EBHERf. Eslrüddin güci adlı eserleriyle islam dünyasında pek az bilgine nasip olacak derecede büyük bir üne kavuşmuştur. Bu iki eserin ortak özelliği , asırlarca medreselerde ders kitabı olarak okutulmaları ve üzerlerine birçok şerh ve haşiyenin yazılmış olmasıdır. 1. Hidô.yetü '1- J:ıikme. Klasik islam felsefesinin problemleri üzerinde bir çalışma olan eser mantık, tabfiyyat ve ilahiyyat şeklinde üç ana kısma ayrıl ­ mıştır. Muhtelif baskıları bulunan bu kitabın istanbul başta olmak üzere dünyanın birçok yerinde yazma nüshaları vardır (Brockelmann, GAL, 1, 608-609; Suppl., 1, 839-841 ). Esere ne kadar çok değer verildiği , üzerine yazılan şerh ve haşiye­ lerden anlaşılmaktadır. Bunların en meş­ hurları, Kadi Mir Hüseyin b. Muinüddin ei -Meybedi (ei-Meybüdi) ei-Hüseyni ile (ö 880 / 1475) Sadreddin-i Şirazi (ö 1050 / 1640 ) tarafından yapılanlardır. Özellikle Kadi Mir şerhine birçok haşiye yazılmış ­ tır. Bu haşiyelerin en önemlileri arasında Muslihuddin-i Lari (ö 9791 ı 572 ). Nasrullah b. Muhammed ei-Halhali, Lutfullah b. ilyas er-Rumi (ö 929 / 1522 ). Pir Muhammed b. Alaeddin Ali el- Fenari ve Emir Fahreddin ei-Esterabadi (ö 1040 / 1630) gibi ünlü bilginierin hilşiyeleri zikredilebilir. Bunlardan Lari'nin haşiyesi üzerine ismail Gelenbevi (ö 12051 ı 79 1ı bir ta'likat yazmıştır . Hidô.yetü'1-hikme'nin diğer önemli bir şerhi de Mevlanazade Ahmed b. Mahmud ei -Herevi ei Harziyani'ye aittir. Bu şerh mantık kıs­ mı hariç eserin son iki bölümü üzerine yapılmıştır. Mevlanazade'nin şerhine de birçok haşiye yazılmıştır. Bunlardan kayda değer olanları arasında Hıdır Şah b. Abdüllatif (ö. 853 / 1449). Fatih Sultan Mehmed döneminin ünlü alimlerinden Hocazade Muslihuddin Mustafa Efendi, Kadızade-i Rumi adıyla bilinen Musa b. Muhammed ve Muhammed b. Mahmud el -Vefai'nin haşiyeleri sayılabilir. Son haşiye Hocazade'ninkini tamamlar niteliktedir. Vefai bu haşiyeyi Vezir Ayas Paşa için yazmış ve 924 (1518) yılında tamamlamıştır. Ayrıca Mevlanazade 'nin şerhi üzerine IL Bayezid'in hocalarından Selahaddin'in de bir haşiyesi vardır ki Hocazade bazı noktalarda onu tenkit etmiş­ tir. Hidô.yetü '1- J:ıikme üzerine yazılan, Emirek Şemseddin Muhammed b. Mübarek Şah ei-Buhari, Sa'deddin Mes'Od b. Muhammed ei -Kazvini ve Muinüddin esSalimi'nin şerhleri de kayda değer görülmektedir. z. İsô.guci. er-Risô.1etü'1Eşiri yye fi'l- man pk adıyla da bilinir. Mantı ğ ın bütün konularını kapsamakla 76 birlikte son derece muhtasar bir eser olup medreselerde mantık alanında okutulan ilk kitap olması bakımından önemlidir. l sô.güci, mantıkçılar nezdinde en çok değer verilen, yine aynı derecede mühim birçok şerh ve haşiyeye konu olan başlıca mantık kitaplarındandır. Esere Batı dünyasında da ilgi duyulmuş, Latince başta olmak üzere bazı Batı dillerine tercüme edilmiştir (bk. !SAGücl). 