ULIBTK’17 21. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi 13-16 Eylül 2017, ÇORUM MİKRO-KANALLARDA PARÇACIK HAREKETİNİN MODELLENMESİ Barbaros ÇETİN*, S. Doğan ÖNER*, M. Bülent ÖZER**, Besim BARANOĞLU*** *İ.D. Bilkent Üniversitesi Makina Mühendisliği Bölümü Mikro-akışkanlar-dinamiği ve Çip-üstü-Laboratuvar Araştırma Grubu 06800 Çankaya, Ankara [email protected], [email protected] **TOBB-ETÜ Makine Mühendisliği Bölümü 06560 Söğütözü, Ankara, [email protected] ***Atılım Üniversitesi İmalat Mühendisliği Bölümü 06836 Gölbaşı, Ankara, besim.baranoğ[email protected] Özet: Mikro-akışkanlar-dinamiği (MAD) uygulamalarındaki en önemli bileşen mikro-kanallar içerisinde biyolojik parçacıkların hareketinin manipüle edilmesidir. MAD platformlarının tasarlanabilmesinde mikro-kanal içerisindeki değişik boyutlardaki ve değişik şekillerdeki parçacıkların hareketlerinin modellenmesi çok önemlidir. Parçacıkların mikro-kanallarda manipüle edilmesinde kanal geometrisi ve akış kullanan pasif, hidrodinamik yöntemler ve parçacıklar üzerine elektrik, akustik, manyetik ve/veya optik gibi harici bir kuvvet uygulayan aktif yöntemler mevcuttur. Parçacık hareketi, parçacığın mikro-kanal içerisindeki akış alanı, elektrik alan, akustik alan, manyetik alan ve/veya optik alan ile etkileşimi sonucu ortaya çıkmaktadır. MAD uygulamalarında parçacık hareketinin mikro-kanallarda modellenmesi için temel olarak (i) Lagrange izleme yöntemi ve (ii) gerilim tensörü yöntemi kullanılmaktadır. Bu çalışmada mikro-kanallar içerisinde hidrodinamik, dielektroforez ve akustik tabanlı parçacık hareketinin simülasyonuna yönelik Lagrange izleme ve gerilim tensörü yöntemi hakkında bilgiler verilmekte ve bu yöntemlerle ile yapılan modelleme çalışmaları anlatılmaktadır. Anahtar Kelimler: Mikro-akışkanlar-dinamiği, Lagrange izleme yöntemi, gerilim tensörü yöntemi, Sınır Eleman Yöntemi MODELING PARTICLE FLOW IN MICRO-CHANNELS Abstract: Manipulation of the biological particles is the main ingredient for many microfluidic applications. Modeling of the motion of particles with different geometry and size motion inside micro-channels is crucial for the design of the microfluidic platform. For the manipulation of particles, there are passive hydrodyanmic techniques which utilizes the channel geometry and flow field as well as active techniques which utlizes and external force such as electric, acoustic, mangnetic and/or optic. For microfluidic applications, there are two approaches to simulate the particle trajectories: (i) Lagrange tracking method, (ii) stress tensor method. In this study, the Lagrange tracking method and stress tensor method is discussed for the simulation of hydrodynamic, dielectrophoretic and acoustic particle manipulation and some examples about the particle flow modeling have been demonstrated. Keywords: Microfluidics, Lagrange tracking method, stress tensor method, Boundary Element Method GİRİŞ Mikro-akışkanlar-dinamiği (MAD) uygulamalarındaki en önemli bileşen mikro-kanallar içerisinde biyolojik parçacıkların hareketinin kontrol edilmesidir. Parçacıkların mikro-kanallarda hareketinin kontrol edilebilen sadece kanal geometrisi ve akış kullanan pasif, hidrodinamik yöntemler olduğu gibi parçacıklar üzerine elektrik, akustik, manyetik ve/veya optik gibi harici bir kuvvet uygulayan aktif yöntemler de mevcuttur (Çetin vd., 2014). MAD platformlarının verimli bir şekilde tasarlanabilmesinde mikro-kanal içerisinde değişik boyut ve şekillerdeki parçacıkların hareketlerinin modellenmesi çok kritiktir. Parçacık hareketi, parçacığın mikro-kanal içerisindeki akış alanı, elektrik alan, akustik alan, manyetik alan ve/veya optik alan ile etkileşimi sonucu ortaya çıkmaktadır. MAD uygulamalarında parçacık hareketinin mikro-kanallarda modellenmesi için temel olarak iki yaklaşım kullanılmaktadır (Çetin ve Li, 2011; Çetin vd., 2017): (i) Lagrange İzleme Yöntemi, (ii) Gerilim Tensörü Yöntemi, Lagrange İzleme Yöntemi (LİY) LİY’nde parçacıkların akış alanı, elektrik alan veya akustik alan üzerindeki etkisi ihmal edilerek; akış alanı, elektrik ve/veya akustik alan belirlenmektedir. Akış, elektrik ve/veya akustik alanın parçacık üzerindeki etkisi analitik denklemler kullanılarak hesaplanmaktadır. Parçacıkların sadece çizgisel hareketleri dikkate alınarak, kanal içerisindeki dönme hareketi ihmal edilmektedir. Parçacığın kanal içerisindeki yörüngesini belirlemek için Newton’un ikinci kanunu parçacık için yazılarak parçacık üzerindeki kuvvetler literatürde tanımlı olan ifadelerle denklemin içerisine yerleştirilmektedir. Bu noktada parçacık üzerine etki- ULIBTK’17 21. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi 13-16 Eylül 2017, ÇORUM yen kuvvetlerin matematiksel bir denklem ile ifade edilebiliyor olması gerekmektedir. Bu noktada akışın parçacık üzerinde oluşturduğu sürükleme kuvvetinin ifadesi için düşük Reynolds (Re) sayılarında geçerli olan (mikro-kanal ölçüleri ve uygulamalardaki hızlar düşünüldüğünde mikro-kanalardaki akış Stokes rejiminde olmaktadır) Stokes denklemi kullanılmaktadır. Akış kuvvetine ilave olarak eğer parçacıklara etkiyen harici kuvvetler varsa onların da ayrıca yazılması gerekmektedir. Genelde bazı belli parçacık geometrileri için elektroforez, dielektroforez, akustik, manyetik ve ataletsel MAD uygulamalarında ortaya çıkan Dean sürükleme ve kaldırma kuvvetleri için böyle ifadeler literatürde mevcuttur. Bu eşitliklerde, sadece belirli bazı parçacık geometriler için elde edilebildiği ve çıkartım sırasında sadece tek bir parçacıcığın sonsuz bir akışkan içerisindeki hareketi göz önüne alındığı için parçacık-parçacık ve parçacık-duvar etkileşimlerini ihmal edilmektedir. Bu kadar sınırlamalara rağmen parçacık konsantrasyonun düşük ve parçacık boyutunun kanal boyutuna oranla küçük olduğu birçok farklı uygulama için LİY başarı ile dielektroforez (DEP) (Kang vd., 2006; Kang vd., 2009; Çetin vd., 2009; Çetin ve Li, 2009, 2010; Zeinali vd., 2015) ve akustik (Çetin vd., 2014, 2016; Büyükkoçak vd., 2014) uygulamalar için literatürde kullanılmıştır. LİY en önemli avantajı yüksek bir hesaplama gücüne ihtiyaç duymamasıdır. İstenilen alan değişkenleri (akış alanı için hız ve basınç, elektrik alan için potansiyel vb) parçacıksız bir şekilde çözüm alanı içerisinde elde edildikten sonra parçacık hareketleri post-proses sırasında hızlı bir şekilde elde edilebilmektedir. Bu sebeple LİY, birçok farklı ölçüdeki ve başlangıç noktaları farklı parçacık için (ancak unutulmamalıdır ki her bir parçacık izole bir parçacık olarak, parçacıkparçacık etkilişimi ihmal edilerek modellenmektedir) hızlıca elde edilebilmekte ve bu yönüyle istatiksel bir analize de imkan vermektedir (Çetin vd., 2014; Büyükkoçak vd., 2014). Yapılan çalışmalarda LİY’nin parçacık-parçacık ve parçacık-duvat etkilerini de bir ölçüye kadar hesaba katması için formülasyonlarda ampririk bir düzeltme katsayısı kullanılanması önerilmiştir (Kang vd., 2006; Kang vd., 2009; Çetin vd., 2009; Çetin ve Li, 2009; Çetin ve Li, 2010; Zeinali vd., 2015). Bu düzeltme katsayısı 0 ile 1.0 arasında parçacığın boyutuna göre değişmektedir. Eğer parçacık boyutu kanal boyutuna göre küçük ve parçacık konsantrasyonu düşük ise bu düzeltme katsayısı 1.0 olmaktadır. Parçacık boyutu kanal ölçülerine göre büyük ve parçacık konsantrastonun yüksek olduğu durumlarda bu katsayı sıfıra doğru yaklaşmaktadır. Düzeltme katsayısının değeri kanal geometrisine, debiye ve uygulanan harici alanın yoğunlupuna bağlıdır ve deneysel sonuç olmadan ön gorülebilmesi pek mümkün değildir. Gerilim Tensörü Yöntemi (GTY) Bu yöntemde parçacıkların akış alanı üzerindeki etkisini görebilmek için parçacıkların sıvı içerisindeki mevcudiyetleri göz önüne alınarak alan değişkeni çözülmektedir (akış uygulamalarında akış alanı, dielektroforez uygulamalarında elektrik alan, akustik uygulamalarda akustik alan). Parçacık üzerinde oluşan toplam kuvvet parçacık yüzeyindeki gerilim tensörünün integrasyonu ile belirlenebilmektedir. Bu tür simülasyonlar, simülasyon süresi olarak çok uzun sürmekte ve özellikle 3-boyutlu simülasyonlara literatürde çok az sayıda rastlanmaktadır. GTY yaklaşımı ile LİY’nde göz ardı edilen parçacık-duvar ve parçacık-parçacık etkileşimleri modellenebilmektedir. Aynı zamanda değişik geometriye sahip parçacıkların modellenebilmesi mümkün olmakta ve parçacığın kendi ağırlık merkezi etrafında yaptığı dönme hareketi de başarılı ile modellenebilmektedir. Ancak sayısal modellemeyi gerçekleştirmek bu problemler için oldukça zordur. Genelde bu tip modellemelerde kullanılan yöntem sonlu elemanlar (FEM) ve sonlu hacimler (FVM) yöntemleridir. Ancak bu yöntemleri uygulamak mikro-kanal geometrisi ve parçacıkların boyutları nedeni ile bazı zorlukları da beraberinde getirmektedir. Hacim ayrıklaştırması