Hizb-ut Tahrir
advertisement
Hizb-ut Tahrir Ürdün Vilayeti Medya Bürosu No: RD–BA–2015–MB–TR–21 H. 30 Zilka’de 1436 / M. 14 Eylül 2015 2011 Basın Açıklaması Ürdün Parlamentosu Özgürlükler Komitesi Başkanı’na [Neden Yargılanıyoruz] Başlıklı Bir Müzekkere Verildi Hizb-ut Tahrir / Ürdün Vilayeti’nden bir heyet, Merkez Temas Komitesi Başkanı Sayın Bilal el-Kasravi başkanlığında, 13 Eylül 2015 Pazar günü Ürdün Parlamentosu Özgürlükler Komitesi Başkanı Hayreddin Hakuz’iyi meclisteki ofisinde ziyaret etti. Heyet, Hizbin [Neden Yargılanıyoruz] adındaki bir müzekkeresini komite başkanına teslim etti. Müzekkerenin metni şöyledir: Neden Yargılanıyoruz? Konu: Hizb-ut Tahrir / Ürdün Vilayeti’nin, Hizb-ut Tahrir üyelerine karşı verilen zalimane yargı kararlarına ilişkin eleştirisi Ürdün Parlamentosu Özgürlükler Komitesi Başkanı’na Bir Müzekkere Sayın Özgürlük Komitesi ve Parlamento üyeleri es Selamu Aleykum ve Rahmetullahi ve Berakâtuh Şu kişiler: 1- Muhammed Ahmed Yahya en-Nadi 2- Muhammed Ahmed İbrahim el-Adarabe 3- Abdül Celil Raci Musa ez-Zağul 4- Usame Cuma Muhammed el-Muşakabe Ürdün ceza kanunu uyarınca yasadışı bir örgütün bildirilerini dağıtmak ve üye olmak suçlamasıyla cezaya çarptırıldılar. Muhammed Yusuf Ahmed Sebatin’in ise Ceza Mahkemesindeki yargılaması hâlâ davam ediyor. Hizb-ut Tahrir / Ürdün olarak biz, size Hizbin gençlerine yönelik haksız yargılamalar, keyfi cezalar, cami ve diğer yerlerde gençlerin maruz kaldığı takibat karşısında Hizb-ut Tahrir’in kim olduğu, amaç ve hedeflerinin ne olduğu ve bunları gerçekleştirmek için nasıl çalıştığını açıklayan bir müzekkere göndermeyi uygun gördük. Hizb-ut Tahrir Kimdir? Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyuruyor: “Siz, insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. Marufu emreder, münkerden nehyedersiniz.” [Ali İmran 110] “Hakikaten bu (bütün peygamberler ve onlara iman edenler) bir tek ümmet olarak sizin ümmetinizdir. Ben de sizin Rabbinizim. Öyle ise bana kulluk edin.” [Enbiya 92] “Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir.” [Ali İmran 104] Hizb-ut Tahrir, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın “Sizden, hayra çağıran, iyiliği emreden ve kötülükten men eden bir topluluk bulunsun. İşte kurtuluşa erenler onlardır.” [Ali İmran 104] emrine icabet ederek kuruldu. Hizb-ut Tahrir’i Ezher Âlimi Şeyh Takiyüddin en-Nebhani 1953 yılında Kudüs’te kurdu. Hizb, ideolojisi İslam olan bir siyasi partidir. Akide ve düşüncesi La İlahe İllallah Muhammedün Rasûlullah akidesidir. Hizb-ut Tahrir, ideolojisi İslam olan siyasi bir partidir. Siyaset, onun işi, İslam, onun ideolojisidir. Hizb, İslam’ı ölüm kalım meselesi kabul etmek, Hilafeti geri getirmek ve Allah’ın yönetimini hayatta var etmek amacıyla ümmet arasında ve ümmetle birlikte çalışır. Hizb-ut Tahrir, ne ruhaniyetçi, ne ilmi, ne akademik ne de hayır işleriyle uğraşan bir kitle olmayıp, siyasi bir kitledir. İslâm düşüncesi, onun cisminin ruhu, nüvesi ve hayatının sırrıdır. Hizb-ut Tahrir, İslam ümmetini düşmüş olduğu şiddetli çöküntüden kalkındırmak ve küfür fikirleri, düzenleri, hükümlerinden, kâfir devletlerin egemenliğinden, nüfuzundan kurtarmak gayesiyle kuruldu. Çalışmasının gayesi, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın indirdiğiyle