3. Tenzilü '1- eikô.r ii ta cdili'l- esrô.r (Nuruosmaniye, nr. 2662). Ebü'I- Ferec tarafın­ dan Süryanice'ye çevrilmiştir. 4. Keşiü'1ha~ii'i~ fi tafıriri'd-de~a'i~. 663 (1 264) yılında istinsah edilmiş bir nüshası Süleymaniye Kütüphanesi· nde kayıtlıdır (Ayasofya, nr . 245 3) s. Risô.1etü'1 - bô.hire ii ma~a1eti'z-zô.hire (Süleymaniye Ktp. , Ayasofya , nr. 2566 / 3). 6. Kitô.bü '1-Metô.1t (Köprülü Ktp ., nr . 1 6 ı 8) 7. Kitô.bü Beyô.ni'l-esrô.r (Köprülü Ktp ., nr. ı6 1 8) . 8. Te1{ıişü'1-J:ıa~a-'i~ (Köprülü Ktp., nr. 1 6 ı 8) 9. Zübdetü1-esrô.r (Millet Ktp ., Feyzullah Efendi, nr. ı 2 10 ) . 10. Teh?ibü 'n-nüket ( At ı f Efendi, nr. 1604) 11. Risô.1e fi Fesô.di '1-ebJ:ıô.s elleti vaçia cahô. mübrizü '1cede1i yyin (Sül eymaniye Ktp., Şeh id Ali Pa ş a, nr. 2304/ 4). 12. Risô.1e Müştemi1e calô. şemô.ni eaşere mes 'e1etin ii'l-kelô.m .. . Filozoflar. kelamcılar ve çeşitli din veya mezheplere mensup olanlar arasında ihtilaf konusu olan on sekiz meseleyi halletmek maksadıyla yazılmış bir eserdir (Rag ıb Paşa, nr. ı4 6 1 ). 13. Meraşıdü '1 -makö.şıd (D i yarbakı r , nr . A 202 ı / 2 ) . Ayrıca Muhammed Taki Danişpejuh ta(Mecelle ·i Da niş ke · de· i Edebiyyat u c(Jlam ·i insani, sy. 72 73, s. 457-494) ve Hidc'iye tü '1 - fıikm e 'nin mantık bölümünün Farsça'ya tercümesinden ibaret olan Mantı~u '1-hidaye ile Arapça Risc11e fi'l-manp.~·ı da zikretmek gerekir. Naşir, bu son risalenin Farsça bir tercümesinin bulunduğunu da bildirmektedir (Tahra n Üniversitesi Ktp ., nr. Ş . 5968). rafından yayımlanan Astronomi. 1. Mu{ıtaşar fi cilmi'l-hey' e. Astronominin temel problemlerini ihtiva eden eser yirmi iki bölümden ibarettir. z. ez-Zicü 'ş- şiimil. Ebü' I-Vefa eiBOzcani'nin aynı adı taşıyan eseri üzerine yazılmış bir şerhtir. 3. Risc11e fi'l- usturlô.b. 4. Dirayetü'1-ei1ak. s. ez-Zicü'1mü1a{ı{ıaş. ez-Zicü'1 - i{ıtişari ve ez-Zicü'1-Eşiri adlarıyla da anılmaktadır (Sarton, 11 / 2, s. 867; Elr., 1, 2 16-217) . 6. Mü 1a{ı{ıas fi Şınac ati'l-Mecistf (Süleymaniye Ktp ., Ayasofya, nr. 2583) Geometri. 1. Iş1aJ:ıu Kitabi'l-Ustu~u ­ sat fi '1-hendese 1i - U~1idis (Arkeoloji Müzesi Ktp., nr. 596). Z Risii1e ii Berkiiri'lma~tuc (Mani sa il Halk Ktp ., nr . 1706) . BİBLİYOGRAFYA: ibn Sina. 'Uyanü 'l·f:ıikm e (İbn Sina, Resa'il içinde, n ş r. Hilmi Zi ya Ülken). Ankara 1953, 1, 2·10 ; KeşW? · z unan, 1, 206·207 ; ll, 969, 2028· 2030; Muhammed Fevzi, Sey{ü 'l-gullab, istan· bul 1284, s. 9·1 O; Suter, Die Mathematiker, s. 145·146 ; Edwin E. Calverley, "al -Abhari's İsag­ hüji fi 'l-mantiq", The Macdonald Presenta· tion Volume, London 1933, s. 75 -85 ; Brockelmann. GAL, ı , 608 · 611 ; Suppl., 1, 839·844 ; a.mlf.. "al-Abhari ", Ef2 (ing.), 1, 98 -99 ; Sarton. lntroduction, 