yapan bu yöntemlerde parçacık kanal içerisinde hareket ederken çok sayıda tekrar-ayrıklaştırma işlemi yapmak gerekmektedir. Bu sebeple çözüm bölgesinin ayrıklaştırmasına dayalı olan yöntemler tekrar-ayrıklaştırma işleminin çok sayıda tekrarlanması dolayısı ile hem hesaplama gücü açısından pahalı olmakta hem de her tekrar-ayrıklaştırma basamağında, bazı interpolasyon algoritmalarının kullanım zorunluluğu yüzünden çözüm hassasiyetinin azalmasına neden olmaktadır. Bu noktada Sınır Eleman Yöntemi (Boundary Element Method, BEM) çok etkin bir alternatif oluşturmaktadır (Karakaya vd., 2015; Çetin vd., 2017). Bu yönüyle kanal içerisinde hareket eden parçacığın modellenmesinde hesaplama olarak yük getiren tekrar-ayrıklaştırmaya ve aynı zamanda parçacık hareket ederken çözüm bölgesi içinde bir interpolasyon algoritmasına ihtiyaç duymamaktadır. Bu çalışmada hidrodinamik ayırma, dielektroforez ve akustik tabanlı parçacık manipülasyonuna yönelik LİY ve GTY tabanlı parçacık hareketi modelleme örnekleri incelenecektir. Literatür Taraması FEM ve FVM teknikleri ile parçacık hareketinin modellenmesinde, hesaplama olarak yüklü olan tekrarayrıklaştırma işlemini hafifletmek adına fictitous domain yöntemi (Glowinski vd., 2001, Shi vd., 2011) ve immersed boundary (Kang 2013, 2014, 2015) yöntemleri geliştirilmiştir. Bu yöntemler bir hareket eden, bir de sabit ağ yapısından oluşmaktadır. Özellikle makro sistemlerde parçacıkların modellenmesi için etkin bir şekilde kullanılmaktadırlar. Ancak bu ULIBTK’17 21. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi 13-16 Eylül 2017, ÇORUM yöntemlerde genellikle parçacık-parçacık etkileşimi kütle-yay şeklindeki bir temas modeli kullanılarak yapılmaktadır. Çoklu fizik uygulamaları arasında DEP tabanlı modellemeler öne çıkmaktadır. Literatürde özellikle FEM kullanılarak yapılmış 2-boyutlu çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmalar COMSOL Multiphysics kullanılarak yapılmıştır. Bu çalışmalar daha çok DC-DEP uygulamalarını kapsamakta (Ai vd., 2009, 2010, 2011), AC-DEP ile çok az çalışma bulunmaktadır (Ai vd., 2014, Hossan vd., 2014). Çoğu çalışma tek parçacık hareketi içermekte, kullanılan geometri sebebiyle duvar-parçacık etkileşimi çok güçlü olmamaktadır (parçacık duvara çok yakın hareket etmemektedir). İki ve üç parçacık etkileşiminin irdelendiği çalışmalar ise kanal içerisindeki hareketten ziyade çok küçük bir çözüm alanı içerisindeki parçacık hareketini göstermektedir (Kang, 2013, 2014, 2015, Hossan vd. 2014, Ye vd., 2014). Akustik uygulamalara dair çalışmalar çok yenidir. LİY tabanlı çalışmalara son yıllarda rastlanmaktadır (Büyükkoçak vd., 2014, Nama vd., 2015, Mao vd., 2015, Çetin vd., 2016). Bu çalışmalar küresel parçacıklar için yapılmıştır. Farklı şekillerdeki parçacıklar ile ilgili çalışmalar 2015 yılında durağan bir akışkan içerisinde parçacık oryantasyonunun oluşan akustik kuvvetine etkisi şeklindedir (Miller vd., 2013, Wijaya vd., 2015, Hahn vd., 2015, Garbin vd., 2015). Bu çalışmalar arasından sadece Hahn vd. (2015)‘lerinin yaptığı çalışmada 3-boyutlu olarak incelenmiş ancak FEM tabanlı bir metot kullanıldığı için parçacık-parçacık ve duvar-parçacık etkileşimlerinin göz ardı edildiği belirtilmiştir. Çok yakın zamanda yapılan bir çalışmada parçacıkların sonsuz bir akışkan içerisinde olduğu kabülüyle Stokeslet yaklaşımı kullanılarak akustik bir alanda hareket eden parçacıkların hareketi incelenmiştir (Baasch vd., 2017), ancak bu çalışma Stokeslet yaklaşımı kullandığı için mikro-kanal içerisindeki farklı geometrilere sahip parçacıkların hareketinin modellenmesi için uygun değildir. TEORİ LİY ile Modelleme LİY modellemesi için ilk adım parçacıkların olmadığı bir kanalda alan değişkenleri için simülasyonların yapılarak alan değişkenlerinin çözüm aralığındaki dağılımının belirlenmesidir. Akış alanı için mikrokanal içerisinde Navier-Stokes denkleminin uygun sınır şartlarıyla çözülmesi gerekmektedir (vektörel büyüklükler için kalın harfler kullanılmıştır): Süreklilik denklemi: (1) r·u=0 Momentum denklemi: (2) Burada u akış alanını, p basıncı, ! ve " akışkanın özkütlesi ve vizkositesini göstermektedir. Ataletsel MAD uygulamaları hariç mikro-kanallarda parçacık/ hücre manipülasyon uygulamalarında görece düşük hızlar kullanıldığı için Re sayısı 0.01 mertebelerinde olmaktadır. Bu nedenle Navier-Stokes denklemi yerine Stokes denkleminin çözülmesinde