yeniden hükmetmek üzere İslam Hilafet Devletini tekrar vücuda getirmektir. Siyasi partilerin kurulmasının şeran gerekliliğine gelince, delili şudur: Hizbin kuruluşu, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın “Sizden bir ümmet (topluluk) bulunsun” emrine icabet içindir. Çünkü Allah Subhânehu ve Teâlâ bu ayette Müslümanlara, aralarında şu iki işi yerine getirecek kitleleşmiş bir cemaatin olmasını emretmektedir: Birincisi: Hayra yani İslam’a davet, İkincisi: Marufu emretmek ve münkeri nehyetmektir. Bir kitleleşmiş cemaatin kurulması ile ilgili bu emir sadece talep yönündendir. Fakat bu talebin kesin olduğuna delalet eden karineler mevcuttur. Zira o kitleleşmiş cemaatin yapacağı yukarıda zikredilen ayetin belirlediği iş -İslam’a davet, marufu emretmek ve münkerden nehyetmek- Müslümanların üzerlerine yerine getirmeleri gereken bir farzdır. Bu farz başka birçok ayet ve hadislerde de sabittir. Nitekim Huzeyfe RadiyAllahu Anh’dan rivayet edildiğine göre Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu: ْ َّ ُ ُ ْ َ َ َ َّ ُ َ ُ َ ْ ُ َ َ ُ َ ُ ْ َ َّ ُ ُ ْ ً َ ْ ْ َ َ َ ْ َ ْ َ َّ َّ َ ُ َ ْ َ َ ْ ُ َ َّ ُ َ ْ َ َ ُ باْل “ وال ِذي َن ْف ِس ي ِبي ِد ِه لتأمرنNefsim elinde olana جاب لك ْم ثم تدعونه فال يست،وشكن اَّلل أن يبعث عليكم ِعقابا ِمنه ِ عر ِ أو لي، ولتنهون ع ِن اْلنك ِر،وف yemin derim ki ya marufu emreder, münkerden nehyedersiniz ya da Allah katından size bir ceza gönderir de sonra O’na dua edersiniz ama size icabet edilmez.” [Tirmizi] - İşte bu ifade, o talebin kesin bir istek olduğuna ve ondaki emrin de vacip olduğuna bir karine olmaktadır. Fakat bu kitleleşmiş cemaatin varlığının siyasi bir Hizb olması ise: o ayeti kerimenin bir taraftan Müslümanlardan aralarında bir cemaat kurmalarını talep etmesi, diğer taraftan da bu cemaatin işini İslam’a davet etmek, marufu emretmek ve münkerden nehyetmek olarak belirlemesinden dolayıdır. Marufu (iyiliği) emretmek ve münkerden (kötülükten) nehyetmek işi, idarecilere de iyiliği emretmeyi ve kötülükten nehyetmeyi kapsamına alır. Hatta bu iyiliği emretmek ve kötülükten nehyetmek işlerinin en önemlisidir. Zira o, idarecileri muhasebe etmek ve onlara nasihat etmektir. Bu iş ise, siyasî bir iştir. Hatta bu siyasi işlerin en önemlisidir ki o da, siyasi partilerin en belirgin çalışmalarındandır. Böylece bu ayeti kerime siyasi partilerin kurulmasının farz oluşuna delalet etmektedir. Ancak ayet, kitlelerin yalnızca İslami partiler olmalarını sınırlandırmıştır. Çünkü ayetin belirlediği önemli iş -İslâm’a davet etmek, İslâmî hükümlere uygun şekilde marufu emretmek ve münkerden nehyetmek- ancak İslâmî kitleler ve partilerle gerçekleştirilir. İslami parti, İslâm akidesine dayanan, İslami fikirleri, hükümleri ve çözümleri benimseyen ve izlediği metodu Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in metodu olan bir partidir. Bunun için Müslümanlar arasında fikir ve metot olarak İslâmî olmayan esaslar üzerine kitlelerin oluşması caiz değildir. Çünkü Allah Subhânehu ve Teâlâ, Müslümanlara böyle emretmiştir. Ve çünkü yalnız İslâm, bu varlık âleminde tek doğru ideolojidir. Zira o, fıtrata uygun olan evrensel bir ideolojidir. İnsanın problemlerini, onun insan olması yönüyle çözümlemekte, uzvî ihtiyaçları ve içgüdülerinden ibaret olan insanın hayatiyet enerjisinden