Bir Tezahürü: Mealcilik
advertisement
istamiyat 1O(2007), sayı 1, s. 117-138 Islami Kökenciliğin Bir Tezahürü : Mealcilik MUSTAFA ÖZTÜRK DOÇ.DR., ÇUKUROVA 0. iLAHiYAT FAKÜLTESi Giriş l\ lfealcilik, kendine has lehçesiyle Türkiye'de teetmiş bir dint söylem tarzıdır. Esasen bu söylem, iki yüz yıllık bir geçmişe ve hatırı sayılır bir birikime sahip İslamcılık ideolojisi içindeki neo-selefi damarın ekstrem bir formu olarak değerlendirilebilir. Ancak, burada ivedilikle belirtmeliyiz ki 'Mealci' ve/veya 'Mealcilik' nitelendirmesi, İslam mezhepler tarihi kaynaklarında geçen birçok isim ve sıfatta olduğu gibi, muhaliflerce üretilmiştir. Başlangıçta menfı tedailere sahip olan mealcilik sözcüğündeki pejoratiflik zaman içerisinde yumuşamaya başlamış ve sonunda Nakşi­ bendilik, Nurculuk, Süleymancılık gibi oldukça alı­ şıldık bir çağnşım kazanmıştır. l Vl.mayüz Bu çalışmaya şeklinde konu olan söylemi, nitelendirmek belki daha Kur'ancı-Mealci doğrudur. Çün- 116 islamiyat10 (2007), sayı 1 kü kendilerine Mealci diye işaret edilen insanlar, bidayette salt meal okumak gibi bir düşünceyle yola çıkmamışlardı. Bu sebeple, en azın­ dan başlangıç itibarıyla Mealci diye tesmiye edilmeleri doğru değildi. Mealci diye anılan ınsanların bidayetteki amacı,. metin-merkezci bir anlayıştan hareketle Kur'an'ı bizzat Kur'an'dan anlamaktı. Ancak bu yola baş koyan birçok irısanın Arapça bilmemesi, Kur' an' ı kendi dilinden anlama yı imkansız kılıyordu. Klsa sürede Arapça öğrenmek de pek mümkün gözükmüyordu. İşte bu nakisa, her nasılsa anlamın salt metinde içkinliğine inanmış olan Kur'ancı zevatın zorunlu olarak mealiere yönelmesi sonucunu doğurdu. Bu evrede mealierin ne tür iUetlerle malul olduğu da muhtemelen pek bilinmiyordu. 1 Derken, muhalif çevrelerden şöyle bir eleştiri geldi: Kur'ancılar her ne kadar Kur'an'a dönmek ve böylece İslam'ı asıl kaynağından anlamak gerektiği fıkrini savunsalar da gerçekte okudukları Kur'an değil, onun Türkçe mealidir. Kaldı ki meal, terimsel olarak anlamın eksik aktarıl­ ması demektir. Dolayısıyla Kur'an'a dönüş adına esas ittihaz edilen şey, bizatihi Kur'an ya da Allah'ın muradı olmaktan öte insanların akli yetileri, ilm! birikimleri nispetinde ve aynı zamanda mezhebi ön kabulleri paralelinde Kur'an'dan istihraç ettikleri/edebildikleri manatardan ibarettir. Hülasa, her meal ashnda bir yorumdur. Doğrusu, muhalif çevrelerin bu eleştirisi çok haklıydı. Gerçi her mealin bir yorum olduğu gerçeği Kur'ancı-Mealci zevat tarafından da muhtemelen fark edilmişti; fakat blzzat kendi sözleriyle de sabit olduğu üzere, Kur'an'ı mealler vasıtasıyla anlamaya çalışmak en azından başlan­ gıçta Arapça bilmernekten kaynaklanan bir mecburiyetti. Kur'ancı-Mealci Söylemin Tarihçesi Kur'ancı-Mealci söylemin kendini fark ettirmesi 1970'li yılların ortaları­ na rastlar. Ancak söylemin bu tarihten önce bir teşekkül ve/veya bir tür mayalanma evresinden geçtiği söylenebilir. Şöyle ki 1960'lı yıllardan itibaren Türkiye'de milliyetçi, mukaddesatçı ve aynı zamanda devletçi İslam anlayışından kendini ayrıştırmaya çalışan tenkitçi, reddiyeci ve hatta devrimci olma isteğine sahip bir Müslüman kimliğin inşasına yönelik çabalar zuhur etti. Yine aynı yıllardan itibaren Türkiye ve Orta Doğu'daki sosyalist hareketlerin gelişimine paralel olarak Seyyid Kutub ve Mustafa Sıbai gibi çağdaş Müslüman düşünüdere ait muhtelif kitapların Türkçeye tercüme edilmesi, söz konusu çabalara hız ve heyecan kazandırdı. 2 Bu arada Türkiye'deki birçok Müslüman da gerek İslam noktai nazarından devlet, sosyal adalet, sosyalizm, kapitalizm gibi ko1 2 Osman Kayaer, "İslami Uyanış ve Mealcilik", (yayımlanmamış makale), s. 2. Bu konuda geniş bilgi için bkz. Yücel Bulut, "İslamcılık, Tercüme Faaliyeıleri ve Yerlilik", [Modem Türkiye'de Siyasi Dlişünce: lst;ınıctlık, cilt: 6, cilı editörü: Yasin Aktay, ileıişim Yayınla­ n, istanbul 2004 içinde), s. 915-921. Bu eser daha sonrnki aııflarda kısac.ı ·fslamcılık" olaı-.ık zikredilecekıir. Islami Kökenciligirı Bir Tezahürü: Mealcilik 119 nulan gerekse islam'ın bütün bu konulara dair söyleyecek sözü bulunduğunu anılan kitaplar sayesinde 'öğrendi. 1960'tan sonra Türkiye'de bütün siyasi yönelimleri az çok besleyen göreli özgürlük ortamında muhtelif eserleri Türkçeye tercüme edilen çağ­ daş Müslüman düşünürler arasında özellikle Seyyid Kutub'un Fl Zilali'l-~r'an tefsiri (çev. Bekir Karlığa vd., Hikmet Neşriyat, İstanbul; 1968-1977) ile Yoldaki İşareder (çev. Abdülkadir Şener, Hilal Yayınla­ rı, Ankara 1966) eseri, başlangıçta milliyetçi-muhafazakar-mukaddesatçı gelenekten beslenmiş olmakla birlikte3 zaman içerisinde daha saf, daha rafine bir İslam arayışına koyulan. ve bu arayışın sonunda İs­ lam' ın ana kaynağına dönüş fıkrine vasıl olan Kur'ancı-Mealci zihniyetin o günkü taleplerini büyük ölçüde karşılamıştır. Bu dönemdeki tecrübeler Kur'ancılığın meşhur aksiyonerierinden biri olan Kemal Kelleci tarafından şöyle özetlenmiştir: O zamanlar Elmalılı'yı aniayabilecek birikimde kimse yoktu. Konyalı Mehmet Vehbi Efendi'nin tefsiri de oldukça ağırdı. Biz baktık Türkçe tefsirlerden olan Elmalılı'yı, Vehbi Efendi'yi anlayamıyoruz, bunun üzerine Kur'an'ı anlamak için bir arayışa girdik. İsmail Hakkı Şengü­ ler ve Bekir Karlığa ile tanıştım o zamanlar. Onlar Seyyid Kutub'un Fi Zila.J'ini tercüme ettiler. Baktı ki bu tefsir diğerleri gibi değil; anlaşılıyor. Bayram ettik. Kutub'u okuyunca Kur'an beni çarptı. Artık Kur'an'ı anlamada çok önerrıli bir kaynak daha vardı elimizde. Bu dönemde, Fi Zilfifi okurken mealieri beni çarpıyordu. Mealieri çok net anlaşılıyordu. Ben mealieri defterlere yazıyordum ve ·bu mealler üzerinde çalışmalar yapıyordum. 4 Bu sözler, hem Kur'ancıbğın erken döneminde Seyyid Kutub'un müstesna bir yere sahip olduğunu işaretiernekte hem de o dönemde Kur'an'ı mealler vasıtasıyla anlamaya çalışmanın Arapça bilmemekten, dolayısıyla İslami ıstılahata vukufıyetsizlikten mütevellit bir mecburiyer olduğuna tanıklık etmektedir. Bu noktada, Arapça konusundaki naki- .. sanın Kur'ancı-Mealci söylemin sonraki evrelerinde, diğer bir deyişle, 3 İlk kuşak Kur'ancılar, Islamcılığın gerek kendisini gerekse taleplerini siyasi bir dille anlatmakdönemlerdeki bir dizi ideolojik uğraktan geçmiştir. Daha açıkçası bu kuşak, İslam'ı milliyeıçi-muhafazakar söylemle birleştiren Nedp Fazıl Kısakürek ve Büyük Doğu Dergisi, "Müslüman Anadolu sosyalizmi" ve "Anadolu İslam sosyalizmi" gibi ilginç kavramlaşurmalanyla tanınan Nurettin Topçu ve Hareker Dergisi, İslam medeniyetini ti.im veçheleriyle yeniden ihya etmeyi amaçlayan Sezai Karakoç ve Diriliş Dergisi gibi mukaddesaıçı-mu­ hafazakilr Islam anlayışını benimsemiş mekıeplerde yeıişmişı.ir. Kemal Kelleci, "Kur'an'a Adanmış Bir Ömür" Başlıklı Söyleşi, İslamiy;it-Kiwbiy:it Bülten, sayı: 16, Temmuz-Eylül 2005, s. 7. Seyyid Kutub'un gerek hadis ilmindeki bilgisinin yetersizliği, gerek zayıf ve uydunna rivayerlere karşı hassasiyeti, gerekse eserin yarısının hapishane ortamında yazılması sırasında hadis kaynaklarına başvunna imkanının bulunmaması gibi sebeplerle Fi Ziliifde Kur'an'ın Sünnet'le ıefsirine çok az yer verilmiş, işari-tasavvufı yorumlara ise hiç değinilmemiştir. Bu iıibarla Fi Zilal tefsiri Kur'an'ı Kur'an'la yorumlama çabasının bir ürünü olarak niıelendirilebilir ve erken dönem Kur'ancı-Mealci zihniyetin beğenisini özellikle bu vasfıyla kazanmış olabilir. tan imtina 4 ettiği 120 islamiyat 10 (2007), sayı 1 merkezden (Ankara'dan) taşraya yayıldığı dönemlerde de kayda değer bir problem olarak varlığını muhafaza ettiği şöylenebilir. Ayrıca, söylemin genelde İslam ilim ve kül~r geleneğine, özelde de klasik kaynakl~ra yönelik eleştirel tavrını; bir yönüyle, Arapça bilmernekten kaynaklanan kifayetsizliği ön plana çıkarmama, diğer yönüyle de kolaycılığa kaçma çabası olarak teşhis etme~ de mümkündür. Kur'ancı-Mealci söylem, 1970'li yıllarda umumiyede sosyal bilimiere temayüz eden entelektüel bir g~nç kuşak tarafından gündeme taşındı. İllegal örgütlenme fıkrine karşı çıkan ve söylemlerini açıkça dile getirmeyi ilke edinen bu gençler, herhangi bir lidere bağ­ lanmak