Bazı Atmosfer Kirleticiler için Ulusal Emisyon Tavanları ile ilgili 2001

Bazı Atmosfer Kirleticiler için Ulusal Emisyon Tavanları ile ilgili 2001/81/AT
sayılı Direktifin Özeti (NECD)1
Üye devletlere yönelik Direktifin amacı; ozon öncülerine ek olarak asitleşme/ötrofikasyona
neden olan kirleticilerden kaynaklı emisyonları ve bu emisyonların Topluluk içerisindeki çevre
ve insan sağlığı üzerindeki olumsuz etkilerini sınırlandırmaktır. Bu amaçla Avrupa
Topluluğu’nun, başlıca kaynaklara ve dört hava kirletici emisyonu ulusal toplamına (NOx,
NMVOC, SO2, NH3) sınırlandırma getiren elverişli politikaları mevcuttur. NEC Direktifi, bu
kirleticiler için 2010 yılından sonra aşılmaması gereken emisyon tavanlarını belirlemektedir;
fakat bu tavanlara uyulması için hangi önlemlerin alınması gerektiğini üye devletlerin
kararına bırakmaktadır.2
NEC Direktifi’nin 3. Maddesi, aşağıdaki terimlerin tanımını içermektedir:
AOT40, AOT60, kritik yük, kritik boyut, emisyon, hücre kılavuz çizgisi, iniş ve havalanma
aşaması, ulusal emisyon tavanı, azot oksit, yer seviyesi ozonu, uçucu organik bileşikler.
NEC Direktifinin 2., 6., 7. ve 8. Maddeleri, 27 AB üyesi devletin ulusal envanterleri,
projeksiyonları ve programlarına ilişkin koşulları içerir. Üye devletler, buna uygun olarak,
2010 yılı için NOx, NMVOC, SO2 ve NH3 kirleticilerine yönelik, ulusal toplam emisyon
tahminleri ve emisyon projeksiyonlarını hazırlamalı ve yıllık olarak güncellemelidir. Ayrıca,
her yıl 31 Aralık’a kadar, üye devletler, Avrupa Komisyonu’na ve Avrupa Çevre Ajansı’na bu
ulusal emisyon envanterlerini ve emisyon projeksiyonlarını raporlamalıdırlar. Nihai emisyon
verileri iki yıl öncesi, geçici emisyon verileri ise bir önceki yıl için raporlanmalıdır. Ulusal
emisyonların coğrafi dağılımında öngörülen mühim değişiklikler de belirtilmelidir.
Üye devletler en geç 2006 yılına kadar, NOx, NMVOC, SO2 ve NH3 ulusal emisyonlarının
kademeli azaltımına ilişkin, güncellenmiş ulusal programlarını Avrupa Komisyonu’na
raporlamakla yükümlüydüler. Raporlanan ulusal programlar, (kabul edilen ve öngörülen)
politikalar, bu politikaların ölçülen etkilerinin tahminleri ve bu kirleticilerin 2010 yılındaki
emisyon ölçümlerine ilişkin bilgi içermelidir.
Üye devletler tarafından raporlanan emisyon bilgilerinin tutarlı ve uyumlu olması için, NEC
Direktifi, üye devletlerin emisyon envanterlerini Uzun Menzilli Sınır Aşan Hava Kirliliği
Sözleşmesi’nde (CLRTAP) kararlaştırılan yöntemleri kullanarak oluşturması gerektiğini belirtir.
Bu envanterlerin ve projeksiyonların oluşturulmasında, üye devletlerden, EMEP/CORINAIR
Emisyon Envanter Rehberinin en son versiyonunu kullanmaları istenmektedir.
Üye devletlerin NEC Direktifi altında emisyon envanterleri ve projeksiyonlarını hazırlama
sürecinde, CLRTAP altında emisyon verilerini raporlamak için kullanılan Birleşmiş Milletler
1
2
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2001:309:0022:0030:EN:PDF
http://ec.europa.eu/environment/air/pollutants/ceilings.htm
Avrupa Ekonomik Komisyonu Rehberinde (UNECE) verilen prensiplere başvurmaları doğru
uygulama olarak kaydedilmiştir. Sunulan geçmiş ve tahmini emisyon verileri ‘şeffaf, tutarlı,
karşılaştırılabilir, eksiksiz ve kesin (TCCCA) olmalıdır.
EMEP/EEA Rehberi, ilgili tüm kaynak sektörlerden kaynaklanan emisyonların tahmini için
kapsamlı bir rehberlik sağlamaktadır. Bu Rehber aynı zamanda üye devletlere, emisyon ve
projeksiyon tahminleri için ulusal veya uluslararası yöntemler kullanma izni verir. Alternatif
yöntemler kullanıldığında, seçilen alternatif yöntem tanımının sağlanmış olması önemlidir.
Envanterlerde tutarlılığın sağlanması zorunluluğuna uyulması için, NEC Direktifi dikkate
alınarak sağlanan herhangi bir zaman serisi verisi, tutarlı bir şekilde hesaplanmış olmalıdır.
Yöntemler değiştirildiğinde, bu yöntemler, envanterin diğer yılları için de uygulanmalı ve bu
yıllar için yeni tahminler derlenmeli ve raporlanmalıdır. 3
10. Madde (İnceleme); 9. Madde’de listelenen faktörleri dikkate alan raporlara da atıfta
bulunur. (örneğin yeni mevzuat, en iyi mevcut tekniklerin geliştirilmesi, tarım alanındaki
gelişmeler, tarım sektöründeki emisyon azaltım yöntemlerinde yeni hayvancılık
projeksiyonları ve gelişmeler, ilgili ekonomik gereçlerin –uygun durumlarda- muhtelif
kullanımı)
11. Madde; üçüncü ülkelerle ve UNECE, Uluslararası Denizcilik Organizasyonu (IMO) ve
Uluslararası Sivil Havacılık (ICAO) gibi ilgili uluslararası organizasyonlarla olan işbirliğini
düzenlemektedir.
12. Madde, gemi ve uçak emisyonları hakkındaki raporlarda yer alan spesifik detayları
içermektedir.
Bundan başka, 14. Madde’de cezalar yer almaktadır. Bu cezalar, etkili, orantılı ve ayrıntılı
olmalıdır.
3
http://www.eea.europa.eu/publications/nec-directive-status-report-2010