Picasso 25 Ekim 1881`de Malaga, İspanya`da

Pablo Picasso
Pablo Picasso
Picasso, 1962
Pablo Diego José Francisco de Paula Juan
Nepomuceno María de los Remedios
Tam ismi
Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y
Picasso[1]
Doğumu
25 Ekim 1881
Málaga, İspanya
Ölümü
8 Nisan 1973
Mougins, Fransa
Milliyeti İspanyol
Alanı Resim, Heykel, Baskı, Seramik
Eğitimi
Jose Ruíz y Blasco (babası)
Madrid Sanat Akademisi
Akımı Kübizm
Avignonlu Kızlar (1907)
Meşhur
Guernica (1937)
eserleri
Ağlayan Kadın (1937)
Pablo Picasso, tam adı ile Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de
los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso (25 Ekim 1881 – 8 Nisan
1973), İspanyol ressam ve heykeltıraş. 20. yüzyıl sanatının en iyi bilinen isimlerindendir.
Georges Braque ile birlikte kübizm akımının temelini atmıştır.

Hayatı
Picasso 25 Ekim 1881'de Malaga, İspanya'da doğdu. Babası bir ressam ve resim öğretmeniydi.
Küçük yasta resim yapmaya babası tarafından yonlendirildi. Resim yeteneği kısa sürede
keşfedildi. 1895'te Barcelona Güzel Sanatlar Okulu'na girdi. [1901]yılından itibaren anne soyadı
olan Picasso'yu kullanmaya başladı. Desenleri İspanyol bir dergi olan Juventut'ta yayımlandı.
1900'de ilk kez Paris'e gitti. Dönemin yenilikçi sanatçılarının yaşadığı Montmartre semtinde bir
süre para içinde yaşadı. Picasso yaklaşık 1901-04 arasındaki ilk dönem yapıtlarında sıradan
insanların, sirk palyaçolarının, akrobatlarının resimlerini yaptı. Büyük kentlerdeki yaşam kadar,
sirk yaşamı da ilgisini çekiyordu. Ne var ki, tablolarında bu yaşamın hüzünlü yanını yansıttı.
Sanatçının bu dönemi 'Mavi Dönem' olarak tanımlanır.
Pembe dönem
Bu dönemde Picasso, çiş rengi soğuk renklerin aksine neşeli portakal ve pembe renkleri kullandı.
Bunun muhtemel nedeni ise o dönemde arkadaş olduğu Fernande Olivier ile olan ilişkisiydi. Bu
dönemde de akrobatlar ve palyaçoları eserlerinde kullandı. Bu dönem, Mavi Dönem’in aksine
Fransız etkisindeydi. Bu dönemin en ünlü eserleri Garçon a la pipe, Woman in chemise
(Madeleine), Lady with a Fan, Two Youths, Harlequin Family, Harlequin’s Family With An
Ape, La famille de saltimbanques, Boy with a dog, nude boy ve The girl with a goat’tur.
Picasso, Georges Braque ile kübizmin temellerini atmış sayılmaktadır. 1907'den 1914'e kadar
kübist olarak adlandırılan tarzda tablolar yapar. Kübist tabloların genel özelliği, geometri ve
geometrik şekillerin kullanılmasıdır. Resmedilen nesneler geometrik formlar oluşturacak şekilde
basitleştirilmiş yahut geometrik şekillere bölünmüştür. Kübizmin bir diğer özelliği de uzaydaki
üç boyutlu bir cismi iki boyutlu yüzeye aktarma çabasıdır. Bu amaçla Picasso, şekilleri yanal
yüzeylerine bölüştürüp her birini iki boyutlu yüzeyde göstermeye çalışır. Yine bu nedenden
portrelerindeki insanların hem profili hem de önden görünüşü görülmektedir.
I. Dünya Savaşı sırasında Picasso, Jean Cocteau ile beraber Roma'da kalır. Burada sahne
dekoratörü olarak çalışırken dansçı Olga Kokhlova'yla tanışır. Picasso ikinci eşi olan Olga
Kokhlova ve oğlunun birçok portresini yapmıştır. (Paul en Pierrot, 1925, Picasso Müzesi, Paris)
20'li yılların başında ressam klasisizme geri döner: Trois Femmes à la fontaine (1921, Modern
Sanat Müzesi, Paris). Ayrıca mitolojiden de esinlenir: les Flûtes de Pan (1923, Picasso Müzesi,
Paris).