11 / 2, s. 867 ; Nihat Keklik, islam Mantık Tarihi ve Farabi Mantığı, istanbul 1969· 70, ı , 63-64; Ramazan Şeşen. Nevadirü 'l- · maf]tutati 'l·'Arabiyye {i melctebi'iti Türlciyya, Beyrut 1975, s. 304·31 O; Mehmet Sadettin Aygen, Büyük Filozof Esirüddin Ebherf, Afyon 1985 ; Nicholas Rescher, Te ta v vurü ' l·mantıkı'l· 'A rabi (tre. Muhammed Mehran), Kahire i 985, s. 441 · 444 ; Abdülkuddüs Bingöl, Porphyrios ve isagoj isi Üzerine, Erzurum 1988, s. 28 -29 ; Muhammed Takr Danişpejuh , "Dü risiile der mantıJı: " , Mecelle-i Da nişkede· i Edebiyyat u 'Uiüm ·i insani, sy. 72 · 73, Tahran 1349, s. 457 · 494 ; Harndi Ragıp Atademir, "Porphyrios ve Ebherl'nin İsagoci'leri ", DTCFD, Vl / 5 (1948). s. 461·468 ; G. C. Anawati. "Abhari" , Elr., 1, 216 · 217. !il ABDÜLKUDDUS BiNGÖL EBHERİYYE ( ":.ft~ ) Ebu Reşid Kutbüddin el-Ebheri'ye (ö. 572 / 1177) nisbet edilen bir tarikat L ı (bk. TARiKAT). EBivERDI ( ..P.Jr.!~ ) _ı ı Ebü'I-Muzaffer Muhammed b. Ahmed ei -Ümevl ei-MuiM ei -Eblverdl (ö. Ebheri'nin L 507 / 1113) Büyük Selçuklular devrinde yetişen şair ve edip, ahb"r ve nesep Alimi. _ı Keş{Ci 'f ·!ıa!J:ii ' i!J: a dlı eserinin ilk s a yf ası i Sü leyma niye Ktp .. Ayasofya, nr. 2 45 3ı Soyu Abdümenaf'a dayanan ve Erneviler'den Anbese b. EbO Süfyan neslinden gelen Ebiverdi, yaklaşık 457 ( 1065) yılın­ da Horasan'da Ebiverd yakınlarındaki KO- EBKARÜ ' 1- EFKAR fen kasabasında doğdu. Tahsil hayatı hakkında yeterli bilgi yoksa da İsmail b. Mes'adet ei-Cürcani. Abdülvehhab b. Muhammed b. Şehid, Ebü Bekir b. Halef eş-Şirazi. Ebü Muhammed Hasan b. Ahmed es-Semerkandi ve Abdülkahir ei Cürcani' den okuduğu ve kendisinin de pek çok öğrenci yetiştirdiği anlaşılmak­ tadır. Gençliğinde Bağdat'a gitti; orada have devrin meşhur şahsiyetlerinin himayesine mazhar oldu. Bunlar arasında Halife Muktedi- Biemrillah. oğlu ve halefi Müstazhir- Billah. Sultan Melikşah ve oğlu Sultan Muhammed Tapar, Vezir Nizamülmülk ile oğlu Müeyyidülmülk zikredilebilir. Müeyyidülmülk'ün hizmetinde bulunduğu sı­ rada halifenin veziri Amidüddevle'yi hicvetmesi üzerine vezir onun Abbasi halifesini yerip Fatımi halifesini övdüğünü söyleyerek kendisini Muktedi- Biemrillah'a şikayet etti. Bunun üzerine Ebiverdi Hemedan'a kaçtı. Arap dili ve edebiyatındaki üstünlüğü sebebiyle Nizamülmülk'ün oğlu Ziyaülmülk'ün tuğ railiği­ ne getirildi. Ziyaülmülk'ün ölümü üzerine İsfahan'a giderek orada Porsuk' un oğullarının hocalığını yaptı. Daha sonra Sultan Muhammed Tapar tarafından müşrifü'l-memalik tayin edilmeden önce kısa bir süre Bağdat Nizarniye Medresesi Kütüphanesi'nin müdürlüğü görevinde de bulundu. 