KANSERDE OZON TEDAVİSİ

KANSERDE OZON TEDAVİSİ
Dr.Murat DİNÇER
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
•Ozon Oksijenin üç atomdan oluşan alternatif
versiyonudur. (O3 )
•Doğada Atmosferin üst tabakalarında bulunarak
canlıların Ultra Viyole (UV) ışınlarından korunmasını
sağlamaktadır.
•Yaygın olarak içme sularının dezenfeksiyonunda
kullanılmaktadır. Renksiz kokusuz bir dezenfeksiyon
sağlamaktadır.
TARİHÇE
•Tıbbi amaçla kullanımı 1800’lü yıllar .
• İlk medikal amaçlı kullanımı 1920 yılında grip tedavisi
için başlatılmış ve başarısız bulunmuştur.
• 1919 yılında A.B.D deDr. William Koch glioksidilin adlı
bir oksijen bileşiği bulduğunu ve kanser tedavisinde
etkin olduğunu öne sürmüştür.
FDA (Amerikan ilaç ve Gıda Dairesi )tarafından etkin
olmadığı saptanmış ve Kullanımı yasaklanmış.
1931 Yılında Dr.Otto warburg kanser hücrelerinin
solunum hızının normal hücrelerden daha düşük olduğunu
keşfetti
•Tıbbi amaçlı kullanılan ozon karışımı % 5 Ozon
% 95 Oksijen karışımından oluşmaktadır
•Temel olarak bu yaklaşım solunan oksijen
içeriğinin arttırılması ya da hiperbarik oksijen
tedavisinden farklıdır
•Bir oksijen tüpü ve buna bağlı ozon cihazı
vasıtasıyla canlılara uygulanmaktadır.
Uygulanma Yöntemleri
Torbalama: Hastanın el ve ayakları
nemlendirilerek bir torba içine sokulur ciltten
emilimi beklenir.
Adaleden kan verme: damardan alınan kanın ozon
karışımı ile muamele edilip kas içerisine
verilmesi esasına dayanır.
Damardan kan verme: venöz yoldan 50-100 ml
kan alınıp ozonla muamele edildikten sonra
vücuda geri verilir.
Anal yoldan uygulama : Makattan tüp yada
torba yoluyla lavman şeklinde uygulanması
esasına dayanır.
Kanıtları Nelerdir ?
•Bilimsel kanıtlar vücuttaki oksijen düzeyinin
arttırılmasının kanser hücre yıkılımını arttırdığını
desteklememektedir.
•Oksijen tedavisinin radyoterapiye eklenmesinin yararı
araştırılmış, çoğunluk çalışma etkili bulunmamıştır.
•Ozon tedavisinin etkili olduğunu savunan hayvan
deneyleri insanda gösterilememiş olup çelişkili veriler
içermektedir.
Yan etkileri nelerdir ?
•Literatürde oksijen salınımı gerçekleştiren
maddelerin direkt insan vücuduna verilmesi
sonucu gelişen ölüm vakarı bildirilmiştir.
•Teratojenik etkileşime ait hayvan deneyleri
mevcuttur.
•Hepatit ve kanla bulaşan hastalıklar açısından
da risk teşkil etmektedir.
HAYAT İÇİN BİLİMİN İZİNDE