yahut bir cemaat bünyesinde yer almak yerine bireyselliği, kişiye referans vermek yerine metne atıfta bulunmayı yeğlediler.; Yeri geldiğinde etraflıca ele alınacağı üzere, salt Kur'an'a dönüş fikrini savundular. Bu bağlamda Kur'an dışındaki dinl kaynaklann otoritesi reddedildi. Hemen her İslamcının diline pelesenk olmuş 'öze dönüş' söylemine kayda değer bir sistematik kazandırma çabasının öznesi olan bu gençler, geleneğin modemiteye yenik düşmesinin acısıyla yeni bir iktidarı gelenekle savaşarak arıyorlardı. Bu anlamda politiktiler ve İs­ lam dünyasındaki radikal çıkışlara da sempatiyle yaklaşıyorlardı. Ancak her türlü hiyerarşiyi, örgütsel ilişkiyi reddeden, kişiye değil, metne referans veren tutumları onları politik değil kültürel, cemaatçi değil bireyci bir İslam anlayışına sevk etti.6 yatkınlığıyla 1979'da gerçekleşen İran İslam Devrimi katı Sünni mezhepçiliği kısmen gözden düşürmek suretiyle Kur'ancı-Mealci söylemin etki alanını genişlet­ ti. Kurancılar İran'dan esen devrim rüzgarını da arkalarma alarak gele~ neksel Sünni-İslami anlayışlan tasfiye edici görüş ve düşüncelerini daha kolay aniatma imkanma kavuştular. Bu arada Yaşar Kaplan da Kur'ancı­ Mealci safiara katıldı. Yaklaşık bir yıl süren bu beraberlik sırasında Ayhk Dergide Kur'ancı-Mealci görüşleri yansıtan yazılar yayımlandı.' 12 Eylül 1980'deki askeri darbeyi izleyen süreçte farklı İslamcı kesimler bir taraftan kamusal alana rıüfuz ettiler, diğer taraftan da bu alanda üretilen değerlerden etkilenerek kayda değer bir değişimidönüşüm geçirdiler. Bu süreçte genç kuşak entelektüel Müslümanlar modem dünyada tartışılan sivil toplum, demokrasi, insan hakları, özgürlük, çoğulculuk gibi birçok konuyu ülke gündemine taşıdılar. Ancak bu dönemde Kur'ancı-Mealci söylemden pek ses çıkmadı. Derken, 1986 Ha- · z!ran ayında yayım hayatına başlayan ve yayım politikasını "sanatı düşünceden, şiiri denemeden, akademik perspektifi insani cuyarlıktan ayırmaksızın her alanda çalışmaya yer vermek"S şeklinde belirleyen ~ Mealci söyleme göre bu özellikler Kur'an'ın hedeflediği insan tipine ainir. Bkz. Süleyman Kal- kan, "Kur'an'ın Hedeflediği Insan", K:ılem, sayı: 2, Şubat-1988, s. ı. Ru_o;en Çakır, Ayet ve Slogan: Türkiye'de ls/;ımi Oluşumlar, Metis Yayınlan, isranbul 1990, s. 201-202. ' Çakı r, Ayer ve 5/o~an, s. 203. K Me tin Mengüşoğlu, "Kelime'nin ikinci Oç Ayı", Kelime, sayı: 7, Aralık-1986, s. 5. 6 Islami Kökencifi1;jin Bir Tezahürü: Mealcilik 121 Kelime Dergisi'nin hemen her sayısında Kur'ancı söylemin tezleriyle örtüşen bir dizi makale yayımlandı. Bu makalelerde savunulan görüşlerle ilgili birkaç örnek kabilinden zikretmek gerekirse, anılan derginin ilk sayısında Hikmet Zeyveli'nin Ebu Kevser müstear ismiyle yayımladığı, "Hz. Peygamber [s.a.]'in Ümmetine Bıraktığı Rehber Ne İdi?" başlıklı makalede 'Sekaleyn Hadisi' incelenmiş ve sonuçta Hz. Ömer ve Hz. Aişe'den nakledilen, "Bize Allah'ın kitabı yeter!", "Size Kur'an yeter!" gibi sözlere de atıf yapılarak Hz. Peygamber'in ümmete sadece Kur'an'ı bıraktığı ifade edilmiştir.9 Yine Zeyveli'ye ait diğer- bazı makalelerde de siret ve hadis edebiyatı sorgulanmıştır. Mesela, "Ramuz el-Ehadis'in Tenkidi" başlıklı makalede bahse konu olan eser, hadis istismarının en açık belgesi olarak nitelendirilmiş ve bu bağlamda Ramuz el-EhadJs'in Hz. Peygamber'e iftiralada dolu olduğu, kaynaklannın muteber olmadığı ve çevirisinde de çok ciddi tahrifler bulunduğu -ki bu değerlendirmeler bizce de doğrudur- belirtilmek suretiyle hadis ve rivayet kültürüne karşı ciddi bir mesafe bilinci oluşturmak gerektiğine işaret edilmiştir. 10 Zeyveli bir diğer makalesinde de rivayet malzemesindeki zaafların tespitiyle ilgili olarak şunları kaydetmiştir: · Siret malzemesindeki zaafların tespitinde birinci kriterimiz -her zaman ve her konuda olduğu gibi- Kur'an'dır. Yukarıda değindiğimiz gibi siretin pqstulalannı Kur'an'da aramak zorundayız. Zira Kur'an yegane 'Korunmuş' kitaptır. İkinci kriterimiz ise akıl ve muhakemerniz olacaktır. Çelişkili anlatımlarda tercih yapmada -birinci kriterde bir açıklama bulunmaması halinde- akıl ve muhakemenin ölçü . olması kaçınılmazdır. Bu ikinci kriter 'tevatür'ün olmadığı ve Kur'an'da bulunmayan her husus için geçerliliğini muhafaza eder. 11 Zeyveli siret ve hadis tenkidi bağlamında her ne kadar Kur'an ve akıl kriterlerine vurgu yapmış olsa da, Hz. Peygamber'in güzel ömekliğin­ den, siret ve sünnetinden müstağni kalmamayacağını belirtmeyi de ihmal etmemiştir. 12 Bu noktada Zeyveli'nin Kur'ancı-Mealci söyleme oldukça yakın bir çizgide durduğunu söylemek mümkün olmakla birlikte, gelenekten kopmadığını da belirtmemiz gerekir. Nitekim onun "geleneğe ciddi bir mesafe koymak ama aidiyet bağını koparmamak" şeklinde nitelendirilebilecek tavrını, ilrrll ve ciddi bir üslubun hakim olduğu makalelerinde kaynak gösterdiği metinlerden de anlamak mümkündür. Kelime Dergisinin hemen her sayısında Muhammed Esed'in meal-tefsirinden tercüme edilen muhtelif metinler de yayımlanrnıştır. 13· Kahir ekEbu Kevser, "Hz. Peygamber [s.a.l"in Ümmetine Bıraktığı Rehbe~ Ne İdi?", Kelime, sayı: I, Haziran-1986, s. 21. 10 Hikmet Zeyveli, "Ramuz el-Ehadis'in Tenkidi", Kelime, sayı: 2, Temmuz-1986, s. 32-46. 11 Hikmet Zeyveli, "Siret Ma lzemesindeki Bazı Zaaflar", Kelime, sayı: 4, Eylül-1986, s. 36. 12 Ebu Kevser, "Hz. Peygamber [s.a.J'in Ümmetine Bıraktığı Rehber Ne İdi?", Kelime, s. 27. ll Bkz. Muhammed Esed, "Kur'an'da Sembolizm ve Mecaz", çev. Hikmet Zeyveli, Kelime, sayı: 1, Haziran-1986, s. 39-43; "Muqatta'at", çev. Hikmet Zeyveli, Kelime, sayı: 2, Temmuz-1986, 9 122 islamiyat 1o (2007), sayı 1 seriyeti Hikmet Zeyveli ve M. Ali Baltaşı'na ait bu çeviriler sayesinde birçok insan Esed'in yorumlarından istifade etme imkanına kavuşmuştur. Ancak Esed'in hakim geleneğe aykırı birçok görüşü dergi çevresinde beğeniyle karşıtanmış olmakla birlikte, kimi ayetlere ilişkin yorurnlan, "Hoş olmayan bu şeyler inşallah bu sayıda son bulur," ifadesiyle başlayan tenkit yazısında da belirtildiği .üzer~. kimilerince istikrahla karşılaruruştır. 14 Bu ve benzeri eleştirilere rağmen Esed'in 80'li yıllarda Kur'ancı söyleme çok büyük bir heyecan verdiği müsellemdir. Hatta denebilir ki Kur'ancılar birçok ayetin geleneksel yorumunu Esed'in kısmen Mutezile, kıs­ men Hint İslam modernizmi, kısmen de Menar ekolüne dayanan eklektik tefsir anlayışından ilham alarak tahlil ve tenkit etmişlerdir. Kur'ancı-Mealci söylem, 1988 Ocak ayında yayım hayatına lem Dergisi'yle birlikte yeniden gündeme geldi. M. Ali başlayan Ka- Baltaşı, Mehmet Y. Soyalan, Mehmet A. Ersin, Süleyman Kalkan gibi ünlü meakilere ait yazılan ihtiva eden bu dergi, gerçek anlamda ilk Kur'ancı-Mealci dergi olarak nitelendirilebilir. Anılan yazarlar entelektüel kimlikleri gereği 80'li yıliann tartışma gündeminde yer alan demokrasi, insan hakları, çoğul­ culuk gibi konulardan pekala haberdar olsalar da, dergide bu konulara değinmekten imtina etmişlerdir. Yine 80'li yılların gündeminc!eki başör­ tüsü, intifada gibi konular hakkında da yazıp çizmernişlerdir. Derginin tüm sayılarında ağırlıklı olarak Kur'an'ı anlamak ve Kur'an'a dönmek fikrini salık veren makaleler yayımlanmıştır. Bunun yanında, ilk Mekki dönemde nazil olan bazı sureler üzerine meal-tefsir çalışmaları ile din, şefaat, nz.ık, ilim gibi muhtelif Kur'an kavrarnlarının semantik tahlilini içeren yazılara yer verilmiştir. Bütün bu yazılarda bilhassa Sünni gelenekteki yaygın ve yerleşik görüşler kıyasıya eleştirilmiştir. Söylemek dolayı istediği şeyin aktüel tartışmaların çok uzağında kalmasından Kalem, -yazarları tarafından da ifade edildiği üzere- marjinal bir dergi olarak kalmıştır. Hemen her satırında 'Kur'ani' kelimesinin geçtiği yazıların kahir ekseriyetinde hep aynı şeylerin söylenmesinden dolayı da uzun soluklu olamamıştır. İlk sayısı Ocak 88'de yayımlanan derginin yayın hayatı, Ağustos-Aralık 89 tarihli son sayısında yer alan değerlendirme yazısındaki, "...yeni dönem için Kalem size herhangi bir taahhütte bulunmuyor. Ama söyleyecek sözü ve bu sözleri söyleyecek gücü olduğu zaman yine çıkacaktır. III. yayın döneminde buloşabilmek ümidiyle Allah'a emanet olun." ifadeleriyle son bulmuş ve muhtemelen söyleyecek sözü olmadığı/kalmadığı için tarihe mal olmuştur. s. 21-22; "Necm Suresinin İlk 18 Ayetlerinin Meal ve Tefsiri", çev. M. Ali Baltaşı, Kelime, sayı: 4, Eylül-1986, s. 23-25; "Nur Suresinin Üçüncü Ayeti ve Yorumu", çev. M. Ali Baltaşı, Kelime, sayı: 6, Kasım-1986, s. 43; "Maide 33 ve 34'üncü Ayetterin Meal ve Yorumu", çev. M. Ali Baltaşı, Kelime, sayı: 7, Aralık-1986, s. 33-34; "The Message Of The Qur'an" [Önsöz], çev. Ahmet Ertürk, Kelime, sayı: 10, Mart-1987, s. 46-54. 