Dolaşım Sistemi Fizyolojisi VI

advertisement
KEMORESEPTÖR REFLEKS
DOLAŞIM SİSTEMİ FİZYOLOJİSİ VI
Kemoreseptörler, kimyasal duyarlılığı olan
hücrelerdir. Kan basıncı 80 mmHg’nin altına
Dr. Nevzat KAHVECİ
düştüğünde uyarılırlar.
1- Oksijen yokluğu
2- Karbondioksit artışı
3- Hidrojen iyonlarının artışı
KEMORESEPTÖRLER
KEMORESEPTÖR REFLEKS
İnternal Karotis Arter
MSS
MSS
Kommon
Karotis
Karotid Arter
Sinüsü
Arkus Aorta
* Kemoreseptör
***
Kemoreseptörlere Ulaşan
ARTERİYAL BASINÇ
*
*
Kan Miktarı
80 mmHg
O2
MSS
KARDİYOPULMONER BARORESEPTÖRLER
(DÜŞÜK BASINÇ RESEPTÖRLERİ)
• Atriyum, ventrikül ve pulmoner damarlarda
yerleşmişlerdir.
• Vagus ve sempatik sinir lifleri ile innerve edilirler.
• İntrakardiyak, venöz ve pulmoner basınç
değişmelerine cevap olarak periferik direnci
H+
CO2
VAZOMOTOR MERKEZ
VAZOMOTOR MERKEZ
C1 VAZOKONSTRİKTÖR ALANIN
A1 VAZODİLATATÖR ALANIN
UYARILMASI
İNHİBİSYONU
SEMPATİK UYARI
PARASEMPATİK UYARI
(KALP, ARTERİOLLER, VENLER)
(KALP)
KARDİYOPULMONER BARORESEPTÖRLER
(DÜŞÜK BASINÇ RESEPTÖRLERİ)
• Atriyumlar 2 tip kardiyopulmoner baroreseptör içerirler:
– A reseptörler: Atrial kontraksiyon sırasında gelişen
gerim ile aktive olan reseptörler.
– B reseptörler: Atrial dolma sırasında gerilme ile uyarılan
reseptörler.
değiştirirler.
1
KARDİYOPULMONER BARORESEPTÖRLER
(DÜŞÜK BASINÇ RESEPTÖRLERİ)
• Kardiyopulmoner reseptörlerin aktivasyonu
vazomotor merkezde bulunan vazokonstriktör
alanı, anjiyotensin, aldosteron ve ADH salınımını
inhibe eder.
ENDOTEL KAYNAKLI PEPTİDLER
Damar endotelinin kan ile düz kas
arasında yalnızca bir bariyer olmadığı,
fonksiyonel öneme de sahip olduğu artık
geniş kabul gören bir gerçektir…
• Kardiyopulmoner reseptörlerin inhibisyonu
(hemoraji, hipovolemi) ise tam ters etkiye sahiptir.
NİTRİK OKSİD
•
Endotel Kaynaklı Gevşetici Faktör
•
NO SALINIMI
– Kapiller kan akımının artması sonucu endotel hücreleri
üzerinde sürtünme-stresi oluşumu
– Asetilkolin
– Bradikinin
– ATP
– Diğer metabolik ürünler
NO- Nitrik Oksit ve Düz Kas Gevşemesi
ENDOTEL
NİTRİK OKSİD
• Vasküler tonusun düzenlenmesi
• Miyokard kontraktilitesinin düzenlenmesi
• Endotelin antitrombotik özelliklerinin
düzenlenmesi
• Endotelin bütünlüğünün ve permeabilitesinin
düzenlenmesi
• Vasküler hücre proliferasyonunun
düzenlenmesi
ENDOTELİN
• 21 Aminoasid içeren bir peptiddir.
• NA, trombin, hipoksi, transmural basınç
artışı ve mekanik uyarı damar endotelinden
ET1 salıverilmesini artırır.
• ET1 de endotel dokusundan NO- PGI2 ve
TXA2 ve ANP salıverilmesini artırır.
• ET1’in en önemli fizyolojik özelliği damar
tonusunun düzenlenmesinde oynadığı
roldür.
2
ENDOTELİN
• Etkilerini kendine özgü ETA- ETB Reseptörleri
aracılığıyla yapar.
• ETA reseptörleri Fosfolipaz C enzimini uyarıp IP3
ve DAG düzeylerini artırır.