kaynaklanan müşkülleri çözüme kavuşturmaktadır. Bu uzvî ihtiyaç ve içgüdülerden ibaret olan hayatiyet enerjisini ne tamamen başıboş bırakır, ne köreltmeye çalışır. Ne de bir içgüdüyü diğeri üzerine azdırır. Fakat İslâm, onları ve onların tatminini sahih bir nizamla düzene koymaktadır. İslâm, hayatın bütün işlerini düzenleyen tam kapsamlı bir ideolojidir. Demokrasi gibi gayri İslami temellere dayalı kitleleşme ve partileşmelere gelince, demokratların da tanımladığı gibi aslında demokrasi, halkın halk tarafından ve halkla yönetimidir. Şuan Amerika, Batı ve İslami Hilafet yıkıldıktan ve ülkemizdeki post modern sömürgecilik aşamasından sonra kurulan devlet ve rejimler, Batıdaki görüntüsünden farklı olarak demokrasiyi hayatta var etmek için çalışıyorlar. Demokrasiyi Müslümanların hayatında var etme ve onu dayatmanın amacı, Müslümanları bu ümmetin doğal ve doğru ideolojisinden uzaklaştırmaktır. Zira bu ideoloji, ümmetin kanında mevcuttur. Burada ideolojiden kastımız, İslam’dır. İslam bu ümmetin dinidir, fikri ve akidevi ideolojisidir. Demokratik sistemde asıl olan, egemenlik, irade ve yürütmenin halka ait olmasıdır. Halk kendi iradesini yürütür, çünkü kendisinin efendisidir. Hiçbir kimse halkın üzerinde egemenlik hakkına sahip değildir. Böylece kanun koyan halktır. Dilediği gibi kanun koyar, dilediği gibi o kanunu iptal eder. Ama bizzat kendisi kanun yapamadığı için kendi adına yasama yapması için vekiller seçer. Yasama ve yürütme de halka aittir. Ama halkın kendi kendini yönetmesi zor olduğu için kendileri adına yöneticiler seçer ki, bu idareciler genel iradeyi yürürlüğe koyacak birer vekiller ve hâkimler olsunlar. Böylece halk, Batılı kapitalist sistemde otoritelerin kaynağıdır. Halk, kendisinin efendisi olur. Kanunlar çıkartır, bu kanunları yürürlüğe koyacak idarecileri seçer. Bu demokratik sistem, İslam’ın hükümlerine aykırıdır. Zira Müslümanlar, bütün amellerini Şeriatın hükümlerine göre yürütmekle memurdurlar. Müslüman, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın kuludur. İradesini Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın emir ve yasaklarına göre yürütür. Ümmet, kendi iradesini kendi hevasına göre yürütme hakkına sahip değildir. Zira egemenlik ümmete ait değildir. Onun egemenliğini yürüten merci şeriattır. Çünkü egemenlik Şeriata aittir. Bu yüzden ümmet, yasama yapamaz. Zira yasama Allah Subhânehu ve Teâlâ’ya aittir. Şayet ümmet, faiz, ihtikâr, zina ve içki gibi Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın haram kıldığı şeylerin mubah olduğuna dair icma, onun bu icmasının hiçbir değeri yoktur. Çünkü bu icma, İslam’ın hükümlerine aykırıdır. Eğer ümmet, bu görüş üzerinde ısrar ederse, Rabbinin emrine muhalefet ve isyan etmiş olur. İslam ümmeti, asla buna cüret etmemeli ve Rabbinin emrine aykırı davranmamalıdır. Ancak Allah Subhânehu ve Teâlâ, otorite yani yönetim ve yürütme işini ümmete bıraktı. Ümmet, yöneticisini seçme ve atama hakkına sahiptir. Bu yönetici de onun adına yönetir ve yürütür. Allah Subhânehu ve Teâlâ yöneticiyi belirleme keyfiyetini biat olarak belirledi. Böylece egemenlik ile otorite arasındaki fark idrak edilir. Egemenlik Şeriata, otorite ümmete aittir. Hizb-ut Tahrir, 1953 yılında Kudüs’te Celil Âlim Şeyh Takiyüddin en-Nebhani tarafından