14 Bkz. Muhammed Esed, "Maide 33 ve 34'üncü Ayetterin Meal ve Yorumu", çev. M. Ali Baltaşı, Kelime, sayı: 7, Aralık 1986, s. 33-34 ve editörün sayfa 35-36'daki tenkiı yazısı. Islami KökencıliQin Bir Tezahürü: Mealcffik 123 Daha önce de işaret edildiği gibi, Kalem, kendine biçtiği rol gereği sürekli olarak dindeki asıl ve· tek kaynağın Kur'an'dan ibaret olduğu, bu yüzden mutlaka Kur'an'a dönülmesi ve din! alanla ilgili her şeyin Kur'an'la sağlamasının yapılması gerektiği gibi konular üzerinde durulmuştur. Dergide Müslümaniann güncel sorunlaona niçin değinilmediği meselesine gelince, bu konudaki en temel sebep, başörtüsü sorununa atfen şöyle izah edilmiştir: İslami gereklilikterin anlaşılabilmesi ve yaşanabilmesi yolunda bugüne değin oldukça yaya kalmış bir toplumda, la ilahe iliallah'ın Kur'ani anlamının anlaşılmadığı, Kur'an'ın temel öğretisirtin, sunduğu yaşam tarzının ve mücadele metodunun aniaşılmadığı bir toplumda, Kur'an'da rasullerin örnektiğinde bir temel olarak görülmemiş bir konunun bir mücadele odağı haline gelmesinin yanlış olduğu kanaatindeydik. ıs Bu gerekçelendirmenin şerhi şudur: Kur'an merkezli tevhid inancının bir şekilde inşa edilmediği bir toplumsal vasatta Müslümanların güncel sorunları üzerine konuşmak nafile bir uğraştır. Çünkü tevhid için verilmemiş bir mücadelenin onun gereklerinden biri için verilmesi anlamsız ve faydasızdır. Kaldı ki günübirlik problemierin bir araya getirdiği kalabalıkların sağlıklı bir yapı ortaya çıkardıklan görülmemiştir. Bu nedenle, insanlarımızın öncelikle Kur'an'ın istediği şekilde düşünüp Kur'an'ın istediği bir hayata talip olmaları gerekir. Tepkilerden oluşmuş bir din ve dolayısıyla tepkiler üzerine kurulmuş bir hayat, Müslümanlada birlikte olup Kur'an/İslam adına kalıcı işler (salihat) yapma Y.Olunda bize gerçek anlamda bir yarar sağlamaz.ı6 · sağlam Ayaklan yere basmadığından dolayıdır ki geçen zaman içerisinde hiçbir gelec~k vaat etmediği anlaşılan bu fıkriyatın esin kaynağı muhtemelen Seyyid Kutub'tur. Zira Kutub'un Kur'an ve İslam anlayışına göre de çağ­ daş toplumsal düzen, düpedüz cahiliye düzeni olduğu · için, Müslüman araştırmacıların faiz, sigorta, nüfus planlaması gibi güncel sorunlarla uğ­ raşmalan ve bütün bu sorunlara ilişkin fetva taleplerini karşılamaya çalışmaları abesle iştigaldir. Bugün yapılması gereken iş, toplumun güncel sorunlarına nasslardan çözümler üretmek değil, nasslardaki hükümlerin tam anlamıyla uygulanabileceği bir toplum inşa etmektirP Söylemin Temel iddiaları Kur'ancı-Mealci söyleme göre İslam onca çeşnisine rağmen tek hakikattidir ve bu hakikatin yegane kaynağı da Kur'an'dır. Bu temel kabulden iki önemli sonuç tevlit etmektedir. İlki, İslam'da Kur'an'dan başka bir kaynak kabul etmemek; ikincisi de ilkinin muktezası olarak İsıs Wıfı Alunsu, "Ne Yapmak istedik", !(;ı/em, sayı: 19-24, Ağustos-Aralık 1989, s. 18. ı6 Lüıfı Altınsu, "Ne Yapmak •istedik", K:ılem, sayı: 19-24, s. 19 ı 7 Bkz. Seyyicl Kutub, Fi Zilfili'I-Kur'<ın, çev. Salih Uçan ve dğr., istanbu l 1991, VI. 279-289. 124 islamiyat 10 (2007}, sayı 1 lam'ın on beş asırlık ilnll ve kültürel birikimini ya da kısaca reddedip salt Kur'an metniyle yetinmek. Bu göıiiş Kalem'de nan bir makalede şöyle formüle edilmiştir: geleneği yayımla­ Bir yanda modernizmin diğer yanda tarih ve geleneğin getirdiği akıl ve yaşam karışıklığı içinde vahyin pırıltısıru görebilen bir avuç insanın yapabileceği şey, din adına ve fakat Kur'an'a dayanmayan her şeyi inkar edip yeniden ve Kur'an'dan başlamak olacaktır.ııı İslam'ın tek kaynaklı bir din olduğunu söylemek, "Kur'an'da Müslümanlar için gerekli olan her şey vardır; dolayısıyla Kur'an dışındaki her şey zaittir," demekle eşdeğerdir. Ancak Mealci söylemin "Kur'an'da her şey vardır" iddiası, mutasavvıflann ve bilhassa ilmi/bilimseki tefsir meraklılarının Kur'an'da var olduğuna inandıkları 'her şey'den çok farklıdır. Şöyle ki, Mealci söyleme göre Kur'an'da her şeyin mevcut olması, Müslümanların sağlıklı bir dirU-ahlaki kimlik oluşturmak için ihtiyaç duydukları şeylerden ibarettir. Bu itibar la, Hz. Musa'ya .ve Hz. Muhammed' e gönderilen vahiylerde her şeyin etraflıca açıklandığını bildiren 6/En'am 154 ve ll/Hud 1. ayetler, söz konusu vahiylerin gerekli gereksiz teferruatla meşbu olmasını değil, hidayet için gerekli olan tüm mesajİarın mevcut olmasını ifade eder. 19 Sırası gelmişken, Kur'ancı-Mealci söylemin ilah! kelamın anlam ve kavkaos yaratan batıni ve işan yorum geleneklerine çok soğuk baktıklarını ve bu konuda sağlıklı bir anlayışa sahip olduklarını belirtmek gerekir. Çünkü Kur'an'ın biri zahir diğeri batın olmak üzere iki ayrı anlam veçhesinin bulunduğu, zahirin kabuk, batının öz olduğu gibi iddialar üzerine inşa edilen batıni ve işar1 yorum anlayışları, aslın­ da Allah'ı konuşmadığı şeyler hakkında konuşturmak suretiyle yeni Kur'an'lar üretmiş olmaktadır: ram dünyasında Bazı gruplar da Kur'an'ı zahiri ve batıni diye ayırıp, kimisi zahiri' yönünü kimisi de batıni yönünü ele almış, İslam'ın ve Kur'an'ın yanlış anlaşılmasında etkin bir rol oynarnışlardır. Bunlar Batıniyye ve Sufıyye ekolleridir. Bu iki ekol işlerine gelen her yerde ayetleri tev'il ederek, Kur'an'ın bahsetmediği birçok problemleri de ona bağlamaktadırlar. ıo Mealci söyleme göre bilimselci tefsir de Kur'an'ı temel hedefınden saptı­ rıcı bir işieve sahiptir. Dahası, bilimsel tefsir marifetiyle sözüm ona Allah ke~amını yüceltmek adına modem çağdaki teknolojik buluşların 15 asır önce nazil olan Kur'an metninde içeriidiğini ileri sürmek, aslında son birkaç yüZyılda hızla gelişen ve böylece İslam düny3:sına teknik ve siyasi bakırnlardan çok önemli bir fark atan Batı uygarlığının kimi MüslümanIann zihinlerinde yarattığı bir travma, bir aşağılık duygusu, bir kompleks, bir apolojizmdir. Böyle bir tefsir anlayışını müdellel kılmak için Allah'ın ı 8 Lütfi Altınsu, "Ne Yapmak •istedik", K:ılem, sayı: 19-24, s. 18. ı 9 Mehmet Akif Ersin, "Kur'an'ın 'Beyan'a Ihtiyacı Var mı?", Kalem, sayı: 3, Marı-1988, 20 Zübeyir Bulut, "Kur':ın'ın Okunmasına Dair", Kalem, sayı: 2, Şuhat-1988, s. 16. s. 6-7. Islami Kökenciü()in Bir Tezahürü: Mealcilik 125 sınırsız ilminden söz eden ayetleri Nazm-ı celll'e hamletmek ise metnin hermeneutik imkiniarını istismar etmekten başka bir şey değildir: İnsarilara hidayet olsun için gönderilen Yüce Kitabımız Kur'an-ı Kerim'de eşya ile ilgili her bilgiyi, bilimsel tüm ipuçlarını, matematik, fizik, astronomi vs. kanunlanru aramak hatta var olduğunu iddia etmek, iddialarla ilgili ayetleri gösterebilmek kaygısıyla ayetlere gerçek anlamının dışında bir anlam yüklerneye kalkışmak, Kur'an'ın hidayet özelliğinin yok olmasına, en azından göz ardı edilmesine neden olmaktadır. Bau'nın teknolojik gücü karşısında aşağılık kompleksine kapılan kişilerce, "bizin1 dininliz çağdaş bir dindir, bütün bilimsel buluşlara açıkur. Baulılann bugün ulaştığı bu sonuçlar bizim Yüce Kitabımız Kur'an-ı Kerim'de bin beş yüz yıl önce açıklanmıştır. Biz onlardan daha ilerdeyiz, daha üstünüz" gibi bir mantığın sonucu olarak Kur'an hidayet kitabı olmaktan çıkarılıp bilimsel bulgularla dolu, teknoloji harikası bir kitap haline indirgenmektedir. Ki ömürlerinde bir kere baştın sona aniayarak Kur'an okuyan herkes Kur'an'ın, bilimsel ve her şeyi içine almak gibi bir iddiasının olmadığını fark ederler.