12. SINIF KONU ANLATIMI 11 BİTKİSEL DOKULAR TEMEL DOKU-2 ÖRTÜ DOKU b) KOLLENKİMA (PEK DOKU) Köşe Kollenkiması Canlı hücrelerdir. Hücre çeperlerinde SELÜLOZ VE PEKTİN birikimi olmuştur. KOLLENKİMA Levha Kollenkiması Hücreye desteklik sağlarlar. Genç bitkilerde, yapraklarda, çiçeklerde ve meyve saplarında bulunur. Kollenkima hücreleri gerilme ve kıvrılmaya karşı çok dayanıklıdırlar. Selüloz ve pektin birikimi hücrenin köşelerinde meydana gelmişse KÖŞE KOLLENKİMASI ; boyuna çeperlerinde meydana gelmişse LEVHA KOLLENKİMASI adı verilir. c) SKLERANKİMA (SERT DOKU) SKLERANKİMA LİFLERİ SKLERANKİMA TAŞ HÜCRELERİ İlk oluştuklarında canlı hücrelerdir. Zamanla hücrelerin çeperlerinde LİGNİN birikimi olur. Lignin hücrenin madde alışverişine engel olarak hücrenin ölmesine neden olur. Bu hücrelere SKLERANKİMA denir. Sklerankima hücrelerinin şekli iğ şeklinde ise bu hücrelere SKLERANKİMA LİFLERİ denir. Demet hallinde bulunarak bitkiye desteklik sağlar. Keten, kenevir gibi bitkilerde bolca bulunur. Sklerankima hücrelerinin şekli yuvarlak ise bu hücrelere TAŞ HÜCRELERİ denir. Bu hücrelere bitkinin kabuğunda ve tohumlarda çok rastlanır. Ayva, armut gibi bitkilerin meyvelerinde bolca bulunur. 2) ÖRTÜ DOKU EPİDERMİS ÖRTÜ DOKU PERİDERMİS Bitkinin kök, gövde, yaprak, meyve ve çiçek gibi yapılarını örten dokudur. Diğer dokuları korur, bitkinin su kaybını engeller. Epidermis ve peridermis olmak üzere iki çeşittir. a) EPİDERMİS Otsu bitkilerin her yeri, odunsu bitkilerin ise genç gövde ve kökleri ve yaprakları örter. Epidermis hücreleri arasında boşluk yoktur. Epidermis hücreleri kloroplast taşımaz ve fotosentez yapmazlar. Saydamdırlar Epidermisin dışa bakan hücreleri kütin salgılar. Kütin, epidermisin dışında kütikula tabakasını oluşturur. Bu tabaka, kökte bulunmaz. Su geçirgenliği az olduğundan bitkinin fazla su kaybı yaşamasını engeller. Kurak bölge bitkilerinde kütikula kalınıdrır. Nemli bölge bitkilerinde ise kütikula incedir. Epidermis Hücrelerinin Farklılaşmasıyla Oluşan Yapılar 1) STOMA: Kloroplast taşırlar. Fotosentez yaparlar. Fasulye şeklindeki iki bekçi hücresinden oluşmuştur. Stoma hücreleri arasında boşluk vardır. Bu boşluğa stoma açıklığı denir. Stoma hücrelerinin boşluğa bakan tarafındaki hücre çeperi diğer tarafa göre daha serttir. Bu durum stomaların açılıp kapanmasında önemli rol oynar. Çevre şartlarına ve bitkinin ihtiyacına göre açılıp kapanarak bitkinin gerekli gaz alışverişi ve terlemesini (transpirasyon) düzenler. Epidermis Hücrelerinin Farklılaşmasıyla Oluşan Yapılar Bitki türüne ve yaşadığı ortama göre stomaların epidermis tabakasındaki yeri, konumu ve sayısı farklı olabilir. Kurak bölge bitkilerinde stoma sayısı az ve yaprağın alt yüzeyinde alt konumlu olarak bulunurlar. Nemli bölge bitkilerinde ise stoma sayısı çok ve yaprağın her iki yüzünde bulunabilir ve üst konumludur. Kök epidermisinde ve su içinde yaşayan bitkilerde ise stoma bulunmaz. Epidermis Hücrelerinin Farklılaşmasıyla Oluşan Yapılar 2) HİDATOT (SU SAVAĞI): Sıvı halde su ve suda çözünmüş mineralleri atan epidemis farklılaşması ile oluşmuş yapıdır. Yaprak uçlarında nadiren de yaprak yüzeylerinde bulunur. Stomadan farklı olarak gaz yerine sıvı atar ve açılıp kapanma özelliği yoktur. Ksilemle bağlantılıdır. Havadaki nemin fazla olduğu, kök basıncının çok yükseldiği ve terlemenin su atımına yeterli gelmediği zamanlarda görülür. Bu olaya GUTASYON (DAMLAMA) denir. Genellikle nemli bölge bitkilerinde görülür.