Picasso tanınan en üretken sanatçıdır. Guiness Rekorlar Kitabı'na göre, toplam resim, 100,000
baskı, 34,000 kitap resmi ve 300 heykel ve birçok seramik ve çizim üretmiştir.
Bir genelevdeki beş hayat kadınını gösteren ve Kübizm akımının en önemli örneklerinden biri
olarak görülen ünlü eseri Avignonlu Kadınlar, Fransa'da 1907 yazında çizilmiştir
En tanınmış eseri Alman ordularının Guernica kasabasını bombalamasını anlatan Guernica adlı
eseridir. Resim 1937'de yapılmıştır. Bu resim şu anda Madrid'de Reina Sofía Müzesinde
bulunmaktadır. Picasso, bir sergisi sırasında kendisine, "Bu resmi siz mi yaptınız" diye soran bir
Alman generaline, "Hayır, siz yaptınız" cevabını vermiştir. Bu resim Picasso'nun savaşa ve
Guernica'nın bombalanmasına karşı duyduğu güçlü nefreti anlatmaktadır. Resimdeki insan ve
hayvan figürleri acı, hüzün ve savaşa karşı duyulan nefreti yansıtmaktadır.
Guernica (tablo)
Git ve: kullan, ara
→ Başlığın diğer anlamları için Guernica sayfasına bakınız.
Guernica
Pablo Picasso, 1937
Tuval üzerine yağlıboya , 349 × 776 cm
Reina Sofía Müzesi, Madrid
Guernica, Pablo Picasso tarafından 1937'de yapılan, İspanya İç Savaşı sırasında Nazi
Almanyası'na ait 28 bombardıman uçağının 26 Nisan 1937'de İspanya'daki Guernica şehrini
bombalamasını anlatan, 7,76 m eninde ve 3,49 m yüksekliğinde anıtsal tablodur. Saldırı sırasında
250 ila 1.600 kişi hayatını kaybetmiş, çok daha fazla sayıda kişi de yaralanmıştı.
İspanyol hükümeti, Paris'teki 1937 Dünya Fuarı kapsamındaki Modern Hayatta Sanat ve Teknik
sergisinin İspanya'ya ayrılan bölümünde sergilenmek üzere, Pablo Picasso'ya büyük bir duvar
resmi sipariş etti. O sırada gerçekleşen hava saldırısından etkilenen Picasso, saldırıdan sonraki 15
gün içinde bu duvar resmini tamamladı. Tablo ufak bir dünya turu kapsamında çeşitli ülkelerde
sergilendi ve beğeni topladı. Böylece İspanya'daki iç savaşa diğer ülkelerin ilgisi de çekilmiş
oldu. Guernica, savaş trajedilerinin ve savaşın bireyler üzerindeki acı verici etkilerinin bir
özetidir. Tablo zaman içinde, savaşın yarattığı trajedilerin anımsatıcısı, savaş karşıtı ve barış
yanlısı düşüncelerin sembolü haline gelmiştir.
Tablo
Guernica, yaklaşık 3,5 metre yükseklik ve 7,8 metre genişlik ile dikkat çekici büyüklükte, tuval
üzerine sadece siyah ve beyaz renklerde yağlıboya ile yapılmış bir resimdir. Picasso bu
resimdeki amacı, kendi dönemindeki Kazimir Maleviç vb. bazı ressamların yaptığı gibi,
gerçekleri temsil etmeyecek bir soyutlamaya ulaşmak değildi. Tabloda, ölüm, şiddet, gaddarlık
ve çaresizlik sahneleri, bunların asıl sebebi gösterilmeksizin işlenmiştir. Tablonun siyah beyaz
oluşuyla, o dönemdeki gazetelerde yayımlanan fotoğraflara yakınlık sağlanmış, ayrıca savaşın
yarattığı cansızlık vurgulanmıştır.
Guernica'da, acı çeken insanlar ve hayvanlar ile kaos içindeki yıkılmış binalar betimlenmiştir.









Tüm sahne bir odanın içindedir, sol tarafta yer alan büyük gözlü boğa, kucağındaki ölü çocuğa
ağlayan bir kadının üzerinde durur.
