zonguldak karaelmas üniversitesi mühendislik fakültesi maden

ZONGULDAK KARAELMAS ÜNİVERSİTESİ
MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ
MADEN MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ
ZONGULDAK’IN MADENCİLİK TARİHİ VE KÜLTÜRÜ
DERS NOTLARI
(Son Güncelleme: Kasım 2011)
Yrd. Doç. Dr. Alaaddin ÇAKIR
1) KÖMÜR İŞLETMECİLİĞİNİN BAŞLANGICI (1848 ÖNCESİ)
♦ 1828’de, Tüccar Artemis tarafından, II. Mahmut’a, İngiltere’den getirilen Swift isimli buharlı vapur hediye
edilir.
♦ 8 Kasım 1829’da, Uzun Mehmet, Kdz. Ereğli’nin Kestaneci köyünde kömürü bulur.
2) HAZİNE-İ HASSA (EVKAF NEZARETİ : VAKIFLAR BAKANLIĞI) DÖNEMİ (1848-1865)
Kömür işletmeciliğinin başlangıcı olarak kabul edilen 1848’de, Padişah 1. Abdülmecit tarafından görevlendirilen Kapıcıbaşı Ahmet Nazif Ağa ile Ebniye-i Hassa mimarlarından Hüsnü tarafından, Ereğli-Amasra arasında
taşkömürü bulunan yerler saptanarak, havzanın sınırları ilk olarak belirlenir.
► Galatalı Sarraflar (Kuyumcular-Bankerler) İşletmeciliği (1849-1854)
♦ 1849’da, büyük mali güce sahip olan Galatalı Bankerler, Osmanlı Devleti’nden taşkömürü işletme imtiyazı
alırlar.
♦ İngiltere’den getirilen demiryolu malzemesi ve vagon ile, Havza’da ilk demiryolu taşımacılığı olan Kozlu
sahilinden Papaz Havza’sına kadar dekovil hattı yapılır.
♦ 1851-1852’de, özel bir anlaşma ile Havzaya getirilen İngiliz Barclay Kardeşler tarafından Kozlu sahilinde
yükleme tesisleri inşa edilir. Ocaklardan çıkarılan kömür, dekovil hattı [1] Ray aralığı 60 santimetre ya da
daha az olan, arabaları buhar, hayvan ya da insan gücüyle yürütülen, küçük demiryolu.
boyunca katırlar tarafından çekilen vagonlarla taşınır ve bu tesisler kullanılarak gemilere yüklenir.
► Geçici İngiliz Yönetimi (1854-1856)
♦ Kırım Savaşı (Osmanlı-Rus Savaşı): Haziran 1853'te, Rus orduları Eflak ve Boğdan'ı işgal eder ve savaş
fiilen başlar. Kasım 1853'te, Batum'a yardım götüren Osmanlı donanması, Rus donanması tarafından Sinop
açıklarında batırılır. Mart 1854'de, İngiltere ve Fransa, Osmanlı Devletinin yanında Rusya'ya savaş ilan ederler. Eylül 1854'te, 21 bin İngiliz, 30 bin Fransız ve 60 bin Osmanlı askerinden oluşan müttefik kuvveti 89 harp
ve 267 nakliye gemisiyle Kırım'a bir çıkartma yapar. Ancak Kırım Savaşı kısa bir sürede tamamlanamaz.
1855 ilkbaharında 140 bin kişilik bir müttefik asker kuvveti daha bölgeye çıkarılır ve Ruslar çekilmek zorunda
kalırlar. Mart 1856’da, Rusya ile Kırım Savaşı'nı kazanan Osmanlı Devleti, İngiltere ve Fransa arasında Paris Barış Antlaşması imzalanır. Kâğıt üzerinde, savaşın galiplerinden olan Osmanlı Devleti, bu savaşı yürütebilmek için ödeyebileceğinin çok üstünde borç almış ve aslında bu savaştan çok büyük zararlar alarak çıkmıştır.
♦ 1854-1856’da, İngiliz Barclay Kardeşler tarafından Zonguldak, Çaydamar, Üzülmez ve Kilimli dekovil hatları inşa edilir.
► Kumpanyalar İşletmeciliği (1856-1859)
♦ 1856’da İngiliz sermayesi ve ortaklarıyla Otonom Bank kurulur.
♦ Barclay Kardeşler ve diğer İngiliz madenciler İngiltere’ye geri döner. İşletme hakkı Hazine-i Hassa Maden
Müdürünün denetiminde ocak çalıştıran kumpanyalara bırakılır.
► Zafiropulos Kömür Kumpanyası İşletmeciliği (1859-1860)
Kumpanyalar tarafından çıkarılan Osmanlı Devleti’ne satılan kömürlerin paralarının ödenememesi nedeniyle
kumpanyalar üretim yapamaz hale gelir. İşletme hakkı, Galatalı Sarraf Yorgaki Zafiropulos’a verilir.
► İngiliz Kömür Kumpanyası İşletmeciliği (1860-1861)
Zafiropulos’un ton başına verilen ücreti yetersiz bulması ve kasıtlı olarak üretimi artırmaması nedeniyle mukavelesi iptal edilir ve İşletme hakkı İngiliz Kömür Kumpanyası’na verilir.
► Evkaf Nezareti İşletmeciliği (1861-1865)
♦ 1863’te Otonom Bank’a Fransız ortakların da katılımıyla Osmanlı Bankası kurulur.
♦ İngiliz Kömür Kumpanyası’nın üretimi 35.000 ton/yıl üzerine çıkaramaması ve İngiltere’den kömür ithal
edilmek zorunda kalınması nedeniyle mukavelesi iptal edilir ve işletme hakkı Evkaf Nezareti’ne iade edilir.
3) BAHRİYE NEZARETİ (DONANMA BAKANLIĞI) YÖNETİMİ (1865-1908)
Artan kömür ihtiyacını karşılamak amacıyla kömür üretimini artırmak için askeri bir düzenleme yapılır. İşletmeciler, Bahriye Nezareti adına kömür çıkaran müteahhitler olarak çalıştırılmaya başlanır.
1867’de 100 maddelik Ereğli Maden-i Hümayun İdaresinin Nizamnamesi (Dilaver Paşa Nizamnamesi) yürürlüğe girer. Çıkarılan kömürün tamamının Bahriye Nezareti İdaresi’ne satılması zorunluluğu getirilir.
Havza, Alacaağzı (Armutçuk), Kozlu, Zonguldak,Kilimli, Çatalağzı ve Amasra olmak üzere 6 üretim bölgesine
ayrılır.