kuruldu. Şeyh Takiyüddin en-Nebhani, 1914 yılında Filistin’in Hayfa şehrine bağlı İczim köyünde dünyaya geldi. Mısır’da Ezher’de eğitim aldı, lise bölümünü birincilikle bitirip diplomasını aldı. Ardından 1932 yılında yüksek lisansını alarak yargıda çalışmaya başladı. Merhum, fakih, mütefekkir ve uzman bir siyasetçi idi. Hizb-ut Tahrir’i şahsi değil fikri temele oturttu. Şahsi liderlik değil, fikri liderlik ön plandadır. Sadakat sadece İslam’a yani Allah ve Rasûlü’ne aittir. Hizb-ut Tahrir’in kuruluşunda yazdığı en önemli eserleri şunlardır: İslam Nizamı, Yönetim Sistemi, Ekonomik Sistem, Mukaddimetu’d Düstur, İctimaî Sistem, İslam Şahsiyeti 1.2.3 [Birincisi, fikir, ikincisi fıkıh, üçüncüsü usulü fıkıh hakkındadır], Hizb-ut Tahrir’in Mefhumları, Siyasi Mefhumlar, Siyasi Bakışlar, Aydın Düşünce, Kıvrak Zekâ ve daha nice kitaplar. Şeyh Takiyüddin en-Nebhani, 1977 yılında hayatını kaybetti. Ondan sonra Hizbin emirliğini din kardeşi ve yol arkadaşı Abdül Kadim Zellum üstlendi. Zellum, Filistin’in el-Halil şehrinde 1924 yılında dünyaya geldi. Ezher’de eğitim gördü ve yüksek lisans aldı. Yargı da çalıştı. Zellum, bazı ayıklamalar yaparak ve bazı hadisleri çıkararak Hizbin kitaplarını yeniden bastı. Hilafet Devletinde Maliye kitabını yazdı ve İslam’da Yönetim Sistemi kitabını şerh ederek ayrıntılı olarak açıkladı. Onun döneminde Hizb, birçok kitapçık yayınladı. Bunlardan bazıları şunlardır: İran Anayasası’nın Çürütülmesi Demokrasi Küfür Sistemidir Tehlikeli Mefhumlar Kürtaj, Klonlama Gibi İçtihadi Meseleler Buna ek olarak Hizbin gençleri Wai dergisini çıkardılar. Fıkhî, siyasi ve fikri konularda birçok araştırma ve eserler yayınladılar. Zellum döneminde Hizbin çalışma alanı genişledi, yeni yeni ülkelere yayıldı. Neredeyse beş kıtada çalışır hale geldi. Sonra Hizb-ut Tahrir’in emirliğini 2003 yılında Şeyh Ata İbn Halil Ebu Raşta üstlendi [Allah onu korusun, adımlarını sağlam kılsın ve onun elleriyle fetihler nasip eylesin]. Şeyh Ata İbn Halil, temsilciler, politikacılar, ileri gelenler, düşünürler vb. kimseler tarafından iyi tanınmaktadır. Şeyh Ata İbn Halil Ebu Raşta [Allah kendisini muhafaza eylesin] 1943 yılında Filistin’in El- Halil şehrine bağlı Rana köyünde dünyaya geldi. Kahire’de Şehircilik Mühendisliği üzerine eğitim gördü. Küçük yaştan itibaren Hizble birlikte çalışmaya başladı. Mühendislik eğitimini tamamladıktan sonra birçok şehirde çalıştı. Hicaz, Irak, Libya ve Ürdün’de hem çalışıyor, hem de Hizb-ut Tahrir’in davetini taşıyordu. Ata İbn Halil, geçtiğimiz asrın seksenli yılların sonu, doksanlı yılların başında Hizb-ut Tahrir’in ilk resmi sözcüsü oldu. Sözcülük döneminde Ürdün’ün başkenti Amman’da oturuyordu. Birçok eser ve kitap yayınladı. Bunların bazıları şunlardır: Et-Teysir Fi Usulu’t Tefsir- Bakara Süresinin Tefsiri Teysir’ul Vusûl İla’l Usul [Usulü Fıkıh] Ekonomik Krizler- Vakıaları ve İslami Bakış Açısına Göre Çözümler Hizb-ut Tahrir, Şeyh Ata İbn Halil Ebu Raşta’nın Emirliğinde birçok kitap yayınladı. Bunlar: İslami Nefsiyetin Dinamikleri, Hilafet Devleti’nde Cihazlar [Yönetim ve İdarede] Hilafet Devletinde Nizami Eğitimin Esasları. Şeyh Ata, hedefin gerçekleşmesine yönelik önemli adımlar attı. Yürüyüşler, kitlesel eylemler, yerel konferanslar ve Endonezya 2009 gibi küresel konferanslar yoluyla Hizbin küresel İslami siyasi liderlik olmasını sağladı. 