Resmin merkezinde acı içinde yıkılmak üzere olan, mızrakla vurulmuş bir at bulunur. Atın burnu
ve üst dişleri, bir insan kafatası şeklindedir.
Atın altında bir askerin parçalanmış cesedi vardır. Asker, üzerinde çiçeklerin büyüdüğü kırılmış
bir kılıç tutmaktadır.
Acı çeken atın üzerinde, göz şeklindeki çıplak bir ampül parlamaktadır.
Atın sağ üst tarafında, bu vahşi sahnelere tanıklık ederek camdan içeri girmekte olan, korku dolu
bir kadın figürü vardır. Kadın, elinde yanan bir gaz lambası taşır.
Korku içindeki bir başka kadın sağdan yalpalayarak merkeze doğru ilerlemektedir. Kadın,
parlayan ampüle boş gözlerle bakmaktadır.
Boğanın, atın ve çocuk için ağlayan kadının dilleri olarak çizimiş olan hançerler çığlıkları simgeler.
Sol uçta, dehşet içinde kollarını kaldırmış bir adam, yukarıdan ve aşağıdan ateşlerle sarılmıştır.
Resmin sağ ucunda, açık bir kapıyla sonlanan siyah bir duvar vardır.
Sembolizm
Guernica hakkında, birbirinden oldukça farklı ve zaman zaman çelişkili yorumlar vardır.
Örneğin resmin iki baskın unsuru olan boğa ve atın neyi simgelediği konusunda farklı görüşler
bulunur. Sanat tarihçisi Patricia Failing'e göre "At ve boğa İspanyol kültüründe önemli yere
sahiptir. Picasso resimlerinde bu iki figürü, birçok farklı anlamda kullanmıştır. Bu yüzden
Guernica'daki at ve boğanın kesin anlamını bulmak çok zordur. Bu iki figürün ilişkisi,
Picasso'nun kariyeri boyunca farklı şekillerde ortaya çıkan bir tür bale gibidir."
Bu iki figürün Guernica'daki anlamını açıklaması istediğinde Picasso şöyle cevap vermişti: "...
bu boğa bir boğadır ve bu at bir attır... Resimlerimdeki belli şeylere birer anlam verdiğinizde bu
doğru olabilir, ama bu anlamı vermek benim fikrim olmamıştır. Sizin vardığınız fikirlere ve
sonuçlara ben de varmış olmalıyım, ama içgüdüsel ve bilinçsiz olarak. Ben resim yapmak için
resim yapıyorum. Nesneleri oldukları gibi çiziyorum."[1]
Picasso'nun, yine Dünya Fuarı için hazırladığı Franco'nun Rüyası ve Yalanı isimli eskiz serisinde
Franco, önce kendi atını yiyen, ardından da kızgın bir boğayla dövüşen bir canavar olarak
resmedilmişti. Picasso bu illüstrasyonlar üzerinde çalışmaya, Guernica'nın bombalanmasından
önce başlamıştı. Olayın ardından seriye üçü doğrudan Guernica ile ilgili olmak üzere dört resim
daha eklendi.
Picasso, Guernica üzerinde çalışırken de şunları söyledi:
“
İspanya'nın mücadelesi, insanlara, özgürlüğe yapılan saldırıya karşıdır. Ressam olarak
hayatım boyunca sürekli sanatın ölümüne karşı durmaya çalıştım. Benim gericilikle ve
ölümle anlaşma içinde olduğumu kim bir an için bile olsa düşünebilir? ... Üzerinde çalıştığım
ve Guernica ismini vereceğim resimde, ve son zamanlardaki tüm eserlerimde, İspanya'yı acı
ve ölüm okyanusuna batıran askeri sınıfa duyduğum nefreti açıkça göstermekteyim.[2]
”
Tablonun geçmişi
1937 Paris Dünya Fuarı
Guernica ilk defa Temmuz 1937'de, Paris'te düzenlenen 1937 Dünya Fuarı'ndaki İspanyol
pavyonunda sergilendi.[3] İspanya iç savaşı sırasında kurulmuş olan İspanyol Cumhuriyetçi
Hükümeti tarafından finanse edilen pavyonda, fuarın genel teması olan teknoloji değil, İspanya
hükümetinin varlığını sürdürme çabası işleniyordu. Pavyonun girişinde Cumhuriyetçi askerlerin
devasa bir fotoğrafı ile birlikte şu slogan asılıydı:
İspanya'nın vazgeçilmez birliği için savaşıyoruz.