1872’de, Kozlu dekovil hattı İhsaniye’ye kadar uzatılır ve Kozlu sahiline “Oluk” adı verilen iskele ve yükleme
tesisleri inşa edilir. Mevcut dekovil hatlarının bakımı yapılır ve Çatalağzı dekovil hattı inşa edilir.
1875’te, Osmanlı Devleti, borçlarını ödeyemeyeceğini ve iflasını ilan eder.
1877-1878’de, Osmanlı-Rus Savaşı (93 Harbi) yapılır ve bu savaş Osmanlıların yenilgisi ile sonuçlanır.
1878’de, Havzadaki tüm ocakların numaralandırılmasına başlanır ve 120 civarında işletmeciye ait olan 500
civarında ocağa numara verilir.
1879’da Bahriye Nezareti tarafından, Havzanın “4 saatlik Uzaklık = 10 Mil” ölçekli bir haritası hazırlanır.
1879’da, Havzanın geliri Osmanlı Bankası’na bırakılır.
1882’de, çıkarılan kömürün %60’ının Bahriye İdaresi’ne, %40’ının ise serbest olarak satılmasına izin verilir.
1884’te, Kurcioğlu Panos Efendi, PM Courtgi (Kurci) Şirketi’ni kurarak havzada kömür işletmeciliğine başlar.
63 Numaralı Kemerbaca ocağı ile Kerpiçlik arasında, 63 Vinci olarak bilinen, havzanın ilk havai hat tesisini
kurar.
1885’te, Kurci Şirketi, Kozlu’da, 1 Numaralı Kurci Kuyusu olarak bilinen, havzanın ilk kuyusunu açar.
1885’te, Karamanyan Şirketi, Alacaağzı’nda, havzanın ilk varagelini kurar.
1888’de büyük bir fırtına olur ve Şîr-Efsân Vapuruna kömür taşımakta olan kayıklardan biri batar.
1891'de, Ereğli'li Kasapoğullarından İsmail Ağa, kurduğu mandıra çevresinde yer alan kömür damarlarının
ruhsatını alarak işletmeciliğe başlar. Bu bölge Kasaptarla olarak adlandırılır.
1892’de, Osmanlı Hükümetinin Gemi Mühendisi Yanko Bey’e, Kozlu sahilinde bir liman inşaatı ve kömür
yükleme tesislerinin yapımı için 42 yıl süreli bir yetki verilir. Liman inşaatına başlanır ancak Kozlu’da bir liman
yapımının uygun olmayacağı düşüncesiyle çalışmalar yarıda kesilir.
1893’te, 18 maddeden oluşan, “Ereğli Madeninin Bulunduğu Zonguldak İsimli Yerde Bir Liman Yapımı, İşletilmesi ve Kömürlerin Vapur Ambarlarına Hızla Ulaştırılması ve Yükleme Yerlerinin Yapımı” hakkında bir
şartname yapılır.
1895’te, Kurci Şirketi, Kozlu’da, Domuzini Kuyusu olarak bilinen, havzanın ikinci kuyusunu açar.
1896’da, Osmanlı Bankası, Fransız Sermayeli 2 Yatırım Fonu, Gemi Mühendisi Yanko Bey, Sarraf Zarifi ve
Orman-Maadin- Ziraat Bakanı Melhame Paşa ortaklığında, Societe d’Heraclee Osmanlı A.Ş. (Ereğli Şirketi)
kurulur.
1897’de, Ereğli Şirketi, Zonguldak mendireği ve yükleme rıhtımlarını inşa eder.
1897’de, Ereğli Şirketi, Karadeniz sahilinden 100 adım içeride, 1 Numaralı Zonguldak Lavvarı’nı inşa eder.
1899’da, Ereğli Şirketi, 1 dökümhane ve 1 tamirhane ile vagon ve lokomotiflerin tamiri için bir şimendifer
atölyesi inşa eder.
1900’de, Zonguldak mendireği ve yükleme rıhtımları büyük bir fırtınayla yıkılır.
1900’de, Sarıcazadeler Şirketi kurulur ve Kozlu’da 6 adet, Kandilli’de 5 adet ve Alacaağzı’nda 6 adet olmak
üzere toplam 17 ocağı 6500 altın karşılığında satın alır.
1900’de, Zonguldak ve çevresinde 45, Kozlu ve çevresinde 29, Kilimli ve çevresinde 24, Kandilli ve çevresinde 14 ile Amasra ve çevresinde 14 olmak üzere toplam 126 adet işletmeci olduğu tespit edilir.
1901’de, Sarıcazadeler Şirketi, Kozlu’da, 17 Kuyusu (+14/-98) olarak bilinen, havzanın üçüncü kuyusunu
açar. Bu kuyu sonraki yıllarda -140 kotuna kadar iner.
1902’de, Ereğli Şirketi, 5.200 m uzunluğunda Gelik-Asma Havai hattını kurar.
1903’te, Binbaşı Besim Bey tarafından Fransız Maden Nizamnamesi’nden yararlanılarak, 56 maddelik
“Ocakların Genel Kaideleri” adlı bir talimatname hazırlanır.
1905’te, Ereğli Şirketi, Soğuksu Deresi ile Üzülmez Deresi arasında kalan alanda, 2 Numaralı Zonguldak
Lavvarı ile Kok ve Briket Fabrikasını inşa eder.
1906’da, yeni bir Maden Nizamnamesi yürürlüğe girer.
1907’de, Doktor Dünyas, Üzülmez’deki 63 numaralı Rombaki ocak karosunda, Üzülmez Lavvarını inşa eder.
4) MEŞRUTİYET DÖNEMİ (1908-1920)
► 1865’den 1908 yılına kadar süren 43 yıllık Bahriye Nezareti (Donanma Bakanlığı) yönetiminden sonra
havzanın yönetimi Nafia Nezareti’ne (Bayındırlık Bakanlığı) verilir. 5 ay süren Nafia Nezareti Yönetimi döneminde müdürlük görevini Mühendis Arnavut Eşref Bey yürütür.
► Ereğli Madenleri Müdürlüğü kurulur ve Müdürlük, Kozlu’daki Bahriye Kışlaları’nda faaliyete geçer.
► 1909'da, ocakların çevresinde her biri 18'er kişilik ilk işçi barakaları inşa edilir.
► Haziran 1909’da havzanın yönetimi Orman ve Maadin Ticaret ve Sanayi Nezareti’ne devredilir.