ıı Bilimseki tefsire yönelik bu haklı itirazlanndan hareketle denebilir ki Kur'ancı-Mealci söylem farkında olarak veya olmayarak bu konuda Şa­ tıb! (ö. 790/1388) çizgisirıi benimsemiş, daha genel çerçevede ise, hidayet kavramına yapılan vurgudan da anlaşılacağı üzere, Muhammed Abduh ve bilhassa Reşid Rıza'nın neo-selefıliğine oldukça yakın bir çizgide durmayı tercih etmiştir. Bum.irıla birlikte, söylemin "Kur'an şafı ve kafi bir kaynaktır'' iddiası, geleneğin reddedilmesi sonucunu doğurmuştur. Gelenekle ilgili görüşlerirıin aynnusına geçmeden önce, 'Kur'an İslam­ cılığı' şeklinde de nitelendirilebilecek bu anlayışın yakın geçmişte Yaşar Nuri Öztürk tarafından da hararetle savunulduğunu belirtmek gerekir. Televangelik vaizli.ğin Türkiye'deki en iyi temsilini yapan ve başansının büyük kısmını İslamcılığın metin-merkezci kitabi yorumunun bütün birikimirıi tüketerek İslamcılardan farklı şeyler ima edebilme ye- .. teneğine borçlu olan Y.N. Öztürk, Türkiye'nin tartışmasız en güçlü sembolik sermayesi olan Kur'an'a vurgusu ve aynı zamanda parantezsiz bir meal(!) sahibi olması bakımından her ne kadar Kur'ancı-Mealci söyleme yakın bir çizgide konurnlanrnış gözükse de, İslamcılann siyasal pozisyorılannı tahrip etme gibi bir hedefe yönelmiş olmasından ötürü çok farklı bir kulvarda koşmuştur. Aynca her iki söylemin hedef . kitlelerinde de ciddi bir farklılık söz konusudur. Şöyle ki Kur'ancı-Mealci söylem, gelenek engelinden ötürü Kur'an'la sahici bir ilişki kuramamış olduklanna inanan ve belki de ekseriyeti garibanlar sınıfına mensup insanlara hitap ederken, Y.N. Öztürk, Kur'an'la ilişki kurmak istedikleri halde kendi sınıfsal veya statü ayrı- 21 MehmeE Y. Soyalan, "Kur'an'da Her Şey Yazılıdır Öyle mi?", K:ı/em, sayı 10-11, Ekim-Kasım 1988, s. 12. 12s islamiyat10 t2oon. sayı 1 calıkiarına münasip bir hitap arayan kesimlere uygun bir jargonla ko- nu.şrriuştur. Bununla birlikte, Y.N. Öztürk gerek kendisine televangelik vaizlik imkanı bahşedilmesinden gerekse vaizlik görevini çok iyi deruhte etmesinden ötürü, Kur'an'ın daha fazla okunmasına Mealci söylemden çok daha büyük bir katkı yapmıştır. Lakin Kur'an okumasının siyasal sonuçlarını gerilim kaynağı haline getirmesi siyasi hermeneutik bakınundan kayda değer bir durum olmuştur:ıı Esasında hem Kur'ancı-Mealci zevatın hem de Y.N. Öztürk'ün Kur'an'a dönüş söylemleri özgün bir hüviyete sahip değildir. Çünkü bu söylemin belki de en özgün ve orijinal şeklini yirminci yüzyılın başlannda Hint alt kırasında Ehlu'~-~ikr ve'l-.l.wr'an veya kısaca el-Kur'aniyyün (Kur'ancılar) ismiyle ortaya çıkan ekalde görmek mümkündür. Hint İslam medemistlerinin öncüsü Seyyid Ahmed Han'ın fıkirlerinden etkilenen bi.ı ekolün kurucusu Abdullah Çekralevl'ye göre Kur'an, her bakımdan eksiksiz bir kiraptır; dolayısıyla dini konulara ilişkin farz, nafile ve ibaha türünden her şey onda mevcuttur. Bütün bir İslam dünyasını kuşaran çok yönlü geri kalmışlık badiresini aşma iddiasıyla ortaya çıkan ve fakat pratikte sağlam temellere dayanan radikal bir çözüm önerisi sunmak yerine, dinin taabbudi yönünü reforme etme ve bu çerçevede gereksiz fıkhi tadilatlar yapma yoluna giden bu ekolün bir diğer temsilcisi Meşrikl de "Biz Kur'an'ı öğüt alınması için kolaylaştırdık" (54/Kamer 17, 22, 32, 40) mealindeki bir dizi ayete de delil göstererek, Kur'an'ın anlaşılması çok kolay bir kitap olduğunu -ki bu düşünce birazdan gösterileceği üzere Türkiye'deki Kurancılar tarafından da hararetle savunulmuştur-, onu anlamayı mümkün kılacak yolun da iman, basiret ve özgür bir düşüneeye sahip olmaktan geçtiğini söylemiŞtir. Tıpkı Türkiye'deki Kur'ancılar gibi, başta hadis ve Sünnet olmak üzere geleneğin tasfiye edilmesi gerektiği fikrini savunan bu ekol, ister istemez İslam'la ilgili her şeyi Kur'an'dan istihraç etmeye çalışmış ve bu anlayış zorunlu olarak sınır tanımaz bir yorum özgürlüğüne yol açmıştır. O kadar ki, Allah'ın melekleri ikişer, üçer, dörder kanadı elçiler kıldığından söz eden ayet,23 "Buradaki ecniha kelimesi bazı ahmakların zannettikleri gibi, kanatlar anlamında değil, rekat manasındadır. İkişer, üçer, dörder kelimeleri de rekatların sayisını belirtmektedir," şeklinde yorumlanabilmiştir. 24 Kur'an'dan başka kaynağa ihtiyaç olmadığı fıkrinden ne denli ilginç yorumlar türediğini görmek bakımından Ehl-i Kur'an ekolünün bilhassa namaz ve namazın eda keyfiyetiyle -ki·Mealci zevatın salt Kur'an metninden· hareketle bu meseleye nasıl bir çözüm getirdiği meçhulümüzdür- ilgili şu görüşleri de kayda değer niteliktedir: 22 Bu konuyla ilgili geniş değerlendirme için bkz. Yasin Aktay, "Modernleşme ve Gelenek Bağ­ lamında Dini Bilgi ve Otoritenin Dönüşümü", [Islama/ık içinde), ı;. 390-391. u 35/Faur ı. 2 ~ Ehl-i Kur"an hakkında geniş bilgi için bkz. Abdülhamit Binşık, Hind Alt Kıtası Düsünce ıre Tefsir Eko/Jeri, .Beyan Yay., İstanbul 2001, s. 317-395. ' Islami Kökenclli!)in Bir TezahOrü: Mealcilik 127 Farz namazlan beş vakte bölünmüş zaman dilimlerinde kılma zorunluluğu yoktur. Kaldı ki saHlt kelimesi Kur'an'da bilindik anlamda namaza da delalet etmez. Allah'ın salatı emretme amacı ilk nesil Müslümanlan eğitmektir. Daha açıkçası, 29/Ankebüt, 45. ayette de bildirildiği üzere salatın temel gayesi Çirkin davranışlardan, kötülüklerden alıkoymaktır. Bu itibarla salat amaç değil araçtır. Öte yandan, namazın edasında şekil önemli değildir. Namaz salt kıyamda da eda edilebilir. Dolayısıyla secdesiz ve rüküsuz bir namaz pekala makbul ve muteberdir. Kısacası, bir Müslüman namazı ne şekil­ de kılmaktan hoşlaruyarsa o şekilde kılabilir. Son olarak namaz beş vakit değil iki veya üç vakittir. 25 Namaz kpnusundaki bu ilginç görüşlere muhtemelen sempatiyle bakan söylemin bir diğer iddiasına göre de Müslümanların tarih boyunca sayısız ihtilafa düşmüş olmaları, Kur'an'ın yeterli görOlmemJş olmasından dolayıdır. Kur'an'ın getirdikleriyle iktifa edilmemesi, dinde ikinci, üçüncü, dördüncü kaynakların da gerekli olduğuna ilişkin bir yanlış anlayışın doğmasına yol açmış ve tarihsel süreçte genel kabul gören bu anlayış insanlan Kur'an'ın tek başına anlaşılmayacağı, anlaşılabilmesi için diğer kaynaklara da başvurulması gerektiği şeklinde ikinci bir yanlış anlayışa sevk etmiştir.26 Kur'ancı-Mealci Kalem'deki muhtelif yazılarda farklı ifade biçimleriyle tekrarlanan bu görüşler, gerek bireysel gerek toplumsal düzeyde sahih bir İslami düşüncenin teşekkülü için vahyin nüzul dönemiyle çağdaş Müslümanlar arasındaki on beş asırlık geleneğin tasfiye edilmesi gerektiğini salık vermektedir. Hemen belirtelim ki burada sözü edilen gelenek, İslam'ın tarihsel formasyonunun tümüne şamildir. Çünkü Mealci söyleme göre on beş asırlık tarihsel tecrübe, aslında Kur'an'dan uzaklaşrna tarihidir. Öyle · ·ki Hz. Peygamber'in vefatının ardından eski cahili arılayışlar Kur'an'dan alınan temalarla süslenerek yeniden ihya edilmeye başlan-: mıştır. Bu arada İslam aleminin coğrafi ve siyasi alanlarda genişlemesi-~ ne paralel olarak Müslümanların kültürel dünyası da asıl kaynaktan kopuşa yol açan birtakım değişim ve dönüşümlere sahne olmuştur. Daha açıkçası, Kur'an'dan uzaklaşma sürecinin başladığı günden itibaren islam dünyasında bid'at ve hurafeler yaygınlık kazanmıştır. Osmanlı'ya gelindiğinde ise Kurtani açıdan olay zaten bitnİjştir. Devlet, tarikatlar vasıtasıyla hurafe ağırlıklı din'i kültüiün yaygırılaşmasını desteklemiştir. 27 Mealci söylemin bu tür iddialan tazammun eden gelenek eleştirisinden tefsir, kelam, fıkıh, tasavvuf ve dolayısıyla bütün müesses yapılar nasibini almış olmakla birlikte en ağır: fatura hadis ve Sünnet'e kesilmiş- ıs Bu konuda daha geniş bilgi için bkz. Mustafa Öztürk, Tefsir Tarihi Ar.ıştınnalan, Ankara Okulu Y:ıy., Ankar.ı 2005, s. 153-157; j.M.S. Baljon, Kur'an Yorumunda Çağdaş Yönelimler, çev. Ş:ıban Ali Düzgün, Fecr Yay., Ankara 1994, s. 100-102. 26 Mehmet Y. Soyalan, "Kuı'an'ın Gerekliliği ve Yeterliliği Üzerine", Kalem, sayı: 9. Eylül 1988, s. 6-7. 27 Süleyman Kalkan, "Kur'ani izler", K:ılenı, sayı: 12, Aralık-1988, s. ı. 128 IsiatTıiyat 10 (2007). sayı 1 tir. Bu bağlamda, hadislerin Kur'an'dan bağımsız bir teşri kaynağı olarak görülmesi, Hz. Peygambere Kur'an dışında vahiy geldiğine inamlması kıyasıya eleştirilmiştir. Bununla birlikte, Hz. Peygamber'in uygulamalannın bizim için en iyi örnek olduğuna da işaret edilmiş ve fakat bu örnekliğin nasıl ya da hangi yolla hayata aktarılacağı hakkında bir yöntem önerilmemiştir. 