fizyoloji

ROM: Eklem hareket açıklığı
Orta şiddet aktivite: Haftada 5
Anaerobik  10-20 sn Max.
Ağır şiddet aktivite: Haftada 3
Aerobik  1,3 – 3 dk
Aerobik  3 dk+
ATP Sistemi: 7-12 kcal
Laktik Asit Sistemi: En önemli enzimi fosfofruktokinaz’dır. 1 mol glikojen  3 mol ATP
Aerobik Metabolizma: Mitokondride gerçekleşir. 1 mol glikojen  39 mol ATP
Alfa Motor Nöron  Büyük iskelet kasları
Gama Motor Nöron  Küçük iskelet kasları
SPİNAL KORD SİSTEMİ
Duyusal sinirler omuriliğin Posterior kısmından girer. Gri maddede sonlanabilir. Veya Beyincik – Beyin Sapı
ve Korteks’e gidebilir.
Kas İğcikleri: Kasın boyu ve boyundaki değişimleri bildirir. (GAMA YANİ KÜÇÜK İSKELET KAS BİLDİRİMİ)
Kas İğciği Sonlanmaları  Primer : reseptörün ortası – GR 1A / Sekonder : Primerden sonra – GR II
Golgi Tendon Organı: Tendon gerimi ve değişme hızını bildirir. Sadece inhibisyon yapar. Amaç yırtılma ve
deformasyonu engellemektir.
İnterfuzal lifler: Çekirdek Zincir Lifi ve Çekirdek Torbası Lifidir.
Güçlü Dinamik yanıttan Çekirdek Torbası sorumludur.
PRİMER  ÇEKİRDEK ZİNCİRİ & ÇEKİRDEK TORBASI --------- STATİK YANIT & DİNAMİK YANIT!
SEKONDER  ÇEKİRDEK ZİNCİRİ --------- SADECE STATİK YANIT!
GAMA DİNAMİK  ÇEKİRDEK TORBASI LİFLERİ
GAMA STATİK  ÇEKİRDEK ZİNCİRİ LİFLERİ
Kas Gerim Refleksi:
Dinamik – Statik – Negatif
Kas Krampları:
Şiddetli soğuk –Kan gelmemesi – Aşırı Egzersiz
SEREBRAL KORTEKSİN LOBLARI:
1/ FRONTAL 
Duyu Merkezi,
Konuşma, Öğrenilmiş
motor alan
2/ PARİETAL 
Dil, Bellek, Ağrı hissi
3/ OCCIBITAL 
Renk, Kontrast, Şekil
4/ TEMPORAL 
İşitme, Koku, Tat alma
İskelet Kaslarını Primer Motor Alan kontrol eder!
Duysal Alanlar:
Motor Alanlar:
Duyu impulslarını alır ve işler
İmpulsları iskelet kasına gönderir
ATP ÜRETİMİ: Hücre içinde az miktarda depolanabilir.
ANAEROBİK  Sitoplazma




