konsey direktifi 2004/113/ec

KONSEY DİREKTİFİ 2004/113/EC
13 Aralık 2004
Mal Ve Hizmetlere Erişimde Kadınlar Ve Erkeklere Eşit Muamele
Edilmesi Prensibinin Uygulanması
AVRUPA BİRLİĞİ KONSEYİ,
Avrupa Topluluğunu kuran Anlaşma ve özellikle Madde 13(1) ile ilgili olarak,
Komisyondan gelen öneri ile ilgili olarak,
Avrupa Parlamentosu Görüşü ile ilgili olarak,
Avrupa Ekonomik ve Sosyal Komitesi Görüşüne ilişkin olarak,
Bölgeler Komitesi görüşü ile ilgili olarak,
(1)
Avrupa Birliği Anlaşması 6. Maddeye göre, Birlik özgürlük, demokrasi, insan
haklarına ve temel özgürlüklere ve hukukun üstünlüğüne saygı, Üye Devletlerin
ortak prensipleri üzerine kurulmuş ve İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin
Korunması için Avrupa Sözleşmesi tarafından teminat altına alınan temel
haklara saygı gösterir ve bunların Üye Devletlerin Toplum hukukunun genel
prensipleri olarak anayasal geleneklerin sonucu olarak saygı gösterir.
(2)
Kanun önünde eşitlik hakkı ve herkesin ayrımcılığa karşı korunması bütün Üye
Devletlerin imzalamış olduğu İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi, Birleşmiş
Milletler Kadınlara Karşı her tür Ayrımcılığın Ortadan Kaldırılması Sözleşmesi,
Her Tür Irk Ayrımcılığının Ortadan Kaldırılması Uluslar arası Sözleşmesi,
Birleşmiş Milletler Yurttaşlık ve Siyasal Haklar ve Ekonomik, Sosyal ve
Kültürel Haklar Anlaşmaları ve Avrupa İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin
Korunması Sözleşmesi tarafından tanınan bir evrensel hakkı oluşturur.
(3)
Ayrımcılığı yasaklarken, özel ve aile hayatını korumak ve bu kapsamda
yürütülen işlemler ve din özgürlüğü dahil diğer temel hak ve özgürlüklere saygı
göstermek önemlidir.
(4)
Kadın ve erkek eşitliği Avrupa Birliğinin temel bir prensibidir. Avrupa Birliği
Temel Haklar Belgesi 21 ve 23. Maddeleri her türlü cinsiyete dayalı ayrımcılığı
yasaklar ve kadın erkek eşitliğinin her alanda sağlanmasını ister.
(5)
Avrupa Topluluğunu kuran Anlaşmanın 2. Maddesi bu eşitliğin teşvikinin
Topluluğun temel görevlerinden biri olmasını sağlar. Benzer şekilde
Anlaşmanın 3(2). Maddesi Topluluğun eşitsizlikleri ortadan kaldırmayı
amaçlaması ve bütün aktivitelerinde kadın erkek eşitliğini teşvik etmesini ister.
(6)
Komisyon iş hayatı dışında cinsiyet ayrımı konusunda Sosyal Politika Gündemi
Bildiriminde bir direktif önerme niyetini açıklamıştır. Böyle bir teklif bütün
Topluluk politikalarını kapsayan ve bu politikaları ayarlayarak ve toplumda
kadın ve erkeklerin durumunu iyileştirmek için pratik tedbirler uygulayarak
kadın ve erkek eşitliğini teşvik etmeyi amaçlayan Topluluğun cinsiyet eşitliği
stratejisine ilişkin bir Program tesis eden 20 Aralık 2000 tarihli Konsey Kararı
2001/51/EC ile tamamen uyumludur.
(7)
Avrupa Konseyi Nis’deki 7 ve 9 Aralık 2000 toplantısında istihdam ve mesleki
yaşam dışındaki alanlarda cinsiyet eşitliğini teşvik konusunda bir direktif için
bir teklifi kabul ederek Komisyona eşitliğe ilişkin hakları güçlendirmek
çağrısında bulunmuştur.