2009 yılında Endonezya’da düzenlenen konferansa, birçok ülkeden yaklaşık yedi bin Müslüman âlim katıldı. Yine 2009 yılında Sudan Hartum’da da küresel ekonomik konferans düzenledi. Hilafet Devletinde kadın ve siyasi rolü başlığıyla Tunus’ta küresel kadın konferansı düzenlendi. Ayrıca Hilafetin yıkılışını anma vesilesiyle Endonezya’da iki küresel konferans organize edildi. Her bir konferansa yüz bin insan katıldı. Şeyh Ata döneminde Hizb, kurulduğu günden bu yana Hizbe uygulanan medya sansürünü kırmak amacıyla medya ofisleri kurdu. Onlarca ülkede Hizbin medya büroları açıldı. Kadın ve erkek resmi sözcülükler kuruldu. Arap beldeleri, İslami ülkeler ve Müslümanların yaşadığı Avrupa, Amerika, Rusya ve Avustralya gibi Hizb-ut Tahrir’in çalışmasının olduğu her ülkede neredeyse günlük basın açıklamaları, basın konferansları, resmi sözcülükler imzalı basın bildirisi yayınlanır oldu. Ayrıca Hizb, dünyaya daveti taşımak amacıyla internet ağını da son derece iyi kullanmaktadır. Hizb-ut Tahrir’in var olduğu birçok ülkede, birçok dilde pek çok resmi siteler kuruldu. Yine Facebook ve Twitter olarak bilinen sosyal iletişim ağları da oluşturuldu. İnternet üzerinden dinlenebilen Hizbe ait resmi bir Radyo kanalı da kuruldu. Hizb-ut Tahrir Emiri adına özel facebook sayfası oluşturuldu. Müslümanlar, bu sayfa üzerinden Emire fikri, siyasi, fıkhi ve diğer konularda sorular yöneltebiliyorlar. Hizb-ut Tahrir’in gaye ve amacı: Hizbin gayesi ve ideal amacı, İslami hayatı yeniden başlatmaktır. Nitekim Müslümanlar, on üç asır İslami hayatı yaşadılar ve onun gölgesiyle gölgelendiler. O güven, huzur, izzet ve onur dolu bir hayattır. Rengine, ırkına ve dinine bakılmaksızın onun altında yaşayan tüm insanlara Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın Şeriatı uygulanır. Biz, İslami hayatı yeniden başlatmak ile tarih döngüsünü, yönetim ve İslam Devletindeki kutlamaların ve zaman zaman kötü uygulamaların aynen kopyalanmasını kastetmiyoruz. Nitekim İslam’dan nefret edenler ve Müslümanlardan habersiz bazı cahiller buna teşvik etmektedir. Aksine İslami hayatı yeniden başlatmak demek, Kuran ve Sünnete dayalı sabit ideolojik fikri asla dönmek demektir. Öyle ki tüm çözümler, hükümler, politik, ekonomik ve ictimaî hayatın tüm yönlerine ilişkin tedaviler bu değişmez asıldan fışkırmalı ya da onun üzerine bina edilmelidir. Bu gaye; bir İslâm ülkesinde, içinde hayatın bütün işlerinin şeri hükümlere uygun olarak yürütüldüğü ve hayata bakışın helâl ve harama uygun olduğu bir İslâmî toplumda Hilâfet Devleti olan İslâm Devleti’nin gölgesinde bir İslâmî yaşantıyı yaşamaya Müslümanları tekrar döndürmektir. O İslâm Devleti ki, içinde Allah’ın Kitabı ve Rasûlullah’ın Sünneti üzerine dinleyip-itaat etmek üzere, İslâm’ı davet ve cihat yoluyla bütün dünyaya yaymak üzere biat ederek Müslümanların seçtiği bir halifenin bulunduğu devlettir. Hizb, aydın fikirle, doğru bir kalkınmayla ümmeti kalkındırmayı hedef edinir. Ümmeti geçmişteki izzet ve şerefine yeniden ulaştırmaya çaba sarf eder. Böylece ümmet, geçmişte olduğu gibi İslâm hükümlerine göre yönetilen, diğer devletlerden ve halklardan süratle ilerleme dizginlerini söküp almak suretiyle yeniden birinci devlet durumuna gelecektir. Yine