► Mayıs 1910’da Ereğli Madenleri Müdürlüğü’ne Hüseyin Fehmi İmer atanır. Ereğli, Kozlu ve Kilimli’de Müdürlüğe bağlı Memurluklar oluşturulur. Ereğli Madenleri Müdürlüğü’nün yaptığı belli başlı işler şunlardır:
♦ Maden Müdürlüğü (Maden Dairesi) binası ve Zonguldak Hükümet Konağı binası inşa edilir.
♦ Kilimli şimendifer hattı 3 m kadar düşürülür ve İnağzı ocağına sahilden demiryolu ile bağlanır. Bu hatta 2
adet lokomotif ve 6 tonluk vagonlar çalışmaya başlar.
♦ Kozlu şimendifer hattı, 1,5 m kadar yükseltilir. Kozlu’ya demir bir iskele yapılır ve bu iskelenin başına bir
kantar yerleştirilir.
► Ocak 1911’de Tezkere-i Samiye (Başbakanlık Yazısı) yayımlanır ve Havza-i Fahmiye Sınırı çizilir. Bu
sınır, bugünkü yerleşim yerlerine karşılık olarak, Alaplı’dan başlar, Ormanlı, Eğerci, Yenice ve Ulus üzerinden Kurucaşile’ye bağlanır. Tezkere-i Samiye’yle, ocakların çevrelerindeki yapılaşmanın üretimi ve üretim
tesislerini engellemeye başlaması nedeniyle, Havza-i Fahmiye sınırları içinde her ne şekilde olursa olsun,
devletin izni olmaksızın arazi açmak, bina inşa etmek gibi faaliyetlerin tümü yasaklanır.
► Bu dönemde Ereğli Şirketi tarafından yapılan işler şöyledir:
♦ 1910’da, buharlı lokomotiflerin ve kömür vagonlarının tamiri amacıyla Merkez Atölyeleri kurulur.
♦ 1911’de, şimdiki İncirharmanı Kuyusu (+30/-200) açılır ve -200 kat hazırlıkları yapılır.
► 1911’deki Zonguldak’ın durumu, 1923 yılında Havza-i Fahmiye Müdürü olarak görev yapan Yüksek Maden Mühendisi Hüsrev Güleman’ın hatıra yazılarında ayrıntılı olarak anlatılır.
► Şubat 1914’de, İstanbul’un elektrik ihtiyacını karşılamak üzere, Türkiye’nin ilk termik elektrik santrali olan
ve Zonguldak Havzasından gemilerle taşınan taşkömürüyle çalışan Silahtarağa’da elektrik üretimine başlanır. (video)
► Haziran 1914’te, Osmanlı-Alman ittifakı imzalanır ve 1. Dünya Savaşı seferberliği ilan edilir. Havzanın
yönetimi, “Harp Kömür Merkezi” adı verilen bir komisyon aracılığıyla Almanlara devredilir.
► 1916-1917 yıllarında, Alman jeoloji ve maden mühendislerinden oluşan bir ekip tarafından yapılan ayrıntılı
incelemeler sonucunda; Kozlu, Zonguldak, Kilimli ve Çatalağzı vadileri havza olarak tanımlanır ve en büyük
şirket olan Ereğli Şirketinin 600.000 ton/yıl civarında kömür üretmekte olduğu belirtilir.
► 1. Dünya Savaşı döneminde; Ereğli Şirketinin çıkardığı hisse senetlerinin önemli bir bölümü Ruhr Havzası
Sanayicisi Stinnes tarafından satın alınır ve Şirketin yönetimi Stinnes’e devredilir. Stinnes, Kozlu Lavvarı’nın
yarım kalan inşaatını tamamlar ve hizmete açar. Ayrıca, Kozlu 17 Kuyusu mevkiinden Zonguldak’a bir havai
hat yapımına başlar ancak bu hattı tamamlayamaz.
► 1918'de, İtalyan Kont Giuseppe Volpi, (Trablusgarp Savaşı (1911-1912) sonunda Osmanlı Devleti ile İtalya arasındaki anlaşma sürecinde müzakerecilik yapmıştır.) Bender-Ereğli Şirketi'ni kurar ve Sarıcazadeler'e
ait ocaklarda işletmeciliğe başlar.
► Ekim 1918’de 1. Dünya Savaşı’nın bitimini takiben Almanlar havzayı terk ederler.
► Zonguldak’ın Kurtuluşu:
♦ Mart 1919’da, Fransızlar, Maden Ocakları Muhafız Birliği adı altında 350 kişilik bir Nizamiye Taburu ile
Zonguldak’a konuşlanırlar ve şehrin kontrolünü ele geçirirler.
♦ Haziran 1920’de, Fransız’lar Ereğli’ye asker çıkararak havzanın denetimini tam olarak ele geçirme girişiminde bulunurlar. Ancak Ereğli halkının direnişi ve Büyük Millet Meclisi’nin girişimleri sonucu Ereğli’yi terk
etmek zorunda kalırlar.
♦ 21 Haziran 1921’de, Fransızlar, Osmanlı bandıralı Giresun vapuruna binerek Zonguldak’ı terk ederler. Bu
tarih, halen, Zonguldak’ın Kurtuluş Günü olarak kutlanmaktadır.
5) CUMHURİYETİN KURULUŞU VE BAŞLANGICI DÖNEMİ (İKTİSAT VEKÂLETİ : EKONOMİ
BAKANLIĞI YÖNETİMİ) (1920-1940)
► Ağustos 1920’de 154 Sayılı “Kömürün Satış ve Sevki Hakkında Konulmuş Kayıtların Kaldırılması ve Vergilendirilmesi” konulu Büyük Millet Meclisi Kararı ile havzanın yönetimine yönelik ilk uygulama yürürlüğe girer.
► Mayıs 1921’de 114 Sayılı “Kömür Tozlarının İşçi Yararına Satışı” yasayla, kömür üretiminde ortaya çıkacak olan kömür tozlarının Amele İdare Heyeti’nce İktisat Vekâleti gözetiminde açık arttırma yöntemiyle satılması ve hâsılatın Ağustos 1888’de kurulan Ziraat Bankası’na yatırılması kararlanır.
► Eylül 1921’de 151 Sayılı “Kömür Havzası İşçilerinin Hukukuna İlişkin Kanun”, Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk iş
yasası niteliğindedir. 15 maddeden oluşan bu yasa ile, 50 civarında madencilik şirketinin faaliyet gösterdiği
bir dönemde daha önce olmayan, yetersiz olan ya da uygulanmasında sorunlar yaşanan yasalar ve konuların çözümü hedeflenmiştir.