(8)
Topluluk iş hayatında cinsiyet ayrımcılığı ile mücadele etme ve önleme için bir
çok yasal enstrümanı kabul etmiştir. Bu enstrümanlar ayrımcılığa karşı
mücadelede yasanın değerini göstermiştir.
(9)
Taciz ve cinsel taciz dahil cinsiyete dayalı ayrımcılık, iş hayatı dışındaki alanda
da olabilir. Bu tür ayrımcılık kadın ve erkeklerin ekonomik ve sosyal hayata
tam ve başarılı olarak entegre olması için bir engel teşkil ederek aynı biçimde
zarar verici olabilir.
(10)
Sorunlar özellikle mal ve Hizmetler erişim alanında açıktır. Bu nedenle
cinsiyete dayalı ayrımcılık bu alanda önlenmeli ve ortadan kaldırılmalıdır. Irk
ve etnik köken ayrımı yapılmaksızın kişilere eşit muamele prensibini uygulayan
29 Haziran 2000 tarihli Konsey Direktifi 2000/43/EC durumunda olduğu gibi
bu hedefe Topluluk hukuku ile daha iyi erişilebilir.
(11)
Bu yasalar mal ve hizmetlere erişimde cinsiyete dayalı ayrımcılığı
yasaklamalıdır. Mallar Avrupa Topluluğunu kuran Anlaşmanın malların serbest
dolaşımına ilişkin maddelerinde anlamda olduğu şekilde alınmalıdır. Hizmetler
Anlaşmanın 50. Maddesindeki şekilde alınmalıdır.
(12)
Cinsiyete dayalı ayrımcılığı önlemek için bu Direktif gerek direkt gerekse
dolaylı ayrımcılık için uygulanmalıdır. Direkt ayrımcılık bir kişi cinsiyeti
nedeniyle diğer bir kişiye kıyaslanabilir bir durumda daha az istenilir bir
muamele gördüğünde olur. Buna göre örneğin sağlık hizmetlerinde kadın ve
erkeklerin farklılığı fiziki farklılıklarından kaynaklanıyorsa bu kıyaslanabilir bir
durum olmadığından ayrımcılık içermez.
(13)
Ayrımcılığın yasaklanması kamuya sunulan ve özel ve aile hayatının dışında
sunulan mal ve hizmetleri sağlayan kişiler ve bu kapsamda yürütülen işlemlere
uygulanmalıdır. Medya veya reklam veya kamu ve özel eğitime
uygulanmamalıdır.
(14)
Bütün bireyler herhangi bir işlem için anlaşma yapacağı partnerini seçme
özgürlüğü dahil anlaşma özgürlüğünden yararlanmalıdırlar. Mal ve hizmetler
sağlayan bir bireyin kontrat yaptığı partnerini seçiminde birçok sübjektif nedeni
olabilir. Partner seçimi cinsiyete dayalı olmadığı sürece, bu Direktif bireyin
partnerini seçme özgürlüğüne önyargılı olmamalıdır.
(15)
İstihdam ve meslek konularında kadın ve erkeklere eşit muamele prensibinin
uygulanması için birçok mevcut yasal enstrüman vardır. Bu nedenle bu Direktif
bu alana uygulanmamalıdır. Aynı mantık mevcut yasal enstrümanların olduğu
kendi işvereni olmak konuları için de geçerlidir. Direktif sadece özel, gönüllü
ve istihdam ilişkilerinden ayrı sigorta ve emeklilik için uygulanmalıdır.
(16)
Muamele farklılıkları sadece meşru bir amaç ile haklı kılınırlarsa kabul
edilebilir. Meşru bir amaç örneğin cinsiyete ilişkin şiddet kurbanlarını korumak
(tek-cinsiyetli barınakların kurulması gibi vakalarda), mahremiyet ve nezaket
nedenleri (bir kişinin evinin bir bölümünde kalmasını temin gibi vakalarda),
cinsiyet eşitliği veya kadın ve erkeklerin çıkarlarının teşviki (örneğin tekcinsiyet gönüllü kuruluşlar), dernekleşme özgürlüğü (tek cinsiyet özel kulüplere
üyelik durumlarında), ve spor faaliyetleri organizasyonu (örneğin tek-cinsiyet
spor faaliyetleri) olabilir. Ancak Avrupa Topluluğunun Adalet Mahkemesi
kararlarından çıkarılmış kriterlerle uyumlu herhangi bir sınırlama uygun ve
gerekli olmalıdır.
