Boekopdracht Boek 5: Recensie Schrijven - Handleiding & Voorbeeld

BOEKOPDRACHT BOEK 5 - RECENSIE
Bij het eerste boek dat je dit jaar leest, schrijf je een recensie. In ON vind je de informatie die je
nodig hebt in blokje [82]. Lees, voordat je je recensie gaat schrijven, de voorbeeldrecensie
onderaan dit document. Let goed op de stijl die wordt gebruikt en op hoe de verschillende
onderdelen van een recensie aan bod komen.
Let op de volgende aandachtspunten:
 Je recensie heeft de vorm van een beschouwing: dat betekent dat je verschillende kanten
van het onderwerp (het boek dus) belicht. In het slot kun je een afweging maken: vind je
het uiteindelijk een aanrader of juist niet?
 Je recensie zou in een krant geplaatst kunnen worden.
 Je recensie heeft een lengte van 350 à 400 woorden. Vermeld het aantal woorden onder
je tekst. Zakelijke gegevens en gebruikte bronnen tellen niet mee in het aantal woorden.
 Geef je recensie een pakkende, passende titel.
 Vermeld de zakelijke gegevens onderaan je recensie.
 Maak je tekst goed op. Voeg een afbeelding van de voorkant van het boek toe.
Succes!
HET ERGSTE WAT IK KAN HEBBEN, IS HOOP ★★★☆☆
DOOR COEN PEPPELENBOS GEPUBLICEERD OP 14-08-2021
Het eindexamenjaar van Ben is wat zwaarder dan van anderen, omdat een meisje uit zijn
jaar zelfmoord pleegt. Voor hem is dat extra belastend omdat zijn zus Kim drie jaar
daarvoor op het spoor ook een einde aan haar leven heeft gemaakt. Sindsdien heeft zijn
vader het gezin verlaten en is het verdriet bij zijn moeder naar binnen geslagen. Als de
zelfdoding van het meisje gelinkt wordt aan die van zijn zus en gevolgd wordt door een
reeks andere zelfdodingen wordt de debuutroman Stenen eten van Koen Caris wel erg
sinister.
Caris is goed in het beschrijven van een beklemmende sfeer in een dorp, die een beetje
doet denken aan de films van David Lynch. Het lijkt of de zelfmoorden een eigen
dynamiek op gang brengen met wat cultgedrag bij de jongeren (onder meer een gele
nylonkous over je hoofd trekken en dan heel hard huilen) veroorzaakt, wat weer leidt
tot kopieergedrag. Ben en zijn vrienden en steunpilaren Hettie en Tom vallen een beetje
buiten de groepjes populaire leerlingen, al is Tom met zijn machogedrag op feestjes wel
een graag geziene gast.
De roman krijgt iets meer dynamiek als er een onverwachte liefdesrelatie tussen Ben en
Tom op gang komt en dat biedt wel tegenwicht tegen het decor van al die zelfmoorden.
Ben, die zich vooral bekwaamd heeft in overleven in de hoop niet op te vallen, moet
langzamerhand zijn schild laten zakken al kost hem dat grote moeite. 'Ik wil geloven dat
ik ongelijk heb, ik wil dat zo graag geloven dat ik het wel móét wantrouwen. Het ergste
wat ik kan hebben is hoop.'
Helaas kiest Caris ervoor om in het laatste hoofdstuk alle lijntjes te laten samenkomen
en er een kitscherig feelgood-eind aan te breien. Dat is misschien wel beter voor de
mogelijke verfilming van het boek, maar het is funest voor de literaire waarde van de
roman.
Al met al heeft Caris een sterk debuut op zijn naam staan. Hopelijk laat hij in zijn tweede
boek het laatste hoofdstuk achterwege.
Titel: Stenen eten
Aantal bladzijden: 254
Auteur: Koen Caris
Uitgever: Atlas Contact
Prijs: 22,99 euro