Sorularlarisale.com Enbiya aleyhimüsselam ve evliyalar, Peygamber Efendimizin doğruluğuna nasıl delil oluyorlar; açıklar mısınız? "İ'lem eyyühe'l-aziz! İki tarafı birbirinden gayet uzak bir mesele var ki, her bir tarafı bir çekirdek gibi sümbül vermiş, ağaç olmuş, dal budak salmış. Böyle bir mesele üzerine şükûk ve evhâmın konmaması lâzımdır. Çünkü, bir çekirdek diğer bir çekirdekle, çekirdek olarak toprak altında kaldıkları müddetçe iltibas edilebilir. Amma ağaç olduktan, meyve verdikten sonra şek edersen, bütün meyveler senin aleyhinde şehadet ederler. Eğer bu başka bir çekirdektir diye tevehhüm etsen, o ağacın bütün meyveleri seni tekzip ederler. Elma ağacına inkılâp etmiş bir çekirdeği, hanzale ağacının çekirdeği farz etmek sana müyesser olmaz. Ancak tevehhümle veya bütün elmaların hanzaleye tebdil edilmiş olmasıyla mümkündür ki, bu da muhaldir." "Binaenaleyh, nübüvvet öyle bir çekirdektir ki, İslâmiyet şeceresi bütün semeratıyla, çiçekleriyle o çekirdekten çıkmıştır. Kur'ân dahi, seyyar yıldızları ismar eden şems gibi, İslâmiyetin on bir rüknünü intaç etmiştir. Acaba, bu cihan-bahâ semerelere bakıp gördükten sonra, çekirdeğinde şüphe ve tereddüt yeri kalır mı? Hâşâ!"(1) İslam alemi açılmış bir ağaç, Peygamber Efendimiz (asm) ise bu ağacın çekirdeği hükmündedir. Yani hakikati Muhammediyenin açılmış ve genişlemiş haline İslam alemi diyebiliriz. İslam alemindeki milyonlarca alim ve evliyaların özü ve esası Peygamber Efendimiz (asm)'dir ve onun riyaseti ve terbiyesi ile o parlak makama ulaşmışlardır. Demek Peygamber Efendimizin (asm) tazeliğini ve hakkaniyetini en zahir ve parlak bir şekilde anlamanın yolu, onun geniş ve azametli bir eseri olan alem-i İslam’a bakmaktır. İslam alemindeki bütün güzellik ve harika şeyler kökü olan Hazreti Peygamber (asm)'in sağlamlığına ve tazeliğine bakıyor ve onun manevi azametini ilan ediyor. İmam-ı Gazâlî, İmam-ı Rabbânî, Muhyiddin-i Arabî, Abdülkadir-i Geylânî gibi milyonlar muhakkıkîn-i asfiya ve sıddıkîn o pencereden bakıyorlar, başkalarına da gösteriyorlar. Bu mübarek zatların görüp gösterdiği şey, İslam bahçesinin harika nakışları ve taze meyveleridir. Küfür alemi de bir ağaç, küfür ve inkar ise onun çekirdeğidir. Bütün zulüm ve page 1 / 2 ahlaksızlıklar bu küfür aleminin meyveleri ve yemişleri hükmündedir. İnsan soyut ve fikri olarak hangi tarafın hak olduğunu göremese bile bu meyve ve neticelerinden hareket ederek hakkı bulabilir. Yani küfür ağacının meyveleri olan zulüm ve ahlaksızlıklar onun batıl olduğuna işaret ettiği gibi, İslam ağacının güzel ve tatlı meyveleri de onun hak ve hakikat olduğuna işaret ediyorlar demektir. Ağacın tazeliği ve güzelliği, kökü ve çekirdeğinin tazeliği ve güzelliğinden dolayıdır. Öyle ise İslam ağacının sayısız taze ve güzel meyveleri onun çekirdeği ve esası olan Hazreti Peygamberimizin de(asm) taze ve güzel olduğuna bir karine, hatta bir kati bir delildir. "Bütün enbiya, hayattar kökleri, bütün evliya tarâvettar semereleri bir şecere-i nuraniyedir ki, herbir dâvâsını, mucizatlarına istinat eden bütün enbiya ve kerametlerine itimat eden bütün evliya tasdik edip imza ediyorlar."(2) Burada, nübüvveti nurani bir ağaca benzetirsek; kökleri, ondan önce gelmiş bütün peygamberlerdir. Onun gelmesine zemin hazırlıyorlar. İnsanlığı ona hazırlıyorlar ve nebilik kurumunu tesis edip mucizeleri ile teyit ediyorlar ki, insanlık geleneği o kuruma yabancı kalmasınlar. Evliyalar ise, o nurani ağacın tatlı ve hayatlı meyveleridir. Bir ağacın hayatlı ve sağlam olmasına en büyük delil, meyvesindeki taravet ve tazeliktir. İslam ağacının taze ve taravetli meyveleri ise milyonlar evliyalardır. Her birisi, kerametleri ile buna şahitlik etmişlerdir. İşte, geçmişteki nebiler, gelecekteki evliyalar, o mübarek gövde olan Hazreti Peygamberimiz (asm)'in müjdecileri ve meyveleri olursa, onun manevi azameti ve Allah katında habibiyet makamını almasının manası bir parça anlaşılır. Dipnotlar: (1) bk. Mesnevî-i Nuriye, Hubâb. (2) bk. Sözler, On Dokuzuncu Söz. page 2 / 2 Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)