8. Sınıf 6. Ünite - files.eba.gov.tr

HİNDUİZM VE BUDİZM
DKAB ÖĞRETMENİ:
SÜMEYYE NUR ŞAHİN
SEMBOL ‘OM’ İŞARETİ
Bütün Hindu mezheplerinin ortak inancıdır.
Günümüzde Hinduizm’in en karakteristik özelliğidir.
Bu inanca göre toplum;
•
•
•
•
•
brahminler (din adamları)
kşatriyalar (yöneticiler ve askerler)
vaisyalar (tüccar, esnaf,çiftçi)
sudralar (hizmetçiler)
paryalar (dokunulmazlar)
Kast seçilmez kalıtımsaldır.
Ancak aynı kastın üyeleri birbirleriyle evlenebilirler
Ancak aynı kastın üyeleri aynı sofrada yemek yiyebilir.
Tüm meslekler kastlara göre ayrılmıştır
İlk üç kast daha itibarlıdır
Her kastın kendine özgü iç kuralları ve kaideleri mevcuttur.
Kast üyesi sorumluluklarını yerine getirmezse kasttan
çıkarılıp
Parya olmakla karşı karşıya kalabilir
Hinduların en çok sevdikleri
tanrıları Vişnu ve Şiva’dır.
Bu ikisi,yaratıcı tanrı Brahma
İle birlikte Hindu Tanrı
Üçlemesini (Trimurti)
Oluşturur.
Brahma, en eski ilahlardan olmasına rağmen günümüzde kendisine en
az tazim edilen tanrısal varlıktır.
Dört yüzlü, dört kollu bir Tanrıdır. Sakalları vardır.Ellerinde bir asa
veya kaşık, bir tespih, bir su testisi ve bir de Veda kitabı bulunur.
Bazen bir eli lütuf verir ya da korkma işareti yapar durumda gösterilir.
Tespih zamanı simgeler; dört yüz dört yönü gösterir. Su evrenin
kaynağıdır.
Brahma’nın rengi kırmızıdır. Binek hayvanı kuğu veya kazdır.
En önemli özelliği kötü güçler ve kaos, dünyadaki erdem
ve düzeni tehdit ettiğinde kozmik dengeyi tekrar sağlamak için çeşitli
şekillerde bedenleşerek veya göksel ikametgahından inerek yeryüzüne
gelmesidir.
Tanrı Vişnu’nun bu şekilde bir bedende veya doğrudan yeryüzüne
gelmesine avatar adı verilmektedir.
Hindular Vişnu’nun zaman içinde bu şekilde 10 kez yeryüzüne geldiği
dolayısıyla da on avatarası bulunduğuna inanmaktadır
. Ölümün, tahribin ve hastalığın tanrısı olarak şöhret bulmuştur.
Alnında iki kaşının arasında üçüncü bir gözü vardır. Bir şeyi yok
edeceği zaman gözü açıp yok eder.
İki bazen de dört kolludur. Bir elinde üç uçlu mızrağı vardır. Belinde
bir kaplan postu sarılıdır. Başında, boynunda ve kollarında yılanlar
vardır.
Çeşitli biçimlerde resmedilir. Dans ederken resmedilmiş hali Şiva
Nataraca.
Hindu tapınaklarına mandır adı verilir.
Sabah doğuya yönelerek yapılan ibadetleri vardır.
Ganj nehrinde yıkanan bir Hindu’nun günahlarından
arınacağı düşünülür.
• Kutsal kitapları vedalardır.
ÖLÜLERİNİ YAKARAK KUTSAL KABUL EDİLEN GANJ NEHRİNE
ATARLAR.
İslam literatüründeki adı tenasühtür.
dünyadaki doğum-ölüm-yeniden doğuş döngüsünü ifade eder. Ruh
göçü
• Bütün varlıklar sürdürdükleri hayatta ortaya koydukları
performansla bir sonraki yaşam biçimlerini tayin ederler.
• “Ne yaparsan karşılığını görürsün”
Hinduizm’in özelliklerinden biri, kutsal inek kültüdür.
Hindular, ineklere büyük saygı duyarlar.
Çünkü inekler, canlı olan her şeyin simgesidir.
Hindular için bir ineği öldürmekten daha büyük bir dini saygısızlık yoktur.
Hatta insan hayatının yok edilmesi, bir ineği öldürmekten daha korkunç
değildir.
Hindu’yu, inek öldürmekten başka hiçbir kötü davranış daha çok
kirletemez.
Kurucusu
Buda: Siddharta Gautama Sakyamuni (MÖ 563-483)
Coğrafya
Kuzey Hindistan (Nepal Yakınları). Buradan da güney
Hindistan’a ve doğuya doğru tüm Asya ülkelerine yayılmıştır.
Kutsal Kitap
Tripitaka (Üç Sepet)
Adı: Adını kurucusunun unvanından alır.
BUDA: aydınlanmış anlamına gelir.
Hindu dinsel geleneği içinde ortaya çıkan bu dinsel gelenek,
genel olarak Hinduizmin çok tanrıcılığına, Hindu inanç
sisteminde Brahmanlar denen din adamlarının otoritelerine,
kast sistemine ve karma doktrinine (bazı yönlerine) tepki
olarak gelişmiştir
• Budizmin üç mücevheri (triratna)
a) Buddha (Öğretmen / Budanın kendisi
b) Dharma (Öğreti/ilaç)
c) Sangha (Topluluk/Cemaat/talebe)
İman ilkeleridir.
• iman ilkesi şeklinde telaffuz edilir:
• “Buddham saranam gacchāmi; Dhammam saranam
gacchāmi; Sangham saranam gacchāmi»
• «Buda’ya sığınırım, Dhamma’ya sığınırım ve Sangha’ya
sığınırım» ya da «“Buddha’ya, Dhamma’ya ve Sangha’ya
inanırım.”
Budda’ya göre dört soylu gerçeğin farkına vardıktan sonra sekiz
dilimli yolun gereklerini hakkıyla yerine getiren kişi, kendisini yaşama
bağlayan her türlü dünyevi ve şehevi arzuları mutlak olarak
kırıp/dindirip “aydınlanmış/uyanmış” kişi olarak nirvanaya ulaşır.
Kişi nirvanaya ulaşmakla yeniden doğum ölüm çarkından yani
reenkarnasyon sürecinden ebedi olarak kurtulmuş olur.
Tapınaklarına Pagoda ismini verirler.