıyla sonuçlanan iş kazaları oldukça yoğun yaşanıyor. İşçiler Sektördeki temel çalışma sistemi "parça başına ücret“tir diktikleri parça başına ücret alıyorlar. Parça başına ücret 8 ile 12 tl arasında değişiyor. Parçanın dikimi kolay ise ücret azalıyor. Parçanın dikimi zor ise ücret biraz daha fazla olabiliyor. Bu yıl ki ücretler 5,6 yıl önceki ücretlerle aynı. İş azaldığı zaman, ücretler de azalabiliyor. . Ürünlerin modeline göre de fiyatlar değişiyor. Böylece aynı sürede çalışan iki işçi, ürettiği parçanın farklı olması nedeniyle farklı ücretler alıyor. Sezonluk bir sektör olması nedeniyle işçilerin 3-5 aylık boşluğu vardır, işveren bu boş zamanlarda ücret ödememek için parça başı ücret sistemini deri sektöründe daha uygun bulmaktadır. Parça başına ücret sisteminde,bir parçanın çıkarılmasında çalışan kişi sayısına göre ücret bölünür.örneğin bir parçanın işlenmesinde 2 kişi çalışıyorsa parça başına ücret ikiye bölünür. İşçiler arasında oluşan rekabet nedeniyle işçiler bir araya gelemez ve örgütlenemez.yani, parça başına ücret,temsil hakkını kısıtlayan bir uygulamadır. Parça başına ücret sistemi kendi içinde adaletsizlikleri doğrurken işçileri rekebet içine sokarak,işçilerin bir araya gelmesini engelleyip örgütlenmenin önünü kapatmaktadır. Örgütsüzlük ise işverenlerin aldığı her kararı rahatça uygulamasını sağlamaktadır. Deri işçileri, kendi sorunlarını tartışma süreci içerisinde, çözüm yolları üretmek için Deri İşçileri Dayanışma Derneği kurma girişimi süreci yaşıyorlar. Deri-İş Sendikası dağınık olan işçileri toplama, örgütleme koşulları yaratabilecek durumda olmadığı için bir derneğin kurulması, Deri-İş Sendikasının işçileri örgütleme koşullarına hizmet edeceği düşünülmektedir. Kurulması düşünülen dernek, girişimci işçiler tarafından sendikanın alternatifi olarak düşünülmemektedir. Dernek, deri işçilerinin sorunlarını bilince çıkarma, ortak çözüm yolları arama, birlikte hareket etme zeminin yaratılması için düşünülmektedir. Bu açıdan sendikal gereklilik vurgusu yapılmaktadır. Sendikanın sektörün içine girememe veya girdiğinde de oluşan olumsuzluklara en güzel örneklerden biri lider deri de yaşanmıştır. Bu bağlamda değerlendircek olursak ;deri sektöründe parça başına ücret sisteminin yarattığı adaletsizlik,çalışma koşullarının iş sağlığı ve güvenliğine elverişsiz olması ve tüm bu olumsuzluklara rağmen sektörde örgütlenmenin varolmaması sektörün en önemli sorunudur.