İspanyol toprağının bütünlüğü için savaşıyoruz.
Ülkemizin bağımsızlığı için ve
İspanyol halkının kendi kaderini belirleme hakkı için savaşıyoruz.
Pavyonda Guernica, Paul Éluard'ın bir şiiriyle birlikte sergileniyordu. Ayrıca, Cumhuriyetçilere
sempati duyan Joan Miró ve Alexander Calder'in de eserleri pavyonda yer alıyordu.
Fuar sonrası
Paris'teki fuar sonrasında tablo dünya turuna çıkarıldı ve önce İskandinav başkentlerine, ardından
da, Birleşik Krallık, İtalya, Fransa ve Almanya arasında düzenlenen Münih Antlaşması'nın imza
tarihi olan 30 Eylül 1938 günü Londra'ya götürüldü. Whitechapel Art Gallery'deki sergi için ön
hazırlıklar yapılmıştı ve halka açık sergileme Roland Penrose ile Clement Atlee tarafından
organize edilmişti. Daha sonra kısa bir süre için Fransa'ya geri götürülen tablo, Francisco
Franco'nun zaferinin ardından, İspanyol mültecilere yardım ve destek sağlamak amacıyla
ABD'ye gönderildi. Picasso'nun talebi üzerine, tablo güvenli şekilde saklanabilmesi için New
York'taki Museum of Modern Art'a (MoMA) teslim edildi. Tablo, 1939'da Nazilerin Polonya'yı
işgalinden altı hafta sonra bu müzede açılan bir retrospektif Picasso sergisinin temel eseri olarak
sergilendi.[4][5]
ABD dönemi
Tablo 1939 ile 1952 arasında ABD içinde sürekli dolaştırıldı. 1953 ile 1956 arasında Brezilya'da,
İtalya'daki ilk retrospektif Picasso sergisi kapsamında Milano'da ve birçok büyük Avrupa
kentinde sergilendi. Ardından Picasso'nun 75. doğum günü kutlaması olarak hazırlanan
retrospektif sergi için MoMA'ya geri götürüldü. Şikago ve Philadelphia'daki sergilenişinin
ardından, tablonun durumu hakkındaki endişeler sonucunda tek yerde sergilenmesine karar
verildi. Tablo, MoMA'nın üçüncü katındaki bir odada, Picasso'nun birçok ön çalışmalası ve Dora
Maar'ın bazı fotoğraflarıyla birlikte sergilenmeye başladı. Odadaki diğer eserler zaman zaman
başka sergiler için müzeden çıkarıldıysa da Guernica 1981'e kadar MoMA'da kaldı.[5]
II. Dünya Savaşı sırasında Nazi işgali altındaki Paris'te yaşayan Picasso Gestapo tarafından
sorgulanmıştı. Söylentiye göre bir Nazi subayı, ressamın evinde Guernica'nın fotoğrafını
görünce, "Bunu siz mi yaptınız?" diye sordu ve Picasso'dan "Hayır, siz yaptınız." cevabını aldı.[6]
Vietnam Savaşı süresince tablonun bulunduğu oda, savaş karşıtı eylemcilerin toplanma yeri oldu.
Bu protestolar genelde sakin ve olaysız geçti. Ancak 1974'te Tony Shafrazi, William Calley'nin
My Lai katliamı sırasında yaptıklarının Richard Nixon tarafından affedilmesini protesto etmek
için, tabloya kırmızı sprey boyayla "KILL LIES ALL (TÜM YALANLARI ÖLDÜRÜN)" yazdı.
Tablonun yüzeyi verniklenmiş olduğu için boya kolaylıkla çıkarılabildi.[4]
İspanya dönemi [değiştir]
Daha 1968'de Franco, Guernica'nın İspanya'ya geri getirilmesini istiyordu.[5] Ancak Picasso,
İspanya halkı cumhuriyete yeniden kavuşmadan buna izin vermeyeceğini söyledi. Daha sonra
buna, "kamu özgürlüklerinin ve demokratik kurumların" yeniden oluşturulması şartını da ekledi.