20 Rebiülewel 507 (4 Eylül 1113) tarihinde İsfahan' da vefat etti. İbn Hallikan ' ın Veteya tü '1- a ' yan ' ın­ da Ebiverdi'nin ölümüyle ilgili olarak verilen 557 (1162) tarihi müstensih hatası olmalıdır. İmadüddin ei-İsfahani, Ebiverdi'nin Muhammed Tapar tarafından müşrifü ' l-memalik tayin edildiğinde sultanın huzurunda iken düşüp öldüğünü , lifelerin, sultanların bunun da o devrin nüfuzlu şahsiyetlerin­ den Hatir tarafından zehirlendiği şeklin­ de değerlendirildiğini nakletmektedir. Kaynaklar, Ebiverdi'nin çok güçlü bir edebiyat. nesep ilmi, gramer, lugat ve ahbarda çok geniş bilgiye sahip, belagat ve inşada mahir. güçlü bir şair. aynı zamanda iffetli, adil. dindar ve izzetinefis sahibi bir kimse olduğunu , zaman zaman maddi sıkıntılar içinde yaşamasına rağmen kimseden bir şey istemediğini nakletmektedir. Eserleri. Ebiverdi'nin nesep, tarih. ş ii r. şiir tenkidi ve hadis sahala rındaki on beş kadar eserinden günümüze iki tanesi ulaşmıştır. 1. Divan ü '1- Ebiv erdi. Ebiverdi divanını " lrakıyyat". "Necdiyyat" ve "Vecdiyyat" adıyla üç kısma ayırmış­ tır. Divanın tamamı basıldığı gibi (Kah ire 13 17; Beyrut 1327; nşr. Ömer ei -Es'ad, 1-1!, Dım aş k 1374 - 1375/ 1974 -1 975; Beyru t 14071 1987) bölümler halinde de yayımlanmıştır (Mukatta 'atü'I ·Ebiverdi IDi· vanü 'l · mu/(:atta 'at, Kahire 12771; Necdiy · y atü 'I ·Ebiuerdf, nşr. Muhammed b. Abdurrahman er-Rebi' IRiyad 1982 1). Ayrıca "Necdiyyat" kısmı çeşitli alimler tarafın­ dan şerhedilmiştir. Bunlardan biri de Osmanlı alimi Muhyiddin Abdülmuhsin el-Kayseri olup şerhinin yazma bir nüshası mevcuttur (Brockelmann, GAL, 1, 293). Ebiverdi'nin divanında yer alan bazı şi­ irler Esterabadi gibi çeşitli müellifler tarafından iktibas edilmiştir (Bez m ü Rezm, s. 20 ). 2. el -Muhtelif ve'l-mü ' telif i i müştebehi esma\ ·r-ri cal. Hadis ricaline dair olan bu risale Mustafa Cevad tarafından tahkik edilerek İbnü ' s-Sabüni'­ nin Tekmil etü İkmôli '1- İkmal'i ile birlikte neşredilmiştir (Bağd ad 1957; Beyrut hafızasının bulunduğunu, 1406 / 1986) ·~~~_,~ı...ııı. ~ / Ebiverdi'nin kaynaklarda zikredilen dieserlerinden ba z ıl a rı şunlardı r : Tôril]u Ebiverd ve Nesa, ~absetü '1- 'aclôn ii n esebi Ebi Süfyan, Nüzh etü '1hôfız, el- M üctebô min e'l- M üctenô fi'r ri cal , Kitabü Ebi 'Ab dirraJ:ımôn enNesô ' i ii 's - Sün eni '1- m e' şure ve şerhi gari bihi, Ma'l]tel efe ve' tel ef e ii ens ôbi'l - 'A ra b, Taba~atü '1- 'ilm ii kül li fen, Ki tab ün k ebirün fi'l- en sab, Kevkebü 'l -müte' emmil, ed-Dürretü'ş - şe­ mine, Şahl e tü 'l-kiiriJ:ı (Yaküt, XVII , 243 ğer 244) Memduh Hak kı, el-Ebiver di m ümeş ­ silü '1- karni'l- hdmis ii tôrihi 'l- fikri'l 'Arabi. adıyla "bir eser kale~e almıştır (Dı maşk, ts ) BİBLİYOGRAFYA : İbnü ' J-Cevzr. el -Munta;;am, IX, 176 ·1 77; imadüddin eı- isfahanf. Haridetü 'l -kasr: el·Kısmü 'l­ 'tra~ f (nşr. M. Behc~t ei-Eserii, Bağdad 13751 1955, 1, 106- 107 ; Yakut. Mu'cemü'/ -üdeba', XVII , 234 -264; ibnü ' ı -Esfr. el-Kam il, X, 284· 285; a. mlf.. el-Lübab, lll, 154· 155; İbnü ' ı -Kıf· tf. in bahü'r-ruvat, lll, 49-52; a.mlf.. ei-Muham · med an mine'ş·şu 'ara' (nşr. Riyad AbdÜihamid Murad), Dım aş k 1395 /1975, s . 