M. Meclisi B : 48 duğu faaliyet alanlarına akmak ve düşük

M. Meclisi
B : 48
duğu faaliyet alanlarına akmak ve düşük ma­
liyetle istihsal yaparak pahalı satmak, bol ve
rahat kazanmak ister. Bu her kapitalist sistem­
de haktır, öyle ise, fiyat düşmesini ya da istik­
rarını, anaamacı kâr olan özel teşebbüsten bek­
lemek hayaldir. Bu durum, fiyat istikrarını istiyen Devletle özel teşebbüsü kendiliğinden
karşıkarşıya getirecektir. Ancak, karcıdan yana
olmıyan sosyal Devlet, üretimi artırmak sure­
tiyle fiyatları hem üreticinin hem de tüketicinin
yararına düşük tutabilir, üretim artınca, satıcı
fazla sürüm yaparak eskisinden çok kazanacak,
alıcı da elindeki para ile daha çok mal alabile­
cektir. Bu da dış ticareti toplum yararına dü­
zenlemek, Devlet eliyle tam istihdamı sağla­
mak, işgücünü, toprak ve makinaları ve bütün
diğer kaynakları plânlı şekilde yöneterek istih­
lâk mallarım artırmakla ve her alanda koopera­
tifleşmekle olur.
Kıymetli arkadaşlarım, Türkiye imkânları
olan bir ülkedir, fakat karar organı A. P. ikti­
darının politik bünyesi ve sakat felsefesi değiş­
medikçe Türkiye'de yalnız yeni zenginler tü­
rer. Ne tam istihdam sağlanır, ne de büyük
sanayi kurulur. Hele Devlet müdahalesi özel
teşebbüs yararına işlemekte devam ederse ge­
lişme değil, gerileme alın yazımız olarak kala­
caktır.
Karma ekonomiyi uygulıyan iktisaden iler­
lemiş ülkelerde, özel teşebbüse öncelik tanımak
ya da tanımamak tartışılabilir, fakat az geliş­
miş bir ülkede durgunluktan kurtulmak star­
ta geçmek için, bir kapitalist kafasiyle dahi sos­
yal sabit sermayenin ve ağır sanayiin özel te­
şebbüs eliyle kurulması düşünülemez.
Sayın üyeler, vaktin darlığı dolayısiyle kre­
di dağılımında, tarım ve sanai kredilerinin ticari
kredilere nazaran düşüklüğüne; bizim bildiği­
miz adiyle tefecilik, resmî adiyle «örgütlenme­
miş sermaye piyasası» nm soygun düzenine dik­
katinizi çekmekle yetinerek dış ticaret konusu­
na geçeceğim.
1963 yılında 13 milyon 100 bin dolarlık bir
azalma dışında ihracatımız Birinci Beş Yıllık
Plân hedeflerini aşmıştır.
Bu durumdan memnuniyet duymakla bera­
ber fazla iyimserliğe kapılmamalıyız. Plân tah­
minlerinin noksan hesaplanması, hava şartları­
nın iyi gitmesi bu sonucu vermiştir. Yapısal
— 46
22 . 2 . 1968
0:2
değişmeyle ilgili değildir. 1966 yılı ihracatının
bileşimini gösteren tablo incelenince görüle­
cektir ki, 45 milyonluk fark, 334 milyon dolar­
lık tahmine karşılık, 379 milyon dolarlık tarım
ürünü ihracı sağlamıştır.
1967 nin ilk on ayındaki ithalâtta, bir yıl
öncesinin aynı aylarına nazaran 25 milyon 900
bin dolarlık bir gerileme vardır. Oysa, 1966
yılında da program gerçekleştirilememiştir.
Sayın milletvekilleri, bütün dünyada dış
ticaret hacmi 1953 yılında 100 kabul edilirse 10
yıl sonra yüzde 90 artmıştır. Bu artış sanayi
memleketlerinde yüzde 98, komünist blokta yüz­
de 134, geri kalmış ülkelerde yüzde 53, bizde
isa sadece yazda 14 tür.
ihracattan adam başına düşen dolar mikta­
rına geline?; Bulgaristan'da 1953 te 28 dolar
iken 1963 te 103, Irak'ta 88 dolar iken 113, İran­
da 20 dolar iken 42, Suriye'de 29 dolar iken 36
dolara yükseldiği halde, Türkiye'de 17 dolar iken
12 dolara düşmüştür.
Evet, iste biz bu sonucu doğuran bozuk düs^ni değiştirmek istiyoruz. (C. H. P. sıralarından
«bravo» sesleri, alkışlar)
Bu tersine gidişi gördüğümüz, için, Torarak
reformu dedik, Millî Petrol dedik, Ortanın Solu­
na geçtik. Tefecilerle, aracılarla, tutucularla
savaşıyoruz, Sizinle karşıkarşıya geliyoruz. Ba­
balım siz ne zaman insafa, ne zaman doğruya ge­
leceksiniz... (C, H. P. sıralarından «bravo ses­
leri)
ENVER KAPLAN (Maraş) — Biz doğru
yoldayız.
KÂMİL KIRIKOĞLU (Devamla) — Belli;
17 dolardan 12 dolara düşürdüğünüz için belli.
BAŞKAN — Karşılıklı konuşmıyalım efen­
dim, buna da fırsat vermiyelim.
KÂMİL KIRIKOĞLU (Devamla) — Bu nok- ,
tayı bitirirken, bir noktaya daha ' dokunmama
müsaadenizi istiyeceğim.
Batı dünyasının sanayi ülkeleri bize klâsik
iktisadın mukayeseli üstünlük teorisine uyma­
mızı, yani sanayileşme yerine ziraate önem ver­
memizi sağlık verirler. Bu, kendilerine el açar
durumda sürüp gitmemizi istemenin bilimsel
kılığa sokulmuş düzenbazlık örneğidir. Oysa
bizim sanayileşmekten başka çıkar yolumuz
yoktur.
Sayın üyeler, son olarak yabancı sermaye­
den söz edeceğiz. Gelişmiş, ülkeler, biriken ser-