Hizb; beşeriyetin hidayetini ve İslâm yeryüzünü kaplayıncaya kadar; küfürle, küfür fikirleri ve nizamlarıyla çarpışmak için İslâm ümmetinin liderliğini hedef edinir. Hizb-ut Tahrir’in metodu, amaç ve hedeflerini gerçekleştirme keyfiyeti: Hizb-ut Tahrir’in görüşüne göre değişim metodu şu şekilde özetlenebilir: -Müslümanlar bugün Dâr-ül Küfür’de yaşamaktadırlar. Çünkü Allah’ın indirdiğinden başkasıyla yönetiliyorlar, hüküm olunuyorlar. Müslümanların Dâr’ı (ülkesi) Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in gönderildiği zamanki Mekke’ye benzemektedir. Bundan dolayı davayı yüklenmede Mekke dönemi, toplumun değişim metodu için araştırma ve istinbat mahalli olmalıdır ki toplum, tam manasıyla İslami bir toplum olsun, toplumun tüm dinamikleri değişerek İslami bir topluma dönüşsün. Toplumun dinamikleri, insanlar, toplumda egemen olan fikirler, öfke ve sevinci körükleyen duyguların yanı sıra insanların işlerini güden ve sorunlarını çözen kanun ve sistemlerden oluşmaktadır. Buna göre toplum, insanlar ya da bireyler, fikirler, duygular ve sistemlerden müteşekkildir. Nitekim bugün pek çok kimse, toplumun sadece bireylerden oluştuğunu sanıyor. Onun için İslam’ın ibadet hükümlerine bağlanmanın, toplumun değişimi ve İslami toplumun garantörü olduğunu söylüyorlar. Medine’de devleti kuruncaya kadar Mekke’deki siretini araştıran kimse, Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in muayyen merhalelerden geçtiğini açık seçik görecektir. Hizb, yürüyüşündeki metodunu yolundaki merhaleleri, bu merhalelerde gerçekleştirmesi gereken amelleri; Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in siretindeki merhalelerde yerine getirdiği amellere bağlanarak, onları örnek alarak, bunlardan çıkararak almıştır. Bundan dolayı Hizb, izlediği yoldaki metodunu üç merhaleyle (aşamayla) belirledi: Birinci Merhale: Hizb’in, kitlesini oluşturmak üzere, onun fikrine ve metoduna inanan şahıslar ortaya çıkarmak için kültür verme merhalesi. İkinci Merhale: İslam’ı hayat vakıasında ortaya çıkarmaya çalışmak için, kendisinin temel davası edininceye kadar İslam’ı yüklenmek üzere ümmetle kaynaşma merhalesi. Bu merhalenin sonlarında Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in açıkladığı gibi nusret amelleri olur. Bu iki merhale, İslami davet tarihinin Mekkî dönemini temsil ederler. Üçüncü merhale: Hâkimiyeti teslim alma, İslâm’ı umumî, tam, kapsamlı bir biçimde tatbik etme ve Risalet’i dünyaya ulaştırma merhalesi. Yönetime ulaşma merhalesi olan bu son merhale, ümmet yoluyla ve nusret amelleri aracılığıyla gerçekleşir. Bu merhalede Hizb, yönetim dizginlerini elinde tutan ya da yönetim gücüne sahip tüm kesimlerden nusret talebinde bulunur. Bu güç ve kuvvet ehlinin talebe yanıt vermesiyle, yönetimin teslim alınmasıyla, otoritenin yeniden ümmete iade edilmesiyle ve bu gücün ümmete boyun eğmesiyle ümmet özgürce kendisini yönetecek birini seçer. Böylelikle Hizb, İslam’ı uygulayan ve onu tüm insanlığa bir Risalet olarak taşıyan Hilafet Devletini kurma gayesine ulaşmış olur. Böylece sahabe döneminde olduğu gibi Müslümanların hayatının her alanında İslam’ı ve hükümlerini uygulayarak İslami hayat ve doğal yaşam başlamış olur. Bugün olduğu gibi altmış yıldır Hizb-ut Tahrir, Müslümanları ve tüm dünyayı açık bir fikirle ve