(17)
Mal ve hizmetlere erişimde eşit muamele prensibi bir cinsiyetin lehine daha
fazla sağlanmadığı sürece olanakların her zaman kadınlar ve erkeklere
paylaşılarak sağlanmasını gerektirmez.
(18)
Sigorta ve diğer ilgili mali hizmetler temininde cinsiyetle ilgili actuarial
faktörlerin kullanımı yaygındır. Kadınlar ve erkekler arasında eşit muamelenin
sağlanması için cinsiyetin bir actuarial faktör olarak kullanımı bireylerin prim
ve yardımlarında farklılıklara yol açmamalıdır. Pazarın ani bir tekrar
ayarlanmasından kaçınmak için bu kuralın uygulaması sadece bu Direktifin yer
değiştirme (transposition) tarihinden sonra yapılan yeni kontratlara
uygulanmalıdır.
(19)
Belirli risk kategorileri cinsiyetler arasında değişebilir. Bazı vakalarda,
sigortalanan risklerin değerlendirilmesinde cinsiyet belirleyici faktörlerden biri
olabilir ancak tek faktör olmaz. Bu tür riskleri sigortalayan kontratlar için Üye
Devletler hesapların dayandığı takdir ve istatistiksel verilerin güvenilir, düzenli
güncelleştirilmiş ve kamuya açık olmasını sağlayabildikleri sürece uniseks
primler ve yararlar kuralında muafiyetlere izin verebilirler. Muafiyetlere sadece
ulusal hukuk uniseks kuralını henüz uygulamadı ise müsaade edilir. Bu
Direktifin yer değiştirmesinden (transposition) beş yıl sonra Üye Devletler, en
son sigorta takdiri ve istatistiksel veri ve bu Direktifin yer değiştirmesinden üç
yıl sonra Komisyonun vereceği bir raporu dikkate alarak bu muafiyetlerin
geçerli nedenlerini tekrara gözden geçirmelidir.
(20)
Kadınlara hamilelik ve doğum nedenleriyle daha az avantajlı bir muamele
yapılması cinsiyete dayalı bir direkt ayrımcılık çeşidi olarak görülmelidir ve bu
nedenle sigorta ve ilgili mali hizmetlerde yasaklanmalıdır. Hamilelik ve doğum
risklerine ilişkin maliyetler tek cinsiyetin üyelerine bırakılmamalıdır.
(21)
Cinsiyete dayalı ayrımcılığa maruz kalan kişiler gerekli yasal koruma araçlarına
sahip olmalıdırlar. Daha etkin seviyede bir koruma sağlamak için dernekler,
kuruluşlar ve diğer yasal birimler, Üye Devletlerin belirlediği gibi, herhangi bir
kurbanın adına veya destekleyerek, mahkemeler önünde temsil ve savunmaya
ilişkin sürecin ulusal kurallarına önyargılı olmadan, takibata dahil edilmesi için
güçlendirilmelidirler.
(22)
İlk bakışta ayrımcılık vakası olduğunda ve eşit muamele prensibinin etkin
uygulanması için, kanıt zorunluluğu kuralı kabul edilmelidir. Ayrımcılık kanıtı
getirildiğinde kanıt zorunluluğu savunmaya geri dönmelidir.
(23)
Eşit muamele prensibinin etkin uygulanması mağduriyete karşı gerekli adli
korumayı gerektirir.
(24)
Eşit muamele prensibini teşvik görüşüyle, Üye Devletler ulusal hukuk ve
uygulama ile uyumlu olarak, mal ve hizmetler arzına erişim alanında cinsiyete
dayalı ayrımcılığa karşı mücadeleye katkıda bulunma konusunda meşru ilgisi
olan ilgili taraflarla diyalogu teşvik etmelidirler.
