HAVUÇ YETİŞTİRİCİLİĞİ Familya: Apiaceae (Umbellifera) Daucus carota Giriş Havucun anavatanı Anadolu’dur. Ülkemizde kışlık sebze olarak tüketilmesine rağmen dünya ülkelerinde her mevsim tüketilmektedir. Önceleri mor ve beyaz renkli havuçlar üretilirken, günümüzde dünyada üretilen havuçların büyük bir bölümü portakal renklidir. Ayrıca kırmızı, mor ve siyah renkli havuçlar da az da olsa üretilmektedir. HAVUÇ Doğu/Asya havuçları Batı/Karoten havuçları Genelde antosiyanin içerir ve mor renk hakimdir Turuncu renk hakimdir, beyaz ve sarı renk te bulunur Yapraklar tüylüdür Yapraklar parlak ve tüy yoktur Yapraklar daha az parçalıdır Yapraklar çok parçalıdır Köklerde dallanma fazladır Köklerde dallanma daha azdır Tek yıllıktır Doğu havuçlarının sarı olanlarından selekte edilmiştir Afganistan, Rusya ve İran’da yaygındır Türkiye’den çıkmıştır Batı havuçları İki yıllıktır 1. Kısa köklü olanlar (Erkenci) 2. Orta boy olanlar (En çok üretilen) 3. Uzun köklü olanlar (Derin ve iyi hazırlanmış topraklarda) D. carota 13 tane alt tür içermektedir. Sadece D. caraota sativus yetiştirilmektedir. DÜNYA HAVUÇ ÜRETİMİ HAVUÇ VERİMİ (kg/da) Yıl HAVUÇ ÜRETİMİ (Ton) 2004 Dünya Yıl 2004 Dünya 2217 İngiltere 7386 Çin 8 292 500 Almanya 5276 ABD 1 601 790 ABD 3971 İngiltere 650 000 Fransa 4395 Japonya 660 000 Türkiye 2023 Fransa 703 218 Çin 1832 Almanya 554 000 Japonya 3142 Türkiye 405 000 23 977 500 Besin İçeriği Vitamin ve Diğer maddeler Vitamin A Vitamin B1 Vitamin B2 Niacin Vitamin C Protein Yağ Karbonhidrat Kalsiyum Fosfor Demir Miktar 10 500 IU 0.057 mg 0.056 mg 0.440 mg 5.286 mg 1.057 g 0.264 g 8.193 g 34.361 mg 32.599 mg 7.048 mg Kullanım Alanları ●Taze Tüketim Çiğ Pişirilerek ●Turşu ●Konserve ●Kurutulmuş ●Meyve Suyu ●Şalgam Suyu ●Şekerleme Sanayi ●Renk Maddesi Üretimi Yetiştirilen Havuç Tipleri Yuvarlak - Konik Uzun-Konik Kısa Konik Silindirik Yuvarlak Topaç Havuç Renkleri Kırmızı Siyah Sarı Mor MORFOLOJİK ÖZELLİKLER K ö k Havuç derin ve kazık köklü bir sebzedir. Havuçta kökler çeşitlere bağlı olarak uygun toprak ve çevre şartlarında 70-80 cm derinliğe kadar inebilmektedir Yenen kısmı tamamen kazık kök, kazık kökün ve hipokotilin bir kısmı veya hipokotil oluşturmaktadır. Havucun şekli çeşitlere bağlı olarak çok büyük bir çeşitlilik göstermektedir. Havuçta çimlenmeden sonra kök iki aşamada gelişir. İlk aşamada kök derinlemesine büyür, ikinci aşamasında ise kök enine doğru şişkinleşerek büyür. Havucun kök gelişimi toprak ve çevre şartlarında çok duyarlıdır. Toprağın bünyesi ve tekstürü şekil ve büyüklük üzerinde etkilidir. Kök büyüme döneminde su sorunu olursa kökler kısa yada zayıf kalırlar. Olumsuz çevre şartları ikinci büyüme dönemine havucun ince kalmasına, karatenoidlerce fakir olmasına, rengin açılmasına sebep olur. MORFOLOJİK ÖZELLİKLER G ö v d e Havuç gövdesi havucun hemen üst kısmında oluşan ve rozet yapıdaki yaprakların orta kısmında ikinci yılda gelişir ve bir çiçek tablası ile son bulur. Gövde 150-160 cm’ye kadar uzayabilir. Gövde üzerindeki yapraklar aşağıdan yukarı doğru küçülürler. Yaprak koltuklarından yan sürgünler çıkar ve birincil, ikincil ve üçüncül gibi devam eder. Gövde boyuna çizgilidir, üzeri tüylüdür ve tipik havuç kokusu vardır. Ana dal ve yan dallar bir çiçek tablası ile son bulur. Y a p r a k Havuç yaprakları birleşik olup iğne şeklindedir. Yapraklar tüylü ve üst kısımları parlaktır. Yaprak