► 1922’de Zonguldak Mithatpaşa İlkokulu’nda Arap harfleriyle eğitim-öğretim faaliyetlerine başlanır ve 1924
yılında ilk mezunlarını verir.
► 17 Şubat - 4 Mart 1923’de İzmir’de toplanan 1. İktisat Kongresi’nde alınan kararlardan biri, “Ana Ticaret
Bankaları” kurulmasıdır. Bu karar doğrultusunda; Ağustos 1924’de “Türkiye İş Bankası” ve Nisan 1925’de
“Türkiye Sanayi ve Maadin Bankası” kurulur.
► 30 Mart 1923’de 25 yataklı Amele Hastanesi (şimdiki Devlet Hastanesi) açılır. Bu hastaneye 1938’de 80
yataklı bir ilave bina yapılır ve Zonguldak Memleket (Millet) Hastanesi adı verilir.
► Temmuz 1923’de, “Amelebirliği Biriktirme ve Yardım Sandığı Talimatnamesi” hazırlanarak Amelebirliği
kurulur.
► Milli Mücadele süresince bölge halkından 5000 civarında işçi cephelere gönderilmeyip kömür ocaklarında
çalıştırılır.
► Nisan 1924’de 463 Sayılı yasa ile havzanın yönetimi İktisat Vekaleti’ne devredilir.
► Nahid Sırrı Örik, “Kıskanmak” adlı romanında Cumhuriyet sonrası Zonguldak’ı anlatır. Bu roman; 2009
yılında Yönetmen Zeki Demirkubuz tarafından sinema filmi haline getirilmiştir. Kıskanmak filminde; Maden
Mühendisi Halit rolünde Serhat Tutumluer, Halit’in eşi Mükerrem rolünde Berrat Tüzünataç ve Halit’in
kızkardeşi Seniha rolünde Nergis Öztürk rol almışlardır. Nergis Öztürk, bu filmdeki Seniha rolünden ötürü 46.
Uluslararası Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde (10-17 Ekim 2009) En İyi Kadın Oyuncu ödülü almıştır.
► 1924’de, “Zonguldak Yüksek Maadin ve Sanayi Mühendis Mektebi” açılır ancak 1931 yılında ekonomik
nedenlerden ötürü kapatılır.
► Ağustos 1924'de, Türkiye İş Bankası kurulur. Tüzüğünün 2. maddesi uyarınca, bankacılık işlemlerinin yanı
sıra tarım, sanayi, bayındırlık ve madencilik alanlarında faaliyette bulunacak şirketler kurmak üzere çalışmalara başlar. Bu çalışmalar kapsamında, Zonguldak Kömür Havzasında, Türkiye İş Bankası tarafından kurulan
şirketler şunlardır:
♦ Kozlu Kömür İşleri TAŞ (Kömüriş):
3 Haziran 1926'da kurulur. Kozlu bölgesinde (İncirharmanı ve İhsaniye) faaliyet gösterir.
♦ Maden Kömürü TAŞ (Türkiş):
1 Temmuz 1926'da kurulur. Üzülmez bölgesinde (Asma, Dilaver ve Gelik) faaliyet gösterir.
♦ Kilimli Kömür Madenleri TAŞ:
1 Mart 1927'de kurulur. Kilimli (Kilimli ve Güntepe) bölgesinde faaliyet gösterir.
♦ Kireçlik Kömür Madenleri TAŞ:
11 Ağustos 1927'de Basmacızadeler tarafından kurulur ve 1934'de Türkiye İş Bankası tarafından satın alınır.
Kireçlik (Armutçuk) bölgesinde faaliyet gösterir.
► Temmuz 1926'da, Sarıcazadeler'e ait ocaklarda işletmecilik yapan İtalyan Bender-Ereğli Şirketi kendini
fesheder ve bu ocaklar, yine İtalyanlar tarafından kurulan Türk Kömür Madenleri AŞ tarafından işletilmeye
başlanır.
► 1926'da, atıl durumda bulunan Kasaptarla ocaklarının müdürlüğüne Hafız İsmail Bey (Ergener) getirilir ve
ocaklar tekrar faaliyete geçer.
► 1927'de, Amasra bölgesinde faaliyet göstermek üzere, Esat Paşa ve Nebil Bey tarafından Amasra İşletme
Bölgesi TAŞ ile Ahmet Mürüvvet ve Ortakları tarafından Amasra Kömür Şirketi TAŞ adlarında 2 özel madencilik şirketi kurulur.
► 1930’da “Türk Maden Mühendisleri Cemiyeti” kurulur. Bu cemiyet, Türkiye Mühendis ve Mimar Odaları
Birliği (TMMOB)’nin kuruluşuna öncülük eden 4 cemiyetten biridir ve halen Zonguldak Maden Mühendisleri
Derneği olarak faaliyetlerine devam etmektedir.
► 1930'da, Ereğli madenleri Müdürlüğü, Havza-i Fahmiye Müdürlüğü'ne dönüştürülerek, İktisat Vekaleti
Maden Umum Müdürlüğü'ne bağlanır.
► 26 Ağustos 1931'de Gazi Mustafa Kemal Atatürk Atatürk Zonguldak'ı ziyaret eder. Üzülmez'deki ocaklarda incelemeler yaptıktan sonra, diğer resmi görüşmelerinin ardından ziyaretini tamamlayarak aynı gün İstanbul'a geri döner.
► Şubat 1932’de, Dil-Tarih-Edebiyat, Güzel Sanatlar, Tiyatro, Spor, Toplumsal Yardım, Halk Dersaneleri ve
Kurslar, Kütüphane ve Yayın, Köycüler ile Müze ve Sergi olmak üzere 9 şubeden oluşan Zonguldak Halkevi
açılır.
► 1933'de 1. 5 Yıllık Sanayi Planı (1933-1937) uygulanmaya başlanır.
► 1934’de, Mimar Seyfi Arkan tarafından tasarlanan projelere uygun olarak, Kozlu Kömüriş Evleri (Kılıç
Mahallesi) ve Üzülmez Türkiş Evleri (Üzülmez ve Rat Mahalleleri)’nin yapımına başlanır. Bu projeler kapsamında, yönetsel tesisler (idare binaları), sosyal tesisler (ilk ve ortaokullar, sinemalar, ekonomalar, sağlık dispanserleri, lokaller vb.), yerleşim tesisleri (tek ve çift katlı lojmanlar vb.) ve spor tesisleri (basketbol, voleybol,
tenis ve golf sahaları vb.) inşaları yapılır.