• Cl- kanallarını kapatırken Ca++ kanallarını aktive
eder.
• İntrasellüler Ca++
• ET reseptörleri atriyumda yoğun olarak bulunurlar.
• Vazokonstriksiyon ve kalpteki (+) inotropik ve (+)
kronotropik etkinin sorumlusu ETA reseptörleridir.
• ETB reseptörleri daha çok endotel kaynaklı
gevşetici faktörlerin salıverilmesine aracılık eder.
VİP (Vazoaktif İntestinal Peptid)
• 28 aminoasid’li bir peptiddir.
• Koroner, renal, splanknik, serebral ve pulmoner
damar yataklarında dilatasyon yapar.
• Kendine özgü reseptörlerle etkinleşerek c AMP
düzeylerini artırır.
• Kan basıncını azaltır, kalp debisini artırır.
PLAZMA KİNİNLERİ
ANP (Atrial Natriüretik Peptid)
• 28 aminoasidli bir peptidtir.
• 9-12 arası aminoasid içeren biyolojik aktif maddeler
• Bradikininler
– Bradikinin
– Kalidin
– Metionil-lizil-bradikinin
• Renin- Aldosteron sistemini baskılar.
• Kan basıncını azaltır.
• Taşikininler
– P-Maddesi
– Nörokinin A-B
•
•
P MADDESİ
• 11 aminoasidli bir zincirdir.
• Arter ve arteriyollerde vazodilatasyon ve buna
bağlı olarak hipotansiyon oluşturur.
Arteriyal dilatasyon ve hipotansiyon
Damar permeabilitesinin artması
PROSTAGLANDİNLER
• A, D2 ve E serisi PG’ler ile prostasiklin güçlü
vazodilatör maddelerdir.
• Total damar direncini düşürürler.
• Pulmoner vasküler direnci ise artırırlar.
(Vazokonstriksiyon)(PGI2’nin dışında)
• PGF2α-TXA2 vazokonstriktör etkilidir.
• E serisi PG’ler kapiller permeabilitesini
artırır.
3
MERKEZİ SİNİR SİSTEMİNİN
İSKEMİK YANITI
Kan basıncı 60 mmHg’nın altına düştüğünde uyarılırlar.
En fazla kan basıncı 15-20 mmHg’ ya düştüğünde
uyarılır.
Kan akımının azalması sonucu biriken metabolitler
özellikle CO2 vazomotor merkezin kendisi güçlü bir
şekilde uyarılır.
Sistemik arter basıncı; kalbin pompalama gücünün
ulaşabileceği en son seviyeye kadar artması ile
yükselir.
ARTERİYAL BASINÇ 
• Kan Akımı
BARORESEPTÖRLERDE İMPULS OLUŞUMU 
Parasempatik Etki 
Sempatik Etki 
Sempatik Etki 
Sempatik Etki 
(Kalp)
(Kalp)
(Ven)
(Arteriyol)
Kalp Hızı 
Konstriksiyon
Konstriksiyon
(SA Düğüm)
(Periferik Ven)
(Arteriyol)
Venöz basınç 
5000 ml/dk
• Kalp Debisi
Venöz dönüş 
Birim zamanda kalp tarafından pompalanan
kan miktarıdır.
Atım Hacmi 
Kalp Debisi 
Dolaşımın belirli bir noktasından belirli bir
zaman içinde geçen kan miktarıdır.
Total Periferik Direnç 
ARTERİYAL BASINÇ 
KANAMA
OHM YASASI
(Kan akımı)
Q
P
(Damarın iki ucu arasındaki basınç farkı)
R
(Total periferik direnç)
Ortalama
Arteriyal
Basınç
-
-
Sağ
Atriyum
Basıncı
Sağ
Atriyum
Basıncı
=
REFLEKS
MEKANİZMALAR
KAN HACMİ 
ATIM HACMİ
VENÖZ BASINÇ 
KALP HIZI
P = Q x R
Ortalama
Arteriyal
Basınç
KANAMA
VENÖZ DÖNÜŞ 
=
Kalp
Hızı
Kalp
Debisi
x
x
Atım
Hacmi
Total
Periferik
Direnç
x
Total
Periferik
Direnç
KALP
DEBİSİ
ATRİAL BASINÇ 
TOTAL
PERİFERİK
DİRENÇ
ATIM HACMİ 
KALP DEBİSİ 
KAN BASINCI 
ORTALAMA
ARTERİAL
BASINÇ
Zaman
4
TUZ ALIMI 
TUZ ALIMI 
Tuz dolaylı olarak iki temel nedenle ekstrasellüler sıvıyı arttırmaktadır.