Picasso 1973'te, Franco ise 1975'te öldü. Franco'nun ölümünün ardından 1978'de İspanya'da
demokratik parlamenter monarşi kuruldu ve yeni bir anayasa kabul edildi. Ancak en büyük
hazinelerinden birini kaybetmek istemeyen MoMA, parlamenter monarşinin, Picasso'nun
vasiyetinde bahsi geçen cumhuriyeti tam olarak temsil etmediğini öne sürdü. Büyük baskılarla
karşılaşan müze, 1981'de tabloyu İspanya'ya iade etmek zorunda kaldı.
1970'ler boyunca tablo hem Franco dönemi İspanyol milliyetçilerinin hem de Bask
milliyetçilerinin simgesi oldu. Resmin çeşitli bölümleri Bask solu tarafından birçok defa
kullanıldı.
Tablo yaklaşık iki düzine eskiz ve hazırlık çalışmasıyla birlikte 1992'de Prado Müzesi'nden, yine
Madrid'de bulunan Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía'ya taşındı. Bu durum İspanya'da
tepki yarattı, çünkü Picasso vasiyetinde tablonun Prado'da sergilenmesini istemişti. Ancak bu
taşıma, Prado'da yer sıkışıklığı sebebiyle 19. yüzyıl başından sonrasına ait tüm eserlerin
yakındaki bir başka binaya taşınması kararının bir sonucuydu. 20. yüzyıl eserlerinden oluşan
ulusal koleksiyonun sergilendiği Reina Sofía bunun için en uygun yerdi. Müzede, tablonun en iyi
şekilde sergilenebilmesi için özel bir galeri inşa edildi.
Tablo İspanya'yada ilk olarak, Prado'nun ek binası olan El Casón del Buen Retiro'da sergilendi.
Burada normalde 19. yüzyıl başına ait eserler sergileniyordu ancak müzede Guernica'nın
koyulabileceği kadar büyük bir duvar sadece burada vardı. Tablo kurşun geçirmez bir camın
ardında ve makineli tüfekli korumalar eşliğinde sergileniyordu. Ancak o zamandan beri tabloya
karşı hiçbir vandallık girişimi ya da güvenlik sorunu yaşanmadı. Reina Sofía'da ise tablonun
güvenlik seviyesi diğer eserlerden farklı değildir.[7]
Bask milliyetçileri, özellikle Guggenheim Müzesi Bilbao'nun açılışının ardından, tablonun Bask
ülkesine götürülmesi gerektiğini savundu.[8] Reina Sofía Müzesi'nin yetkilileri ise, çok büyük
boyutlardaki tuvalin artık taşınamayacak derecede kırılganlaştığını öne sürdüler.[9] Guggenheim
yetkililerinin de, tablonun kalıcı transferinin pek olası olmadığını düşünmelerine rağmen Bask
hükümeti, en azından Bilbao'da geçici bir sergi açılmasını desteklemektedir.[7]
Birleşmiş Milletler'de tablo [değiştir]
Tablonun goblen bir kopyası New York'taki Birleşmiş Milletler binasının bir duvarında,
Güvenlik Konseyi salonunun girişinde sergilenmektedir. Tablo buraya, savaşın dehşetinin bir
hatırlatıcısı olarak yerleştirilmiştir. Nelson Rockefeller tarafından yaptırılarak bağışlanan bu
kopya, orijinali gibi siyah beyaz değil, kahverengi tonlarındadır.
5 Şubat 2003'te Colin Powell ve John Negroponte'un basın toplantısı sırasında tablo,
görünmemesi için büyük mavi bir örtüyle örtüldü. Ertesi gün bu örtünün, şiddet dolu sahnelerin
arka planda kötü göründüğü ve konuşmacıların yüzlerin tam üzerinde atın kalçasının yer aldığı
gerekçesiyle, televizyon habercileri tarafından istendiği açıklandı. Ancak bazı diplomatlar basına
verdikleri demeçlerde, Bush hükümetinin, Powell'ın Irak'taki savaşa ilişkin açıklamalar yaparken
arkada bu resmin gözükmesini istemediğini ve BM yetkililerine bu konuda baskı yaptığını
söylediler.[10]