► 1934’de Amelebirliği Hastanesi’nin (şimdiki Zonguldak Uzunmehmet Göğüs ve Meslek Hastalıkları Hastanesi) yapımına başlanır ve 1936’da 60 yataklı “modern” bir hastane olarak hizmete açılır.
► Ağustos 1934’de Zonguldak-Filyos demiryolunun yapımına başlanır. 3 yılda tamamlanan bu demiryolu
hattında 16 adet tünel bulunmaktadır.
► Haziran 1935’de, 1. Beş Yıllık Plan doğrultusunda, işletilebilir maden yataklarını belirlemek amacıyla Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü (MTA), madencilik, enerji üretimi ve dağıtımı amacıyla Etibank ve ülkenin
elektrik enerjisine yönelik potansiyelini ve politikasını belirlemek amacıyla Elektrik İşleri Etüt İdaresi kurulur.
► Ekim 1935’de Üzülmez Kok Fabrikası deneme üretimlerine başlar ve 1936 yılının başında tam kapasiteyle
faaliyete geçer. Üzülmez Kok Fabrikası, Mayıs 1976’da, ekonomik ömrünü doldurduğu gerekçesiyle kapatılır.
► Şubat 1936’da ocakların Etibank tarafından satın alınmasına başlanır ve bu süreç 1940 yılında tamamlanır.
► 1936’da, Kömüriş’in 2 numaralı İhsaniye ocağında +27/-100 kotları atasında 100 ton/saat kapasiteli skip
sistemi kurulur. Ağustos 1937’de ise, bu sistemin devamı olarak inşa edilen 830 m havai hat ile İncirharmanı
Lavvarına kesintisiz bir taşıma sistemi faaliyete geçer.
► Nisan 1937’de Etibank önderliğinde, Ereğli Kömürleri İşletmesi TAŞ kurulur.
► Ağustos 1937’de Zonguldak Kömür Havzası, demiryoluyla Ankara’ya bağlanır.
► 1938’de, havzadaki tüm şirketlere hizmet vermek amacıyla Merkez Tahlisiye İstasyonu kurulur.
► Eylül 1938’de Zonguldak ilinin tek lisesi olan Mehmet Çelikel Lisesi’nde eğitim-öğretim faaliyetlerine başlanır. Aynı tarihte Zonguldak ilinde, Zonguldak Merkez, Ereğli ve Bartın ortaokulları olmak üzere 3 ortaokul
ve 197 ilkokul bulunmaktadır.
► 1940 yılına kadar kömür üretimi, günlük üretimleri 5-1600 ton arasında değişen 31 ocaktan yapılır. Üretilen kömürler, günlük kapasitesi 10-100 ton/saat olan 11 lavvarda yıkanır. Çatalağzı Termik Elektrik Santrali’nin (ÇATES) faaliyete geçtiği 1948 yılına kadar, ocakların elektrik gereksinimi, kurulu bulunan 11 elektrik
santralinden sağlanır.
6) ETİBANK VE EREĞLİ KÖMÜRLERİ İŞLETMESİ (EKİ) DÖNEMİ (1940-1957)
► 14 Haziran 1935'de, Etibank kurulur ve 23 Ekim 1935'te faaliyete geçer.
► 6 Ekim 1935'de Üzülmez Kok Fabrikası deneme üretimine başlar. Ocak 1936'da tam anlamıyla faaliyete
geçer. Üzülmez Kok Fabrikası 10 Mayıs 1976'da kapatılır.
► 12 Şubat 1936'da, Türkiş (Maden Kömürü TAŞ) ve 30 kadar kömür ocağı Etibank'a devredilir.
► 28 Kasım 1936'da, Ereğli Şirketi, 3.500.000 Türk Lirası karşılığında Cumhuriyet Hükümeti tarafından satın
alınır.
► 4 Nisan 1937'de, Etibank tarafından Ereğli Kömürleri İşletmesi TAŞ (EKİTAŞ) kurulur.
► Mayıs 1937'de, madenlerde, diğer işçilerle eşit düzeyde ve birlikte "Hükümlü İşçiler" çalıştırılmaya başlanır. Bu uygulama 1950 yılına kadar devam eder.
► 11 Haziran 1937'de, Ereğli Şirketi'nden satın alınan ocaklar EKİTAŞ'a devredilir.
► 27 Ağustos 1937'de, EKİTAŞ - Kozlu Kömür İşletmesi kurulur; müdürlüğüne İhsan Soyak atanır ve
Kömüriş (Kozlu Kömür İşleri TAŞ) bu işletmeye devredilir.
► 3 Nisan 1937’de Karabük Demir-Çelik Fabrikaları’nın yapımına başlanır. Haziran 1939’da elektrik santrali,
Temmuz 1939’da kok fabrikası, Eylül 1939’da da yüksek fırın hizmete girer ve Mart 1941’de kuruluşunu tamamlayarak üretime başlar.
► Ağustos 1937'de, Kozlu-İhsaniye'deki +27/-100 skip kuyusu ile İncirharmanı lavuarı arasında kesintisiz
taşıma yapacak olan 830 m uzunluğundaki havai hat işletmeye açılır.
► 1938'de, Merkez Tahlisiye İstasyonu kurulur.
► 31 Mayıs 1939'da, Havza-i Fahmiye Müdürlüğü'nün adı, Havza İktisat Müdürlüğü olarak değiştirilir.
► 1940 yılında çıkarılan bir dizi kanun ile havzadaki tüm ocaklar devletleştirilir ve EKİTAŞ'a devredilir.
► 28 Şubat 1940'da Ücretli İş Mükellefiyeti (2. Mükellefiyet) uygulanmaya başlanır. Bu uygulama, civar köylerdeki tüm erkeklerin 45 gün zorunlu olarak maden ocaklarında çalıştığı, sonraki 45 günü köyünde geçirdiği
münavebeli (dönüşümlü) bir çalışma yöntemidir. 2. Mükellefiyet, 1 Eylül 1947'ye kadar devam eder.