EKSTRASELLÜLER SIVI HACMİ 
Osmolalite 
Osmolalite 
Susama Merkezinin
Uyarılması 
Antidiüretik Hormon
Salınımı 
Su İçilmesi 
Böbreklerden
Su Geri Emilimi 
KAN HACMİ 
KALBE VENÖZ KAN DÖNÜŞÜ 
KALP DEBİSİ 
OTOREGÜLASYON
Ekstrasellüler
Sıvı Hacmi 
İdrar Miktarı 
TOPLAM PERİFERİK DİREÇ 
Ekstrasellüler
Sıvı Hacmi 
ARTER BASINCI 
VOLÜM AÇIĞININ KARŞILANMASI
KAN HACMİ 
KAN BASINCI 
(Kan hacmi )
KALP ATRİYAL KAS LİFLERİNDE GERİM 
KALP ATRİYAL KAS LİFLERİNDEN
ATRİYAL NATRİÜRETİK PEPTİD SALINIMI 
Konstriksiyon
refleksler
(Arteriyol)
KAPİLLER HİDROSTATİK BASINÇ 
İnterstisyel Aralıktan Sıvı Absorbsiyonu 
HİPOTALAMUS
ADRENAL KORTEKS
BÖBREKLER
VAZOMOTOR MERKEZ
Kan Hacmi 
VAZOPRESSİN 
ALDOSTERON 
GLOMERÜL
FİLTRASYON
HIZI 
RENİN 
Venöz Dönüş 
Kalp Debisi 
Otoregülasyon
TUZ VE SU ATILIMI 
KAN BASINCI 
KAN BASINCI 
ARTER BASINCININ DÜZENLENMESİ
Toplam Periferik Direnç 
ARTER BASINCININ DÜZENLENMESİ
Basınç Diürezi
 50mmHg  İdrar atılımı esas
Arter Basıncı Kontrolünün Temel
Mekanizması
olarak sıfır
 100mmHg  İdrar atılımı
normal
Basınç Diürezi: Suyun basınca bağlı olarak atılımı
 200mmHg  İdrar atılımı normal
seviyenin 6-8 katı
Basınç Natriürezi: Tuzun basınca bağlı atılımı
5
TUZ ALIMI 
EKSTRASELLÜLER SIVI HACMİ 
Bowman kapsülü
Efferent arteriol
Glomerul
ARTER BASINCI 
Distal
tubul
RENİN VE ANJİYOTENSİN 
Makula
densa
BÖBREKLERDEN SU VE TUZ TUTULMASI 
Proksimal tubul
EKSTRASELLÜLER SIVI HACMİNDE
NORMALE DÖNÜŞ
Jukstaglomeruler hücreler
Afferent arteriol
Endotel
ARTER BASINCINDA NORMALE DÖNÜŞ
ARTER BASINCI 
Anjiyotensin II
RENİN (Böbrek)
RENİN SUBSTRATI
(Plazma Proteini)
ANJİYOTENSİN I
ANJİYOTENSİN
KONVERTİNG
ENZİM
1- Vazokonstrüksiyon
2- Böbrekler üzerine direkt etki ederek su ve tuz
tutulmasına yol açar.
ANJİYOTENSİN II
3- Böbrek üstü bezlerinden aldosteron salgılanmasına
BÖBREKLERDEN SU VE TUZ
TUTULMASI 
VAZOKONSTRİKSİYON
neden olarak böbrek tubuluslarından su ve tuz geri
emilimine neden olur.
ARTER BASINCI 
Anjiotensinojen
Karaciğer
(plazma)
JG hücreler
KAN BASINCI 
Renin
(böbrekler)
ANG I
ARTER BASINCININ
DÜZENLENMESİ
(plazma)
ACE
(Vasküler Endotel)
ANG II
(plazma)
Arteriyoller
Adrenal
Korteks
Vazomotor
Hipotalamus
Merkez
Aldosteron 
Vazokonstriksiyon
Sempatik
Sistem 
Vazopressin 
KAN BASINCI 
Susama 
Na+ geri
emilimi 
Volüm 
6
Download