Andımız - Bursa SMMM Odası

Andımız
Yedi çocuklu bir göçmen ailesinin en küçük çocuğu idi.
Sırtında tahtadan yapılmış da olsa bir çanta, siyah önlük,
kauçuk ayakkabıları ile koşarken okuluna
sanki elinde taşıyordu sevinç dolu yüreğini.
Hem okuma - yazma öğrenecekti hem de Türkçe’yi
Deniz kıyısında elleriyle avuçlayarak tuttuğu başını
aşağıya doğru indirdi.
Gözleriyle bir kez daha baktı ve okudu ANDIMIZ KALKACAK
Andımız sıradan bir şey değildi onun için.
Kendisine “Sen göçmensin; Türkçe bilmiyorsun” demeden
yüreklerini açan insanların ülkesinin tanımıydı ANDIMIZ
Bu ülke insanlarını her türlü olumsuzluklara rağmen
vatan-bayrak-dil birlikteliği ile bir arada tutmanın
hergün haykırışı idi ANDIMIZ
Bizlere ülke sevgisini, insan sevgisini; başkasının kölesi değil
yurttaş olmanın yüceliğini anlatan Cumhuriyet Öğretmenleri’nin
bize emanetiydi ANDIMIZ
Her türlü inancın özgürce yaşandığı, yaratanın yüceliğini, kitabın
Kutsallığını, peygamber saygısının ne olduğunu UYDURULAN din gibi değil
İNDİRİLEN din gibi öğreten laik Cumhuriyet’in kalkanıydı ANDIMIZ
ANDIMIZ
TÜRKÜM,DOĞRUYUM,ÇALIŞKANIM.
İlkem; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak,
yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.
Ey büyük Atatürk!
Açtığın yolda gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime AND içerim
Varlığım TÜRK varlığına armağan olsun!
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE!
Yıldız, hilal, kalpaklarıyla bu topraklar için yere düşen
MUSTAFA KEMAL’İN ASKERLERİNE
minnet ve saygı ile…