sapları daha fazla tüy bulundurur. Çeşitlere bağlı olarak yaprak saplarında renklenme (antosiyanin) olabilir. Yaprak rengi açık yeşilden koyu yeşile kadar değişir, hatta mumsu tabaka bulunanlarda gri yeşil renk olabilir. Birinci yıl havucun üzerinde rozet şeklinde oluşan yapraklar ikinci yıl gövdenin üzerinde oluşanlardan daha fazla ve büyüktür. Geçci çeşitler daha fazla yaprak oluşturur. MORFOLOJİK ÖZELLİKLER Ç i ç e k Havuç bitkisi şişkinleşmiş köklerin vernelizasyon ihtiyacını giderdikten sonra çiçeklenmeye başlar. Çiçek durumu şemsiye şeklindedir. İlk çiçeklenme ana gövdenin üzerindeki ana şemsiyede başlar. Birincil, ikincil, üçüncül şeklinde şemsiyeler oluşur. Bu oluşum sırasına göre büyüklüğe sahip olurlar. En büyük şemsiye ana şemsiyedir. Meyve bağlama, irileştirme ve olgunlaştırma da bu sıraya göre olur. Her şemsiye yüzlerce çiçek sapını ve ucundaki çiçekleri taşır. Çiçekler erseliktir. Taç yaprakları beyazdır. Beşli yapıya sahiptir. Şemsiyelerde iç kısma doğru gidildikçe sadece erkek organı gelişmiş çiçeklerin oranı artar. Bir bitki üzerinde sadece dişi organlı, sadece erkek organlı veya erselik çiçeklere rastlanmaktadır. Döllenme pek çok böceğin ve sineklerin yardımı ile olmaktadır. Çiçeklerde yüksek oranda protoandry vardır. MORFOLOJİK ÖZELLİKLER T o h u m: Meyve iki parçalı bir yapıdadır. Bu iki parça tohum olgunlaşma anında orta kısım açılarak birbirinden ayrılır. Uç kısımları halen birleşik durumdadır. Meyve yaprağı tohumun üzerinde bulunur ve tohum bir zar tarafından sarılır. Tohumlar boyuna çizgilidir ve çıkıntılar üzerinde tüyler vardır. Bu tüyler tohumların birbirine tutunmasını sebep olur. Uç kısımlardaki tüyler daha uzundur ve uç kısımları kıvrıktır. Tohumlar 2-4 mm uzunluğunda ve 1-1,5 mm enindedir. Tüyü alınmış 1 gram tohumda 500-800 adet tohum bulunur. Uygun depolama şartlarında (düşük sıcaklık düşük nem) tohumlar 3-4 yıl çimlenme yeteneğini korurlar. Tüyler tohum ağırlığının %20-30’nu oluştururlar. Ovulmayan tohumlarda ekim güçleşir ve homojen sıklık sağlanamaz. Hasat edilen tohumlar hemen ekilebilme yeteneğine sahiptir. İk lim istekleri Havuç bir serin iklim sebzesidir. Düşük sıcaklıklara toleransı nedeni ile soğuk bölgelerimizde erken ilk baharda, sıcak bölgelerimizde de geç sonbaharda ve kışın yetiştirilebilmektedir. Yağış ve nem olumlu etkiye sahiptir fakat sürekli yağışlar ve kapalı günler kalite ve verime olumsuz etkide bulunur. Havuç tohumları 4 oC’de çimlenebilir fakat opt çimlenme sıcaklığı 2527oC’dir. 10 oC’nin altında çimlenme çok uzun sürede gerçekleşir. Opt. Büyüme sıcaklığı ise 15-20oC’dir. Daha düşük sıcaklılar vernelizasyona, daha yüksek sıcaklılar (25-30 oC) sapa kalkmaya ve kalitenin bozulmasına sebep olmaktadır. Sıcaklık ve ışıklanma havuçta renk oluşumuna olumlu etkide bulunur. 15 oC’nin altında oluşan renk tatmin edici değildir. Yüksek sıcaklık havucun boyunu, düşük sıcaklık ise rengini ve çapını olumsuz etkiler. Toprakta yüksek nem ile soğukluk, düşük nem ile de sıcaklık birleştiği zaman üretimi olumsuz etkiler. İlk bahar üretiminde havalar birden ısınır ise sapa kalkma oranı artar. İklim İstekleri Havuç bir serin iklim sebzesidir Sıcaklık ve toprak nemi çok önemlidir Çimlenme sıcaklığı Min : 5 oC Opt: 15-20 oC Max: 29 oC Gelişme sıcaklığı Min: 5 oC Opt: 15-20 oC Max: 30 oC Toprak İstekleri ve Hazırlığı Hafif bünyeli Derin Besin maddelerince zengin