(25)
Cinsiyete dayalı ayrımcılığa karşı koruma her Üye Devlette sorunları analiz
etme, muhtemel çözümleri inceleme ve kurbanlara somut yardım sağlama
niteliklerine haiz bir organ veya organların mevcudiyeti ile güçlendirilmelidir.
Organ veya organlar insan haklarını savunma veya bireylerin haklarını koruma,
veya eşit muamele prensibini uygulamak için ulusal düzeyde sorumlu
kurumlarla aynı olabilir.
(26)
Bu Direktif asgari gereksinimleri ifade eder ve böylece Üye Devletlere daha
olumlu koşulları takdim veya sağlama seçeneği verir. Bu Direktifin uygulaması
halen her Üye Devlette halen geçerli olan duruma ilişkin herhangi bir
gerilemeyi haklı çıkarmaya hizmet etmemelidir.
(27)
Üye Devletler, bu Direktif zorunluluklarının delinmesi durumlarında etkin,
orantılı ve caydırıcı cezalar sağlamalıdır.
(28)
Bütün Üye Devletlerde ayrımcılığa karşı ortak yüksek düzeyde koruma
sağlamak gibi bu Direktif hedeflerine Üye Devletlerce yeterince
ulaşamadıklarından, eylemin derece ve etkileri nedeniyle bunun Topluluk
düzeyinde başarılması daha iyi olacaktır. Topluluk Anlaşmanın 5. Maddesinde
belirtilen yardımcılık prensibine uygun olarak tedbirler kabul edebilir. Bu
maddede belirtilen oransallık prensibine uygun olarak, bu Direktif bu hedeflere
ulaşmak için gerekenin ötesine geçmez.
(29)
Daha iyi yasa yapmak konusundaki kurumlar arası anlaşmanın 34. paragrafına
uygun olarak, Üye Devletler kendileri için ve Topluluğun çıkarı için, Direktif
ile transpozisyon tedbirlerinin arasındaki ilişkiyi mümkün olduğunca gösterecek
kendi tablolarını yapmaya ve bunu halka açıklamaya teşvik edilmişlerdir.
BU DİREKTİFİ KABUL ETMİŞTİR:
BÖLÜM 1
GENEL ŞARTLAR
Madde 1
Amaç
Bu Direktifin amacı mal ve hizmetler arzına erişimde cinsiyete dayalı ayrımcılıkla
mücadele etmek için, kadınlar ve erkekler arasında eşit muamele prensibini Üye
Devletlerde uygulamaya koymak görüşüyle, bir çerçeve ortaya koymaktır.
Madde 2
Tanımlar
Bu Direktifin amacı için aşağıdaki tanımlar geçerlidir:
(a) direkt ayrımcılık: bir kişi diğerine kıyasla cinsiyetinden dolayı benzer bir
durumdakine göre daha az olumlu muamele görmüşse;
(b) dolaylı ayrımcılık: açıkça nötr koşul, kriter veya uygulama bir cinsiyete dahil
kişileri diğer cinsiyete dahil kişilere göre, o koşul, kriter veya uygulamanın meşru
bir amaçla objektif olarak mazur göstermesi ve o amaca ulaşım araçlarının uygun
ve gerekli olması dışında, belirli bir dezavantaj sağlıyorsa
(c) taciz: bir kişinin cinsiyetine ilişkin istenmeyen bir davranış kişinin onurunu kırıcı
ve korkutucu, düşmanca, aşağılayıcı, utandırıcı veya incitici çevre yaratma amacı
ve etkisi ile olursa;
(d) cinsel taciz: bir kişinin onurunu kırma amaç ve etkisi ile, özellikle korkutucu,
düşmanca, aşağılayıcı, utandırıcı veya incitici bir çevre yarattığında, herhangi bir
tür istenmeyen fiziki, sözel, sözel olmayan veya fiziksel cinsellikle ilgili bir
davranış olduğunda.