Assoisasyon Alan:
Planlama, Karar verme
AEROBİK Mitokondri
ANAEROBİK SİSTEM: Sadece Karbondioksit ile (CO2) ATP üretir.
Aerobik (Oksijenli) Avantajı: Laktik asit oluşmaz
GLİKOLİTİK REAKSİYONLAR: Laktik asit ↑
PFK ↓
LAKTİK ASİT: Kaslarda birikirse asidik bir ortam oluşur. Asit baz dengesi bozulur. Erken yorgunluk
oluşur.
ATP – CP FOSFOJEN SİSTEMİ:
LAKTİK ASİT – GLİKOJEN
① Kısa süreli maksimal
egzersizler.
① Glukoz Oksijen olmadan
Pirüvik asite dönüşür.
② İlk 15 sn depolanmış
fosfojenler kullanılır.
② 1-3 dk enerji
③ 200 mt sürat koşusu
③ 400 – 800 m koşu / 100200 mt yüzme.
④ ATP deposu normalde 85 grdır.
Ama CP depoları bunun 3 katıdır.
④ Elde edilen enerji ile ATP
sentezi yapılır.
⑤ ATP gibi bir miktar
depolanabilir.
⑤ Kasta oksijen kalmamışsa
Laktik asit birikir.
⑥ 1 mol CP = 1 mol ATP
⑥ Laktik asit tekrar CO2’ye
dönüşür. (karaciğer – dalak
%18)
AEROBİK (OKSİJEN) SİSTEM
①Bu sistemde karbonhidratlar
yağlar ve bazen proteinler Oksijen
ile parçalanıp CO2 veya suya
dönüşür.
② Mitokondri ile Oksidasyonlu
1 mol glikoz = 39 ATP
1 mol palmitik asit = 130 ATP
③Yağlar Glukoz’a göre enerji
üretimi için daha avantajlıdır.
④Fakat yağları parçalamak için
daha çok Oksijene ihtiyaç
duyulur.
AEROBİK SİSTEMİN ÖNEMLİ NOTLARI:
Kırmızı Kas Lifleri: Kas dokusunda myoglobin ve mitokondri çok fazla ↑ Oksijen kullanımı ↑
Kısacası Enerji kullanımı kırmızı kas liflerinde fazladır.
AEROBİK SİSTEM’DE GLİKOZUN VE YAĞLARIN OKSİJENLİ ORTAMDA PARÇALANMASI İÇİN 2 UNSURA
İHTİYAÇ VAR.
1- Aerobik Glikoliz: (Glikoz parçalanması için)
Anaerobik glikolizden tek farkı prüvik asit ordaki gibi laktik asite değil, Asetil Koensim A’ya yani
Asetil COA’ya dönüşür. Ve Kreps çemberine katılır. Ayrıca Oksijenin olması ortamın asidik olmasını
engelliyor.
2- Beta Oksidasyon: (Yağ parçalanması için):
Yağ asitlerinin Asetil CoA’ya dönüşmesi denir. Yoksa Kreps çemberine giremez.
Krebs Çemberi: Aerobik sistemin başlangıç kısmıdır. Mitokondride gerçekleşir. Asetil CoA bu krebsin
başlangıç maddesidir. Bütün besinler bu zincirde buluşur Su ve Co2’ye dönüşür. Daha sonra da
elektronların uzaklaştırılması sağlanır. Krebs çemberi en son ise NAD ve FAD ile elektronları ETS
sistemine taşırlar.
Elektron Taşıma Sistemi: Enerji üretiminde son aşamadır. Oksijen kullanılır. Mitokondride gerçekleşir.
Transfer sırasında ATP ve H2O üretilir.
ASİT – BAZ DENGESİ
2 farklı kişiye ait tanım vardır.
Sudaki H+ iyonu veren maddeler ASİT // Bir Proton verebilen maddelere ASİT
Sudaki OH- iyonu veren maddeler BAZ // Bir proton alabilen maddelere BAZ
Kuvvetli Asit: Suda çözündüğünde büyük oranda iyonize olabilen.
Kuvvetli Baz: Suda çözündüğünde az oranda iyonize olabilen zayıf asitlerdir.
Amfoter maddeler: Hem proton vericisi hem proton alıcısı olan maddelerdir.
Asit proton kaybetmişse konjuge baz, bir asit bir bazın proton kazanmasıyla oluşuyosa konjuge asit
denir.
PH: Hidrojenin eksi logaritması olarak hesaplanır.
VUCÜT KAN GAZI PARAMETRELERİ:
Ph: 7,35 – 7,45
Co2: 21 - 31
Standart bikarbonat: 24
Aktüel biKa: -2 veya +2
Tampon Çözelti: Zayıf asit ve zayıf asit tuzunu aynı anda içerenlere denir.
Vücudda asit-baz dengesini sağlamak için dört tampon sistem: 1 – Karbonik asit 2- Primer fosfat 3- Asit
Protein 4- Asit hemoglobin






