MEKTUP SON 49.50 KiB application/msword

114 “CHP ESKİ MİLLETVEKİLİ”
TARAFINDAN ‘SÖZDESOYKIRIM’
KONUSUNDA ALMANYA PARLAMENTOSUNA GÖNDERİLEN “MEKTUP”:
ALMAN PARLAMENTOSUNUN SAYIN ÜYELERİ,
Ermeni soykırımı iddiasıyla ilgili olarak Alman Parlamentosuna sunulan
karar tasarısı hakkında aşağıdaki hususları bilginize sunuyoruz:
Türkler ve Ermeniler yüzyıllar boyunca barış ve uyum içinde yaşamışlardır. Çok sayıda
Ermeni Osmanlı idaresinde önemli sorumluluklar üstlenmişlerdir. Bakanlık,
milletvekilliği, büyükelçilik gibi görevlerde bulunmuşlardır.
Birinci Dünya Savaşında Çar II. Nikola’nın çağrısı üzerine, yaklaşık 150,000 Ermeni
kökenli Osmanlı vatandaşı Türkiye’nin Doğu bölgelerini işgal eden Rus birliklerine
katılmıştır.
Bu Ermeniler Türk ordusunun ikmal yollarına ve depolarına, köy ve kasabalara
saldırarak kadınlar ve çocuklar da dahil olmak üzere çok sayıda Türkü öldürmüşlerdir.
1915 yılında Osmanlı Hükümeti, Doğu Cephesindeki komutanların talebi üzerine
çatışma bölgelerine yaşayan Ermenileri İmparatorluğun güvenlikli bölgelerine
nakletmeyi kararlaştırmıştır.
Bu dönemde çok sayıda Türk ve Ermeni hayatlarını kaybetmişlerdir. Türk devlet
arşivlerine göre o dönemde 519,000 Türk hayatını kaybetmiştir. Bunların çoğu Ermeni
silahlı gruplar tarafından öldürülmüştür.
Fransız gazeteci Jean Schliklin, 1922 yılında yayınladığı Angora isimli kitapta 100 Türk
köyünün yakıldığını ve bu köylerde yaşayanların Ermeniler tarafından katledildiğini
yazıyor. Ermenilerin kayıpları konusunda çeşitli tahminler var. Fransız yazar Pierre
Loti, Fransız Dışişleri Bakanına yazdığı mektupta Ermeni iddialarınının büyük ölçüde
abartmalı olduğunu belirtiyor.
Birinci Dünya Savaşında Büyük Devletlerin Propaganda teşkilatları, özellikle İngiliz
Propaganda Bakanlığı Wellington House, bu çatışmaları Ermeni katliamı olarak
yansıtmış ve Ermenilerin katliamının kurbanı olan Türklerden hiç söz etmemiştir.
Ermenistan’ın ilk Başbakanı ve Taşnak Partisinin lideri Ovannes Katzchaznouni, 1923
yılında yaptığı bir konuşmada o dönemdeki yanlışlıklardan Türkleri değil, kendi
partisini sorumlu tutmuştur.
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun 9 Aralık 1948 tarihinde kabul ettiği Soykırım
Suçu’nun Önlenmesi ve Cezalandırılması Sözleşmesi, soykırımın tarifini yapmakta ve
soykırımla suçlanan kişilerin o suçun işlendiği ülkenin yetkili mahkemesinde veya akit
tarafların yetkisini kabul ettikleri bir
uluslararası
ceza mahkemesinde
yargılanabileceğini belirtmektedir.
Bu nedenle Ermeni iddiaları, bu konuda karar vermeğe yetkili olmayan Parlamentolar
tarafından haklı bulunamaz.
İngiltere Dışişleri Bakanlığında Devlet Sekreteri olan Barones Meta Ramsay of
Cartvale, 19 Nisan 1999’da Lortlar Kamarasında yaptığı bir konuşmada şunları
söylemiştir: “…Osmanlı İmparatorluğu’nun o devirde kendi denetiminde olan
Ermenilerin ortadan kaldırılması için karar verdiği yolunda tartışmasız kabul
edilebilecek delillerin bulunmaması nedeniyle İngiliz Hükümeti 1915-1916 olaylarını bir
soykırım olarak kabul etmemektedir.”