28 Netice itibanyla, Hz. Peygamber'e 'postacılık' denebilecek bir rol biçilmesi, Kur'ancı söyleme sıcak bakan M. Sait Çekmegil tarafından çlahi kabul edilemez bulunmuş ve bu zat, "Biraz Daha Dikkat!" başhklı yazısında şunları söyleme ihtiyacını duymuştur: Şu husus temelde önemlidir: S. Kalkan kardeşimiz, "Kur'an, İslam resulün kişiliğine bağımlı olmadığını vurgulamaktadır" diyor. (Kalem, 17-17 başyazı). Ne demek isteniyor? Evet, hak din Allah'ındır. Resuller onun mübelliğidir. Ancak bu mübelliğleri getirdikleri vahyi verilerden ayırarak mütalaa etmek mümkün görülmernektedir (...) Bizlere kadar mütevatiren erişen muhkem Resul uygulamaları olmasaydı, temel ibadetlerdeki beraberliği nasıl sağlardık. Resul'de İslam'ı yaşamak isteyenlere güzel örnekler vardır. O büyük bir karakter sahibidir. Bu güzel örneği göz ardı ederek, Kur'an'da mücmel olarak bulunan bir hayat nizarnını nasıl yaşayabilirdik. davasını Allah'a ve Resulüne iftira eden zalim hurafecilerin kalınttianna karşı çıkmak ve Resul adına uydurulan bir sürü mevzuattan nefret etmek, müminlerin hem hakkı ve hem şerefıdir. Fakat bu hakkı korumak gibi aziz bir gayret adına Kur'an'ın Resul· ile bağımlılığını görmemek doğru bulunmamaktadır. Bu tespitierimize inşallah siz de katılıyorsunuzdur. 29 Mealci söylemin geleneği hedef alan eleştirilerinden biri de avam-ı nasm Kur'an algısıyla ilgilidir. Takdir edileceği üzere Kur'an, yol göstericilik işl.evini ancak mesajının aniaşılmasıyla gerçekleştirebilir. Mana ve mesajı aniaşılmayan bir kitabın Müslümanlara rehberlik etmesini beklemek anlamsızdır. Ne var ki günü.müz toplumunda eskiye dayanan çok yanlış bir Kur'an anlayışı vardır. Bu geleneksel anlayışa göre, Kur'an herkes tarafından anlaşılamaz. Anlamadan okumak da seve hatta hiç okumadan evde bulundurmak bile sevaptır. Bu sevaplar da rakamlarla ifade edilmektedir. Bütün bunlardan öte işin en vahim boyutu bu iddiaların Kur'ani bir temeli olmadığı halde Peygamber'den (s.) haberlerle delillendirilmeye yani açıkça Kur'an'a rağmen Peygambere (s.) iftira edilmektedir.3° · vaptır Halbuki Kur'an herkes tarafından anlaşılabilir bir kitaptır. Nitekim özellikle Kamer suresindeki bir dizi ayette de Kur'an'ın öğüt almak isteyenMehmet Y. Soyalan, "Hikmet Üzerine Farklı Bir yaklaşım (1)", Kalem, sayı: 12, Aralık1988, s. 7-8; a. mlf., "Hikmet Üzerine Farklı Bir yaklaşım (2)", K;ı/em, sayı: 12, Aralık-1989; s. 7-9, 15; Mehmet Akif Ersin, "ilmin Kaynağı Üzerine", Kalem, sayı: ı, Ocak-1988, s. 10-11. 29 M. Sait Çekmegil, "Biraz Daha Dikkat", K.ı/em, sayı: 19-24, Ağustos-Aralık 1989, s. 2-3. :ıo Ramazan Yelken,"Anlamadan Kur'an Okumak", K.ılem, sayı: 3, Maıt-1988, s. 13. 28 Bkz. Islami KökencifiQin BirTezahUrü: Mealcilik 129 ler için· kolay anlaşılır bir hitap/kitap kılındığı beyan edilmiştir. Mealci söylernin "Kur'an herkes tarafından anlaşılabilir" iddiası, muhkem-müteşabih, nasih-mensuh yahut ayetlerdeki belagat incelikleri, haberi sıfat­ larla ilgili ayetlerin tev'ili konulardan öte hidayet ya da iman ve salih arnellerle müzeyyen bir kimlik inşasına yönelik mesajların aniaşılmasıy­ la ilgili olsa gerektir. Kur'an'ı bu yönüyle anlamak için Arapça bilmek gerekli değildir. Tabiatıyla, "Arapça bilmeden Kur'an'ı anlaşılmaz" şek­ linde bir mazeret de geçerli değildir. Her Müslüman, kendisi için hayati önemi haiz mesajlar taşıyan Kur'an'ı -Arapça bilmese de- "sıhhatli bulduğu çevirilerden"(?) rahatlıkla öğrenebilir.3 1 Öte yandan, Kur'an'ı gereği gibi okumak tecvitle, kıraatle ya da makamla okumak değildir. Ve anlamadan ömür boyu ısrarla böyle okumanın Allah katında pek değeri yoktur. Zaten Kur'an bu çeşit okuma hakkında hiçbir haber vermerniştir. Aksi takdirde dilinde rahatsızlık olan ya da sesi güzel olmayan Müslümanların suçu nedir? Onlar niye harf başına on sevap eksik alacaklardır (?) Hele Kur'an'ı hiç okumadan evde saklamanın Allah katında hiçbir değeri olmadığı gibi, böyle bir davraiuş biçimi aşağıdaki ayetin muhatabı olmaktadır: "Tevrat'ta yükümlü kılındıklan halde, bu yükümlülüğü yerine getirmeyenierin örneği Kitaplar yüklü eşek gibidir" (62/5)32 Kur'ancı-Mealci söyleme göre bugün Müslümanların en temel sorunlabiri, Kur'an'la sağlıklı ve sahici bir ilişki kuramamalarıdır. Müslümanlar bu yönüyle Ehl-i Kitab'ın vahiy karşısında sergiledikleri olumsuz, duyarsız, lakayt tutuma benzer bir tutum içindedirler. "Kitap eblinin [vahyi] bozarak oluşturdukları apayrı dine karşı elimizde Kur'an sapasağlam ve korunmuş olarak mevcut olmasına rağmen Kur'an'ın yanlış anlaşılması sonucu oluşan katı gelenekçilik ve körü körüne taklitçiliğe dayanan bir yapı vardır. Kitap ehlinin göz ardı edip· (arkaya atıp) onu gereği gibi okumamaları şeklinde belirginleşen tavır, günümüz-· Müslümanlannda, 'Önceki alimler her şeyi hallettiler; zaten... Kur'an'ı herkes anlayamaz' şeklinde ifadesini bulmuştur. Oysa Kur'an birçok ayetiyle bu görüşleri reddetmektedir: ' Andolsun biz bu Kur'an'ı öğüt almak için kolaylaştırdık. Öğüt alan yok mudur?' (54/17-22-3240). Kur'an bugün cehalet içerisindeki insanların elinde, içinde ne olduğu bilinmeden çeşitli makamlarla ö?el günlerde ölülere okunan ( ...diri olanları uyarsın... 36/70) kuru bir tapınma aracı ya da art niyetli kimselerin elinde para ile satılan bir sihir aracı olmuştur. Bu duruma dur demeleri gereken ve Kur'an'ı bildikleri iddia edilen çeşitli cemaatlerin önderleri durumundaki alirnler(!) ise Kur'an'a öğüt ve uyarı kitabı olarak değil geçitli hüküm ayetleri için ihtiyaç duyduklarında müracaat ettikleri bir fıkıh kitabı gibi bakmaktadırlar. (Tıpkı o bölücülere indirdiğimiz gibi! Onlar ki Kur'an'ı bölük bölük ettiler. (15/90-91)."33 rından Kur'an Okumak", Kalem, sayı: 3, s. 14. Kur'an Okumak", Kalem, sayı: 3, s. 14. 33 Ramazan Yelken, "İnananlar İçin Hiilii Vakit Gelmedi mi?", Kalem, sayı: ı. Ocak-1988, s. 15. 31 Yelken," Anlamadan 32 Yelken, "Anlamadan 130 islAmiyat 1o (2007}, sayı 1 Burada bir ara söz olarak şunu kaydedelim ki Kur'an'ın öğüt alınması, anlaşılması için gönderilmiş bir kitap olduğu kuşkusuz doğrudur. Onu anlamaktan maksat da hayatın içine katmaktır. Bunun için Arapça ve/veya tefsir uzmanı olmak gerekmediği, Kur'an'ın bizden istediklerini aniayıp kavramak için samirniyet ve sağduyunun yeterli olduğu, keza, Kur'an'ı gereği gibi okumanın tecvidle okumak olmadığı fikri de kuşku­ suz doğrudur. Ancak, sahih bir Kur'an telakkisi oluşturmak adına geleneksel inanç kalıplan içinde Mushafa gösterilen hürmetin bu denli yerilmesi yanlıştır. Her şeyden önce, Mushafın asırlar boyu Müslümanlarca atlastan kumaşiara sanlıp evlerin en mutena köşelerinde muhafaza edilmesi onun mübarek bir metin olarak telakki edilmesinin bir sonucudur. Kur'ancı-Mealci söylemin bu noktadaki hassasiyeti, Merhum Akif'in, "Ya açar Nazm-ı eelilin bakarız yaprağına 1 Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına 1 inmemiştir hele Kur'an bunu hakkıyla bilin 1 Ne mezarlıkta okunmak ne de fal bakmak için" dizelerini hatırlatmaktadır. Ancak hemen belirtelim ki Kur'an'ı salt ölünün toprağına okunan bir metin olarak görmek ile teberrüken ölünün ruhuna da okunan bir metin olarak görmek arasında dağlar kadar fark vardır. Doğrusu, İsmail Kara'nın da belirttiği gibi, "ahirete ve ruhun berhayat olduğuna, ebediyete inanan bir zihin için Kur'an'ı dirinin yüzüne üflemekle ölünün toprağına 'üflemek' arasında mahiyet farkından ziyade c;lerece farkı olmalıdır."34 Kaldı ki dini tecrübede, gerekçelendirme ve/veya temellendirmeden ziyade teslimiyet, dolayısıyla akıldan ziyade duygu hakimdir. Ayrıca din salt kurallardan, emirler ve yasaklardan müteşekkil olmadı­ ğı gibi, dini alandaki matillerin rengi de salt siyah ve beyazdan ibaret değildir. Hülasa, dini sözüm ona Kur'anileştirmek adına gelenekteki her şeyi bid'at ve hurafe olarak addetmek, Vehhabiliğe yol vermekten başka bir şey olmasa gerektir. · Mealci söyleme göre Kur'an'ın doğru anlaşılınasına engel teşkil eden unsurlardan biri de klasik tefsirlerdeki gerekli gereksiz bilgiler ve bilhassa İsrailiyat