7. Modern İslam düşmanlığının stratejik unsurları Müslüman

7. Modern İslam düşmanlığının stratejik unsurları
Müslüman düşmanlığı, üzerine farklı projeksiyonlar yapılan karmaşık bir düşman imajıyla
çalışır. Buna paralel olarak söz konusu önyargılar empirik araştırmaların sonuclarına karşı
neredeyse tamamen kayıtsız kalırlar. İslam düşmanlarının Emcke‘nın1
ifadesiyle çirkin
stratejileri, artık onu temsil edenlerin kendilerini ‚aydınlanmanın savunucuları‘ ve / veya
‚liberal hakların ve değerlerin koruyucusu‘ olmakla övünmeleriyle ortaya çıkmaktadır. ‚Bu
tarz İslam düşmanlığının içinde bulunduğu çelişki, tahammülsüz olduklarını tolerans adına ve
kendilerinin reddettiği kültürel ve dini çoğulculuğu da „Müslümanlar İslam‘a ait çoğulculuğu
reddediyor“ gerekçesiyle reddetmeleridir.‘2 Modern İslam düşmanlığının özünü oluşturan
yeni bir çifte stratejiden bahsetmek mümkün. Bu strateji, bir taraftan Müslüman azınlığı
hedef alırken diğer taraftan da Müslümanları zararsız diye savunan gayrimüslim çoğunluğa
karşı cephe almaktadır. Bunu yaparken de bu tarz İslam düşmanlığının temsilcileri kendilerini
aydınlanmacı olarak gösterip, gayrimüslim çoğunluğu da aydınlanmanın değerlerini
reddeden bir dinin hem taraftarları hemde destekçileri olarak lanse ederek saf dışı bırakıyor
olmalarıdır.3
Modern aşırı sağcıların da İslam düşmanlığı konusunu, kampanyaları için stratejik bir unsur
olarak kullandıklarını da giderek artan oranda tespit etmek mümkündür. Bu arada söz
konusu aşırı sağcı ve İslam düşmanı gruplar arasındaki sınırlar ‚sözlü transstratejilerle‘
giderek birbiriyle karışmaya başlamıştır. Bununla bağlantılı olarak, kimin ne söylediğini ortaya
koymak da zorlaşmaktadır. Buradaki hedef, aşırı sağcı düşüncelerin toplumdaki genel
kabulünü artırmaktır.4
Farklı araştırmaların da ortaya koyduğu gibi, İslam düşmanı ifadeler toplumun merkezine
kadar ulaşmayı başarmıştır. Bu da aşırı sağın bilinçli olarak ‚politik mimikri –benzeşme‘
stratejisini seçtiğini gösterir. Özellikle internette çok sayıda İslam düşmanı metinler
bulunması bundandır.
1
Bkz. Emcke, Carolin: Der verdoppelte Haß der modernen Islamfeindlichkeit, in: Heitmeyer, Wilhelm
(Hrsg.): Deutsche Zustände, Folge 9, Berlin 2010, S. 214 ff.
2
Emcke 2010: S. 217
3
Bkz. Emcke 2010, S. 220-221
4
Bkz. Baier, Dirk et al.: Kinder und Jugendliche in Deutschland: Gewalterfahrungen, Integration,
Medienkonsum, Zweiter Bericht zum gemeinsamen Forschungsprojekt des Bundesministeriums des Innern
und des KFN (Forschungsbericht Nr. 109), Hannover 2010, S. 111
1
Stratejik olarak bu metinler İslam‘ı eleştiren çıkışlardan, İslam ve Müslümanlarla ilgili
önyargılı ifadelere ve dahası açık İslam düşmanlığına kadar geniş bir yelpazede yer
almaktadır. Özellikle burada fazlasıyla kasıtlı provokasyonlarla çalışılır. Hepsinden önce açıkça
ırkçı olan veya kasıtlı olarak provoke etmeyi ve onur kırmayı hedefleyen resimler ve resim
montajları kullanılır. Provokasyonların hedefinde çoğunlukla kadınlar, Peygamber Efendimiz
ve Allah bulunur. Ayrıca metinlerin yorum fonksiyonlarıyla da İslam düşmanı başka aktörlere
zemin hazırlanır ve onların yazdığı İslam düşmanı yorumlar silinmeyerek kullanılır.
Diğer taraftan açıkça İslam düşmanı olmadığı anlaşılan aktörlerin de giderek Emcke‘nin tarif
ettiği modern İslam düşmanlığının stratejilerini kullandıkları gözlemlenmektedir. Bu bir
taraftan İslam düşmanı söylemlere karşı herhangi bir toplumsal kınamanın olmayışından ve
de İslam düşmanlığına ait unsurların, bilinçli yada bilinçsiz olarak bazı kişilerin kendi
pozisyonunu desteklemeleri için kullanmalarından kaynaklanabilir. Bu durum, toplumda
gelişen ve İslam düşmanı içeriklerin giderek günlük iletişime ve toplumun merkezine doğru
ilerlediğinin ve tehlikeli bir alışkanlık sürecinin oluştuğunun işareti olabilir.
2