Havalanması ve drenajı iyi Su tutma kapasitesi yüksek Taş ve benzeri sert cisimler bulundurmayan Nematod gibi zararlıların olmadığı İyi işlenmiş pH 6-6,5 Derin toprak işleme Pulluk tabanın kırılması Yüzeysel toprak işleme Toprağın inceltilmesi Tahtaların ya da sırtların oluşturulması ve ekim Yetiştirme Şekli Doğrudan tohum ekimi Düze ekim Sıraya Serpme Tahtaya (Sırta) ekim Sıraya Serpme Ekilecek tohum miktarı: Dekara 250-350 gr Ekim mesafeleri: 25-30-40 cm SA x 3-5 cm SÜ x 1-2 cm D Tahtaya (Sırta) Ekim Tahta genişliği 120-160 cm Sıraya ekim Mini spring sulama Sıralar arası mesafe 25-40 cm Bakım İşlemleri Çıkış tamamlanıp bitkiler 2-3 yapraklı aşamaya geldikten sonra sıra üzerinde seyreltme ve sıra arasında çapalama işlemi yapılır. Seyreltme yapılırken bırakılan bitkilerin köklerine zarar verilmemelidir. Gübreleme ve Sulama Çiftlik gübresi: Aynı yıl Bir önceki ürüne Taban Gübresi: 5-6 kg /da NPK (15:15:15) yüzeysel işleme ile birlikte Üst Gübre: Yabancı ot mücadelesinden sonra 20-25 gün ara ile 7-8 kg N Hasattan 20-30 gün önce 2.5-5 kg K Sulama: Karık (sızdırma) (Tahtaya ekim) Yağmurlama (Düze veya tahtaya ekim) Can suyu verildikten sonra toprak ve iklim şartlarına göre yağmurlar başlayıncaya kadar sulama yapılır Sulama erken ekimlerde çok önemlidir Havuç kurağa ve fazla suya hassas, sürekli ve yeterli su ister Yabancı ot kontrolü Yabancı ot sorunu az olan tarlaların seçimi Toprak hazırlığı döneminde mücadele Çıkıştan sonra mücadele Mekanik yolla mücadele Kimyasal yolla mücadele 3-4 gerçek yaprak aşamasında Geniş ve dar yapraklı yabancı otlara karşı herbisitler ile mücadele Tarımsal Savaşım Hastalıklar: Botrytis, Rhizoctonia, havuç mildiyösü, yumuşak çürüklük, Sclerotinia, Külleme Zaralılara: Havuç sineği, Nematodlar, köstebekler, Dana burnu, tel kurtları Olgunluk Hasat ve depolama Havuçlarda çeşide has büyüklüğe ulaşması ile hasada başlanır ve hasat birkaç hafta sürebilir. Erken hasat edilen havuçlar tatsız ve cılız olurlar. Taze tüketim için düşünülen havuçlar tam zamanında hasat edilmelidir. Havuçlarda olgunlaşma süresi; erkencilerde 8-10 hafta, orta çeşitlerde 1214 hafta, geç çeşitlerde 16-18 haftadır. Hasat elle yada makine ile yapılabilir. Ülkemizde pazara plastik torbalarda sunulmaktadır. Marketlerde 1 kg’lık paketler halinde de bulunmaktadır. Uzun süre kapalı kaplarda kalan havuçlarda acılaşma olmaktadır. Bu nedenle uzun süre muhafaza edilecek ise dere kumu içinde yapılmalıdır. Havuçlar 3-5 oC’de %90-95 nemde 6 ay kadar muhafaza edilebilir. Hasat olgunluğu ve zararlanmadan söküm muhafazada önemlidir. Verim Havuçta verim hasat zamanına göre değişmektedir. Orta erkenci çeşitlerde 2.5-3 ton, geçci çeşitlerde 3-5 ton Tohum Üretimi 1- Tohumdan tohuma , 2 -Tohum –kök (havuç) –tohum Şemsiyeler olgunlaşmaya göre hasat edilmeli. 100-130 kg tohum /da. Sık Ekimden Kaynaklanan Sorunlar Ağır bünyeli yada kötü hazırlanmış toprakta ortaya çıkan şekil bozuklukları Geciken Hasat ve Çiçeklenme Başlangıcı Havuçta Su Düzensizliğinden Kaynaklanan Çatlamalar Havuçta Kalite Kriterleri Düzgün şekil (Nantes tipi) Parlak bir renk Floem/ Ksilem oranı Yan köklerin olmaması Bütünlük Çatlamamış Gevrek tekstür (Lifsiz) Mekanik Hasat Yıkama Ünitesine Taşınması Yıkama İşlemi Hızlı Akan Suda Taş gibi Ağır Yabancı Maddelerin Ayrılması Durulama ve Havuçlar Paketlenmek Üzere Taşınmakta Yıkanmış Olan Havuçların Sınıflanması