► 20 Şubat 1941 tarihinde, 1. Amenajman (belgelerde Umumi Amenajman olarak geçer) Projesi (19411943) uygulanmaya başlanır. Amenajman kelimesinin Türkçe karşılığı “düzenleyim” kelimesi olup, doğal
kaynakların düzenlenmesi ve kullanılması anlamını taşımaktadır. Bu proje kapsamında:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Kozlu deresi derivasyonu (Dere, ırmak, nehir vb.nin yatağının değiştirilmesi) (Başlangıç: 20 Ekim 1941 /
Bitiş: 2 Mayıs 1948)
Üzülmez ve Kilimli dereleri derivasyonu,
Zonguldak-Kozlu demiryolunun yapımı (4300 m / Bitiş: 2 Mayıs 1943),
Zonguldak-Asma demiryolunun yapımı (4030 m),
Zonguldak-Çaydamar demiryolunun yapımı,
Zonguldak-Çatalağzı demiryolunun yapımı,
Ereğli-Armutçuk demiryolunun yapımı,
Merkez Ambarları, Merkez Atölyesi, Merkez Garajı, 69 Ambarları ve Hangarları (Gıda, Arpa ve Saman,
Maden Direği) ve Baştarla Akaryakıt Ambarı'nın yapımı,
Üzülmez - Asma Lavuarının onarımı ve genişletilmesi,
Karadon Lavuarının yapımı
işleri gerçekleştirilir.
► 1942'de EKİTAŞ'da çalışanların giyim, gıda vb. ihtiyaçlarının bedeli karşılığında ancak kâr amacı olmaksızın karşılanması için 14 adet Ekonoma açılır.
► 15 Ekim 1942'de Askerlik Muafiyetine Dayalı Mükellefiyet uygulamasına başlanır.
► 1 Mayıs 1943'de 2. Amenajman (belgelerde Büyük Amenajman olarak geçer) Projesi (1943-1948) uygulanmaya başlanır. Bu proje kapsamında, 1 Numaralı Kozlu Uzun Mehmet Kuyusu (608 m / Başlangıç: 7 Nisan 1945 / Bitiş: 13 Haziran 1948) açılır.
► 23 Ekim 1943'de, EKİTAŞ, Mahdut Mesuliyetli Ereğli Kömürleri İşletmesi Müessesesi (EKİ) haline dönüştürülür.
► 1945-1950 arasında:
•
•
•
•
•
Ekonomalarda yapılan alışverişlerde kullanılması amacıyla EKİ tarafından bastırılan "Delikli Paralar",
kullanılır.
Havza güvenliğinin sağlanması amacıyla EKİ tarafından kurulan üniformalı ve silahlı "Kömür Alayları"
görev yapar.
Çalışanların çocuklarının eğitimi amacıyla EKİ tarafından inşa edilen, donatılan ve her türlü ihtiyacı karşılanan ilkokullar inşa edilir.
Tüm havzaya EKİ tarafından elektrik, su ve yol şebekeleri döşenir.
Bu dönemde binlerce lojman, sosyal tesis, okul, sinema, cezaevi, cami vb. inşaatı yapılır.
► 26 Şubat 1947’de Ereğli Kömür Havzası Maden İşçileri Sendikası kurulur.
► 1948'de 3. Amenajman (belgelerde Birinci Amenajman olarak geçer) Projesi (1948-1960) uygulamaya
başlanır. Bu proje, 1948-1952 ve 1953-1957 olmak üzere 2 devreye ayrılır. Bu proje kapsamında:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
1956'da Çatalağzı Lavuarı (500 ton/saat),
1957'de Zonguldak Lavuarı (750 ton/saat),
1960'da Armutçuk Lavuarı (250 ton/saat),
Armutçuk-Kandilli arasında 1200 m havai hat,
Armutçuk Kuyusu,
Kozlu 1 ve 2 No.lu Kuyular,
Karadon 1 No.lu Kuyu,
Çatalağzı İhraç Kuyusu,
İncivez Havalandırma Kuyusu (-300'e kadar),
Üzülmez Kok ve Briket Fabrikası,
Baştarla Oksi-Asetilen Fabrikası,
Merkez Atölyesinin imalat yapacak şekilde modernizasyonu
gibi büyük yatırımlar gerçekleştirilir. Bu dönemde, ana lağımlarda çelik bağ, ayaklarda çelik direk ve sarma
kullanılması, elektrikli lokomotif (troley) ve 5 tonluk vagon kullanılması, tek zincirli konveyör kullanılması ile
basınçlı hava enerjisi ve buna bağlı olarak martopikör ve matoperferatör kullanılması gibi önemli teknolojik
atılımlar yapılır.
► 27 Kasım 1948’de 3 İngiliz firması tarafından inşa edilen Çatalağzı Termik Elektrik Santrali (ÇATES),
64.500 kW kurulu güçle elektrik üretimine başlar.
► 24 Haziran 1949'da, Zonguldak Limanı'nın genişletilmesi, demiryolu bağlantılarının tamamlanması ve
kömür yükleme tesislerinin inşası çalışmalarına başlanır. Hollanda Kraliyet Liman İnşaat Şirketi tarafından
yürütülen bu çalışmalar Ağustos 1953'de tamamlanır.
► 1950’de Filyos Ateş Tuğla Fabrikası (Sümerateş) 14.000 ton/yıl kapasiteyle işletmeye açılır.
► 1950'de, 26 adet prefabrik binayla Kozlu-Kılıç Mahallesi inşa edilir.
► Ağustos 1953'de, Zonguldak Limanına Kömür, Direk ve Kargo olmak üzere 3 yeni rıhtım inşasına başlanır. Bu çalışmalar 1954 yılı sonunda tamamlanır ve Zonguldak Limanı bugünkü halini alır.
► 1954'de, Kozlu-İhsaniye, Üzülmez-Rat, Karadon ve Kandilli'de 1020 adet işçi konutunun (işçi sitelerinin)
yapımına başlanır. Bu çalışmalar 1960'da tamamlanır.
► 1956'da, "Dar Hat" olarak inşa edilen Zonguldak-Kozlu, Zonguldak-Asma, Zonguldak-Çaydamar, Zonguldak-Çatalağzı ve Ereğli-Armutçuk demiryolları genişletilerek, TCDD ölçülerine uyumlu hale getirilir.
7) TÜRKİYE KÖMÜR İŞLETMELERİ KURUMU (TKİ) DÖNEMİ (1957-1984)
► 31 Mayıs 1957’de Türkiye Kömür İşletmeleri Kurumu (TKİ) kurulur. Kurumun bankacılık ve kredi işlemleri
Etibank’a devredilir.
► 2 Eylül 1957’de Ereğli Kömürleri İşletmesi (EKİ) Müessesesi ve Armutçuk Kömürleri İşletmesi (AKİ) Müessesesi, TKİ’ye bağlanır.
