TARIMSAL EKONOMİ VE POLİTİKA GELİŞTİRME ENSTİTÜSÜ TEPGE BAKIŞ Temmuz 2011 / ISSN: 1303–8346 / Nüsha: 11 TÜRKİYE’DE TARIMDA KADININ YERİ Dr. Gülşen KESKİN Yrd. Doç. Dr. Sevgi TÜZÜN RAD TEPGE MEÜ Erdemli UTİYO 1. Giriş Kadınlar; ev, aile ve toplum içindeki alışılmış birçok rollerine ilave olarak iş hayatında da önemli roller üstlenmektedirler (1). Dünyada olduğu gibi ülkemizde de çalışma yaşamında cinsiyete dayalı ayrımcılık nedeniyle kadınların büyük çoğunluğu işgücü piyasasının dışında kalmakta, işgücüne katılanlar da belli sektörlerde, belli mesleklerde ve daha çok alt kademelerde yoğunlaşmaktadırlar (2). Kadın işgücünün en yoğun olduğu faaliyet alanlarının başında ise tarım sektörü gelmektedir. Tarımsal yapıda kadının konumu, daha çok kültür, gelenek, erkek egemen yapı gibi toplumsal süreçlerden beslenen bir yapıya sahiptir (3). Türkiye’de 15 yaş üstü kadın nüfusu 2010 yılı verilerine göre 26,7 milyon kişi, işgücü piyasasında yer alan kadın işgücü 7,4 milyon kişi ve istihdam edilen kadın sayısı ise 6,4 milyon kişidir (4). Eğitim düzeyi ve kadının sahip olduğu yetenekler, kırsal kadınların istihdamını belirleyici önemli parametrelerdir (5). Tarımsal faaliyetlerde çalışan kadın işgücünün de eğitim seviyesinin düşük olması nedeniyle başka sektörlerde istihdam olanakları sınırlı olmakta ve bu nedenle özellikle tarımsal faaliyetlerde değerlendirilme olanakları önemli olmaktadır. Türkiye’de toplam kadın istihdamının yaklaşık yarısı (%42.2) tarımda faaliyet göstermektedir ve kırsaldaki kadın istihdamının %85’i ise tarımsal kaynaklıdır. Bununla birlikte 2010 yılı verilerine göre tarımda istihdamın %46,5’sı ücretsiz aile işgücü niteliğinde olup tarımsal faaliyetlerdeki kadın istihdamında bu oran %76 ile erkeklerden (%19,4) yüksektir. Yine sosyal güvenlik kurumuna kayıtlı olmayan kadınların oranı da yıllara göre az da olsa azalmakla birlikte halen %96 ile oldukça yüksektir. Bu verilere göre kadınlar tarımsal faaliyetlerde aile işgücü olarak bulunan, aile gelirine katkı sağlayan, ancak aile dışında herhangi bir sosyal güvenlik bağı bulunmayan bir konuma sahiptirler. 2. Tarımsal İşgücü Olarak Kadın kırsal kesimde yer alması olgusu Türkiye için de geçerlidir (6). Türkiye’de toplam istihdam 1990 yılında 19,0 milyondan 2010 yılında 22,6 milyon kişiye yükselirken aynı dönemde kırsal alanda istihdam 10,9 milyondan 7,9 milyona düşmüştür. Aynı yıllarda kentsel alanda ise istihdam edilenlerin sayısı %82 artış ile 14,7 milyon kişiye Sayfa1 Türkiye’nin kalkınmasında ve nüfusun önemli bir bölümünün geçiminin sağlanmasında etkisi olan tarım sektöründe, çalışma yaşamında özellikle ele alınması gereken grupların başında tarımda çalışan kadınlar gelmektedir. Gelişmekte olan ülkelerin ortak özelliklerini belirleyen göstergelerden biri olarak ileri sürülen; ekonomik olarak aktif kadın nüfusun büyük çoğunluğunun yükselmiştir Tarımsal istihdama bakıldığında ise toplam erkek istihdamının 1990 yılında %32,8’i, kadınların %75’i tarımda istihdam edilirken, 2010 yılında bu oranlar sırası ile %18,3 ve %42,4’e gerilemiştir. Tarımsal istihdamın toplam istihdamdaki payı da aynı yıllar içerisinde %45,9’dan %25,2’ye gerilemiştir (4). Tarımsal istihdamın 2010 yılı verilerine