uygun olmaktadır. Parçacık üzerindeki DEP kuvvetinin hesaplanabilmesi için kanal içerisindeki elektrik alanın çözülmesi gerekmektedir. Kanal içerisindeki elektrik alan için bünye denklemi eğer iyonların taşınması ihmal edilirse (MAD uygulamaları için tipik bir durumdur) şu şekilde yazılabilir (Çetin vd., 2017): (3) Bu denklemde # akışkanın elektriksel iletkenliği, $ akışkanın permitivitesi, % AC alan uygulanıyorsa uygulanan elektrik alanın frekansı, i karekök eksi 1.0’i ifade etmektedir. DEP uygulamaları için kullanılması gereken sınır şartları Şekil 1’de özetlenmiştir. Şekil 1. DEP uygulamaları için kullanılan sınır şartları Dielektroforetik Parçacık Manipülasyonu DEP, parçacıkların doğrusal olmayan elektrik alan içinde parçacığın dipol momentinin elektrik alanın uzaysal gradyanı ile etkileşimi sonucu hareket etmesidir. DEP kuvveti literatürde birçok çalışmada sentetik parçacıkların ve biyolojik parçacıkların manipülasyonunda kullanılmıştır (Cetin vd., 2011). DEP, hem DC hem de AC elektrik alan ile elde edilebilmektedir. DEP, parçacığın içinde bulunduğu tampon çözeltinin dielektrik özelliklerine bağlı olarak, ya yüksek elektrik alan gradyanı (pozitif-DEP) ya da düşük elektrik alan gradyanı (negatif-DEP) yönünde olmaktadır. Küresel bir parçacık üzerine DC elektrik alan içerisinde etki eden DEP kuvveti (DC-DEP), teorik olan aşağıdaki denklem ile hesaplanabilmektedir (Çetin vd., 2011, 2017): ULIBTK’17 21. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi 13-16 Eylül 2017, ÇORUM (4) Bu denklemde, εm tampon çözeltinin elektriksel geçirgenliği (permittivity), R parçacığın yarıçapını, fCM Clausius-Mossotti faktörü olarak bilinen parametreyi, E parçacığın merkezindeki elektrik alanı ifade etmektedir. Clausius-Mossotti faktörü olarak bilinen parametre aşağıdaki gibi tanımlanmıştır: (5) Eş. (5)’deki p alt indisi parçacığı, m alt indisi tampon çözeltiyi ifade etmektedir. Karmaşık elektriksel geçirgenlik aşağıdaki gibi tanımlanmıştır. DC-DEP uygulamalarına alternatif olarak AC elektrik alan içerisinde DEP kuvveti yaratmak da mümkündür (AC-DEP). Küresel bir parçacık üzerine AC elektrik alan içerisinde etki eden DEP kuvveti, teorik olan aşağıdaki denklem ile hesaplanabilmektedir (Çetin vd., 2011): şınca yansıyarak gelen dalgalarla girişimi sonucu durağan gözüken ancak sürekli olarak osilasyon hareketi yapan dalgalara denir. Parçacıkların ultrasonik bir duran dalga alanındaki hareketinin analitik bağıntıları uzun süredir bilinmektedir. Akustik dalgalar etkisindeki bir bölgede eğer akustik basınç ve akustik alanın hız vektörü biliniyorsa bu akustik alandaki sıkıştırılabilir parçacığın üzerine düşen akustik kuvvet hesaplanabilir. Dikdörtgen bir kanalda duran akustik dalga içerisindeki bir parçacığın üzerine etkiyen kuvvet aşağıdaki ifade ile gösterilir (Büyükkoçak vd., 2014): (10) Burada k akustik dalga sayısı, Eac akustik enerji yoğunluğu ve Φ akustik kontrast faktörüdür. Akustik dalga sayısı (k = ω/c0) ile gösterilir. ω akustik dalgaların frekansı ve c0 dalgaların ortamdaki yayılma hızıdır. Akustik enerji yoğunluğu Eac ortama sağlanan akustik enerjisi ölçüsüdür ve matematiksel ifadesi aşağıdadır: (11) (6) Bu denklemde <.> sembolü DEP kuvvetinin zaman ortalamasını, Re[.] sembolü karmaşık sayının gerçek kısmını ve rms elektrik alanın ortalama karekökünü ifade etmektedir. Clausius-Mossotti faktörü Eş. (5)’deki gibi tanımlanabilmekte ancak geçirgenlik ifadeleri karmaşık elektriksel geçirgenlik ifadesi ile € değiştirilmesi gerekmektedir: (6) DEP kuvveti etkisinde hareket eden parçacığın hareket denklemi Newton’un ikinci kanunu ve Stokes süreklem kuvveti kullanılarak aşağıdaki şekilde yazılabilir. Stokes denklemi: (7) Parçacığın hızı: (8) Burada C parçacık-parçacık ve parçacık-duvar etkileşimlerini göz önüne almak için eklenen bir düzeltme katsayıdır. Parçacık yörüngesi, parçacık hızının zaman üzerindeki integrasyonu ile bulunabilir: (9) Bu denklemde xp(t) parçacığının merkezinin zamana bağlı lokasyonunu belirtmektedir. Akustik Parçacık Manipülasyonu Literatürde mikro-kanal içinde hücre ve parçacık manipülasyonu için en çok kullanılan metotlardan birisi de akustik duran dalgaların kullanımıdır (Büyükkoçak vd., 2014). Duran dalga bir ortamda ilerleyen akustik dalganın bir sınır koşulu ile karşıla- Akustik kontrast faktörü ise DEP kuvveti ifadesindeki Clausius-Mossotti faktörüne denktir ve