türünden rivayetlerdir. Bu tür rivayetler Kur'an'ın anlaşılma­ sından çok, anlaşılmamasına katkı yapmaktadır. Bu itibarla, Kur'an'ı anlama ve yorumlama faaliyetinde klasik tefsirlerdeki rivayet malzemesine müracaat etmek gerekli değildir ve hatta çok sakıncalı olduğu bile söylenebilir. Çünkü söz konusu tefsirlerdeki birçok rivayet, Allah ve elçileri hakkırıda yalan beyanlar ve iftiralada doludur. Örneğin, 38/Sad, 21-25. ayetlerin tefsirine ilişkin bir dizi rivayete göre Hz. Davud Uriya'nın kansına aşık olmuş, bir hileye başvurarak kadının kocasını öldürtmüş ve sonunda o kadınla evlenrniştir. Bunun üzerine birbirinden davacı iki insan şeklinde iki melek gönderilmiş, bunlar söz konusu kıs­ sayı naklederek Davud'un suçlu olduğunu ima etmişler; Davud da doksan dokuz karısı olduğu halde Uriya'nın kansına da göz dikmesi ve o ~İsmail Kara, ·tsliiıncı Söylemin Kaynaklan ve Gerçeklik Değeri", !lsliinıctltk içipde], s. 34-35. Islami Kökencili!)in BirTeıahürü: Mealcifik 131 adarru hile yoluyla ortadan kaldırdıktan so~ karısıyla evlenmesi hasebiyle büyük bir günah işlemiş ve daha sorıra tövbe etmiştir.35 Kıssayı bu rivayerlere istinaden yorumlamak, Mealci söyleme göre İsraili­ yat ışığında tefsir yapmaktır. Kur'an'ı doğru anlama çabasında böyle bir tefsir anlayışından istifade etmek olanaksızdır. Peki, söz konusu ayetlerdeki iki hasmın, kıssasının hemen ardından zikredilen, "Davud kendisini · sınadığımızı anladı. Rabbinden af diledi; secdeye kaparup Allah'a yöneldi" (38/Sad, 24) mealincieki ifadeler nasıl anlaşılmalıdır? Kur'an'ın başka bir yerinde Davud'un neyle sınandığı ve niçin Allah'tan af dilediği hususu tasrih edilmediğine göre mezklır ifadelere nasıl bir açıklama getirilmelidir? İlginçtir, Mealci söylem, diğer birçok sure ve ayetin tefsirinde olduğu gibi burada da "Kur'an bize yeter" iddiasının hilafına bir tutum sergiiernekte ve· bu bağlamda gelenekteki başka bir yoruma, diğer bir deyiş­ le, kendi fikriyatma uygun düşen yoruma başvurmaktadır. Buna göre Davud, davalıyı dirılemeden sacede davacıyı dinleyerek hüküm vermiş, daha sorıra bu tutumunun yanlış olduğunu düşünerek tövbe etmiştir. Sonuç olarak, söz konusu kıssa Davud'un günah işlediğine değil, efdal ya da evla olanı yapmadığına işaret etmemektedir.36 Bizce pek tatminkar gözükmeyen bu tenzihçi yorum her ne kadar Seyyid Kutub'tan nakledilmiş olsa da37 esas itibanyla klasik dönem müfessirlere, dolayısıyla geleneğe aittir.38 Bu noktada dikkat çekilrriesi gereken bir diğer husus da Kur'an'da Hz. Peygamber ve diğer bazı peygamberlerin hatalanndan söz edilmiş olmasına rağmen, Mealci söylemin nübi.ivvet ve isınet konusunda Sünni gelenekteki hakim görüşü benimsemiş olmasıdır. İlk bakışta tuhaf gözüken bu durum, Mealci söylemin tarihten ve gelenekten müstağni kalınarak da Kur'an'ı anlamanın mümkün olduğu iqdiasından yola çıktığuu fakat bu yolculuğun yine tarihe dönüşle son bulduğUnu göstermektedir. Öte yandan, Mealci söylemdeki İsrailiyat karşıtlığı İbn Teyrniyye (ö. 728/1328), İbn Kesir (ö. 774/1373), Reşid Rı: .. za ve Seyyid Kutub gibi müfessirlerin selefi çizgisini yansıtmaktadır. Ancak burada sırası gelmişken şunu belirtelim ki tefsirde İsrailiyat konusunda son derece titiz ve tavizsiz tutumuyla tanınan Reşid Rıza bile kimi ayetlerin yorumunda klasik tefsirlerdeki rivayetlerin yanlış bilgiler içerdiğirıi göstermek maksadıyla Tevrat metninden nakillerde bulunmuş;39 yani o da tarih ve rivayet kültüründen müstağni kalamamıştır. Söylemin Açmazları Kur'ancı-Mealci söylemin bir dizi açmazı vardır. Evvela, Kur'an'ı her cevap vermesini mümkün kılan bir okuma biçimi- okuy~nın ihtiya~ına 35 Bkz. 36 Bkz. 37 Bkz. Ebu Ca'fcr et-Taberi, Ciinıi'u'l-beyiin, Beyrut 1999, X. 57()..574. Osman Berber, •fsrailiyattan Kalkarak Tefsir Yazmak", Kalem, sayı: 2, Şubaı-1988, s. 14-15. Berber, "İsrailiyaııan Kalkarak Tefsir Yazmak", K3Jem, sayı: 2, Şubaı-1988, s. 15. .ııı Bkz. Fahreddin er-Razi, Mefiirii)u'l-ğayb, Beyrut 2004, XXV. 169. 39 Mesela bkz. Reşid Rıza, Tefsiru1-meniir, Beyruı 1999, Vl. 275-276. 132 islamiyat 10 (2007). sayı 1 ni önermesi çok ciddi bir problem olarak kaydedilmelidir. Çünkü böyle bir okuma biçimini salık vermek, mana ve mesaj itibanyla yeni Kur'an'lar üretilmesine yol vermenin yarunda, Kl:lr'an metninin ~orun­ muşluğundan söz edilmesini de bir bakıma anlamsız kılmaktadır. Şüp­ hesiz böyle bir okuma biçimi, anlamın salt metinde içkin olduğu yanıl­ gısının bir ürünü olması hasebiyle hem Kur'an'ın bize ne söylediğini geleneğin balışettiği bağlamlar yardımıyla anladığımız gerçeğini gÇ>reme- · rnek yahut göz ardı etmek gibi bir ilietle maluldür, hem de son derece anakronistik yorumlara yol vermesi mukadderdir. Örneğin, gerek söz dizimindeki veeiziikten gerekse sibaktaki ayetlerle irtibatlı gözükmemesinden dolayı tatminkar bir aİılam takdirinde bulurırnak çok zor gözüken 15/Hicr, 90-91. ayetler, Mealci söyleme göre günümüzdeki muhtelif İslami cemaatler ve tarikarlann ehl-i dalalet olduğuna işaret etmektedir.40 Buna göre denebilir ki söz konusu ayetler tüm geleneksel islami anlayı~ları tevbih ve tehdit etmek için nazil olmuştur(!). · Kur'an'ı maksudunun dışıncta konuşturclukları gerekçesiyle batınileri, sufıleri ve bilimseki tefsir meraklılarını haklı olarak tenkit eden Mealci söylem, anlamı salt metinde aramarun kaçınılmaz kıldığı anakronizmden ötürü kimi ayetleri anılan zümrelere rahmet okutacak bir keyfılikle yorumlamıştır. Örneğin, 9/revbe, 128-129. ayetlerle ilgili bir makalede resül, <aziz, min enfusikum gibi Kur'an lafızlanndan iki ayn devlet sistemi (merkezi kuvvet sistemi ve maşeıi hak sistemi) istihraç edilmiştir. Şöyle ki: Min enfusikum: İki devlet sisteminden burada da başka bir boyuna bahsedilmektedir. "Sizin içinizden" denilmekle, topluluğun içinden ve topluluğun doğal istemiyle çıkan anlaşılır. Bu da Maşeri Hak Sisteminin başka bir tezahürüdür. Tersi minkum denilseydi, merkezin veya merkezi" atama söz konusu olurdu. Merk~zi atama kuvvete dayanır, diğeri ise kuvvete dayanınayıp doğal talep ile seçilir.4 1 Hz. Peygamber'in şefkat ve merhametinden, müminlerin üzerine titrediğinden söz <:den iki ayetten iki ayrı devlet sistemi üretebilen, üstelik bu üretimi semantik analizlerle tahsil etme başansını gösteren bir anlayışın bizce ne batınileri ne de sufıleri tenkit etme hakkı vardır. Yine böyle bir anlayışın ne bilimseki tefsir erbabını ne de muhtelif ayetleri fıkhi, kelami tartışmalara mesnet kılan ulemayı eleştirme hakkı vardır. Bu noktada, Mealci söylemin Kur'an metniyle yetinmeyi sınırlı ölçüde de olsa başardığı kabul edilmelidir. Ancak bu başarının aşırı yorum özgürlüğüne imkan tanıdığı da belirtilmelidir. Geleneğin dışlanmasıyla temin edilen bu yorum özgürlüğü, hayatın bütün alanlarını kuşatabilecek bir Kur'an yorumuna ulaşabilmek için, anlam tayininde geleneğin boşalttığı belirleyici konuma kaçınılmaz olarak çağdaş durumu ve çağdaş Bkz. Ramazan Yelken, •inananlar İçin HaHi Vakit Gelmedi mi?", Kalem, sayı: ı, Ocak 1988, s. 15. ı Süleyman Karagülle, "Tevbe Suresi'nin 128. ve 129. Ayetlerinin Delalet Ettiği Manalar.ı Bakış", 40 4 Kalem, sayı: 19-24 Ağustos-Aralık 1989, s. 17. Islami Kökencm1'Jin Bir Tezahürü: Mealcilik 133 · 'ben'in öznelliğini yerleştirmiştir. Bu tecrübenin sonucu, Kur'an'ın korunmuş lafzına çağdaş anlamlar giydirilmesi olmuştur. Bunun anlamı ise düpedüz yeni bir metin inşasıdır. Çağc:Iaş özne tarafından ·inşa edilen bu yeni metnin, erkeklerin çokeşliliği, hırsız için öngörülen el kesme cezası ve kadının kocası tarafından dövülmesi gibi 'sorun çıkaran' unsurlan dışlamasının önünde artık bir engel kalmamıştır. 42 Kur'ancı-Mealci söylem 'anlam'ın okuma faaliyeti sırasında ortaya çı­ kan bir sır olduğu kanaatindedir. Halbuki anlam, Allah tarafından bir kere kastedilmiştir ve keşfedilrnek üzere orada duran bir şeydir. Buni.