göre %87,7’si kırsal alandaki tarımsal faaliyetlerden kaynaklanmaktadır. Son 20 yıllık sürece bakıldığında kırsal alanda nüfusta yaklaşık %18 oranında bir azalma gerçekleşmiş olup bu durum kadın ve erkek istihdamına daha yüksek oranlarda azalma olarak yansımıştır. Kırsalda işgücüne katılma oranları da aynı süreçte azalmakla birlikte daima kırsal kesimde kentsel alana göre yüksek olmuştur (4), (Çizelge 1). Bunun temel nedeni kadınların işgücüne katılımının kırsalda özellikle de tarımda yüksek olmasıdır. Çizelge 1. Nüfus ve Cinsiyete Göre Kırsal Alanda İstihdam ve İşgücü (bin kişi, 15 yaş+) Yıllar/göstergeler 1990* 2000 2005 2010 Kurumsal olmayan nüfus 15 ve daha yukarı yaştaki nüfus İşgücü İstihdam edilenler İşsiz İşgücüne katılma oranı (%) İşsizlik oranı (%) Tarım dışı işsizlik oranı (%) İstihdam oranı (%) İşgücüne dahil olmayan nüfus 1990-2010 değişim (%) Erkek Kadın Erkek Kadın Erkek Kadın Erkek Kadın Erkek Kadın 13.368 13.788 13.551 13.722 9.800 10.326 10.917 11.256 - 18,3 - 18,4 8.179 8.807 9.104 9.477 6.798 7.422 7.744 8.221 - 5,3 - 6,7 6.818 6.398 420 83,4 6,2 14,2 78,2 1.361 4.705 4.569 137 53,4 2,9 28,6 51,9 4.102 7.093 6.746 347 77,9 4,9 10,1 74,1 2.011 3.809 3.731 78 40,2 2,0 11,2 39,4 5.669 4.894 4.518 376 72,0 7,7 13,9 66,5 1.904 2.514 2.423 92 33,9 3,6 19,9 32,6 4.908 5.549 5.065 483 71,6 8,7 14,7 65,4 2.196 2.987 2.850 138 36,3 4,6 22,2 34,7 5.233 - 18,6 - 20,8 15,0 - 11,8 2,5 0,5 - 12,8 61,4 - 36,5 - 37,6 0,7 - 17,1 1,7 - 6,4 - 17,2 27,6 Kırsalda işgücüne katılımın yüksek olmasının başlıca nedeni ise kırsal alanda kadın işgücünün ücretsiz aile işgücü olarak çalışmasıdır. Kadınların işgücüne katılımını etkileyen çok çeşitli faktörlerden bazıları şunlardır (3); Kadınların eğitim düzeyinin düşüklüğü, Piyasa koşullarının uygun olmaması, Kısmi çalışma olanaklarının sağlanamayışı (azlığı/ yokluğu), Fırsat eşitliği yaratmadaki noksanlıklar, Geleneksel yapıdan kaynaklanan sorunlar. Tarımda küçük aile işletmelerinin yoğun olması işgücünün çoğunlukla aile içinden karşılanması veya imece ile işlerin yapılmasına neden olmaktadır. Ücretle yabancı işgücünün geçici veya daimi olarak isletmede çalışması ise yaygın bir durum değildir (7). Kırsal alanda istihdamın büyük bölümü tarımsal kaynaklı olup, yıllara göre oranı azalmakla birlikte 2010 yılında kadın istihdamının %84,6’sı, erkek istihdamının %50,7’sı ortalama olarak ise %62,9’u tarımsal kaynaklıdır (Çizelge 2). Kırsal alanda kadın istihdamının nicel olarak erkek işgücüne yakın olması ve oransal olarak da kırsal alan istihdamındaki payının yüksekliği kadınların özellikle ücretsiz aile işgücü olarak gösterdikleri faaliyetlerden kaynaklanmaktadır. Bu durum kırsal alanda kadın işgücünün ücretsiz aile işgücü konumunda olmasına karşın istihdam açısından sahip olduğu potansiyeli göstermesi bakımından da önemlidir. Tarımda işteki durumuna göre istihdam edilenlere Çizelge 3’den bakıldığında özellikle son 10 yıl içinde ücretsiz aile işgücünde önemli azalmalar olduğu ve bunun da kadın istihdamında daha fazla olduğu görülmektedir. Tarımda istihdam edilen erkekler işveren olarak artış gösterirken işveren konumundaki kadınlarda azalma olmuştur (Çizelge 3). Kendi hesabına veya işveren olarak