Aralarında Bernard Lewis, Justin McCarthy, Stanford Show ve Dankwart Rustow’un da
bulunduğu 69 Amerikalı bilim adamı, 19 Mayıs 1985’de New York Times ve Washington
Post’ta yayınladıkları bir bildiride şu görüşleri, savunmuşlardır: “…Tarihçilerin
saldırganlar ve masumlar arasındaki sorumluluğu kesin olarak saptayabilmelerinden
ve Doğu Anadolu’daki halk içinde çok sayıda Hıristiyan ve Müslümanın ölümüne veya
yer değiştirmelerine yol açan nedenleri belirlemelerinden önce ortaya çıkartılması
gereken daha çok şey vardır.”
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, 17 Aralık 2013 tarihinde aldığı bir kararda
İsviçre’yi,Türkiye İşçi Partisi Başkanı Doğu Perinçek’in Ermeni Halkına karşı soykırım
yapıldığını halkın içinde inkar ettiği gerekçesiyle mahkum etmek suretiyle konuşma
özgürlüğünü ihlal etmiş olduğunu hükme bağlamıştır. Mahkeme tarihi açıdan mutlak
biçimde belirlenmeyen meselelerde, özellikle soykırımın çok özel ve yüksek düzeyde
kanıt gerektiren dar biçimde kanıtlanmış bir hukuki kavram olması nedeniyle
oybirliğinin sağlanmasının güç olduğuna hükmetmiştir. Mahkemenin üst kurulu da 15
Ekim 2015 tarihinde bu kararın özünü benimsemiştir.
Fransız Yüksek Mahkemesi de 8 Ocak 2016 tarihinde aldığı bir kararla Paralentoların
soykırım iddialarıyla ilgili hüküm vermeye yetkili olmadıklarını belirtmiştir.
Ermeni soykırım iddiaları, öyle anlaşılıyor ki, Birinci Dünya Savaşında Türklere karşı
yaptıkları katliamın ve 1970’li ve 80’li yıllarda Ermeni Terör Örgütü ASALA’nın Türk
diplomatlarını öldürmelerinin üzerini örtmeyi amaçlamaktadır. 1993 yılından beri
Yukarı Karabağ’la beraber Azerbaycan topraklarının %20’sini işgal eden ve 1 milyon
Azeri’yi göçe zorlayan, 25-26 Şubat 1992 tarihinde de Hocali’ye saldırarak aralarında
kadın ve çocukların da bulunduğu 613 kişiyi katleden Ermeniler, 1915 olaylarıyla ilgili
iddialarını sürekli olarak tekrarlayarak bu trajik olayları gözlerden saklamak
istemektedirler.
Tarihi olaylar bugünün amaçları için kullanılmamalı ve Türkiye Büyük Millet
Meclisinin 13 Nisan 2005 tarihinde ingiltere Parlamentosuna gönderdiği
mektupta belirttiği gibi, tarih tarihçilere bırakılmalıdır.
Yukarıda belirtilen olayların ve hukuki delillerin ışığında, Alman
Parlamentosunun
1915
olayları
hakkında
Avrupa
İnsan
Hakları
Mahkemesiyle Fransız Yüksek Mahkemesinin kararlarını gözardı edecek bir
hüküm vermekten kaçınmasını bekliyoruz. Böyle bir karar Türk-Alman
ilişkilerine de ciddi zarar verecek ve Türk halkının milli duygularını
incitecektir.