ı keşfetmek için de tarihi göz önünde bulundurmak gerekir. Tarihi göz önünde bulunduran okuma çabası, Kur'an'ın ne söylediğini her durumda vermeyi garanti etmese de, en azından onun ne söylemediği konusunda bir güvence temin eder. 43 Sözgelişi, tefsirlerdeki rivayet malzemesi 15/Hicr, 90-91. ayetlere tatminkar bir anlam takdir etmeyi pek mümkün kılmasa da en azından bu ayetlerin Müslümanlara yönelik bir ikaz ve ihtar içermediğini göstermeye yeter. Esasen, Kur'an'la yerinmenin Kur'an metniyle yetinmek demek olmadı­ kimi Mealciler tarafından da fark edilmiştir. Nitekim gerek Kalem dergisindeki bazı makalelerde gerekse M. Ali Baltaşı'nın erken Mekke döneminde nazil olan birkaç sureyle ilgili kısa bir tefsir çalışması niteliğindeki İlk Mesajlar adlı eserinde, Kur' an'ı doğru anlamak için rivayet malzemesine, dolayısıyla geleneğe başvurmanın lüzumundan bahsedilmiştir. Mesela, Kur'an'ın nasıl anlaşılması gerektiği konusuna tahsis edilmiş bir makalede önerilen 10 maddelik yöntemin ilk maddesi şöy­ le formül~ edilmiştir: ğı, Kur'an'daki surelerio iniş sebepleri ile birlikte, iniş sırasına göre ·okunması. Burada önemli gördüğüm bir açıklama yapmak istiyorum: Kur'an okumaktan kastımız, anlamını bilerek okumaktır. Bu birkaç şekilde olabilir. Örneğin Kur'an dilini (Arapça) bilenler doğrudan Kur'an'dan, bilmeyenler kendi dillerine Müslümanlar tarafından yapılmış güvenilir çeviri (meal)lerden okumalıdırlar. Meal ile çalışanlar birkaç meal ve tefsirden karşılaştırmalı olarak tedrisat yaparlarsa verim daha yüksek olabilir. Ancak bir taraftan da Kur'an dilini (Arapça) öğrenmeye çalışmak, vazgeçilmez bir görev olarak kabul edilmeli ve heQlen bu işe başlanmalıdır. Arapça bilenler de Kur'an ile birlikte İslam tarihi, tefsir ve yardırncı olabilecek başka kitaplan okumalıdırlar.44 Görüldüğü gibi burada Kur'an'ı doğru anlamayı mümkün kılacak bir yöntem önerisi olarak esbab-ı nüzulden, surelerin nüzul ·tertibinden, Ömer Özsoy, Kur'an ve Tarihsellik Yazılan, Kitabiy5t Yayınları, Ankara 2004, s. 79. Kur'an ı•e Tarihsel/ik Yazılan, s. 81. 44 Mustafa Demir, "Kur'an'ın Anlaşılması Üzerine Bir Giriş Denemesi", K:ılenı, sayı: 5, Mayıs1988, s. 15. 42 43 Özsoy, 134 islamiyat10 (2007), sayı 1 Arapça bilmenin öneminden, mealierin yetersizliğinden, klasik tefsirlere ve İslam tarihiyle ilgili eseriere başvurmak gerektiğinden söz edilmektedir. Oysa başta nüzul sebepleri olmak üzere Kur'an'ın anlaşılina­ sına katkı sağlayan diğer bütün alet ilimleri bize gelenek yoluyla intikal etmiştir. Şu halde, bir taraftan "Kur'an bize yeter" fikrini savunmak, diğer taraftan da Kur'an'ı anlama faaliyetinde tarih ve geleneğe başvur­ manın lüzumundan bahsetmek, aşikar bir ilkesizlik ve yöntemsizliktir. Mealci söylemdeki bu ciddi sorunun başka bir varyantı da bir taraftan anlamın sırf metinde içkin olduğu savına istinaden Kur'an'ı anlamada güvenilir mealierin -ki bu noktada meallere ilişkin güvenilirlik ölçütünün ne olduğu meselesi de ayn bir tartışma konusudur- yeterli olduğunu söylemek, diğer taraftan da muhtemelen Muhammed Esed'in 80'li yıllarda Türkçeye tercüme edilen meal-tefsirinin önsözündeki bilgilerden mülhem olarak Kur'an'daki kelimeler ve kavramlarm nüzul dönemindeki anlamlarını bilmek ve hatta Kur'an'ın nazil old~ğu dönernin toplumsal ve kültürel kodlarına vakıf olmak gerektiğinden SÖZ etmektir. Adını 'ilkesizlik-yöntemsizlik' koyduğumuz bu sorun, "Kur'an'ın lisani ve tarihi bağlarnlarını bilmek Mealci söylem nazarında asli değil, fer'1 bir unsurdur," düşüncesiyle ciddi bir sorun olarak görülmeyebilir. Fakat Ku r'ancı-Mealci yazariara ait şu ifadeler, tarih bilgisinin Kur'an'ı anlama faaliyetinde asli bir unsur olduğunu belgeler niteliktedir: Kur'an'ı tanımak ve anlamak, onu Allah'ın istediği anlamda anlamaya ve tanımaya bağlıdır. Kur'an'ı detaylı bir şekilde aniayıp hayata geçirebilmek için, Kur'an dili olan Arapçayı onun iniş dönemindeki şekliyle bilmek de gerekir. Bu gereklilik kelime anlamlarının tarihi seyir içerisinde geçirdiği anlam değişimleriyle yakından ilgilidir. (. ..) Ayrıca, Kur'an'ın iniş dönemini, toplum yapısını, iniş seyrini bilmek de g~rekir. Çünkü Kur'an, topluca halka sunulan bir kitap değil, Resulullah'ın bi'setinden vefatma kadar süren 23 yıllık uzun bir dönemde nazil olmuştur.45 Kur'an'ı anlamak, O'nu Allah'ın anlatmak istediği anlamda anlamaBu ise, Kur'an'ın indirildiği çağlarda seslendiği insanların anladıklan anlam(!ar)ı bilmeyi gerektirir. O halde gerekli olan: a) Arapçayı onların kullandıkları gibi bilmek, b) Kur'an'ın iniş sürecindeki ortarnı bilmektir.46 ya bağlıdır. Görüldüğü gibi en azından kimi Mealciler de ilahi mesajı bugüne taşı­ ev:velemirde onu doğru anlamakla mümkün olduğunu, bunun için de vahyin nüzul dönemi hakkında bilgi sahibi olmak gerektiğini kabul etmektedirler. Nitekim Baltaşı'nın İlk Mesajlar adlı eserinde yer alan malumatın hatırı sayılır bir kısmı da Kur'an'ın nazil olduğu dönemle ilgilidir. Örneğin, Kalem suresinin tefsirinde şöyle denilmektedir: manın 45 Zübeyir Bulut, "Kur'an'ın Okunmasına Dair", K:ılenı, sayı: 2, Şubat-1988, s. 16. 46 M. Ali Balıaşı, İlk Mesajlar, Peyarn Yayınları, Ankara t.y., [Yazarın önsözü). Islami Kökencili!)in Bir Tezahüru: Mealcilik 135 Yeminler ve ardından yeminiere bi! cevabın gelmesi, ilk dönem Kur'an Sureleri'nin bir özelliğidir. Kur'an, muhataplarına, hiç de yadırgamayacaklan, onların yaygın olarak kullandıkları bir üslup ile hitap ediyor... Bu üslubun bir benzeri 'sed' olarak o dönemde kull~ıyordu. Seci, şiire çok benzeyen, dizelerden oluşan okuma parçasıdır. Ancak, hece vezni ile her zaman kullanılmaz ve birtakım yemin şekillerini içerir. Çoğu zaman 'mecnun-kahin'lerce söylenir.47 Belli ki bu bilgiler Kur'an'ın nazil olduğu dönemin Arap kültürü hakkın­ da bilgi veren kaynaklardan tedarik edilmiştir. Nitekim yazar da eseriniri sonundaki kaynakçada İbn Hişam'ın (ö. 218/833) es-Sire'si, R.ağıb el-İs­ faharu'nin (ö. 502/1108[?]) el-Mufradafı gibi klasik eserleri zikretmiştir. Bu durum, Kur'an'la yetirunenin sadece lafta kaldığını ispatlamasının yanın­ da anlam arama yolculuğunun tarihe dönüşle son bulduğunu göstermesi bakımından da oldukça manidardtr. Sırası gelmişken, Kur'ancı-Mealci söylemin öncüsü konumundaki birçok zevatın klasik kaynaklardan kolayca istifade edebilecek bir ilmi birikime sahip olmadığını da belirtmek gerekir. Bu durumu Kalem dergisin- de yayımlanan birçok makaledeki gelişigüzel dipnotlardan bile teş­ his/tespit etmek mümkündür. Sözgelişi, Baltaşı'na ait bir makalede, "Abdurrahman el-Cevzl, Nuzhe el-uyun el-nevazır'', "Taberi, Tefsir'ulKebir, C.3, s. 118" şeklinde kaydedilen iki dipnottaki48 gelişigüzellik ve yanlışlık, bizce yazarın klasik kaynakları pek tanımadığını ve hatta bu kaynakları belki de hiç görmediğini ihsas etmektedir. Yazar, gerek m~­ kalelerinde gerekse İlk Mesajlar adlı eserinde Montgomery Watt, Muhamm~d Esed ve bilhassa Japon şarkiyatçı Toshihiko Izutsu'nun Kur'an'la ilgili eserlerindeki bilgilerden çokça istifade etmiş ve fakat her nedense bu eserleri kaynak göstermek yerine klasik eserleri zikretmeyi yeğlemiştir. Örneğin, mezkOr eserinde salat, dua, hidayet gibi birçok kavramla ilgili semantik tahlillerin önemli bir kısmı Izutsu'nun Kur'an'da Allah ve İnsan adlı eserinden nakledilmiş olmasına rağmen, hiçbir yerde bu esere atıfta bulunulmamış; buna mukabil salat kavramıyla ilgili izahatta Muallaka şairlerinden Antere'nin (ö. 614 [?))bir beyti şahit gösterilmiş ve dipnotta Arapçası zikredilen beytin kaynağı, "Antere, Divan, dize: 16" şeklinde belirtilmiştir. Oysa bu beyit Antere'nin Divan'ından değil, Izutsu'nun anılan eserinden iktihas edilmiştir.49 Sonuç itibarıyla, tarih ve gelenekten yalıtılmış bir zihinle Kur'an'dan anlam üretmek Mealci söylem için de pek mümkün olmamıştır. Bilakis, Mealci söylem de bir ayetin veya surenin Mekki mi Medeni mi olduğu­ nu göz önünde bulundurmuş; herhangi bir kelimeye ne anlam verileceği konusunda sözlüğe ve semantiğe başvurmuştur. Hal böyle iken, 47 Daltaşı, İlk Mesajlar, s. 81. 48 M. Ali Baltaşı, "Kur'an'ın anlatım yöntemi üzerine", Kalem, sayı: 10, Temmuz-1988, S. ı ı. çev. Süleyman ""~13altaşı, İlk Mı:.s:ıjl:ır, s. 59-62. Krş. Toshihiko Lzuısu, Kur'an'da Allalı ve in.s:ın, Ateş, Yeni Ufuklar N~riy:ıt, Istanbul t.y., s. 185-188. .. 