matematiksel gösterimi aşağıdaki gibidir: (12) Eş. (11) ve (12)’da ρ özkütleyi, p alt-indisi parçacığı, f alt-indisi tampon çözeltiyi ifade etmektedir. Yukarıdaki denklem grubunda gösterildiği üzere bir parçacık üzerine akustik kuvvet etkiyebilir ve DEP’de olduğu gibi parçacık üzerine etkiyen bu kuvvet parçacığın çapının küpü ile artar. Parçacıkların akustik özellikleri ile içinde bulundukları sıvı ortamın akustik özellikleri arasındaki fark arttıkça Φ değeri büyür, bu da parçacığa etkiyen daha yüksek akustik kuvvet demektir. Kuvvet akustik duran dalganın oturduğu yön üzerinde oluşur (bu formulasyonda y-yönü alınmıştır). Akustik kuvvet etkisi altındaki parçacığın hızı, akustik kuvvetin Stokes sürtünme kuvvetine eşitlenmesi ile bulunduktan sonra Eş. (9) kullanılarak parçacığın yörüngesi elde edilir. GTY ile Modelleme Bu yöntemde mikro-kanal içerisindeki akış ve elektrik alan parçacıklar kanal içerisindeyken çözülmesi gerekmektedir. Akış ve elektrik alan çözümü için Eş. (1)-(3)’ün çözülmesi gerekmektedir. Bu denklemdeki dielektrik özellikler sıvı ve parçacık ayrı ayrı tanımlanarak, parçacık yüzeyinde voltaj ve elektrik alanın sürekliliği kabulüyle elektrik alan çözülmelidir. Akış ve elektrik alan elde edildikten sonra parçacık üzerindeki hidrodinamik ve Maxwell stress tensörü parçacık üzerinde integra edilerek, parçacık üzerindeki kuvvetler bulunabilir: (13) ULIBTK’17 21. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi 13-16 Eylül 2017, ÇORUM Benzer şekilde parçacık üzerindeki tork değerleri de stress tensörlerin momentinin hesaplanması sonucunda bulunabilir: (14) Bu denklemde xp parçacığın merkezini belirtmektedir. Hidromadinamik ve Maxwell stres tensörü aşağıdaki ifade ile tanımlanmaktadır (Çetin vd., 2017): (a) Dikdörtgen mikro-kanal (15) Burada U unit tensörü, ⨂ sembolü de diadik çarpımı ifade etmektedir. Elektrik alan olmayan uygulamlar için Maxwell stres tensörü hesaba katılmadan sadece akış simülasyonu yapılması da mümkündür. Bu çalışmada, GTY ile modelleme için BEM kullanılmıştır. Kullanılan BEM formülasyonu hakkında detaylı bilgileri ilgili makalelerde bulunabilir (Karakaya vd., 2015, Çetin vd., 2017). MODELLEME ÖRNEKLERİ LİY ile DEP Parçacık Hareketi Modellenmesi DEP prensibi ile çalışan sürekli akış sistemlerin tasarımındaki en önemli hedef doğrusal olmayan elektrik alan altında negatif-DEP ve pozitif-DEP davranışı gösteren parçacıkların ayrılmasıdır. Tasarım basamağında mikro-akışkan sistemin parçacık ayırma performansının öngörülebilmesi önemlidir. LİY ile DEP parçacık hareketi modellenmesine örnek olarak dikdörtgen ve yamuk kesitli, tek giriş ve iki çıkışı olan iki mikro-kanal içerisindeki n-DEP ve p-DEP davranışı gösteren parçacıkların yörüngeleri Şekil 2’de verilmiştir. Clausius-Mossotti faktörü n-DEP parçacıklar için -0.5, p-DEP parçacıklar için 1.0 olarak alınmıştır. Parçacıklar mikro-kanal girişinden birçok farklı noktadan salınarak çıkışta hangi mikro-kanala gittikleri modellenmiştir. Burada başarılı bir tasarım için tüm kırmızı parçacıkların sol kanala, mavi parçacıkların da sağ kanala gitmesi gerekmektedir. Şekilden görüldüğü üzere tasarımı yapılan mikrokanallar için uygun debi ve uygulanan voltaj ile parçacık manipülasyonu başarı ile sağlanmıştır (Çeitn vd., 2015). (b) Yamuk mikro-kanal Şekil 2. Mikro-kanallarda dielektroforetik parçacık hareketinin LİY ile modellenmesi LİY ile Akustik Parçacık Hareketi Modellenmesi Dikdörtgen kesitli bir mikro-kanalda oluşturulan durağan bir akustik dalga kanal içerisindeki parçacıkları ortaya doğru itmektedir. Temel olarak akustik manipülasyon mikro-akışkan sistemlerde parçacık yıkama ve boyutlara göre parçacık ayırma işlemi için kullanılmaktadır. Parçacık ayırma işlemi için Şekil 4’te gösterildiği üzere farklı bıyutlardaki parçacıklardan oluşan karışım iki yan kanaldan ana kanala verilerek, parçacıkları ana kanalda ortaya doğru hareket etmesi sağlanmaktadır. Kanal boyunun doğru seçilmesi ile farklı boyutlardaki parçacıkların farklı kanal çıkışlarına yönderilmesi mümkündür. Özellikle başarılı bir ayırma işlemi için uygun debi ve kanal ölçülerinin simülasyonlar ile belirlenmesi gerekmektedir. Şekil 3’de 10-µm, 7-µm ve 3-µm polisteren parçacıklar için yapılan LİY tabanlı simülasyonların sonuçları görülmektedir (Büyükkoçak vd., 2014). Şekilden görüldüğü üzere uygun kanal ölçüleri ve debide ayırmanın başarı ile yapılabildiği görülmektedir. Geliştirilen sayısal model literatürde deneysel olarak çalışılmış bir mikro-akışkan sistemin performansının öngörülmesi için başarı ile kullanılmıştır. ULIBTK’17 21. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi 13-16 Eylül 2017, ÇORUM Şekil 3. Akustik parçacık hareketinin LİY ile modellenmesi (Kırmızı: 10-µm parçacıklar, Siyah: 7-µm parçacıklar, Sarı: 3-µm parçacıklar) LİY her ne kadar güçlü bir modelleme aracı olsa da özellikle geometrisi belli parçacıklar için sınırlı olması, parçacık-parçacık ve parçacık-duvar etkileşimlerini ancak ampirik data ile modelleyebilmesi ve parçacıkların dönme dinamiği ile ilgili bilgi verememesinden dolayı birçok MAD uygulaması için yetersiz kalmaktadır. GTY’nde ise bu ihmal edilen etkilerin tümünü modellenebilmektedir. GTY özellikle parçacık-duvar etkileşimi sonucu ortaya çıkan hidronamik tabanlı ayırma uygulamaları için çok önemli bir tasarım aracı olarak karşımıza çıkmaktadır. Parçacıkların boyutlarına göre ayrılması için literatürde sıklıkla kullanılan hidrodinamik bir yöntem mikro-kanal içerisine yerleştirilen bir engel yapının etrafından parçacıkların akıtılmasıdır. Böyle uygulamaya yönelik BEM ile yapılan simülasyon çalışmaları Şekil 4’de gösterilmiştir. Şekil 4-(a)’da küresel ve oval parçacıkların 2-boyutlu olarak simülasyonu verilmiştir. Şekilde görüldüğü gibi parçacıkların dönme dinamikleri başarı ile elde edilmektedir. Şekil 4-(b) de ise 20-µm ve 8-µm çapındaki iki küresel parçacık yan duvara eşit uzaklıktan bırakılmış ancak engeli geçtikten sonra yan duvarlara farklı uzaklarda konumlandıkları gözlemlenmektedir, bu da boyuta dayalı bir ayırmanın yapılabileceğinin göstergesidir (Karaka-ya vd., 2015). Burada gözden kaçırılmaması gereken bir nokta parçacıklar kanal duvarında çok yakın hareket etmelerine rağmen parçacık-duvar etkileşimleri başarı ile modellenebilmektedir. İçerisinde çoklu-fizik olan parçacık hareketlerinin modellenmesindeki parçacık-parçacık ve parçacıkduvar etkileşimleri daha da karmaşık hale gelmektedir. DEP uygulamarında hem hidrodinamik hem de elektriksel etkileşimler olmaktadır. LİY ile bu etkilerin modellenebilmesi için ampirik bir düzeltme katsayısına ihtiyaç duyulmaktadır. Bu katsayı ancak deneysel çalışma ile elde edilmesi LİY’in bir tasarım aracı olarak kullanılamasını sınırlamaktadır. ()*+,+)-"+-"6!/+012,+)-"3"µ4"5 GTY ile Parçacık Hareketi Modellenmesi "#!! "'!" !" !" "#!!" "$!!" "%!!" "&!!" "'!! ()*+,+)-"+-".!/+012,+)-"3"µ4"5 (a) 2-boyutlu BEM modellemesi (b) 3-boyutlu hidrodinamik modelleme Şekil 4. Mikro-kanallarda hidrodinamik parçacık akışının GTY ile modellenmesi ULIBTK’17 21. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi 13-16 Eylül 2017, ÇORUM Dielektroforetik parçacık hareketinin GTY ile hassas bir şekilde yapılması bu etkileşimlerin modellebilmesine imkan vermektedir. Şekil 5’de hem DC-DEP hem de AC-DEP uygulamalarına yönelik modelleme çalışmaları verilmiştir (Çetin vd., 2017). DC-DEP uygulamasında farklı elektrik alan kuvveti altında 15.7-µm ve 5.7-µm çapındaki parçacıkların hareketleri modellenmiştir. BEM tabalı simülasyon görüldüğü gibi deneysel sonuçları yakalayabilmektedir. Dolayısı ile GTY tabanlı bir modelleme hiçbir ampirik parametreye ihtiyaç duymadan parçacık hareketini modelleye- bilmektedir. Şekilde düzeltme katsayısı eklenen LİY sonuçlarına da yer verilmiştir. DC-DEP için, özellikle büyük çaplı parçacıkların düşük başlangıç değerleri için LİY’in düzeltme katsayısı ile bile bitiş noktasını tam olarak öngöremediği görülmektedir. AC-DEP uygulamasında da doğrusal olmayan elektrik alan iki tane karşılıklı yerleştirilmiş asimetrik elektrot ile elde edilmektedir. GTY yine başarı ile hiçbir ampirik parametreye ihtiyaç duymadan deneysel sonuçları öngörebilmektedir. Electrode ybitiş ybaşlangıç Electrode E = 5kV/m (a) E = 20kV/m ybaşlangıç ybaşlangıç Electrode Electrode BEM sonuçları Deney sonuçları ybitiş BEM sonuçları ybitiş Deney sonuçları LİY sonuçları C = 0.25 (15.7µm parçacıklar) C = 0.50 (5.7µm parçacıklar) LİY sonuçları C = 0.5 (10µm parçacıklar) C = 1.0 (5µm parçacıklar) (b) DC-DEP AC-DEP Şekil 5. Dielektroforetik parçacık hareketinin GTY ile modellenmesi YORUMLAR LİY ve GTY mikro-kanallarda parçacık hareketinin modellenmesinde kullanılan iki farklı yaklaşımdır. LİY parçacıkları nokta şeklinde modelleyerek, parçacığın boyut etkisini analitik eşitliklerle ve