tarımla uğraşanlardaki azalma ise, birçok kadın için kolayca erişilebilecek bir iş kaynağının kaybı anlamına gelmektedir (8). Sayfa2 Kaynak: tuik.gov.tr (erişim 01.06.2011) *1990 yılı verileri ekim ayı verileridir. Çizelge 2. Türkiye’de Kırsal Alanda Cinsiyete Göre Tarımda İstihdam Edilenlerin Payı Kırsal Alan İstihdamı (Tarım+Tarım Dısı) Kırsal Alanda Tarım İstihdamı Erkek Kadın Erkek Kadın Yıllar (1000 kişi) (1000 kişi) 1000 kişi % 1000 kişi 1990* 6.398 4.569 4.061 63,5 4.263 2000 6.746 3.731 4.022 59,6 3.328 2010 5.065 2.850 2.570 50,7 2.412 % 93,3 89,2 84,6 * Ekim 1990 değeridir. Kaynak: http://www.tuik.gov.tr, erişim 02.06.2011 Çizelge 3. Tarımda İşteki Duruma Göre İstihdam Edilenler (kır+kent, bin kişi, 15 yaş+) 1990 2000 2010 Erkek Kadın Erkek Kadın Erkek Kadın Ücretli veya yevmiyeli 274 152 310 119 308 219 İşveren 57 13 76 4 85 10 Kendi hesabına 2.699 425 2.634 511 1.993 426 Ücretsiz aile işçisi 1.276 3.839 1.241 2.873 573 2.070 Toplam 4.306 4.429 4.261 3.507 2.959 2.725 Ücretsiz aile işgücü(%) 29,6 86,7 29,1 81,9 19,4 76,0 Kaynak: tuik.gov.tr.(erişim 03.06.2011) 1990 426 70 3.124 5.115 8.735 58,6 Toplam 2000 429 80 3.145 4.114 7.768 53,0 2010 527 95 2.419 2.643 5.684 46,5 3. Tarımda Çalışan Kadınların Sosyal Güvenlik Durumu Tarım sektöründe çalışanların gelir düzeyinin düşük olması nedeniyle özelikle kadınların sosyal güvenlik primlerini ödemeleri güçleşmekte, sigortadan yararlanma ve hak kazanma koşullarını sağlamaktan uzak ve sağlık hizmetlerine katılım paylarını ödeme gücünden yoksun olmaktadırlar. Kadınlar ancak, eşlerinin herhangi bir sosyal güvencesi olduğu takdirde bağımlı olarak sisteme dahil olmaktadırlar (9). Kadınlar, tarımsal faaliyetlere genellikle aile işgücü olarak doğrudan katılmalarına karşın kendilerine ait gelir yaratma ve sosyal güvenlik kurumuna kayıtlı olma durumunda dezavantajlı durumda bulunmaktadırlar (Çizelge 3, Çizelge 4). Çizelge 4.Tarımda İstihdam Edilenler ve Sosyal Güvenlik Kurumuna Kayıt Durumu (bin kişi) Erkek Kadın Toplam 1990 2000 2010 1990 2000 2010 1990 2000 Tarımda İstihdam Kır 4.061 4.022 2.570 4.263 3.328 2.412 8.324 7.350 Kent 244 239 389 165 180 312 409 419 Toplam 4.305 4.261 2.959 4.428 3.508 2.724 8.733 7.769 Tarımda Sosyal Güvenlik Kuruluşuna Kayıtlı Olmayanlar Kır+Kent Toplam 3.499 3.495 2.240 4.368 3.391 2.619 7.867 6.886 Kır+Kent (%) 81,3 82,0 75,7 98,6 96,7 96,1 90,1 88,6 Kır Toplam 3.320 3.330 1.956 4.210 3.220 2.324 7.530 6.550 Kır (%) 81,8 82,8 76,1 98,8 96,8 96,4 90,5 89,1 2010 4.982 701 5.683 4.859 85,5 4.280 85,9 Kaynak: tuik.gov.tr (erişim 06.06.2011) Kadınlar tarımsal işlerde ücretli işçi veya aile işgücü olarak üreten, değerlendiren, yöneten bireyler olarak önemli rollere sahiptirler. Tarımsal faaliyetlerde aktif kadınların çoğunluğu hala ücretsiz aile işçisi olarak tarımsal üretime Sayfa3 4. Genel Değerlendirme katılmaktadırlar ve kadın işgücü erkeğe göre daha eğitimsiz bir grubu oluşturmaktadır. Kırsal kesimde ve tarımda kadının gerek ev ile ilgili işlerde, gerekse tarımsal faaliyetlerde çalışması, kadının statüsü ve sosyal durumunda bir iyileşme yaratmamaktadır. Bu da kırsal alanda, kadına gelir getirici istihdam olanaklarının yaratılmasını zorunlu kılmaktadır. Bu