136 islamiyat 10 (2007), sayı 1 Kur'an'ı 'güvenilir mealler'le anlamanın mümkün olduğundan söz etm~­ si, kendi söyleminde ilkesizlik ve/veya yöntemsizlik diyebileceğimiz bir soruna yol açmıştır. Bütün bunlar bir yana, Kur'an'daki birçok ayette ne sÖylendiğini mealler vasıtasıyla anlamak muhaldir. Bu gerçeği teyit edecek bir örnek olarak Kur'ancı-Mealci zevata ait şu çeviri zikredilebilir: zaman geceye andolsun erkek ve dişi olarak ve yaratılışına andolsun erkek ve dişinin, gerçekten farklıdır çabalannız birbirinden sizin bağış yapar ve ittika eder her kim ve tasdik eder Hüsna'yı en kolayı kolaylaştırırız ona (92/Leyl, 1-7). andolsun örttüğü yarattıklanna Peki, muhtemelen Mekki surelerdeki seci hususiyetine mütenasip bir üslup üretme kaygısıyla devrik cümle kalıplarının tercih edildiği bu tasannulu çevirinin imkan ve sırurları dahilinde 92/Leyl, 1-7. ayetlerde ne anlatıldığını gerçekten anlamak mümkün müdür? Bizce, Kur'an'ın kavram dünyasına aşina olmayan bir Müslümanın, "ve tasdik eder Hüsna'yı 1 en kolayı kolaylaştırırız ona" şeklindeki ifadelerden anlam çıkar­ ması pek mümkün gözükmemektedir. Dahası, böyle bir mealin Kur'an'la ilk defa tanışan bir irısanı, Allah'ın bilmece gibi konuştuğu düşüncesine sevk etmekten başka bir katkısı olmasa gerektir. Mealierin özellikle mübtedi düzeyindeki okurlara Kur'an'ı anlama imkanı sunmadığı gerçeği, en azından kimi Mealciler tarafından da teslim edildiğinden olsa gerek, Kalem dergisinde yayımlanan meal denemeleri aynı zamanda birer tefsir denemesi niteliğindedir. İşte tam bu noktada denebilir ki Kur'an'ı mealler vasıtasıyla anlamanın imkanından söz etmek düpedüz bir laf-ı güzaftır. Aynca unutmamak gerekir ki her meal bir yorumdur. Çünkü yüzlerce ayet iki veya daha fazla manayı mütehammildir. Mesela, 28/Kasas, 68. ayet, "Rabbin, dilediğini yaratır ve seçer. Onların seçim hakkı yokrur."50 şeklinde tercüme edilebildiği gibi, "Ve [gerçek şudur:] dilediğini yaratan ve [irısanlar için] en iyi olanı seçen senln rabbindir."S ı şeklinde de çevirilebilmektedir. Zira ma kane Jehumu'l-Juyaratu ibaresindeki ma nefy eelatı olarak kabul edildiğinde, "Onların çim hakkı yoktur" şeklinde bir mana ortaya çıkmakta, ma harfi elle~ manasında bir ilgi zamiri olarak kabul edildiğinde ise aynı ibare "Allah qnlar için en iyi olanı seçer" şeklinde bir mana kazanmaktadır. .Allah ayetteki ma harfıni hangi anlamda kullandığına dair bir beyanda bulunmadı­ ğına göre, ilki Ehl-i Sünnete, ikincisi Mutezileye ait olan her iki yorum da lafza itibar ellietiyle sahih gözükmektedir. Peki, bu ayette ef'al-i ibad ;e- Hizmelli, Kur':ın-1 Kerim'in Türkçe Anl:ım1, Dirieşik Yay., Ankaı-.ı 1997. ;ı Muhammed Esed'e ait bu çevirinin İngilizce aslı da şöyledir: "Aı'\10 lll1u~ it is:) my Susıainer ;o Mustafa creaıes whaıever He wills; and He chooses (for mankind) whatever is best for mad Asad, The Message ofTiıe Qur'_n, Dar AI-Andulus, Gibrdltar, 1984. ıhem". Muham- lstami KökenciliQin Bir TezahOrü: Mealcilik 137 ve/veya salah-aslah meselesinden.mi söz edilmektedir? Yukanda naklettiğimiz çevirilere bakılırsa ayet tariı da bu kelami meselelerle ilgili gözükmektedir. Oysa klasik tefsirlere bakıldığında ayetin söz konusu meselelerle ilgili olmadığı, bilakis Hz. Muhammed'e nübüvveti layık görmeyen müşriklere, "Onlann peygamber seçme haklan yokrur?" şeklinde bir cevap verildiği bilgisine ulaşılmakta, 52 böylece anlamı kurtarmanın ancak tarih ve geleneğe başvurmakla mümkün olduğu gerçeği bir kez daha kendini göstermiş olmaktadır. Değerlendirme ve Sonuç dikkate alındığında çağdaş İslami kökenciliğin bir tezahürü olarak nitelendirilebilir. Kur'an'la yetinmek ve ondan başka bir kaynak kabul etmemek gerektiğine ilişkin vurgusu dikkate a_lındığında ise Mealcilik söyleminin düpedüz bir köksüzlüğü sonuç verdiği söylenebilir. Bu noktada, Kur'an'la yetinmenin Kur'an metniyle yetinmek anlamına gelmediğini bir kez daha hatırlat­ mak gerekir. Her şeyden önce, Kur'an tarih dışına değil belli bir tarihsel vasata nazil olmuştur. Bu nedenle, Kur'an metninin yanı sıra ına­ nasının da muhafaza edilebilmesini, dolayısıyla bir Kur'an pasajına zaman ve mekan farkına rağmen aynı mananın verilebilmesini temin eden unsur, mananın metinde mündemiç oluşu değil, taşıyıcılığını geleneğin yaptığı tarihsel bağlarnlara sahip oluşumuzdur. Mealcilik, Kur'an'a dönüş çağrısındaki ısran Kur'an'ın taşıdığı mana ve mesajın geleneğin sunduğu hazır bağlarnlar­ dan bağımsız olarak anlaşılması pek mümkün değildir. Bu sebepledir ki Kur'an'ın her okuyana eşit düzeyde hitap etmesi gerektiği fıkrinden hareket eden, dolayısıyla bize söz konusu bağlamları veren tarihsel forinasyondan özenle kaçınan Kur'ancı-Mealci söylem dahi salt metinle yetinememiştir. Hal böyle iken, on beş asırlık tarihsel tecrübeyi reddetme fikrinden de her nedense vazgeçilmemiştir. Bu durum, muhtemelen sağlıklı bir yol ve yöntem arayışı içinde olmanın sebebiyet verdiği bir fıkrl tekamülsüzlük olarak da teşhis edilebilir. Öte yandan, Kur'ancı-Mealci söylemin bir bakıma gelenekte taş üstünde taş bırakmama azınini yansıtan eleştirel tavrı, her ne kadar saf islam'a ulaşmak gibi sahih ibir niyete mebni olsa da asırlar boyu sevad-ı a'zam nezdinde kutsallık atfedilen birçok dini değer ve sembolü sırf Ku.r'ani olmadığı gerekçesiyle hiçe sayma gibi kötü bir sonuç doğur­ muştur. Bu bağlamda, bir yönüyle yaygın Kur'an telakkisine tepki koymak diğer yönüyle de ilahi hitabı hayatın içine katinak ve onunı.a demistifıye edilmiş bir ilişki kurmak adına Kur'an ve meal derslerini fazlaca liberal denebilecek atmosferlerde yapagelmenin hayatı Kur'anileş­ tirmekten ziyade Kur'an'ın şeyleştirilmesini intaç ettiği söylenebilir. Şeysı Ebu Muhammed lbn Auyye, ei-Mul)arrenı'l·veciz, Beyrut 2001, IV. 295-296; Ebu Muhammed el-Beğavi, Me'filimu'c-cenzil, Beyrut 1995, lll. 452. r 138 islamiyat 10 (2007). sayı 1 leştirme dediğimiz husus, bir bakıma aklın huzursuzluğuna geçiş olarak da iman ve irnancılığın.huzurundan ifade edilebilir. Aklın huzursuzluğuna geçiş ise, "La ilahe illeilah Hak birsüri Muhammed(e)n Resululİah" diye iman tazeleyen bir köylünün gönül dünyasındaki huzura ermeyi derin bir hasrete dönüştüren bir durum olarak tavsif edilebilir. Belki de değiştirilmesi teklif dahi edilemez kutsiyetleri salt Kur'an'a, Kur'an'ı da salt metne indirgernesi ve bu metinle demistifiye edilmiş bir ilişki kurmak adına bu metni nesneleştirmesi sebebiyledir ki Mealci söylemin Kur'ani mesaj, Kur'ani görüş, Kur'ani perspektif gibi klişe tabirlerle müzeyyen fikirleri, hariçtekiler nezdinde pek samimi bulunmamıştır. Söylem sahipleri her ne kadar tep~sel olmadıklarını, geleneğe karşı rövanşist bir tavır takınmadıklarını belirtmiş olsalar da, geleneksel Kur'an telakkisine son derece sert eleştiriler yöneltmişlerdir. Özünde haklı endişeler taşımakla birlikte saldırgan bir üslupla kendini dışa vuran bu tutum maşen vicdanda istikrahla karşılanmıştır. Bu yüzden, Mealci söylemin Türkiye'nin yakın geçmişindeki Marksist-Leninist söylemlerin akıbe­ tine uğraması, yani uzun soluklu olamaması, popüler bir destek bulamaması, dolayısıyla kendilerini dini duyarlılıklan esasında tanımlamaya çalışan geniş kitlelere marjinal kalması mukadder olmuştur. Çünkü Müslüman halk, en azından gönül dünyasında başköşeye koyduğu din ve dini değerleri afyon sayan sözde yerli Marksist-Leninist söylemiere hiç sıcak bakmadığı gibi, İslami geleneğin hadis, Sünnet gibi kutsallarını kı­ yasıya eleştiren Kur'ancı-Mealci söyleme de sempatiyle yaklaşmamıştır. tümünü ibra etmeye çalıştığımız Bilakis gelenekte eleştirilmesi gereken çok şey mevcuttur ve yeri geldiğinde de sıkı biçimde eleştirilmelidir. Fakat tadil etmek için eleştirrnek başka, tasfiye etmek için eleştirrnek çok daha başka bir şeydir. Kur'ancı-Mealci söylemin eleştirisi geleneğin büsbütün tasfiyesine yöneliktir. Gelenek tasfiye edilince Kur'an'ın konuşmadığı her şey hakkında konuşma yetkisi çağdaş 'ben'in öznelliğ"ine teslim edilmiş olmakta ve belki de "Kur'an'da haram kılınan içki, şaraptan ibarettir" gibi son derece cüretkar yorumlar, böyle bir yetki devrinin tezahürü olarak ortaya çıkmaktadır. Allahu a'lem. Bu sözlerimiz on beş asırlık geleneğin şeklinde yorumlanmamalıdır.