ampirik katsayılar ile modele dahil etmektedir. Hesaplama yükü çok düşüktür, o nedenle birçok ayrı parçacık boyutu ve özellikleri için hızlı bir şekilde modelleme yapmaya imkan vermektedir. Bunun yanısıra GTY’nde parçacıkların kanal içerisinde hareketi parçacık ile beraber modellenmektedir. Hesaplama yükü fazladır, o nedenle birçok farklı parametre ve hücre boyutu için çok fazla simülasyon yapılması gereken durumlar için uygun değildir. Ancak parçacıkparçacık ve parçacık-duvar etkileşimlerini hiçbir katsayıya veya modele ihtiyaç duymadan simüle edebilmektedir. Ayrıca rastgele bir geometriye sahip bir parçacığın hareketini ve parçacıkların dönme hareketlerinin modellenmesine olanak vermektedir. Bu çalışma kapsamında LİY ile DEP ve akustik uygulamalarına yönelik ve GTY ile hidrodinamik ayırma ve DEP uygulamalarına yönelik parçacık hareketi simülasyonları verilmiştir. Bu çalışmalar ekibimiz tarafından güncel olarak yürütülmekte olan çalışmalardır ve gelecekte DEP modellemesinin 3boyuta çıkartılması ve BEM modelinin aksutik manipülasyon modellemesi için kullanılması hedeflenmektedir. KAYNAKLAR Ai Y., Joo S. W., Jiang Y., Xuan X., Qian S., 2009, Pressuredriven transport of particles through a converging-diverging microchannel, Biomicrofluidics, 3, 022404 Ai Y., Qian S., 2010, DC dielectrophoretic particle-particle interactions and their relative motions, J. Colloid. Interface Science, 346, 448-454 Ai Y., Mauroy B., Sharma A., Qian S., 2011, Electrokinetic motion of a deformable particle: Dielectrophoretic effect, Electrophoresis, 32, 2282–2291 Ai Y., Zeng Z., Qian S., 2014, Direct numerical simulation of AC dielectrophoretic particle-particle interactive motions, J. Colloid Interface Sci., 417, 72–79. Büyükkoçak S., Özer M. B., Çetin B., 2014, Numerical modeling of acoustophoretic particle separation for microfluidics, Microfluid. Nanofluid., 17(6), 1025-1037 Çetin B., Li D., 2009, Continuous particle separation based on electrical properties using AC-DEP, Electrophoresis, 30, 3124-3133 Çetin B., Kang Y., Wu Z., Li D., 2009, Continuous particle separation by size via AC-DEP using a lab-on-a-chip device with 3D electrodes, Electrophoresis, 30, 766-772 Çetin B., Li D., 2010, Lab-on-a-chip device for continuous particle and cell separation based on electrical properties via AC-dielectrophoresis, Electrophoresis, 31, 3035-3043 ULIBTK’17 21. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi 13-16 Eylül 2017, ÇORUM Çetin B. ve Li D., 2011, Dielectrophoresis in Microfluidics Technology, Electrophoresis, 32, 2410-2427 Çetin B., Büyükkoçak S., Zeinali S., Özer B., 2013, Simulation of an integrated microfluidic device for bioparticle wash, separation and concentration, Proc. ASME 2013 4th Microscale/Nanoscale Heat & Mass Transfer International Conference, December 11-14, Hong Kong, China Çetin B., Özer M. B., Solmaz M. E., 2014, Microfluidic bioparticle manipu-lation for biotechnology, Biochem. Eng. J., 92, 63-82 Çetin B., Baranoğlu B., 2015, Boundary-Element Method in Microfluidics, Encyclopedia of Micro and Nanofluidics (2nd Edition), Springer, 202-213 Çetin B., Özer M. B., Çağatay E., Büyükkoçak S., 2016, An integrated acoustic and dielectrophoretic particle manipulation in a microfluidic device for particle wash and separation fabricated by mechanical machining, Biomicrofluidics, 10, 014112 Çetin B., Öner S. D., Baranoğlu B., 2017, Modeling of dielectrophoretic particle motion: Point particle versus finite-sized particle, Electrophoresis, 38, 1407-1418 Garbin A., Leibacher I., Hahn P., Ferrand H., Studart A., Dual J., 2015, Acoustophoresis of disk-shaped microparticles: A numerical and experimental study of acoustic radiation forces and torques, The Journal of the Acoustical Society of America, 138 (5), 2759-2769. Glowinski R., Pan T. W., Hesla T.I., Joseph D.D., PeriauxJ., 2001, A Fictitious Domain Approach to the Direct Numerical Simulation of Incompressible Viscous Flow past Moving Rigid Bodies: Application to Particulate Flow, J. Comput. Phys., 169, 363–426 Hahn P., Leibacher I., Baasch T., Dual J., 2015, Numerical simulation of acoustofluidic manipulation by radiation forces and acoustic streaming for complex particles, Lab Chip, 15, 4302-4313. House D.L., Luo H., 2010, Electrophoretic mobility of a colloidal cylinder between two parallel walls, Eng. Anal. Bound. Elem., 34(5), 471–476 