41- 46; İbn Hallikan. Ve{eyat, IV, 444 -449; Safedf. el- Vaff, ll, 91 -93 ; Sübkf. Tabakat, VI, 81 -84 ; Zehebi, A'lamü 'n -nübela;, XIX·. 283·292; Esterabadf. Bezm ü Rezm (tre. Mürsel Öztürk), Ankara 1990, s. 20 ; İbn Tağrfberdf. en -Nücümü"z-zahire, V, 206-207; Süyütf. Ta rif] u "1-l)ulefa', Kahire 1964, s. 427 -428; Keş{ü"z-zunün, 1, 282, 774; ll, 1105, 1637, 1942; Hansarf. Raviatü'l-cennat, VIII , 21-22; F. Wüstenfeld. Die Gesch ichtsschreiber de r Araber und i h re Werke, Göttingen 1882, s. 223; Ser kis, Mu' cem, 1, 362; Brockelm a nn. GAL, 1, 293-294; Suppl., 1, 447; a. mlf.. "Ebi v erdi", iA, IV, 6; a . mıf. - Ch. Pellat . "al - Abiwardi", E/ 2 (İng . ). ı, 100; Aga Büzürg-i Tahranr. Musa{fa'l-nıaka l, Tahran 1959, s. 389 ·390; Ömer Ferruh. Tarfl]u'l-edeb, lll, 216·222 ; A'ya· n ü 'ş-Ş i 'a, IX, 102- 103; Seyyid Abdullah Enva r. "Ebi verdi", Danişname-i Tran ve islam, 1/ 9, Tahran 1976, s. 11 46; L. A. Giffen, "Abivardi", Elr., 1, 219·221. ~ - J?.} ol,)ı ,.t,i", "'~~,;.;.,ı.,ı~;,~~ı.:.ııL,.. ~~j~):.J u..ıJ\..=."J uJ_,.. ..;:Ls,.;,~ ~>u.~.ı4s.~l, ( .)~,X!')'\ .)~ı ._rtf.'J.,lf~l.t.~ -.g:·~'-.i:'; ·"':-lt.:.... ~­ L ~ ·,hl..,i>-iJ!i~,;.>!l~;, t?!•;,.!:ı_,..~ı,;.:ı~ı J"..ll-!~~0)1~":, ._;.l;,.;~;ı,.,çı_, -:-olo. j!,:,)ı..,..,...:ıı:.\1 ~'·Paı.:,.ıoF, ·~~>ı.o ~.;lo;, L.-ll:.:o,ef-~~1. ·ı""~.;...;~u . -'.:j~ı.,.._,ı;ll.,....,._:;o\i:o~ı, \J.blı ~,... .. ..,;.:.;ıı . .ı.~~ı, . . • • ...•ı;.f-~j.s;~ı.ı,ı.,~ı;r-ı . . .. ıil ~~~.a . " '- _j Kısa bir mukaddime ile sekiz bölümMukaddimede, ana konularından biri olarak Allah ' ın zatı ve sıfat­ larından bahseden. dolayısıyla dini ilimlerin temelini oluşturan kelamın en şe­ refli ilim olduğu . bu sebeple onu öğren ­ menin büyük önem taşıdığı . ayrıca eserde mütekaddimin ve müteahhirin döneden \._.l:,.ıjl~lô:.""">:~' ·~4.:s>)!,b;......:.J.ll ...,ı.~~"''• e~'.WI.:<i,.l:ıı. '"l'ı,ı.,.,\:.:.:.ı.üı_. ) Eş'ariyye alimlerinden Seyfeddin el-Amidi'nin (ö. 631/ 1233 ) kelam ilmine dair eseri. ;..:.., -~t, .wı~ ... ~ - ~l...d~\;..., .;,_;;.ı ı a_~ı~, Jt~t.ı.P~I;... .,.~ı.,.ı ~"'".,_.~ı İzG i EBKARÜ 'I - EFKAR ·~'.r.Jl~.......,v:.;v..;.ııcJ.'ıJ< · J.~fl"ı...ıs;;. ..lf((.ollı:.._.ı;\:J i,l..olb .ı.;' . Lo_,. l;h_,!J ~..co,j",:.;y,4 :•),;,-I,...JI..:..,Il..,l,.,a..!I.;U\.ı,...I.:;JI;.y.:.~4.;ll •.k ~~r.Ç,L;~~' -~UJI;,;_.ıı.:...,ı~_;,.,,..,x -':"~lol ~..l"_;.;U~\.,;, -~,wı,1;1i":ı_;..;..:;,ıo t ~' ~,~ı..:,ıı, ..,ı,,~ı,:.ıı•.s.;.~~"u~. _ CEVAT Ebiverdi'nin di van ı n ı n ilk iki sayfası (Nuruosmaniye Ktp., nr ..3772) oluşur. 77