En Hızlı Tampon sistem  Karbonik Asit yani Bikarbon tampon sistemidir.
Protein metabolizmasında türeyen sülfürik ve fosfotik asit gibi uçucu olmayan toksik asitlerinde
uzaklaşmasında başlıca rol BÖBREKLERİNDİR.
Asidozun fizyolojik etkileri: Kardiyak kontraktilitede azalma, Periferik vasküler dirençte azalma,
Hipotansiyon, Ventriküler fibrilasyon eşiğinde azalma.
Asit Kaybı: GİS yoluyla kayıp, H+ iyonun hücre içine geçmesi, Renal kayıp
Baz Artışı: İyatrokenik, Kronik alkali alımı
Baz artışının sistemik etkileri: Hglobin oksijene ilgisinde artış, hipokalemi, Koroner vazospazm
BOŞALTIM SİSTEMİ
Canlı en az normal 1 böbrek olunca yaşar. 120-170 gr. 11-12 cm.
Böbrek Renal arter ve Renal venlerle çevrilidir. Kalp debisinin %20’sini alır. (1200 ml/dk)
İki ayrı kapiller yatak mevcut: 1- Glomerül 2- Peritübüler kapiller yatak.
Böbreğin temel işlevsel birimi NEFRON’dur. Her böbrekte 1.5 milyon NEFRON vardır.
BÖBREK FONKSİYONLARI








Sıvı ve Elektrolit dengesi
Metabolik artık ürün atımı
Hormon, kan basıncı, sıvı volümü dengesi
Zehirli maddelerin zehirsiz hale getirilmesine katkı
Hormon üretimi
Hormon üretimi: Eritropoetin, renin, vid-d3 aktif formu
Hormon yıkımı: İnsülin, glukagon, Parathormon, büyüme hormonu
Metabolik etki: glukoneogenez, lipid metabolizması
NEFRON YAPISI:
Glomerül  Bowman kapsülü içinde afferent ve efferent arteriolleri var. Filtrasyon günlük: 180-200 L
Proksimal tübül  Seçici geçirgenü, H+ sekresyonu, Reabsorbsiyon ve Sekresyon
Henle küpü  Mg’nin en fazla rebsorbe olduğu yer. İnen kol: Su | Çıkan kol: Na, K, Cl, Mg(Asıl dengesi bu)
Distal tübül 
Konnektör segment – (Toplayıcı)  Kortikal toplayıcı tübül, Medüller toplayıcı tübül
Kollektör tübül  İdrara son şeklini veren segmenttir.
Hafif böbrek yetmezliği
50-90 ml/dk










Orta derece yetmezlik
25-50 ml/dk
Ağır böbrek yetmezliği
10-25 ml/dk
Terminal dönem
<10ml/dk
Nefronlar kandaki atık maddeleri süzer.
Üreter böbrekte oluşan idrarın keseye ulaşmasını sağlar.
İdrar Rengi: Amber sarısı – çok açık sarı – sarı – çay rengi – yeşil – kırmızı – pembe – siyah – süt
İdrar oluşumu: Glomerüler filtrasyon  Tübüler reabsorbsiyon  Tübüler sekresyon 
Ekskresyon
İdrar volümü etkileri: Alınan su miktarı , terleme, egzersiz, ishal, diyet, vücut kompozisyonu
İdrar özellikleri: Renk, Miktar, Görünüm, Koku, Kıvam, Dansite,Reaksiyon veya pH
İdrar dansitesi: 1015-1025(1040’a çıkabilir, 1002’ye düşebilir) hipostenüri, izostenüri, hiperstenüri
İdrar pH’ı: 6,2
İdrar: Berrak ve bulanıktır. Kıvamı akıcıdır.
Kimyasal olarak İdrar: Su kısmı %60 - Suda eriyen maddeler: %40
 Renin Anjiyotensin Sistemi (RAS)
Klirens: Birim zamanda bir maddeden temizlenen kan hacmidir.
Renal Kan akımının ölçümünde PAH klirensi kullanılır.
Renal Kan Akımının Kontrol Mekanizmaları: 1- İntrensek otoregülasyon 2- Tünüloglomerüler denge 3hormonal denge 4- Nöronal denge
Sempatik uyarılar: t4 – l1 arasından çıkar.
RK. Akımı ortalama arter basıncı: 80-180 mmHg
Glomerül hidrostatik ↑ GFR ↑
Aldosteron böbrek tübüllerinden kana sodyum ve su gerialımını artırır. Bu vücudun sıvı miktarını ve
dolayısıyla kan basıncını arttırır.
Anjiyotensin II kan damarlarında kan basıncının artmasını sağlayan vazokonstriksiyonu oluşturur.
Anjiyotensin II aynı zamanda adrenal korteksten aldosteron enzimin salınımını uyarır.