House D.L., Luo H., 2011, Effect of direct current dielectrophoresis on the trajectory of a non-conducting colloidal sphere in a bent pore, Electrophoresis, 32, 3277– 3285 Hossan M. R., Dillon R., Dutta P., 2014, Hybrid immersed interface-immersed boundary methods for AC dielectrophoresis, J. Comput. Phys, 270, 640 - 659 Kang Y., Çetin B., Wu Z., Li D., 2009, Continuous particle separation with localized AC-DEP using embedded electrodes and an insulating hurdle, Electrochimica Acta, v.54 p.1715-1720 Kang S., 2013, Direct numerical simulations on the electrophoretic motion of multiple charged particles using an immersed boundary method, Comput. Fluids, 73, 10–23 Kang S., 2014, Dielectrophoretic motion of two particles with diverse sets of the electric conductivity under a uniform electric field, Comput. Fluids 2014, 105, 231–243 Kang S., 2015, Dielectrophoretic motions of multiple particles under an alternating-current electric field, Eur. J. Mech. B Fluids 2015, 54, 53–68. Karakaya Z., Baranoğlu B., Çetin B., Yazıcı A., 2015, A parallel boundary element formulation for tracking multiple particle trajectories in Stoke’s flow for microfluidic applications, CMES-Comp. Model. Eng. Sci., 104(3), 221249 Mao Z., Yuliang X., Guo F., Ren L., Huang P., Chen Y., Rufo J., Costanzo F., Huang T. J., 2016, Experimental and numerical studies standing surface acoustic wave microfluidics, Lab Chip, 16, 515-524 Muller P. B., Rossi M., Marin A. G., Barnkob R., Augustsson P., Laurell T., Kähler C. J., Bruus H., 2013, Ultrasound-induced acoustophoretic motion of microparticles in three dimensions, Physical Review E, 88, 023006(1-12). Nama N., Barnkob R., Mao Z., Kähler C. J., Costanzo F., Huang T. J., 2015., Numerical study of acousto-phoretic motion of particles in a PDMS microchannel driven by surface acoustic waves, Lab Chip, 15, 2700-2709 Shi, Y., Yu, Z., Shao, X., 2011, Combination of the directforcing fictitious domain method and the sharp interface method for the three-dimensional dielectrophoresis of particles, Powder Technol., 210, 52–59. Wijaya F. B., Lim K., 2015, Numerical calculation of acoustic radiation force and torque acting on rigid nonspherical particles, Acta Acustica United with Acustica, 101, 531-542 Zeinali S., Çetin B., Oliaei S., Karpat Y., 2015, Fabrication of continuous flow microfluidics device with 3D electrode structures for high throughput DEP applications using mechanical machining, Electrophoresis, 36, 1432-1442 YAZARLARIN KISA ÖZGEÇMİŞLERİ Barbaros ÇETİN, İ.D. Bilkent Üniversitesi Makine Mühendisliği Bölümü’nde öğretim üyesidir. Doktora derecesini Vanderbilt Üniversitesi’nden (A.B.D.) almıştır. Kendisinin araştırma konuları elektrokinetik taşınım, biyomedikal uygulamalarda kullanılan çipüstü-labaratuvar cihazlarında parçacık kontrolü, ısı borularının modellenmesi ve deneysel doğrulanması üzerine yoğunlaşmıştır. Dr. Çetin 90’dan fazla makale, konferans bildirisi, kitap bölümü ve ansiklopedi girdisinde yazarlık yapmıştır. Doç. Dr. Çetin, 2015 yılında, İ.D. Bilkent Üniversitesi Eğitimde Üstün Başarı Ödülü’ne layık görülmüştür. S. Doğan ÖNER, İ.D. Bilkent Üniversitesi Makine Mühendisliği Bölümü’nde yüksek lisans öğrencisidir. Lisans derecesini 2016 yılında yine aynı bölümden almıştır. Yüksek lisans çalışmasında mikro-kanallarda elektro-kinetik parçacık hareketinin Sınır Eleman Yöntemi ile modellemesi üzerine devam etmektedir. M. Bülent ÖZER, TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi Makine Mühendisliği Bölümü öğretim üyesidir. Doktora derecesini University of Illinois at Chicago’dan (A.B.D.) almıştır. Doktora sonrasında Baxter Healthcare Corporeation’da 5 yıl Ar-Ge mühendisi olarak görev alan Dr. Özer’in çalışma konuları akustik ve gürültü kontrolu, mekanik ULIBTK’17 21. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi 13-16 Eylül 2017, ÇORUM titreşimler ve mikro-akışkan sistemlerde akustik parçacık manipülasyonu üzerine yoğunlaşmaktadır. Besim BARANOĞLU, Atılım Üniversitesi İmalat Mühendisliği Bölümü’nde öğretim üyesidir. Aynı zamanda Atılım Üniversitesi Metal Şekillendirme Mükemmeliyet Merkezi müdürlüğü görevini de yürütmektedir. Doktora derecesini ODTÜ Mühendislik Bilimleri’nden alan Dr. Baranoğlu, Sınır Elemanlar Yöntemi, Sonlu Eleman/Sınır Eleman bağlaşımı, artımlı sac şekillendirme ve hesaplamalı mekanik konularında araştırmalarını yürütmektedir.