Madde 3
Kapsam
1. Topluluğa ihsan edilen yetkilerin sınırları dahilinde, bu direktif, kamu ve özel
sektör ile kamusal organlar dahil, halk için üretilen ve özel ve aile hayatının alanı
dışında arz edilen mal ve hizmetleri sağlayan bütün şahıslara ve bu kapsamda
yapılan işlemlere uygulanacaktır.
2. Bu direktif, kişinin sözleşme partneri seçme özgürlüğüne, bu seçim partnerin
cinsiyetine dayalı olarak yapılmadığı sürece, zarar vermez.
3. Bu direktif, medya ve reklamların içeriği ile eğitime uygulanmayacaktır.
4. Bu direktif, istihdam ve işle ilgili konulara uygulanmayacaktır. Bu direktif, serbest
çalışma ile ilgili hususlara, bu hususlar Topluluğun diğer yasal düzenlemelerinde
yer aldığı ölçüde, uygulanmayacaktır.
Madde 4
Eşit Muamele Prensibi
1. Bu direktifte yer alan amaçlar için, kadınlarla erkekler arasında eşit muamele
prensibi aşağıdaki anlama gelecektir
(a) Kadınlara hamilelik ve doğum nedenlerine bağlı olarak daha az lehte muamele
yapılması dahil, cinsiyete dayalı hiçbir doğrudan ayrımcılık yapılmayacaktır.
(b) Cinsiyete dayalı hiçbir dolaylı ayrımcılık yapılmayacaktır.
2. Bu direktif, hamilelik ve annelikle ilgili olarak kadınların korunmasını düzenleyen
daha uygun hükümlere zarar vermeyecektir.
3. Taciz ve cinsel taciz, bu direktif kapsamında, cinsiyete dayalı ayrımcılık olarak
kabul edilir ve bu nedenle yasaktır. Bir kimsenin böyle bir davranışı reddetmesi ya
da kabul etmesi, o kişiyi etkileyecek bir kararda temel olarak alınamaz.
4. Cinsiyete dayalı doğrudan ya da dolaylı ayrımcılık yapılması konusunda talimat
verilmesi, bu direktif kapsamında ayrımcılık kabul edilecektir.
5. Mal ve hizmetlerin münhasıran ya da esas olarak bir cinsin mensuplarına
verilmesi yasal ve meşru bir amaç nedeniyle haklılık taşıyorsa ve bu amaca
ulaşmak için kullanılan yöntemler uygun ve gerekli ise, bu direktif bu tür
muamele farklılıklarına engel teşkil etmeyecektir.
Madde 5
Sigorta Riskleri ve primleri
1. Üye devletler, en geç 21 Aralık 2007 tarihinden sonra yapılan bütün yeni
sözleşmelerde, sigorta ve bununla bağlantılı mali hizmetlerde prim ve faydaların
hesaplanmasında cinsiyetin bir faktör olarak kullanılmasının kişilerin prim ve
sağladıkları faydalarda bir farka yol açmamasını sağlayacaklardır.
2. 1. paragrafta yer alan hükme rağmen, üye devletler, 21 Aralık 2007 tarihinden
önce, ilgili ve tam olarak doğru istatistiksel verilere dayanılarak cinsiyetin riskin
hesaplanmasında belirleyici faktör olduğu hallerde kişilerin prim ve faydaları
arasında orantılı farklılıklara izin verebilirler. İlgili üye devletler bu konuda
Komisyonu bilgilendirecekler ve cinsiyetin belirleyici bir faktör olarak
kullanılması ile ilgili tam ve eksiksiz verilerin toplanmasını, yayımlanmasını ve
düzenli olarak güncelleştirilmesini sağlayacaklardır. Bu üye devletler, 16.
maddede bahsi geçen Komisyon Raporunu dikkate alarak, verdikleri kararı 21
3. Aralık 2007 tarihinden 5 yıl sonra gözden geçirecekler ve bu gözden geçirmenin
sonuçlarını Komisyona göndereceklerdir.
4. Hamilelik ve annelikle ilgili maliyetler, hiçbir şekilde bireylerin prim ve
sağladıkları faydalarda farklılıklara yol açmayacaktır.