► EKİ, Kozlu (İhsaniye ve İncirharmanı Bölümleri), Üzülmez (Çaydamar, Asma ve Dilaver Bölümleri),
Karadon (Gelik, Kilimli ve Karadon Bölümleri) ve Amasra (Amasra Bölümü) olmak üzere 4 işletme; AKİ ise,
Kandilli ve Alacaağzı olmak üzere 2 işletme olarak yapılandırılır.
► 11 Mayıs 1960’da Ereğli Demir-Çelik Fabrikaları’nın yapımına başlanır. Eylül 1964’de kok fabrikası, Şubat
1965’de de yüksek fırın hizmete girer ve Mayıs 1965’de kuruluşunu tamamlayarak üretime başlar.
► 10 Kasım 1962’de Bartın Çimento Fabrikası 300.000 ton/yıl kapasiteyle işletmeye açılır.
► 30 Mayıs 1967’de, işçilere mesleki eğitim konuları, işçi sağlığı ve iş güvenliği öğütleri, EKİ’nin tamim ve
talimatları ile olağanüstü hallerde uyarı ve alarm bilgileri vermek üzere EKİ Eğitim radyosu kurulur. Yayın
gücü 250 W, yayın alanı 15-25 km ve yayın saatleri 07.30-09.00, 12.00-14.00 ve 17.00-19.30 olan bu radyo
1980 başlarında kapatılır.
► 11 Nisan 1970’de SEKA Çaycuma Kağıt Fabrikası, ülkenin kraft kağıt (çimento torba kağıdı ve mukavva)
ihtiyacının yaklaşık yarısını karşılayacak şekilde üretime geçer.
8) TÜRKİYE TAŞKÖMÜRÜ KURUMU (TTK) DÖNEMİ (1984- )
► 10 Ekim 1983'de Armutçuk, Kozlu, Üzülmez Karadon ve Amasra Taşkömürü İşletme Müesseselerinden
oluşan Türkiye Taşkömürü Kurumu kurulur ve Ana Statüsü 11 Aralık 1984'de Resmi Gazete'de
yayımlanarak faaliyete geçer. Bu yeniden yapılandırma çalışmaları sonucunda;
Armutçuk Taşkömürü İşletme Müessesesi:
Alacaağzı Bölümü kapatılmıştır.
Kandilli Bölümü’nün adı Armutçuk İşletmesi olarak değiştirilmiştir.
Armutçuk Müessesesi, tek işletmeyle (Armutçuk İşletmesi) faaliyetlerini sürdürmektedir.
Kozlu Taşkömürü İşletme Müessesesi:
İhsaniye ve İncirharmanı Bölümleri birleştirilmiş ve bu Bölümler Kozlu İşletmesi adı altında tek işletme haline
getirilmiştir.
Kozlu Müessesesi, tek işletmeyle (Kozlu İşletmesi) faaliyetlerini sürdürmektedir.
Üzülmez Taşkömürü İşletme Müessesesi:
Çaydamar Bölümü kapatılmıştır.
Asma ile Dilaver Bölümleri birleştirilmiş ve bu Bölümler Asma-Dilaver İşletmesi adı altında tek işletme haline
getirilmiştir.
Bağlık-İnağzı adı altında yeni bir işletme açılmıştır.
Üzülmez Müessesesi, iki işletmeyle (Asma-Dilaver İşletmesi ve Bağlık-İnağzı İşletmesi) faaliyetlerini
sürdürmektedir.
Karadon Taşkömürü İşletme Müessesesi:
Gelik Bölümü’nün adı Gelik İşletmesi olarak değiştirilmiştir.
Kilimli ile Karadon Bölümleri birleştirilmiş ve bu Bölümler Kilimli İşletmesi adı altında tek işletme haline
getirilmiştir.
Karadon Müessesesi, iki işletmeyle (Gelik İşletmesi ve Kilimli İşletmesi) faaliyetlerini sürdürmektedir.
Amasra Taşkömürü İşletme Müessesesi:
Amasra Bölümü’nün adı Amasra İşletmesi olarak değiştirilmiştir.
Amasra Müessesesi, tek işletmeyle (Amasra İşletmesi) faaliyetlerini sürdürmektedir.
► Kasım 2011 tarihi itibariyle, müesseselere ait rezervler, memur ve işçi sayıları, galeri ilerlemeleri ile
toplam üretim değerleri Çizelge 9.1'de yer almaktadır.
Çizelge 9.1. Kasım 2011 tarihi itibariyle, TTK müesseselerine ait bazı bilgiler.
MÜESSESE
Armutçuk
Kozlu
Üzülmez
Karadon
Amasra
TOPLAM
İŞLETMELER VE
REZERVLER
(ton)
Armutçuk: 34.169.146
Kozlu: 159.301.495
Asma-Dilaver: 170.248.646
Bağlık/İnağzı: 136.302.000
Toplam: 306.550.646
Gelik: 174.069.196
Kilimli: 240.097.481
Toplam: 414.166.677
Amasra: 408.162.703
1.186.048.667
TOPLAM
ÜRETİM
(ton/ilk 10 ay)
Tüvenan
Satılabilir
205.228
124.773
565.950
339.195
MEMUR
SAYISI
İŞÇİ
SAYISI
GALERİ
İLERLEMELERİ
(m/ilk 9 ay)
129
212
1.367
2.122
447,00
558,75
228
2.094
287,50
484.300
293.875
337
3.881
931,00
677.357
451.559
152
1.058
818
10.282
266,00
2.490,25
243.054
2.175.889
132.037
1.341.439
ZONGULDAK’LI YAZARLAR - ZONGULDAK’I YAZANLAR
Zonguldak, yalnızca yeraltındaki taşkömürü madeni ile değil, ülkemizin kültürel yaşamına olan katkılarıyla
da zengin bir kenttir. Fazıl Hüsnü Dağlarca'dan Orhan Veli'ye, Ceyhun Atıf Kansu'dan Sennur Sezer'e,
Melih Cevdet Anday'dan İlhan Berk'e, birçok ünlü yazar ve şairin Zonguldak'la ilgili birkaç yazısını veya
şiirini bulmak mümkündür. Ancak, bu bölümde, Zonguldak doğumlu olan yazar ve şairlerle, Zonguldak
doğumlu olmayan, fakat Zonguldak'ı konu ettikleri ürünlerini kitaplaştırmış yazar ve şairlerin bazıları
tanıtılacaktır, ki bu yazar ve şairlerin toplam sayısının 150'nin üzerinde olduğu belgelenmiştir.
