"Dil bekası, hak fenası istedi mülki tenim, bir devasız derde düştüm

Sorularlarisale.com
"Dil bekası, hak fenası istedi mülki tenim, bir devasız
derde düştüm ah ki Lokman bihaber." derken ne
anlatılmak isteniyor?
"Dil bekası, Hak fenâsı istedi mülk-ü tenim, / Bir devâsız derde
düştüm, ah ki Lokman bîhaber.(Haşiye)"
"HAŞİYE: Yani, benim kalbim bütün kuvvetiyle beka istediği halde, hikmet-i
İlâhiye cesedimin harabiyetini iktiza ediyor. Hekîm-i Lokman da çaresini
bulamadığı, dermansız bir derde düştüm."(1)
Dil, gönül ve kalp demektir. Mülk-ü ten ise insanın beden ve vücududur. İnsanın
gönül ve kalbi beka isterken, yani bu dünyada ebedi yaşamak isterken, Hak, yani
Allah beden ve vücudu fani ve ölümlü yaratmış. Yani dünyanın fani olması insanın
ebedi yaşama arzusuna zıt oluyor. Bu da insanda sıkıntı ve dert oluyor.
Ölüm ve zeval öyle bir dert ki, bunun dünya üzerinde bir çaresini, bir dermanını
hekimler bulamıyor. Lokman ismi hekimleri temsil eden bir terimdir. Tabi bu
düşünce ve tasvirler küfür ve gafletin haletini anlatan birer tablolar hükmündedir.
Bahsin devamındaki ifadelerde de Peygamber Efendimizin (asv) getirdiği hidayetin
bu yaraya nasıl bir merhem ve ilaç olduğuna işaret ediliyor. Küfür ve gafletin gönle
açtığı yarayı İslam hidayeti tedavi ediyor.
"O vakit birden merhamet-i İlâhiyenin lisanı, misali, timsali, dellâlı,
mümessili olan Peygamber-i Zîşan Aleyhissalâtü Vesselâmın nuru
ve şefaati ve beşere getirdiği hediye-i hidayeti, o dermansız, hadsiz
zannettiğim yaraya güzel bir merhem ve tiryak oldu. Karanlıklı
ye'simi, nurlu bir ricaya çevirdi."
Mesela, dinsiz felsefe ölümü bir hiçlik ve yokluk olarak görür, kabri ise yokluk
kuyusu olarak algılar. Hazreti Peygamberimizin (asv) getirdiği iman nuru ise ölümü
ebedi bir alemin bir başlangıcı, kabri ise saadeti ebediyenin bir girişi, bir kapısı
olarak gösterir. Ölümü dehşetli ve ayrılık acısının kaynağı olarak değil, dost ve
ahbaplara kavuşmanın bir aracı olduğunu gösteriyor.
(1) bk. Lem'alar, Yirmi Altıncı Lem'a.
page 1 / 1
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)