Üye devletler, bu paragrafa uyum için almaları gerekli tedbirlerin uygulanmasını en
geç 21 Aralık 2007 tarihinden iki yıl sonraya kadar erteleyebilirler. Bu halde, derhal
Komisyona haber vereceklerdir.
Madde 6
Pozitif Eylem
Kadınlarla erkekler arasında uygulamada tam eşitliği sağlamak amacıyla, eşit muamele
prensibi,üye devletlerin, cinsiyete bağlı dezavantajları telafi etmek için ya da önlemek
için spesifik tedbirler almalarını ya da aldıkları bu tedbirleri devam ettirmelerini
önlemeyecektir.
Madde 7
En az şartlar
1. Üye devletler, kadınlarla erkekler arasında eşit muamele prensibinin korunması
için bu direktifte yer alanlardan daha uygun nitelikte düzenlemeleri kabul edebilir
ya da devam ettirebilirler.
2. Bu direktifin uygulanması, hiçbir koşulda, halihazırda üye devletlerce, bu direktifin
kapsadığı alanlarda uygulanan ayrımcılığa karşı koruma düzeyinde bir düşmeye
yol açmayacaktır.
BÖLÜM II
REMEDIES AND ENFORCEMENT
Madde 8
Hakların Savunulması
1. Üye devletler, bu direktifte yer alan zorlayıcı hükümlerin yürütülmesini
sağlayacak adli, idari ve ,üye devletlerce uygun görüldüğü takdirde, uzlaşma
prosedürlerinin, kendilerine eşit muamele yapılmadığını düşünen bütün kişilere,
ayrımcılık iddialarına konu olan ilişkiler sona erdikten sonra bile, uygulanmasını
sağlayacaklardır.
2. Üye devletler, bu direktifte yer aldığı biçimiyle ayrımcılığa maruz kalan bir bireyin
uğradığı zarar ya da kaybın etkili bir biçimde telafi edilmesini sağlayacak tedbirleri
kendi ulusal yasal sistemleri içinde koyacaklardır. Önceden bir üst limitin tayin
edilmesi, böyle bir tazminatı sınırlamayacaktır.
3. Üye devletler, bu direktifte yer alan hükümlere uyulması yasal ilgi alanlarına giren
birlikler , kuruluşlar ve diğer yasal organların, konu ile ilgili adli ve/veya idari
prosedürlerde, şikayetçinin onayı ile, şikayetçi yerine ya da şikayetçiyi
desteklemek için yer almasını sağlayacaktır.
4. Paragraf 1 ve 3, eşit muamele prensibinin ihlali ile ilgili olayların soruşturulması
ile ilgili ulusal zamanaşımı sürelerine zarar vermeyecektir.
Madde 9
İspat Yükümlülüğü
1. Eşit muamele prensibinin ihlal edilmediğini ispat yükümlülüğü, dava edilen tarafa
aittir.
2. Bu prensip ceza davalarında uygulanmaz.
3. Yukarıdaki paragraflar, madde 8(3) uyarınca yapılan kovuşturmalarda da
geçerlidir.
4. Üye devletler, mahkeme veya diğer yetkili bir otoritenin, olayla ilgili gerçekleri
araştırması gerektiği hallerde 1. paragrafı uygulamak zorunda değildir.
Madde 10
Mağduriyet
Üye devletler, kişileri, eşit muamele prensibine uyulmasını sağlama amacına yönelik
yasal kovuşturmalar ya da bir şikayete tepki olarak maruz kalacakları ters bir muamele
ya da ters sonuçlardan koruyucu tedbirleri alacaklardır.
Madde 11
İlgili taraflarla diyalog
Üye devletler, mal ve hizmetlere erişimde ve arzında cinsiyete dayalı ayrımcılıkla
mücadele konusu yasal ilgi alanına giren ilgili taraflarla diyalogu teşvik edecektir.
BÖLÜM III
EŞİT MUAMELENİN TEŞVİKİ İLE İLGİLİ ORGANLAR
Madde 12
1. Üye devletler, cinsiyete dayalı ayrımcılık yapılmadan bütün insanlara eşit
muamele yapılmasını destek, teşvik ve izlenmesi için bir organ ya da organlar
oluşturacaktır.
