fiubat 2008 SERXWEBÛN liyle izah› olmaktad›r. Burada önemli olan fley sanat dilinde anlafl›l›r k›l›nmak istenen olgular›n tümünün toplumsal yaflam›n geliflmesine temel teflkil eden olgular olmas› gerçe¤idir. Toplum neye dayanarak gelifliyorsa o fley daha güzellefltirilmifl bir tarzda insanlar›n zihniyetine sanat›n estetik gücüyle yerlefltirilmeye çal›fl›lmaktad›r. ‹nsanlar›n kendi geleceklerini daha sa¤l›kl› oluflturmak için ihtiyaç duyduklar› ne varsa sevilip say›lmalar›na yol açmakta ve bunlar sanatla daha çok sevdirilmektedir. Sanatsal etkinli¤in bu biçimde yaflam› mümkün k›lan eylemleri insana yans›t›l›fl›, insan o¤lunun kendi ürünlerine içten ba¤lanmas›n› getirerek ahlaki olmay› sa¤lamaktad›r. Bu flekilde toplumsall›¤›n bafllang›ç dönemlerinde toplumsal yaflam›n kurulufl dili a¤›rl›kta sanatsal olmufltur. Ya da sanat o dönem yaflam›n›n vazgeçilmez dili olmufltur. Devletli toplumlarda sanat Toplum flekillerinin var olmas›n› sa¤layan de¤er yarg›lar›n›n sanat›n özgün dili ve tarz›yla sunumu, gücünden hiçbir fley kaybetmeden günümüze kadar bir yeniden yarat›m flekli olarak gelmifltir. Toplumun köleci biçimindeki mitolojilerin edebi karakteri, bu toplum sahiplerinin güç simgesi olan tap›naklar›n mimarisi, egemen erke¤i övgü ile tan›mlayarak topluma kabul ettiren destanlar, fliirler, flark›lar ve tiyatro oyunlar›n›n bu toplum biçiminin yeniden yarat›lmas› ilkesi temelinde insanl›¤a kabul ettirmekteki rolünü kimse inkâr edemez. K›sacas› toplumun köleci bir karakter kazanmas› için gerekli olacak hangi ‘de¤er’ varsa onun övülmesi, estetize edilmesi, insanlara çekici gelecek biçime kavuflturulmas›nda temel ifllev sanat›n olmufltur. Daha öncede vurguland›¤› gibi sanat›n katlan›lamaz kadar sert olan bir toplumsal çeliflkiyi yumuflatarak insana sunmas› özelli¤i en çokta bu dönemde sistem kazanm›flt›r. Kuflkusuz ki bu toplum biçiminde sanat›n yumuflatarak anlafl›l›r k›ld›¤› çeliflkiler yaflam›n do¤al seyri içinde olup bitenlerin sanatsal sunumu de¤ildir. Burada yap›lan toplu- 71 “‹‹nsanlar›n kendi geleceklerini daha sa¤l›kl› oluflfltturmak için ihtiyaç duyduklar› ne varsa sevilip say›lmalar›na yol açmakta ve bunlar sanatla daha çok sevdirilmektedir. Sanatsal etkinli¤in bu biçimde yaflflaam› mümkün k›lan eylemleri insana yans›t›l›flfl››, insan o¤lunun kendi ürünlerine içten ba¤lanmas›n› getirerek ahlaki olmay› sa¤lamaktad›r. Bu flfleekilde toplumsall›¤›n baflflllang›c›nda toplumsal yaflflaam›n dili a¤›rl›kta sanatsal olmuflflttur” mun devletçi karakterinin gayri ahlaki yanlar›n› ve büyük bask› mekanizmalar›n› insanlara kabul ettirmek, bir biçimde yan›lsama yaparak insanlar› kand›rmaya ve sisteme gönülden hizmet eder duruma getirerek köleci ahlak› gelifltirmedir. Toplumsall›ktaki sapmaya paralel insanlar›n yoldan ç›kmas›na bu dönemde