bağlamda; - İstihdamı teşvik edeceğinden kadınların eğitim düzeyinin yükseltilmesi desteklenmelidir. - Kadınların uzun çalışma saatleri ve yaptıkları tarımsal işler dikkate alındığında, toplumsal cinsiyet eşitliğini ve verimlilik artışını amaçlayan programlar/projeler hazırlanmalıdır. - Kadının istihdamını artırmak ve düzenli gelir elde etmesini sağlamak için bölgeler bazında odaklanarak, kadınların mesleki becerilerini artırarak gelir getirici işler yapması sağlanmalıdır. Uzun vadede makro düzeyde tarımda örgütlenme ve eğitim düzeyinin artması, altyapı sorunlarının çözümü, arazi parçalılığının azaltılması gibi temel yapısal sorunların çözümüne yönelik etkin politikalar uygulanması ile üreticilerin gelir düzeylerinin artması ve sosyal güvenlik kapsamının genişlemesi gerekmektedir. Kadınların sosyal güvenlik kapsamına alınması için de özendirici politikalara daha fazla ağırlık verilmesi ve kırsalda geleneksel gıdalar, köy el sanatları gibi yeni iş imkanlarının artırılması, cazip hale getirilmesi ile kadınların gelir artırıcı koşullara kavuşması ve sosyal güvenceye sahip olması önemli olmaktadır (7). Zira mevcut durumda tarımda kadınların varlıkları ekonomideki işlevlerinden çok geleneksel yapıdan kaynaklanmakta olup, ekonomiye katkıları en az erkekler kadar önemli olmasına karşın daima ikinci sırada kalmaktadır. KAYNAKLAR (1)Keskin, G., 2004. Avrupa Birliği‘nde Tarımda Kadının Yeri, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü T.E.A.E– Bakış, Sayı : 5, Nüsha : 9, Nisan 2004, Ankara. (2)Anonim, 2008. Kadın ve Ekonomi –Politika Dokümanı-, Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Ankara. (3)Korkmaz, A., Tüfekçi, N.U., 2007. Çalışma Hayatında Tarımda Kadın ve Sorunları: Ağlasun İlçesi Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, C.12, S.1, s. 37-61, Isparta. (4)www.tuik.gov.tr, erişim 22.06.2011. (5)Phimister,E., Vera-Toscano, E., Weersink, A., 2002. Female Participation and Labor Market Attachment in Rural Canada, American Journal of Agricultural Economics, Vol. 84, No. 1, pp.210-221. (6)Abay, C., Atış, E., Saner, G., 1999. İzmir’de Kırsal Kadına Yönelik Eğitimin İstihdama Etkisi, T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, Ankara. (7)Işın, F., Keskin, G., Kılıç, M., Türkekul, B., Ateş, H.Ç., 2010. Türkiye’de Tarımsal İşgücü Piyasası ve Sosyal Güvenlik Politikaları, Ziraat Mühendisleri Odası VII. Teknik Kongre, Ocak 2010, Ankara. (8)Dayıoğlu,M., Kırdar, M.G., 2010. Türkiye'de Kadınların İşgücüne Katılımında Belirleyici Etkenler ve Eğilimler, DPT ve Dünya Bankası Refah ve Sosyal Politika Analitik Çalışma Programı, Çalışma Raporu Sayı:5, Ankara, web erişim http://siteresources.worldbank.org/INTTURKEYINTURKISH/1472541269017398324/22612354/KadinlarinIsgucuneKatilimi.pdf, erişim tarihi 07.06.2011. (9)TKB,2008. Kırsal Alanda Kadın Çalıştayı 15–17 Ekim 2008, Ankara, http://www.tedgem.gov.tr/calistay/calistay_kitap.doc, erişim 14.06.2011. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Kampüsü 1 nolu Giriş (Eski APK Binası) Eskişehir Yolu 9. km. Lodumlu / ANKARA Telefon : 0.312. 287 58 33 Faks: 0.312. 287 54 58 http://www.aeri.org.tr Sayfa4 TARIMSAL EKONOMİ VE POLİTİKA GELİŞTİRME ENSTİTÜSÜ / TEPGE