2. Bu organların görevleri aşağıdaki hususları kapsayacaktır:
(a) Şikayetçilerin haklarına ve 8(3)’te sözü edilen birlik, kuruluş ve diğer yasal
organların haklarına zarar vermeden, ayrımcılığa maruz kalanlara, ayrımcılıkla
ilgili şikayetlerini takiplerinde bağımsız yardım sağlamak;
(b) Ayrımcılıkla ilgili bağımsız araştırmalar yapmak;
(c) Bu tür ayrımcılıkla ilgili herhangi bir konuda bağımsız raporlar hazırlamak ve
tavsiyelerde bulunmak.
BÖLÜM IV
SON HÜKÜMLER
Madde 13
Compliance
Üye devletler, bu direktif kapsamında, mal ve hizmetlere erişimde ve sağlanmasında
eşit muamele prensibine saygı gösterilmesini sağlayacak gerekli tedbirleri alacaktır ve
özellikle:
(a) Eşit muamele prensibine aykırı yasalar, düzenlemeler ve idari hükümler
yürürlükten kaldırılacaktır.
(b) Eşit muamele prensibine aykırı sözleşme hükümleri, firmaların iç kuralları, kar
amacı güden ve gütmeyen birliklerin yönetimine ilişkin kurallar geçersiz ilan
edilecek ya da değiştirilecektir.
Madde 14
Cezalar
Üye devletler, bu direktife uygun olarak kabul ettikleri ulusal hükümlerin ihlali halinde
uygulanacak cezaları belirleyecekler ve bu cezaların uygulanması için gerekli
tedbirleri alacaklardır. Mağdura tazminat ödenmesini de kapsayabilecek bu cezalar
etkili, orantılı ve caydırıcı olacaktır. Üye devletler bukonudaki hükümleri Komisyona
en geç 21 Aralık 2007 tarihine kadar bildirecekler ve bu hükümlerdeki değişiklikleri
de gecikmeden Komisyona haber vereceklerdir.
Madde 15
Bilgi verilmesi
Üye devletler, bu direktife uygun olarak kabul ettikleri hükümlerle halen yürürlükte
olan ilgili hükümler hakkında, kendi sınırları içindeki bütün ilgili şahısları, uygun
araçlarla bilgilendirecektir.
Madde 16
Raporlar
1. Üye devletler, bu direktifin uygulanması ile ilgili bilgileri 21 Aralık 2009 tarihine
kadar, bu tarihten sonra da her beş yılda bir Komisyona bildirecektir.
Komisyon, prim ve faydaların hesaplanmasında cinsiyetin bir faktör olarak kullanımını
düzenleyen 5. madde ile ilgili olarak üye devletlerdeki uygulamaları kapsayacak bir
özet rapor hazırlayacaktır. Komisyon bu raporu Avrupa Parlamentosu ile Konseye en
geç 21 Aralık 2010 tarihine kadar sunacaktır. Komisyon, gerekli gördüğü takdirde,
rapora, direktifin değiştirilmesi ile ilgili önerilerini de ekleyecektir.
2. Komisyonun raporu, ilgili tarafların görüşlerini de dikkate alacaktır.
Madde 17
1. Üye devletler, bu direktifle uyum sağlamak için gerekli yasaları, düzenlemeleri ve
idari hükümleri en geç 21 Aralık 2007 tarihine kadar yürürlüğe koyacak ve
yürürlüğe koydukları hükümlerin metinlerini gecikmeksizin Komisyona
gönderecektir.
Üye devletlerin kabul ettikleri bu hükümler, bu direktife referansta bulunacaktır
2. Üye devletler, Komisyona, bu direktifin kapsadığı alanla ilgili olarak kabul ettikleri
ulusal yasanın temel hükümlerini gönderecektir.
Madde 18
Yürürlük
Bu direktif, Avrupa Birliğinin Resmi Gazetesinde yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer.
Madde 19
Yürütme
Bu direktif hükümlerini üye devletler yürütür.
Brüksel, 13 Aralık 2004