en büyük hizmetti sanat yapm›flt›r demek yerinde bir de¤erlendirmedir. Toplumun devletçi dönemindeki sapmas› gibi sanat›n bu tarzda ifllevselleflmesi de hiç tart›flmas›z ki bir sapmad›r. Sanat›n toplumsal de¤er yarg›lar›n› ele al›fl tarz› nas›l olmal›d›r Ayn› sapman›n feodal dönemde de feodal toplumun toplumsal geliflim diyalekti¤ine paralel olarak sürdü¤ü ve bu ilkenin en çokta kapitalizmde nerdeyse yaflam› belirler bir düzeye ulaflt›¤›n› gündelik yaflamdan rahatl›kla ç›karabiliyoruz. Kapitalizmin bir sistem olarak sermayesini art›r›rken yani kar üzerinden kendini güç yaparken yapt›¤›n›n esasta toplumun özünü oluflturan ahlaki örgüyü parçalad›¤›, komünaliteyi darmada¤›n etti¤i bilinmektedir. Yine toplumun komünal özünün dayand›¤› gerçeklik olan kad›na kapitalizmin varl›k gerekçesi olarak sald›rmas› da bilinen di¤er bir gerçekliktir. Hal böyle iken kapitalizmin kendini topluma kabul ettirmesinde önemli bir saha olarak sanat›n ifllevi ya da sanat›n toplumsal de¤er yarg›lar›n› ele al›fl tarz› nas›l olmaktad›r? Bir kere kapitalizmin sistem olarak toplum karfl›t› oldu¤u bilinmek durumundad›r. Kapitalizm için en önemli gerçeklik bu noktada ortaya ç›kmaktad›r. Sanat›n toplumsal de¤erlerden beslenmesi zorunlulu¤u göz önüne getirildi¤inde sanatsal yozlaflman›n ne- den en çok bu dönemde gerçekleflti¤i de anlafl›lm›fl olmaktad›r. Sanat ve sanat ürününde biçim, estetik, imgelerle anlat›m, sanatsal zihniyetin zirvede seyretmesinden kaynakl› elefltirel olma gerçe¤i, ruhsal ve düflünsel zenginlik yaratma gibi özgünlüklerin tümü kapitalizmde daha çok para kazanmak için yeniden ve yeniden egemen kesimlerin hizmetine sunulmak için kullan›l›r. Sanatç› olay ve olgulara hassas yaklaflan insand›r Sanat›n gücüyle insana ve topluma ölçü kazand›rmak temelinde yeni de¤erlerin kazan›lmas›na yol açmak bugün sistemin lehinde müthifl bir inceli¤e kavuflmufltur. Bugün toplumun uyuflturularak rahat yönetilir bir duruma getirilmesinde en önemli ifllevi sanat›n gördü¤ü ve sanat›n tam bir toplum karfl›tl›¤› rolü oynad›¤› rahatl›kla söylenebilir. Dolay›s›yla en büyük toplum karfl›tl›¤›n›n baflka bir deyimle ahlaks›zl›¤›n sanat sermayedarlar›nca sanatç›lar eliyle sanat ürünleri yoluyla yap›ld›¤›n› rahatl›kla söylemek mümkündür. Günümüzde insan›n toplumsal bir varl›k oldu¤u, toplumun komünal öze dayal› olufltu¤u ve bu ilkeleri hissederek bir arada olmay› ifade eden düflünce ve duygular›n bütünselli¤ini ifade eden fleyin ahlak oldu¤unu yans›tan bunun etraf›nda yaflam›n kendini yeniden üretimini sal›k veren neredeyse ne bir sanat insan›na ne de sanat ürününe rastlanamamaktad›r. Özendirilen fley bireycilik ve özel mülkiyet etraf›nda olup biten kavgalar ve bu kavgalar› yapan tiplerdir. Sanat insan›, toplumda en duyarl› olan, olay ve olgulara en hassas yakla-