ADI VE SOYADI
DOĞUM YERİ
VE YILI
Ahmet Naim Çıladır
İstanbul, 1904
Behçet Kemal Çağlar
Erzincan, 1908
Ece Aykız
Erol Çatma
Zonguldak,
1959
Zonguldak,
1951
Hamit Kalyoncu
Çaycuma, 1942
Hatice Erol
Hüseyin Fehmi Imer
İbrahim Behçet
Kalaycı
İbrahim Tığ
Bartın, 1957
Vidin, 1871
İbrahim Yıldız
Eflani, 1928
İlhami Soysal
Ereğli, 1928
İrfan Yalçın
Zonguldak,
1934
Kadri Yersel
İstanbul, 1907
Kadriye Canlı
Ordu, 1946
Koksal Toptan
Rize, 1943
Maksude Çubukçu
Ereğli, 1934
Mehmet Şeyda
İstanbul, 1919
Mehmet Yılmaz
Karaibrahimoğlu
Giresun, 1947
Melahat Türk
Muzaffer Tayyip Uslu
Mübeccel Kıray
Bartın, 1929
İstanbul, 1922
İzmir, 1923
Mümtaz Soysal
Zonguldak,
1929
Necdet Sakaoğlu
Divriği, 1939
Nursema Aldoğan
Aksu
Rüştü Onur
Urfa, 1922
Devrek, 1970
Karabük, 1957
Devrek, 1920
BAZI ESERLERİ
Uzun Mehmet (Oyun, 1932)
Zonguldak Kömür Havzası (İnceleme, 1934)
Bir Müstemlekenin Tarihi (İnceleme, 1993)
Çoban (Oyun, 1932)
Burada Bir Kalp Çarpıyor (Şiir, 1933)
Hür Mavilikte (Gezi Notları, 1947)
Aşk Düşü (Şiir, 1992)
Şiirlerle Geçen Bir 5 Yıl (Şiir, 1996)
Zonguldak Madenlerinde Hükümlü İşçiler (Araştırma,
1996) Kömür Tutuşunca (Belgesel Öykü, 1997)
Sesim Kömür Karası (Şiir, 1994)
Kömürde Açan Çiçek (Araştırma, 2005)
Çözün Bağları (Roman, 1997)
Hayatı ve Hatıraları (Anı, 1973)
Türküsüz Kent (Şiir, 1983)
Kıvırcık (Roman, 1992)
İlk Yaz Vurgunu (Şiir, 1994)
Işığın Kanı (Şiir, 1990)
Toplumun Teni (Şiir, 1990)
Tay (Şiir, 1994)
Sıfıra Sıfır, Elde Sıfır (Derleme, 1969)
Günün İçinden (Derleme, 1975)
Pansiyon Huzur (Roman, 1974)
Ölümün Ağzı (Roman, 1979)
Uzun Bir Yalnızlığın Tarihçesi (1992)
Madencilikte Bir Ömür (Anı, 1989)
Yaşarken Olen Madenci (Şiir, 1991)
Zonguldak Ölüm ve Umut (Şiir, 1997)
Ölüm Kokusu Zonguldak ve Kan Yüreğim (Şiir, 1993)
Türkiye'de İrat Müessesesi
Sevgiye Alkış Tuttum (Şiir, 1993)
Sular Boşa Akmasın (Şiir, 1995)
Yanartaş (Roman, 1970)
Bana Karşı Ben (Gülmece, 1976)
Zonguldak Hikayeleri (Öykü, 1962)
Madencinin Günlüğü (Şiir, 1994)
Grev Günleri (Şiir, 1992)
Yayla Çiçeğine Türkü (Şiir, 1990)
Karaelmas Ülkesi Zonguldak (Araştırma, 1979)
Şimdilik (Şiir, 1945)
Ereğli (Araştırma, 1964)
Halkın Yönetime Etkisi (Araştırma, 1968)
Güzel Huzursuzluk (Derleme, 1975)
Demokrasiye Giderken (Araştırma, 1983)
Cumhuriyet Dönemi Eğitim Tarihi (Araştırma, 1991)
Çeşm-i Cihan Amasra (Araştırma, 1966)
Amasra'nın 3000 Yılı (Araştırma, 1987)
Yürekteki Kısrak (Şiir, 1992)
Rüştü Onur (Derleme: Salah Birsel, 1956)
ADI VE SOYADI
DOĞUM YERİ
VE YILI
Sadi Yaver Ataman
Yanya, 1906
Saffet Can
Zonguldak,
1953
Saniye Demir ve
Fatime Demir
Çaycuma, 1965
Çaycuma, 1966
Savaş Büke
Zonguldak,
1942
Sevda Orhan
Zonguldak,
1948
Tahir Akın Karauğuz
Safranbolu,
1898
Türkan Karahasan
Zonguldak,
1944
Zafer Muratoğlu
Kars, 1955
Zihni Anadol
Devrek, 1918
Ziya Mısırlı
Çaycuma, 1926
BAZI ESERLERİ
Safranbolu Düğünleri, Oyun ve Türküleri (Derleme, 1936)
Bu Toprağın Sesi Memleket Havaları (Derleme 1953)
Dağcıl Saz Şairlerinin Hür Fikirleri Yaymadaki Rolleri
(Araştırma, 1944)
Kitabın Var Mı Özgürlük (Belgesel-Anı, 1993)
Emin Dayı - Zonguldak'ta İlk Grev ve Toplu Sözleşme
(Araştırma, 1995)
Ağlamaklı Ninniler (Şiir, 1993)
Çığır (Şiir, 1997)
Buralarda Yaşanmaz Ki Birader (Oykü, 1973)
Sıcağı Çok Seven Çocuk (Öykü, 1985)
Minibüs Vitesleri ve Demokrasi (Öykü, 1997)
Sevgiye Kanat Çırpmak (Oykü, 1995)
Anadolu'dan Kovduklarımız (Şiir, 1922)
Zonguldak Havzası: Uzun Mehmet'ten Bugüne Kadar
(Derleme, 1934)
Zonguldak Kılavuzu (Araştırma 1959)
Çığlıkçı (Oyun, 1979)
Aa, Kömürleşen Kumsalda Türkü Söyleyenler Var (Oyun,
1984)
Baret ve Mızrap (Oyun, 1985)
Yenik Palyaço (Şiir, 1993)
Truva Altında İlk Akşam (Anı)
Kırmızı Gül ve Kasket (Anı)
Gurbette Bir Damla (Şiir, 1957)
Kara Çanta (Öykü, 1970)
Işıksız Yaşantılar (Öykü, 1979)