22 MP-013 - KimyaKongreleri.org

advertisement
22 MP-013
Drosophila SMART Yöntemi ile Baz Antidepresanlarn Genotoksik
Etkilerinin Belirlenmesi
Elif Oral a, Halit Kzlet b, Mehmet Gürbüzel c, Zekai Halc d, Mustafa Güleç a
a) Atatürk Üniversitesi Tp Fakültesi, Ruh Sal ve Hastalklar A.B.D., Erzurum, 25240, Türkiye
b) Atatürk Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü, Erzurum, 25240, Türkiye
c) Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, 25240, Türkiye
d) Atatürk Üniversitesi Tp Fakültesi, Tbbi Farmakoloji A.B.D., Erzurum, 25240, Türkiye
[email protected]
Seratonin gerialm inhibitörleri (Selective serotonin reuptake inhibitors - SSRI) birçok
depresyon türüne endike olan antidepresan ilaç snfdr. Bu grup ilaçlar beyindeki sinaptik
boluktaki serotonin (5-hidroksitriptamin) isimli nörotransmiter'in geri almn engelleyerek miktarn
arttrmay salamaktadr. Bu maddelerin baz preklinikal çalmalarda genotoksik etkileri görülmese
de, somatik mutasyona neden olup olmad konusunda yeterli çalma bulunmamaktadr [1, 2, 3]. Bu
çalma da seratonin gerialm inhibitörü olarak kullanlan üç antidepresann (Fluoxetine, Citalopram
ve Sertraline) muhtemel genotoksik etkileri incelenmitir.
Drosophila’da kanat SMART testi kimyasal maddelerin mutajenik ve rekombinojenik
aktivitelerini belirlemek için kullanlan; nokta mutasyon, delesyon, kararsz translokasyon, mitotik
rekombinasyon, kromozom kayb ve ayrlmama gibi farkl genetiksel sonuçlarn ortaya konulmasnda
kullanlan bir test yöntemidir. Tek bir sinek jenerasyonuna uygulanabilinmesi, hzl, ekonomik ve
güvenilir bir test teknii olduu kabul edilmesi bu test sisteminin kullanm açsndan önemlidir [4].
SMART embriyonik geliim evresinde imajinal disklerin ayrlmasndan temel almaktadr. majinal
diskler larval geliim esnasnda mitozla çoalp metamorfozla ergin bireyin deiik vücut yaplarn
oluturmaktadr [5].
Elde ettiimiz ilk sonuçlara göre Fluoxetine (50 g) ve Citalopram (100 g) genotoksik etki
göstermi, Sertraline’de her ne kadar genotoksik etki görülse de bu etki doza bal art
göstermemitir. Yaptmz çalma da elde edilen veriler literatür için önemlidir.
KAYNAKLAR
[1] Bendele, R. A., Adams, E. R., Hoffman, W. P., Gries, C. L. and Morton, D. M., Cancer. Res. 52,
6931–6935, 1992.
[2] Bozkurt, G., Abay, E., Ates, I., Karabogaz, G., Ture, M., Savran, F.O., Palanduz, S., Temocin, K.
and Algunes, C., Mutat. Res. 558, 137–144, 2004.
[3] Davies, T. S. and Klowe W. M., Drug. Chem. Toxicol., 21 (2) 163–179, 1998.
[4] Graf, U., Würgler, F. E., Katz, A. J., Frei, H., Juon, H., Hall, C. B. and Kale, P. G., Environ.
Mutagen., 6, 153–188, 1984.
[5] Graf, U., Abraham, S. K., Guzmán-Rincón, J. and Würgler, F. E., Mutat Res, 402, 203–209, 1998.
Download