İMZALAYAN 114 “CHP ESKİ MİLLETVEKİLİ” LİSTESİ: (27/05/2016)
1.- AKALIN, Hakkı;
3.- AKDEMİR, Vezir;
5.-AKSU,Yüksel;
7.- ALPAGO, Önay;
9.- ARASLI, Oya;
11.- ARIKAN, Mehmet Ali;
13.- ARTANTAŞ, Yücel;
15.- AŞIK, Gani;
17.- AYHAN, İsa;
19.- AYVAZOĞLU, Ferudun;
21.- BARATALI, Bülent;
2.- AKBULUT, Orhan;
4.- AKINCI, Zekeriya;
6.- AKYÜZ, Halil;
8.- ANADOL, Kemal
10.- ARAT, Necla;
12.- ARSLAN, Ali;
14.- ARZ, Şevket ;
16.- AYDOĞAN, Ergün;
18.- AYHAN, Selçuk;
20.- BALOĞLU, Feridun;
22.- BATUM,Süheyl;
23.- BİRGİT, Orhan;
25.- BOZTAŞ, Mehmet;
27.- CANALİOĞLU, Volkan;
29.- COŞKUN, Alev;
31.- COŞKUNOĞLU, Osman;
33.- ÇAKIR, Rasim;
35.- ÇEVİKÇE, Erol;
37.- DİREN, Orhan Ziya;
39.- ELEKDAĞ, Şükrü;
41.- EKŞİ, Oktay;
43.- ERASLAN, Orhan;
45.- ERGİN, Gürol;
47.- EROĞLU, Zeki;
49.- GOK, İsa;
51.- GÜMÜŞ, Hasan Ahmet;
53.- GÜNER, Rahmi ;
55.- GÜRKAN, Uluç;
57.- İLERİ, Abdullah Emre;
59.- KARADEMİR, Erdal;
61.- KESEBİR, Erdal;
63.- KETENCİ, Ahmet Güryüz;
65.- KÜÇÜK, Ahmet;
67.- KORKMAZ, Esfender;
69.- KUMKUMOĞLU, Ali Kemal;
71.- KÜÇÜKAŞIK, Mehmet;
73.- MENGÜ, Şahin;
75.- OKUDUCU, Güldal;
77.- ÖCAL, Selahattin;
79.- ÖYMEN, Onur;
81.- ÖZER, Abdullah;
83.- ÖZKAN, Ufuk;
85.- PAZARCI, Hüseyin;
87.- SAĞ, Kemal;
89.- SELVİ, Cevdet;
91.- SEYHAN, Tacidar;
93.- SUİÇMEZ, Ertöz Vahit;
95.-ŞİMŞEK,Yahya;
97.- ŞAHİN, Feramus;
99.- TAN, Ahmet;
101.- TOPRAK, Muharrem;
103.- TÜZÜN, Metin;
105.- ÜNSAL, Engin;
107.- ÜSTÜN, Fahrettin;
109.- YAZAR, Abdülaziz;
111.- YILMAZ, Dilek Akagün;
113.- YÜCESAN, Vedat ;
24.- BODUR, Ali Rıza;
26.- BULUT, Ersoy;
28.- CEBE, Necati;
30.- COSKUNER, Mevlut;
32.- ÇAĞLAYAN, Suat;
34.- ÇEKMEZ, Vahit;
36.- DEMİREL,Kemal
38.- DURGUN, Gökhan;
40.- EKMEKÇİOĞLU,Hüseyin;
42.- EMEK, Atilla;
44.- ERCENK, Tuncay;
46.- ERSİN, Ahmet
48.- ERTEN, Abdürrezak;
50.- GÜLER, Birgül Ayman;
52.- GÜN, Salih;
54.- GÜNGÖR, Erol;
56.- HACALOĞLU, Algan;
58.- KAHYAOĞLU, Murat;
60.- KAYA, Yılmaz;
62.- KESKİN, Adnan;
64.- KILIÇ, Muharrem;
66.- KÜÇÜKAŞIK, Mehmet;
68.- KORUTÜRK, Osman;
70.- KURTULMUŞOĞLU, Muzaffer;
72.- LOĞOĞLU, Faruk;
74.- MUMCU, Güldal;
76.- ORAL, Haşim;
78.- ÖĞÜT, Ensar;
80.- ÖZAY, İsmail
82.- ÖZKAN, Ramazan Kerim;
84.- ÖZYÜREK, Mustafa;
86.- PARLAKYİĞİT, Mehmet;
88.- SARIBEKİR, Sıdıka;
90.- SERTER, Nur ;
92.- SONBAY, Behiç;
94.- SÖNMEZ, Murat;
96.- SÜR, Orhan;
98.- ŞİMŞEK, Berhan;
100.- TANLA, Bülent ;
102.- TOPUZ, Fevzi ;
104.- TÜTÜNCÜ, Enis;
106.- ÜNSAL, Hüseyin;
108.- YAKA, Cumhur;
110.- YILDIZ, Sacit;
112.- YILMAZKAYA, Ahmet;
114.- ZENGİN, Şefik;