doğru bir içtihatla İslam’dan çıkarılan net hükümlerle İslami liderliğe davet etmektedir. O içtihadında sadece İslam’a dayanmaktadır. Bu, herkesçe maruf ve meşhurdur. Arzu edenler bu bilgiye Hizb-ut Tahrir’in gençleri, ya da sabah akşam Hizbin hayatın her alanına ilişkin sebatkâr daveti, ya da kitap ve bildirileri veya yayınları sayesinde kolayca ulaşabilirler. Hizbin daveti, dünya âlem tarafından hatta dili olan herkes tarafından bilinmektedir. Hizbin metodunun özeti şöyledir: Ümmet tarafından yönetim teslim alınana kadar maddi eyleme kalkışmadan ümmet içinde siyasi çalışma yapar. Davet ve cihat yoluyla İslam’ı âleme taşır. Bunun anlamı şudur; değişime önderlik eden Hizbin, mevcut vakıayı değiştirmek için maddi araçlar kullanması haramdır ve hiçbir şekilde caiz değildir. Aksine fikri ve siyasi çalışma yapar. İnsanlarda var olan cahiliye fikirleri ile çatışmaya girer ki insanlar o fikirleri terk etsinler, sadece İslam’ın fikir ve mefhumlarını kucaklasınlar. Yine Müslüman ülkelerdeki rejimler ile de siyasi çatışmaya girer. Onları deşifre ve muhasebe eder. Entrikalarına ve bu rejimlerin kâfirler adına İslam’a karşı yürüttükleri saldırılara meydan okur. Bu iki alanda [siyasi ve fikri ] yapılan çalışma yani değişimde uyulması gereken bu eylem, Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in izlediği değişimin temelini oluşturmaktadır. Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem, ilk önce insanların akide ve fikirlerine sonra da aynı akide ve fikirden oluşan sistemlerine çatıyordu. İşte sahih sirette varit olan ve Hizb-ut Tahrir’in ümmetin vakıasını değiştirmek için bağlı kaldığı Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in fiilinden çıkarılmış şeri metot budur. Aynı zamanda bu hareket metodu, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın değişim formülü olarak arz ettiği şu Kurani kaide ile de uyuşmaktadır: “Bir kavim nefsinde olanı değiştirmedikçe Allah o kavmin halini değiştirecek değildir.” [Rad 11] Kuşkusuz -İslami ümmete liderlikte- Hizb-ut Tahrir ile sömürgeci kâfir Batı, onun müttefikleri ve ajanları yarış atı gibidirler. Düşman, ekonomik, entelektüel, politik, ictimaî ve diğer alanlarda Müslümanlara liderlikler üretmek için nice üslup ve araçlar kullandı, bu uğurda nice paralar harcadı. Düşman, gerçekleri tersyüz etmek, akılları saptırmak, basiretleri kör, kulakları da sağır etmek için etkin medya gücünü de bu yolda seferber etmektedir. Kâfirlerin elleriyle yapılan bu liderlikleri barizleştirmek için ajan hükümetler ve kâfir devletler nice eforlar sarf ettiler. İslam ve Müslümanlar tekrar ayağa kalkmasın diye, yıllardır ateşi ümmeti inim inim inleten bağımlılık ve zillet devam etsin diye, doğru siyasi İslam ve Hizb-ut Tahrir gibi gerçek liderler ümmete liderlik etmesin diye hâlâ bu uğurda tüm Müslüman ülkelerde nice efor ve paralar sarf edilmektedir. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurmaktadır: “Şüphe yok ki, kafirler mallarını Allah yolundan alıkoymak için harcarlar ve harcayacaklardır. Sonra bu mallar onlara bir iç acısı olacak, sonra da yenilgiye uğrayacaklardır. Kâfirler toplanıp cehenneme sürüleceklerdir.” [Enfal 36] Şüphesiz Hizb-ut Tahrir, Müslümanları kendisiyle birlikte çalışarak Allah’a, Rasûlü’ne ve müminlere yardım etmeye davet ediyor ki hep birlikte Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in La İlahe İllallah Muhammedün Rasûlullah sancağını dalgalandıralım. Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın bize vadettiği ve Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in de müjdelediği ikinci Raşidi Hilafet kuralım. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu: “İşte o gün, inananlar, istediğine yardım eden Allah’ın yardımına sevineceklerdir. O güçlüdür, merhametlidir. Bu, Allah’ın vaadidir; Allah verdiği sözden caymaz, fakat insanların çoğu bilmezler. Onlar, dünya hayatının görünen yüzünü bilirler. Ahiretten ise, onlar tamamen gafildirler.” [Rum 4-7] Sayın Milletvekilleri: Şüphe yok ki ülkemize yapılan bu acımasız saldırıyı, yağmalanan servetimizi, ülkenin bölünmesi için çizilen planları, halkın evlatları arasında çıkarılan savaşları, fitne naralarını, ülkenin maruz kaldığı yoksulluğu, bağımlılık, borçluluk, şiddet, cehalet ve geri kalmışlığı yakinen görüyorsunuz. Müslümanları kanı ve canı sudan ucuz hale geldi. Ülkeleri istila ediliyor. Bu yüce ümmetten dinine, ülkesine ve ümmetine düşkün bu ülkenin bir avuç evladı, ümmeti ve Müslümanları kalkındırmak, kâfirlerin planlarını deşifre etmek, Müslümanları dini konularda bilinçlendirmek amacıyla semtler, evler ve camiler gibi toplu yerlerde insanlara hitap ettiklerinde, bu eylem ve çalışma yüzünden kovuşturmaya maruz kalıyor, tutuklanıp hapse atılıyor! İyiliği emretmek, kötülükten men etmek terörizm ve affedilmez bir suç mu? Küfür ve kâfir devletlerin zillet ve bağımlılık prangalarından ümmeti kurtuluşa davet etmek, terörizm ya da kanuna göre suç mu sayılıyor? İslam’ın uygulanmasına ve hükümlerinin hayat vakıasında var edilmesine davet edenler, ceza ve hapsi hak eden bir suçlu olarak mı görülüyor? Kuranı anayasa kılmaya, ondan hükümler istinbat etmeye ve üzerine fikirler bina etmeye çağıranlar, takibat, kovuşturma ve hapse atılmayı hak ediyorlar mı? Yahudilerin pisliğinden kutsal yerleri kurtarmaya çağıranlar, yargılama ve cezayı hak ediyorlar mı? Aslında Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın evleri olan, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın ayetlerini okunup zikredildiği, ilim halkalarının düzenlendiği, cihat bayraklarının dalgalandığı, fetih ordularının hareket noktası olan camiler, sözde vakıflar yasası uyarınca imamların tekeli haline mi geldiler? Müslümanların oralarda hak sözü söylemeleri, yöneticileri muhasebe etmeleri ve bu ümmete karşı kurulan kumpasları deşifre etmeleri neden yasaklandı? Daha nice sorular… İçinizde ey milletvekilleri topluluğu, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın davetine icabet eden işitici kulaklar ve bilinçli kalpler yok mu? Haydi, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın razı olduğu bir duruş sergileyin de devletin, samimi ve Allah Subhânehu ve Teâlâ’ya sadık davet taşıyıcılarına uyguladığı zulmü bertaraf edin ve ümmetin Nübüvvet metodu üzere Hilafet Devleti projesine yardım edin. Zira Hilafet, ümmete onur ve izzetini iade edecek, düşmanların kökünü kazıyacaktır. Hizb-ut Tahrir Ürdün Vilayeti H. 29 Zilka’de 1436 M. 13 Eylül 2015 Hizb-ut Tahrir Ürdün Vilâyeti Medya Bürosu www.hizb-ut-tahrir.org | www.hizb-ut-tahrir.info | www.turkiyevilayeti.com
